οχι ρε βουλιανα, εσυ μπορεις και πολυ καλυτερα
Printable View
οχι ρε βουλιανα, εσυ μπορεις και πολυ καλυτερα
το ίδιο!!!Loustam αν έβλεπες τώρα τη φάτσα μου και το χάλι που έχω απτο ξενύχτι κ το αλκοόλ..σίγουρα θα επέλεγες τις παντοφλίτσες σου με μεγάλη χαρα!Quote:
Originally posted by bouliana
loustam δεν θέλω να ξαναβγώ κ να τα ξαναπιω ;ever! θέλω να μείνω για πάντα με την πιτζάμα μου στο κρεββάτι μου!
εντάξει είμαι λίγο υπερβολική.αν αυτό εννοείς.δν θέλω να ξενυχτίσω για το επόμενα τρία σκ.
Αφού σε έχει όντως κουράσει, κάτσε μέσα. ʼρχισε να λες όχι σε προτάσεις, πες ότι έχεις ανάγκη για ένα διάστημα να μην βγεις και να ρίξεις ρυθμούς. Κάνε ό,τι μα ό,τι γουστάρεις να κάνεις. Όχι για τους άλλους. Μόνο για πάρτη σου. Εγώ είχα μία πολύ μεγάλη περίοδο που όλα τα βουλιμικά μου γινόντουσαν μετά από βραδινές εξόδους. Εκεί που κανείς θα περίμενε ότι η έξοδος θα μου έκανε καλό, εγώ έκανα τα αντίθετα... Γιατί? Διότι δεν γούσταρα πραγματικά να βγω, πολλές φορές μπορεί να μην γούσταρα ούτε καν την παρέα. Πήγαινα όμως για να μην σκεφτούν αρνητικά για εμένα ή γιατί έπρεπε να πάω διότι όταν είσαι νέος βγαίνεις. Αλλιώς είσαι ξενέρωτος. Και μετά έτρωγα τα πάντα για να πνίξω μέσα μου την ψυχαναγκαστική μου συμπεριφορά. Ε έπαιζε το ρόλο του και το αλκοόλ που χαλαρώνει όλες τις αντιστάσεις. Έτσι που λες... Εγώ έχω άλλες φρίκες, που θα σας τα πω εν καιρώ...
ʼσχετο, αλλά μένεις μόνη σου?
Ναι τελικά επεσα ξερή, δν είχα κουράγιο για κάτι άλλο, αλλά το ότι έφαγα όλα αυτά με το σκεπτικό πως θα τα βγάλω, καταλαβαίνεις τώρα πώς είναι το στομάχι μου κ τι τύψεις νιώθω..δν θέλω να υπάρχω ώσπου να ξεφουσκώσω απλά.Με ενόχλησε αρχικά ο τρόπος, που ενώ ήταν πάνω στην πλάκα και όχι κακοπροαίρετος, δυστυχώς εμένα μου έκανε κακό γιατί δν έχω ξεπεράσει ακόμα εντελώς το πρόβλημα.Συγκεκριμένα μου είπε ένας φίλος όταν έφτασε στην παρέα "Τι έγινε Ροζούλα?Τα τσακίσαμε τα μελομακάρονα τα Χριστούγεννα?" Και μετά γυρνάει ο κολλητός μου κ του λέει "ναι ρε μλκ, είδες που έγινε άνθρωπος !" Και τότε συνειδητοπόιησα οτι εκτός απο εμένα, βλέπουν και οι τρίτοι τις όποιες αλλαγές στο σώμα μου και πως δν έχω πάρει μόνο 1 κιλό που δν το προσέχει κανένας αλλά πολύ παραπάνω και ένιωσα πανικό .Και φυσικά δν νιώθω ακόμη καλά με το σώμα μου γιαυτό και προσπαθώ να το κρύβω με φαρδιά παντελόνια και ζακέτες αλλά απότι βλέπω και πάλι οι αλλάγες φαίνονται.(πώς να μη φανούν με τα μάγουλα που έχω κάνει..)Quote:
Originally posted by loustam
Καλημέρα ΡΟΖ και ελπίζω το χθεσινό υπερφαγικό να σε οδήγησε απλά σε έναν βαθύτατο ύπνο και όχι στην λεκάνη. Αναρωτιέμαι όμως τί είναι αυτό που σε ενόχλησε περισσότερο και σε οδήγησε εκεί? Στο ότι σου είπαν μία λέξη tabboo (βλέπε πάχυνες...) κι ας το είπαν για καλό? Στο ότι εσένα δεν σου αρέσει ο εαυτός σου έτσι? Ή στο ότι συνειδητοποιείς πώς φαινόσουν στους άλλους τους μήνες της ανορεξίας σου και τί μπορεί να έχουν σχολιάσει για εσένα όλο αυτό το διάστημα? Το έχω περάσει κι εγώ αυτό το στάδιο αλλά ήταν πολλά χρόνια πίσω και δεν μπορώ να θυμηθώ τί με οδηγούσε στο περίπτερο κάθε φορά που μου έλεγαν πόσο άσχημη ήμουν τους μήνες της ανορεξίας μου...
Πάντως σε κάθε περίπτωση να ξέρεις ότι είσαι πολύ τυχερή που έχεις ξεφύγει από την ανορεξία=θάνατος. Και επίσης το σώμα μας έχει πολλά περιθώρια +/- κάποια κιλά για να θεωρείται αντικειμενικά "αποδεκτό" από τον κοινωνικό περίγυρω. Φρόντισε να φτιάξεις την διάθεση και την ψυχολογία σου. Αυτά τελικά είναι που βλέπουν οι γύρω μας και όχι το αν είσαι 55 ή 65 κιλά...
Καλημέρα με πολλά χαμόγελα εύχομαι
όχι δεν μένω μόνη μου,μένω με τους γονείς μου.βέβαια το σπίτι είναι μεγάλο κ έτσι έχω χώρο ανεξάρτητο.παρόλα αυτά δν είναι το ίδιο.θέλω να μείνω μόνη μου αλλά δν το κάνω από τεμπελιά.Quote:
Originally posted by loustam
Αφού σε έχει όντως κουράσει, κάτσε μέσα. ʼρχισε να λες όχι σε προτάσεις, πες ότι έχεις ανάγκη για ένα διάστημα να μην βγεις και να ρίξεις ρυθμούς. Κάνε ό,τι μα ό,τι γουστάρεις να κάνεις. Όχι για τους άλλους. Μόνο για πάρτη σου. Εγώ είχα μία πολύ μεγάλη περίοδο που όλα τα βουλιμικά μου γινόντουσαν μετά από βραδινές εξόδους. Εκεί που κανείς θα περίμενε ότι η έξοδος θα μου έκανε καλό, εγώ έκανα τα αντίθετα... Γιατί? Διότι δεν γούσταρα πραγματικά να βγω, πολλές φορές μπορεί να μην γούσταρα ούτε καν την παρέα. Πήγαινα όμως για να μην σκεφτούν αρνητικά για εμένα ή γιατί έπρεπε να πάω διότι όταν είσαι νέος βγαίνεις. Αλλιώς είσαι ξενέρωτος. Και μετά έτρωγα τα πάντα για να πνίξω μέσα μου την ψυχαναγκαστική μου συμπεριφορά. Ε έπαιζε το ρόλο του και το αλκοόλ που χαλαρώνει όλες τις αντιστάσεις. Έτσι που λες... Εγώ έχω άλλες φρίκες, που θα σας τα πω εν καιρώ...
ʼσχετο, αλλά μένεις μόνη σου?
Χαιρετώ τα κορίτσια μου. Bouliana μου καλή χρόνια κούκλα μου. Εύχομαι το 2011 να σου φέρει ότι επιθυμείς και κυρίως ευεξία και ψυχική ηρεμία.
Νομίζω ότι ήταν ένα σημαντικό βήμα ότι μίλησες σε κάποιον για το πρόβλημα σου. Εγώ δεν είχα ποτέ τα κότσια να μιλήσω σε κανέναν για το θέμα της ανορεξίας. Στους μεν γονείς μου ότι μπορούσα το έκρυβα γιατί θα πάθαιναν εγκεφαλικό οι άνθρωποι και στον περίγυρο μου δεν τόλμαγα να το κάνω γιατί φοβόμουν την κριτική. Ήδη ήξερα ότι σχολιαζόμουν πίσω από την πλάτη δεν γούσταρα να τους δώσω ακόμα περισσότερο τροφή για σχόλια.
Νομίζω σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται διακριτικότητα και πολύ λεπτοί χειρισμοί.
Να για παράδειγμα το λέω με βάση το σκηνικό που μας περιγράφει η ροζούλα μας με τους φίλους της. Αυτό το έγινε άνθρωπος ας πουμε θα μπορούσε να το αποφύγει ως σχόλιο Το λέω γιατί έχω ακούσει και για μένα ανάλογο σχόλιο. Δεν αντιέγω δίκιο είχαν οι άνθρωποι τα ξέρω τα παλιά τα χάλια μου και ακόμα θέλω δουλειά αλλά όταν ακούω κάτι τέτοια είναι σαν να μου λένε ξαναγύρνα τώρα στα παλιά η κάτσε και πλακώσου στο φαί. Λανθασμένη αντιμετώπιση σίγουρα αλλά όταν έχεις μια ούτως ή άλλως εύθραυστη ψυχολογία είναι πολύ λογικό να αρπάζεσαι αμέσως.
Πωπω τις προάλλες στο γυμναστήριο μου πε μια φίλη μου πως βλέπει τα μαγουλάκια μου πιο πρησμένα και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. μαχαιριά στην καρδιά καλέ ήτανε.
Καμιά φορά νομίζω ότι δε θα συμβιβαστώ και θα πισογυρίζω. Όχι στην ανορεξία δε θα γυρίσω έτσι δηλαδή θέλω να ελπίζω αλλά καμιά φορά δεν αισθάνομαι τελειως απελευθερωμένη. Μου βγαίνουν ένα σωρο φόβοι και ένας ατέλειωτος πανικός.
Εχει δίκιο η λούσταμ αυτό που πρέπει να φτιάξουμε είναι η ψυχολογία μας και αν και εχω κάνει σημαντικά βήματα γι αυτό κάποιες φορές λυγίζω.
Εν τω μεταξύ έχω αρχίσει να φοβάμαι ότι θα περάσω στο άλλο άκρο της βουλιμίας και δε θέλω να γνωρίσω και αυτή την πλευρά του νομίσματος. Με το πρόσχημα του ότι τώρα πάίρνουμε κιλά πιάνω τον ευατό μου να τρώει μαλακίες. Δεν έχω κάνει κάποιο υπερφαγικό αξιομνημόνευτο αλλά είναι στιγμές που θολώνει το μυαλό και αυτό επηρεάζει την ψυχολογία μου. Μα πότε επιτέλους θα αποκτήσω μια διατροφική ισορροπία?
μα ρε συ το πρώτο πράγμα που λένε οι γιατροί στον κύκλο ενός ανορεξικού , είναι οτι ΠΟΤΕ δεν θα κάνουν αναφορές περι βάρους και κιλών μπροστά του κατα την διαρκεια της θεραπείας, τύπου "αχ τι καλα που πάχυνες!!"Είναι παρα πολύ επώδυνο, αλλά τι να κάνω τώρα, να απαιτήσω απο ανθρώπους που δν ξέρουν τι μου συμβαίνει και δν έχουν και γνώση πάνω στο θέμα , να προσέχουν τι θα μου λένε?Λίγο αδύνατο..Και με τους δικούς μου το ίδιο θέμα είχα.Τι να τους πώ?Σας ευχαριστώ για την περιποίηση με τα ωραία φαγητά, αλλά να μωρέ, αφού τα φάω , πάω και τα ξερνάω γιατί έχω πρόβλημα..!χαχα!ωραίο ανέκδοτο!!
άσε ρε συ μεγάλο βάσανο. ¨Ενα μικρό σχόλιο ανα μπορεί να σε οδηγήσει στην παράνοια ή ακόμα χειρότερα στο ψυγείο. Ώρες ώρες παίρνω τα πράγματα στην πλάκα και πραγματικά κάθομαι και γελάω με την πάρτη μου και τις μαλακίες που σκέφτομαι αλλά άλλες με πιάνει και τα παίρνω όλα τόσο κατάκαρδα γενικά τώρα μιλάω. Και αυτό είναι πρόβλημα γιατί οπως πολύ σωστά λες δεν μπορείς από τον άλλο ειδικά αν δεν έχει και γνώση μιας κατάστασης να ράψει το στόμα του μόνο και μόνο για να μην θιχτεί η ευαισθητούλα μαρία.
Πως θα θελα να μουν ώρες ώρες τελείως ζαμανφου
Πρίν λίγες ώρες έμαθα ότι η αδερφή μου είναι έγκυος. Χάρηκα τόσο πολύ. Είναι κάτι που το θέλω κι εγώ πάρα πολύ εδώ και αρκετό καιρό. Το έχω συζητήσει με τον φίλο μου και μου απαντάει μία αοριστολογία ότι "δεν είναι έτοιμος". Κι όσο μένει κενή αυτή μου η ανάγκη, τόσο παραγεμίζω την κοιλιά μου με φαγητό, μέχρι να σκάσω, μέχρι να δω την κοιλιά μου να φουσκώνει, ακόμα και από λάθος λόγο. Σήμερα ένιωσα πάλι αυτό το ανικανοποίητο. Νιώθω ότι εγώ ίσως δεν μπορέσω να αποκτήσω αυτήν την χαρά. Νιώθω ότι δεν έχω λόγο να σεβαστώ το σώμα μου. Νιώθω ότι έχω βαλτώσει σε μία κατάσταση και θέλω να ουρλιάξω και να φύγω. Και μετά από όλα αυτά, τώρα νιώθω ότι θα σκάσω από το πολύ φαγητό. Τις τελευταίες ώρες τρώω ασταμάτητα. Πιστεύω ότι αν είχα ένα μωράκι στην κοιλιά μου θα αγαπούσα και θα φρόντιζα το σώμα μου. Τώρα το μισώ και το μαστιγώνω.
Καλό βράδυ σε όλους
Loustam.....πρωτη φορα μας ανοιγεσαι τοσο πολυ....
Φυσικα και θα αποκτησεις τη χαρα της μητροτητας!!!!Δεν σε πήραν και τα χρόνια...Γιατι τοση βιασύνη?Και γιατι τιμωρεισαι με αυτον τον τροπο? Μισεις και εκδικεισαι ετσι το σωμα σου ενω δεν εχει καμία ευθύνη για την άρνηση του φίλου σου να κανετε παιδι....
Συγχαρητηρια για την αδερφή σου,καλώς να υποδεχτείτε το ανηψάκι...
λουσταμ, εχεις δικιο να ζοριζεσαι που ενω εσυ θελεις παιδακι, εκεινος οχι.
αλλα αν το κανετε τωρα, δε θαναι σα να τον "ριχνεις" ?
θελω να πω οτι αν δεν ηθελες εσυ, δεν ενιωθες ετοιμη και ηθελε αυτος σωνει και ντε, δε θα σε εριχνε παρα πολυ να υπερισχυε το δικο του θελω και να παραμεριζοταν το δικο σου?
το να κανεις παιδι αργοτερα, δε σημαινει οτι η επιθυμια σου διαγραφεται, απλα παιρνει αναβολη μεχρι να νιωσει και εκεινος ετοιμος.
ενω αν κανεις τωρα, τα δικα του αισθηματα θα παραμεριζονταν εντελως. ετσι δεν ειναι?
κανε λιγη υπομονη, μην πιεζεσαι και μην πιεζεις.
στο φιναλε, καλυτερα ενας αντρας να γινεται μπαμπας οταν αισθανθει ετοιμος, παρα να συμβει βεβιασμενα και μετα να στο "φορτωσει" οτι του στερησες εμπειριες, νιατα, ανεμελια, κλπ και του μειναν απωθημενα.
μπορεις να επικεντρωθεις για ενα διαστημα στον εαυτο σου, γιατι η μητροτητα θελει αφοσιωση απο υγιη, ισορροπημενα ατομα :)
δεστο θετικα!!! εχεις κι αλλο χρονο για σενα, και γιαυτον και για τη σχεση σας και για ολα οσα δε γινονται μετα τον ερχομο ενος παιδιου ;)
Λούσταμ το παιδί, όσο και να το επιθυμείς, όσο και να το ονειρεύεσαι, όσο και να το ποθείτε και οι δύο, όταν έρχεται διαλύει όλο το ΣΥΜΠΑΝ.
Η εγκυμοσύνη είναι αστεία υπόθεση μπροστά σε αυτό που σε περιμένει. Το πιο καλό και ήσυχο παιδί του κόσμου να έχεις .... απλά δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θα καταρρεύσει ό,τι έχεις κτίσει στην ζωή σου. Επαναδιαπραγματεύεσαι ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. Την σχέση με την μάνα σου (γυρνάς ανακγαστικά σε μνήμες δικές σου), την σχέση με τον άντρα σου και πάνω από όλα την σχέση με τον ευατό σου!!!
Δεν πέρασα επιλόχιο κατάθλιψη, καθόλου, είχα ένα καταπληκτικό νεογεννητούλι, ήσυχο, κοινωνικό, υγιές πάνω από όλα ..... αλλά έχασα την μπάλα. Με το πάτημα ενός κουμπιού είχε αλλάξει όλη η ζωή μου, είχαν ανατραπεί όλες οι ισορροπίες. Ακόμα πολεμάω και θα πολεμάω με εμένα για να μεγαλώσω μαζί με τον Ήλιο μου, θα πολεμάω με τη σχέση με τον άντρα μου, θα πολεμάω να βγάλω μια άκρη ...
Είχα πάψει να είμαι το κέντρο του σύμπαντός μου και ο άντρας μου το "μωρό" μου. Δεν είχα πια δικαίωμα .... ούτε να πεθάνω. Είμαι πλέον μητέρα και η ζωή μου ανήκει σε αυτό το πλάσμα γιατί πρέπει να το μεγαλώσω υγιές από όλες τις απόψεις.
Το παιδί δεν δίνει λύσεις. Στα λέω αυτά για να απομυθοποιήσεις το θέμα του μωρού. Ξέρω ότι οι ορμόνες χτυπάνε την πόρτα αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα όσο τα φαντάζεσαι. Η σχέση με τον σύντροφό σου πρέπει να είναι δυνατή για να αντέξει το τεράστιο βάρος του παιδιού και .... να το θέλετε και οι δύο....
Θα κλείσω με μια λαΪκή ρύση: "Δεν έχεις παιδιά να χαίρεσαι, αν έχεις να τα χαίρεσαι"
Καλησπέρα σε όλες! Εκτιμώ πάρα πολύ την στήριξή σας σε κάτι τόσο προσωπικό. Αυτήν την στιγμή νιώθω πράγματα που μόνο εδώ μπορώ να γράψω... Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι το παιδί δεν το σκέφτομαι σαν τον από μηχανής θεό για να λύσει τα προβλήματά μου. Για την ακρίβεια, πολλά από τα προβλήματά μου θεωρώ ότι οφείλονται στην δυσκολία να ικανοποιηθεί αυτή η τόσο εσωτερική μου ανάγκη. Έχω καταφέρει στην ζωή μου όλη να επιτυγχάνω τους στόχους που βάζω. Γλώσσες, σπουδές, δουλειά, φίλους, ταξίδια, ... Και τώρα βρίσκομαι αντιμέτωπη με έναν μεγάλο στόχο τον οποίο δεν μπορώ να επιτύχω μόνη μου, για ευνόητους λόγους... Επίσης, μέχρι τώρα η ζωή μου χαρακτηριζόταν από μεγάλες αλλαγές. Είχα τον ακάθιστο. Κάθε 3 και 5 όλο και κάποια νέα ιδέα θα μου καρφωνόταν, και έκανα τις απαραίτητες κινήσεις για να την υλοποιήσω. Ποτέ δεν φοβόμουν τις αλλαγές. Αντιθέτως τις επιδίωκα κιόλας. Επίσης ποτέ δεν φοβόμουν την οικογένεια. Έχω μεγαλώσει σε ένα υγιές και ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, και από μικρούλα έλεγα ότι εγώ θέλω να παντρευτώ νέα και να κάνω 3 παιδιά. Στην ηλικία έχω πέσει ήδη έξω των στόχων μου:-). Αλλά είμαι σίγουρη ότι αυτό είναι που θέλω. Έχοντας καταφέρει να ζήσω, να ταξιδέψω, να διασκεδάσω και να κάνω την δουλειά που ονειρευόμουν, υπάρχει ομορφότερο πράγμα στην ζωή μιας γυναίκας από το να δημιουργήσει οικογένεια με τον άνθρωπό της? Όλα αυτά με ζορίζουν, γιατί βρίσκω μπροστά μου ένα εμπόδιο, που πλέον δεν είναι στο δικό μου χέρι να το προσπαθήσω και να το ξεπεράσω, αλλά εμπλέκεται και η ζωή ενός άλλου ανθρώπου, τον οποίο εννοείται ότι αγαπώ πολύ και δεν θέλω να τον ζορίσω.
Αυτή ήταν η μικρή μου εξομολόγηση.
Συγνώμη αν σας ζορίζω με άσχετες με το θέμα μας σκέψεις και προβληματισμούς. Απλά μου είναι πολύ εύκολο να τα μοιραστώ μαζί σας και χαίρομαι όταν παίρνω feedback.
του έχεις δείξει πόσο πολύ θες ένα παιδί?γνωρίζει την ανάγκη σου,η το βλέπει λίγο επιπόλαια?
δν μπορείς να είσαι όμως εσύ αυτή που θα καταπιέζεται για χάρη του.ας καταπιεστεί αυτός.γιατί στην προκειμένη περίπτωση δν είναι μόνο το τι θέλουμε στην ζωή μας,η ο εγωισμός που για χάρη της αγάπης ξεπερνιέται,είναι κ θέμα φύσης,κ άμα μια γυναίκα νιώθει έτοιμη να κάνει παιδί,ίσως θα πρεπε να δίνεται προτεραιότητα σε αυτό.για όλα τα άλλα μια γυναίκα θα ήταν σωστό άμα θέλει να υποχωρεί για χάρη της αγάπης της αλλά σε αυτό το θέμα όχι.δν είναι σωστό να στερείς από κάποιον την μητρότητα.κ επίσης οι άνδρες ποτέ δν είναι έτοιμοι.αν πέριμένουμε από αυτούς να ετοιμαστούνε σωθήκαμε.
πιστεύω οτι πρέπει να αρχίσεις να του δείχνεις πόσο πολύ το θέλεις,κ αυτός αν σαγαπάει πραγματικά θα θελήσει να κάνει μαζί σου μια οικογένεια.αλλιώς ποιος είναι ο σκοπός της ζωής του,ίσως θαπρεπε να συζητάτε αυτό,αν θέλετε το ίδιο η αν ο ένας κοιτά στο νότο κ ο άλλος στην ανατολή.