Originally Posted by
Θεοφανία
Το θέμα μου είναι πως προ θετικής, σκοτωνόμασταν φυσικά και τότε γιατί είχαν δημιουργηθεί εμπάθειες και ομαδούλες, όμως κάποια στιγμή πριν αλλάξουμε ..χρώμα, το φόρουμ είχε μπει σε μια περίοδο βαρετής μεν, αλλά γλυκειάς ηρεμίας.
Γράφαμε εκεί όπου μας τραβούσε την προσοχή και όταν είχαμε κάτι να πούμε για το θέμα.
Τώρα, βλέπω πως μέλη που έγραφαν από σπάνια εως καθόλου, μπαίνουν στο μεγαλύτερο ποσοστό θεμάτων, έχουν άποψη επί παντός επιστητού, μπαίνουν σε κόντρες, (με το γάντι), μερικοί έχουν αρχίσει να γλυκαίνουν επικίνδυνα, άλλοι να τσιτώνουν χωρίς λόγο κλπ, κλπ, κλπ.
Δεν μπορώ να πω, πως δεν έχει την πλάκα του, αλλά θα επιμείνω σε αυτό που έλεγα και πριν από αυτή την κατάσταση.
Είναι πολύ ωραίο να μας αποδέχονται ακόμη και σε ένα τέτοιο χώρο που στην ουσία είμαστε ανώνυμοι, η πραγματική αξία μας όμως μετριέται εκεί έξω: στην πραγματική ζωή.