Originally posted by anwnimi
Quote:
Originally posted by vince
Quote:
Originally posted by anwnimi
Quote:
Originally posted by vince
Γιατί η ζωή να είναι τόσο άδικη με όσους την αγαπούν?
Γιατί μια μελωδία να μπορεί να με γλυκαίνει ενώ ένα φιλί να με δηλητηριάζει?
Γιατί δεν με αγαπάω αυτή την στιγμή?
Η ζωή είναι απρόβλεπτη...
Εκεί που δε μας αγαπά ή νιώθουμε πως δε μας αγαπά, όλα αλλάζουν.
Αρκεί, να έχουμε υπομονή, επιμονή και να αποδεχτούμε τη ζωή έτσι όπως είναι, απρόβλεπτη.
Θα ήθελα να σε αγκαλιάσω αυτή την στιγμή. Θα ήθελα να μην έχω την ανάγκη να μιλήσω για λίγο παρά μόνο να αγκαλιάσω.
Σκέφτομαι πως κάτι θα φταίει για να επιθυμώ τόσο πολύ μια αγκαλιά και να κλείνω τα μάτια στο παρελθόν.
vince, σε νιώθω γιατί κι εγώ πολλές φορές πίστευα ότι δεν υπήρχε κανείς να με αγκαλιάσει και μπαίνοντας εδώ, ήθελα μια αγκαλιά.
Αν δεν υπάρχει κανείς, αγκάλιασε εσύ εσένα, φρόντισε εσύ εσένα. Μπορείς. Και να είσαι σίγουρος, πως υπάρχουν αγκαλιές γύρω σου. Μακάρι να μπορούσα να σου την προσφέρω (δεν έχει τέτοια δυνατότητα το pc μου:) :( ). Αλλά υπάρχουν αγκαλιές. Κι αν δεν υπάρχουν σήμερα, θα υπάρχουν αύριο.
Κουράγιο...
Θα περάσει κι αυτό.