Αισθάνομαι καλύτερα στον τομέα της διάθεσης, αλλά το άγχος δεν φεύγει.
Printable View
Αισθάνομαι καλύτερα στον τομέα της διάθεσης, αλλά το άγχος δεν φεύγει.
Υπαρχει τραγουδι cause girls is players too
Όλη μέρα περιμένω να έρθει το βράδυ να δω καμμιά ταινία να ξεφύγω λίγο,και μετά να πέσω για ύπνο να δω κανένα όνειρο, να ζήσω λίγο...Πάντα από λίγο.
Ξύπνησα κακοδιάθετη σήμερα και μια μικρή ένταση που δημιουργήθηκε στο σπίτι με έκανε χειρότερα... Ελπίζω σιγά σιγά να ηρεμήσω...
are
κι εγώ κάθε μέρα βλέπω κι απο κάτι, σειρά ή ταινία, σήμερα θα δω ΥΑ, το λάθος αστέρι.
αισθάνομαι πως αν δεν είχα καλό σήμα στην τηλεόραση θα γέλαγα λιγότερο και θα ένιωθα μόνη περισσότερο.
Τα είπες όλα.Quote:
Originally Posted by Κατιαχ
Όλη η αλήθεια αυτής της ζωής μέσα σε μία μικρή παράγραφο.
Μπράβο Κατιαχ
Βγήκα σήμερα για μια δουλειά και τα κατάφερα, ξαναβγήκα δεύτερη φορά και δεν τα κατάφερα γύρισα πίσω από την ζάλη. Νιώθω λίγη απόγνωση.
Θλιψη, μοναξια, αδιεξοδο, ναυτια.
My current status:Quote:
Originally Posted by Κατιαχ
Θλίψη-60%
Μοναξιά-50%
Αδιέξοδο-90%
Ναυτία-25%
Βγήκα για καφέ και από το άγχος δεν κατάφερα να μιλήσω.
Επίσης νιώθω μια απόγνωση μόνιμη, ότι δεν θα καταφέρω τίποτα στην ζωή μου.
Ας παίξω κ εγώ το παιχνιδάκι σας.
Θλιψη-70%
Μοναξια-80%
Αδιέξοδο-100%
Ναυτια-10%
Κι εγώ νιώθω θλίψη, μοναξιά κι απόγνωση... Και νιώθω ότι αγγίζουν αρκετά υψηλά ποσοστά αλλά δεν μπορώ να βάλω ακριβώς...
σήμερα παρακολούθησα πολύ τρας τιβί, γέλασα με πράγματα που ίσως δεν είναι αστεία αλλά, ήταν εις γνώσην των συμμετεχόντων. τέλος πάντων. παει κι αυτό. κουράστηκα.
Θλιψη-85%
Μοναξια-85%
Αδιέξοδο-85%
Ναυτια-40%
@κατιαχ -Τελικά δεν κάνουν δουλεια τα χάπια Κάτια?...Εξακολουθείς να τα παίρνεις?...Πόσο χρόνο θα τους δώσεις μέχρι να πείς στον γιατρό να αλλάξετε αγωγή?
@Κυκνος Αν δεν αλλάξουμε ζωή και ρότα δεν θα βγούμε απο τον φαύλο κύκλο του αδιέξοδου και της απόγνωσης...Αλλά γιατί δεν παίρνουμε την πρωτοβουλία?
@Player Και εγω μια από τα ίδια...Και το χειρότερο δεν είναι ότι πιστεύω ότι δεν θα καταφέρω να αλλάξω την ζωή μου,αλλά το ότι ίσως δεν το θέλω πλέον κι΄όλας...Πφφφφ!
Ναυτία και ζάλη σε τραμοντάνα μεγάλη.
Είχα μια αγάπη κι εγώ
και το μυαλό μου θολό
για δυο ματάκια,
μάτια τόσο γλυκά.
Είχα μια αγάπη τρελή
κι είχα πιστέψει πολύ
πως ήταν όλα,
όλα ρομαντικά.
Μα τι συμφορά μου
καημένη καρδιά μου
θα ψάχνω χρόνια
να βρω τα νερά μου.
Αυτά τα μάτια ήτανε πλάνα
καταιγίδα και τραμοντάνα,
με είχαν γελάσει το ξέρει η πλάση
πως παίξαν μαζί μου και μ’ έχουν ξεχάσει.
Αυτά τα μάτια ήτανε πλάνα
καταιγίδα και τραμοντάνα,
τρικυμία και συμφορά.
Τώρα δε χάνω καιρό
κι άλλη αγάπη θα βρω
άλλα ματάκια,
μάτια τόσο γλυκά.
Να με κοιτούν πονηρά
να τα φιλώ τρυφερά
και να `ναι όλα,
όλα ρομαντικά.
Μα τι συμφορά μου
καημένη καρδιά μου
αν τύχει να χάσω
ξανά τα όνειρά μου.
Δε θέλω μάτια
που να `ναι πλάνα,
την φοβάμαι την τραμοντάνα.
Δε θέλω ματάκια
που ψέματα λένε
που με ξεγελάνε
και πάντα με καίνε.
Δε θέλω μάτια
που να `ναι πλάνα,
την φοβάμαι την τραμοντάνα
που `ν’ για μένα μια συμφορά.
Ζωή Κουρούκλη
Να ευθυμήσουμε λίγο αν γίνεται.
Από χθες είμαι καλύτερα, έτσι στα ξαφνικά εκεί που μπορεί να είμαι χάλια μια δύο μέρες μετά αυτόματα αισθάνομαι καλύτερα δεν μπορώ να το εξηγήσω!