Σου λέω απλά πώς κρίνει ο κόσμος. Όπως εσύ βάζεις σε κουτάκια τον άνδρα που δεν οδηγεί, έτσι και οι άλλοι άνθρωποι θα αντιμετωπίσουν εσένα αν μετά από κάποια ηλικία δεν οδηγείς. Αρέσει δεν αρέσει, ο εργοδότης, οι ανάγκες της εποχής έχουν αναδείξει την οδήγηση σε elementary προσόν, ούτε καν ως εξτραδάκι δεν πιάνεται. Και εδώ που τα λέμε δε θέλει καμιά ιδιαίτερη ικανότητα.
Η κριτική είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης πάντα, ποτέ μονόδρομος. Δε γίνεται να έχουμε πάντα μια δικαιολογία για τον εαυτό μας, αλλά όχι για τους άλλους. Δεν είμαστε "ειδική περίπτωση" και δε θα κάτσει κανείς να ακούσει μα και μου και εγώ είμαι άλλο. Για εμένα προσωπικά, η οδήγηση ή η μη οδήγηση δεν είναι red flag ούτε κρίνω τις επιλογές κανενός. Ξαναλέω όμως, είναι πρακτικό ζήτημα. Ποτέ δεν ξέρεις πότε και κάτω από ποιες συνθήκες θα σου χρειαστεί.