Κουραγιο μπλακυ! Δεν εχεις ευθυνη για κανεναν αλλο εκτος απο τον εαυτο σου. Δε φταις εσυ για τα προβληματα τους. Ελα, καποια στιγμη θα νοικιασεις δικο σου σπιτι. Η υγεια μας ειναι το σημαντικο.
Printable View
Κουραγιο μπλακυ! Δεν εχεις ευθυνη για κανεναν αλλο εκτος απο τον εαυτο σου. Δε φταις εσυ για τα προβληματα τους. Ελα, καποια στιγμη θα νοικιασεις δικο σου σπιτι. Η υγεια μας ειναι το σημαντικο.
Σε πρωτη φαση ηρεμησε.Δεν υπαρχει λογος να νιωθεις οτι εχεις την ευθυνη ολων.Κοιτα τον εαυτο σου αυτη την στιγμη.Μην αυτοεγλωβιζεσαι στην τοξικοτητα.Και να εκανες την καταγγελια καμμια ζωη δεν θα κατεστρεφες.Συζητησε με την γιαγια σου για λυσεις.Στο τονιζω ομως φιλη...αυτο που νιωθεις υπευθυνη για ολους κ ολα σε εκγλωβιζει σε μια αδιεξοδη τοξικοτητα.Σε παρακαλω βρες εναν τροπο να σταματησεις να σκεφτεσαι ετσι.Quote:
Originally Posted by blackbird
blackbird, σου συνιστώ να πάρεις να διαβάσεις Το Παλάτι των Αναμνήσεων της Mira Bartok.
Και εγώ θα συμφωνήσω με τα παιδιά είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό αλλά θα έκανα καταγγελία. ...Quote:
Originally Posted by blackbird
Δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά αν τώρα η ξαδέλφη σου είναι σε αυτή την κατάσταση το μόνο σίγουρο ότι μετά την γέννηση του παιδιού που οι ορμόνες μια γυναίκας στην πραγματικότητα τρελλενονται θα είναι ακόμα πιο δύσκολη η κατάσταση .....
Φοβάμαι μην έρθει η ωρα να συζητάμε εδώ μέσα για άσχημα πράγματα ......Φοβάμαι ακόμα και εγώ που δεν σας ξέρω για την γιαγιά σου και το μωράκι ...
Λίγα ακούμε ότι γίνονται από ανθρώπους που έχουν ψυχικά προβλήματα ?
Εσύ με την καλή σου την ψυχή έχεις επωμιστεί ένα τεράστιο βάρος ,προσπαθήσεις να βρεις μια λύση και είσαι ο μόνος μέσα σε τόσα άτομα....
Αν δεν βρεις μια ουσιαστική και τελειωτική λύση δυστηχως θα βασανίζεσαι ,μιας από ότι κατάλαβα είσαι άτομο που ότι και να σου έχουν κάνει πάνω απ'όλα βάζεις το συναίσθημα !
Εύχομαι σύντομα να πάρετε την σωστή απόφαση πριν να είναι αργά για οποιοδήποτε!
Και το κυριότερο να σταματήσεις να ταλαιπωρήσε για προβληματα άλλων και να δεις την δική σου ζωή.
Σας ευχαριστω παρα πολυ για τις απαντησεις σας...
Ο,τι χρειαστεις εδω ειμαστε...πεστα εστω κ για να ξεσπασεις...και αδειασε κ κανα μνμ γιατι προσπαθησα να σου στειλω αλλα δεν τα καταφερα.Quote:
Originally Posted by blackbird
Τωρα νομιζω ειναι ενταξει.Quote:
Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα
Τα εγραψα χθες και ξεσπασα. Ολο το βραδυ ζαλιζομουν και πονουσα το στομαχι μου. Σημερα στα τεστς ετρεμα. Αλλα τωρα ηρεμησα. Ολα καλα! Πηγα στη γιαγια μου για να δω και τις 2. Βγηκαμε και εξω να περπατησουμε. Μου την κατηγορουσε πολυ ασχημα. Ομως θα της νοικιασουν και θα φυγει σε λιγο καιρο. Ειναι χαρουμενη. Ελπιζω να γινει οοοσο πιο συντομα γινεται για να μην κινδυνευει αλλο η γιαγια μου και να ηρεμησει κι' εκεινη... Ολοι φοβομαστε για το μωρο αλλα ελπιζουμε για το καλυτερο. Ηδη μου τονισε πως δεν θα το αγγιζω. Θα ειναι υπερπροστατευτικη. Μακαρι να μην του κανει κακο και ολο αυτο να την γλυκανει. Ο χρονος θα δειξει.
Ευτυχως ...ειδες;;;αντε μηπως ξαναγυρισεις εσυ στην γιαγια...οποτε τι κανουμε τωρα;;Κοιταμε την ζωουλα μας κ τις αναγκες της γιατι αρκετα πια με την ευθυνη ολων και οσο για την ξαδερφη βλεποντας και κανοντας...κοιμησου ηρεμη...Quote:
Originally Posted by blackbird
Εγω γενικα δεν νομιζω οτι θα ξαναγυρισω (οσο κι' αν το θελω και το θελουν) γιατι θα με φανε απο ζηλια και κακια οι θειες μου. Ηδη απο πριν ζηλευαν. Ε και η ξαδερφη ζηλευε. Και αν ξαναγινει οτιδηποτε δεν θελω παλι να ξεσηκωνομαι. Αρκετα με τις μετακομισεις. Το ιδανικο θα ηταν να μεινω καπου μονη μου αλλα δεν εχω τα χρηματα. Επενδυω στις σπουδες στο παρον σταδιο και βλεπουμε.Quote:
Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα
Εντομεταξυ θελω να ζητησω και δημοσια συγγνωμη στην Ντιντι για τον τροπο που της μιλησα στο αλλο θεμα. Η Ντιντι οσο λαθος κι' αν εκφραστηκε (προφανως επειδη την αγγιξε το θεμα) ειναι σπανιος ανθρωπος και θελει παντα το καλο των αλλων. Ολοι κανουμε λαθη χωρις να το καταλαβαινουμε. Ακομα και οι ειδικοι που το εχουν σπουδασει και εχουν ασχοληθει χρονια. Anyway. Αυτο. Καποιοι απλα εχουμε αυξημενο το αισθημα της ευθυνης και καποιες φορες οταν εχουμε και τα δικα μας θεματα αισθανομαστε πιεση και οτι δεν μπορουμε αλλο. Οσο μπορουμε και οσο γινεται. Πρωτα προστατευουμε εμας για να στεκομαστε στα ποδια μας και μετα τους αλλους. Ολοι σας το ειπατε εξαλλου. :)
Ναι μπλακυ μου...συμφωνω σε ολα...και η Ντιντη εχει βοηθησει κοσμο κι εχει καλες προθεσεις,δεν ειναι καμμια ανεπιθυμητη εδω μεσα,εχει προσφερει κι αυτη.Απλα διαλεξε λαθος τροπο.Οντως να επικεντρωθεις στις σπουδες σου κι ολα βημα βημα καλα θα πανε. :)Quote:
Originally Posted by blackbird
Ε ναι. Θα τα καταφερουμε ειπαμε εμεις. :)Quote:
Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα
Tι ωραια που ηρεμησες φιλη μου! Εγω θα σε συμβουλευα να απομακρυνθεις απο την ξαδερφη και το μωρο της αφου δε φαινεται να τη συμπαθεις και επιπλεον σου δημιουργει προβληματα. Αν αυτη αυριο παρατησει το μωρο, θα τρεξεις εσυ να βγαλεις το φιδι απ' την τρυπα; Εδω πολλες φορες δε μπορουμε να βοηθησουμε τους δικους μας ανθρωπους.
Θεωρω σιγουρο οτι θα πιασεις δουλεια και θα βρεις διαμερισμα. Μη βιαζεσαι, σιγα σιγα.
Δεν ειναι πως δεν την συμπαθω. Την λυπαμαι για οσα περναει και που γενικα ειναι δυστυχισμενη. Και θελω να ειναι καλα. Και αυτη και το μωρο. Και πριν που ελεγα πως δεν θα παω να την δω (επειδη μου ηρθε ξαφνικο που ηρθε), το μωρο ηθελα να το δω. Τωρα μιλαμε σαν να μην μαλωσαμε ποτε. Ειμασταν σαν αδερφες παλια. Δεν εχει ουτε εναν ανθρωπο κοντα της. Μονο εμενα και την μανα μου. Δεν ηθελα να ξαναμπλεχτω και ειχα πει να το παιξω πιο εξυπνα αυτη τη φορα αλλα δεν ελεγξα το συναισθημα με οσα εγιναν. Αλλα ενταξει, πρεπει να με προστατευσω γιατι δεν γινεται να αναστατωνομαι ετσι και να χανω την υγεια μου.
Δεν βιαζομαι. Σιγα σιγα οπως το λες. Ατομα πανω απο 35 χρονων ζουνε ακομα με τους γονεις τους. Αν παιρνεις μισθο 800 ευρω και τα ενοικια ειναι στα 400 ευρω (το λιγοτερο!) καταλαβαινεις πως ειναι πολυ δυσκολο να τα βγαλει καποιος περα.
Τελοσπαντων. Ευχαριστω για την στηριξη :)
Το οτι τωρα ειναι σα να μη μαλωσατε ποτε δεν αποκλειει το να ξαναμαλωσετε. Εγω σου λεω σεναριο: Βλεπεις το μωρο, αρχιζεις να το αγαπας(και ενα ζωακι μπορει να αγαπησουμε) , αυτη το παραταει ή της το παιρνει η προνοια. Εσυ τι κανεις;
Μην απαντησεις αν δε θες, αλλα σκεψου πως μπορεις να μπλεξεις.
Θα πηγαινα να φουνταρω. Αυτο θα εκανα. Γι' αυτο δεν ηθελα να "ξαναμπλεξω". Μολις εμαθα οτι εμεινε εγκυος ταραχτηκα, σοκαριστηκα. Σκεφτομουν συνεχεια πως θα το μεγαλωσει. Μακρια κι' αγαπημενες ελεγα αλλα ηξερα πως θα γινω θεια και ηθελα να δω το μωρακι αλλα και εκεινη που ρωτουσε για μενα. Δεν θα διορθωθουν ποτε καποια πραγματα τελικα. Αλλα λεω αλλα κανω αλλα νομιζω τελικα για μενα. Με εκανες να το καταλαβω.Quote:
Originally Posted by Ορέστης