ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ ?

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Θα πηγαινα να φουνταρω. Αυτο θα εκανα. Γι' αυτο δεν ηθελα να "ξαναμπλεξω". Μολις εμαθα οτι εμεινε εγκυος ταραχτηκα, σοκαριστηκα. Σκεφτομουν συνεχεια πως θα το μεγαλωσει. Μακρια κι' αγαπημενες ελεγα αλλα ηξερα πως θα γινω θεια και ηθελα να δω το μωρακι αλλα και εκεινη που ρωτουσε για μενα. Δεν θα διορθωθουν ποτε καποια πραγματα τελικα. Αλλα λεω αλλα κανω αλλα νομιζω τελικα για μενα. Με εκανες να το καταλαβω.

---

Εγω δε βλεπω δρομο αλλο απο την απομακρυνση, εκτος αν θες να συγκατοικησεις με την ξαδελφη σου και να αναλαβεις την κηδεμονια αυτης και του μωρου της. Αλλος ανθρωπος θα μπορουσε να διαχειριστει τη σχεση σας, εσυ με αυτα που γραφεις πρεπει να απομακρυνθεις προληπτικα. Γνωμη μου ετσι; Δεν ειμαι παντογνωστης.
Ξερεις υπαρχουν πολλοι ανθρωποι στον κοσμο που μπορεις να βοηθησεις. Αναπηροι, ορφανα σε ιδρυματα κλπ. Επειδη δεν τους γνωριζεις προσωπικα δε σημαινει οτι υποφερουν λιγοτερο απο την ξαδερφη. Βρες εναν τροπο να βοηθησεις εκεινους. Ολα τα ιδρυματα ζητανε δωρεες και εθελοντες. Ισως να βοηθηθεις κι εσυ βοηθωντας τους.

"Αλλος ανθρωπος θα μπορουσε να διαχειριστει τη σχεση σας"
^Τι εννοεις; Ενας που θα ηταν διατεθειμενος να γινει κηδεμονας; Ενας ανθρωπος πιο δυνατος απο εμενα; Ή ενας πιο αναισθητος;

Δεν ξερω τι μπορει να φαινεται απο αυτα που γραφω και ισως να σας "απογοητευω" αλλα δεν με νοιαζει. Δεν θελω να γινω κηδεμονας κανενος. Εχω να κουμανταρω τον εαυτο μου και να βοηθησω εκεινον. Ποτε δεν ηθελα να εχω παιδια γιατι τραβηξα αρκετα σπιτι μου και δεν ηθελα να αποκτησω τοση ευθυνη γιατι θα κλαταρα. Πες το αμυνα πες το αυτογνωσια πες το δειλια, οπως θες. Επισης περασε ο καιρος που ενιωθα πως για να μπορω να αναπνεω καθαρο αερα χωρις ενοχες και χωρις να νιωθω βασανιστικη την υπαρξη μου θα επρεπε να βοηθαω παση θυσια τους αλλους. Το κανω με φυσικοτητα, οταν μου βγαινει και το νιωθω. Δεν ειναι αυτοσκοπος.

Κοιμηθηκα 2-3 ωρες πριν και ξυπνησα αποτομα. Δεν με παιρνει υπνος. Αααντε να ξημερωσει να κανουμε κανα μαθημα.

Quote:

---

Originally Posted by blackbird

Εγω γενικα δεν νομιζω οτι θα ξαναγυρισω (οσο κι' αν το θελω και το θελουν) γιατι θα με φανε απο ζηλια και κακια οι θειες μου. Ηδη απο πριν ζηλευαν. Ε και η ξαδερφη ζηλευε. Και αν ξαναγινει οτιδηποτε δεν θελω παλι να ξεσηκωνομαι. Αρκετα με τις μετακομισεις. Το ιδανικο θα ηταν να μεινω καπου μονη μου αλλα δεν εχω τα χρηματα. Επενδυω στις σπουδες στο παρον σταδιο και βλεπουμε.


Εντομεταξυ θελω να ζητησω και δημοσια συγγνωμη στην Ντιντι για τον τροπο που της μιλησα στο αλλο θεμα. Η Ντιντι οσο λαθος κι' αν εκφραστηκε (προφανως επειδη την αγγιξε το θεμα) ειναι σπανιος ανθρωπος και θελει παντα το καλο των αλλων. Ολοι κανουμε λαθη χωρις να το καταλαβαινουμε. Ακομα και οι ειδικοι που το εχουν σπουδασει και εχουν ασχοληθει χρονια. Anyway. Αυτο. Καποιοι απλα εχουμε αυξημενο το αισθημα της ευθυνης και καποιες φορες οταν εχουμε και τα δικα μας θεματα αισθανομαστε πιεση και οτι δεν μπορουμε αλλο. Οσο μπορουμε και οσο γινεται. Πρωτα προστατευουμε εμας για να στεκομαστε στα ποδια μας και μετα τους αλλους. Ολοι σας το ειπατε εξαλλου. :)

---

Δεν χρειαζόταν να το κάνεις ,τα είπαμε εμείς και ξέρω πλέον τι άνθρωπος είσαι!
Σε ευχαριστώ και πάλι και θα το ξαναπώ, είναι μεγάλο προνόμιο να ξέρεις πότε έχεις κάνει λάθος και να ζητάς συγνώμη!
Μην το περνούμε σαν αδυναμία αλλά σαν θάρρος ψυχής!!!

Εδώ βρυκόλακας και εγώ ........
Αυτές οι σκέψεις πότε θα σταματήσουν να μας ταλαιπωρούν....

Εγω μονο οταν εχω νευρα δεν μπορω να κοιμηθω...υπο ιδανικες συνθηκες παιρνω το αντικαταθλιπτικουλι,το ωραιο μου ζαναξακι χαζευω και βιντεο asmr και ξεραινομαι ωραιοτατααα...

Πινω και χαμομηλακι ξεχασα να προσθεσωωω

Εγώ αν πάρω ζαναξ και πιο και χαμομήλι πάει θα λυποθυμησω δεν θα κοιμηθώ....

Από την ζαλουρα άνοιξα το κουτάκι και αντί να πάρω το χάπι του θυροειδή πήρα 0.25 ζαναξ....
Άσπρο το ένα άσπρο και τ άλλο άντε τώρα να δω πως θα λειτουργησω πρωί πρωί....

Καταφερα και κοιμηθηκα αλλες 2 ωρες. Νυστααααζω. :Ρ

Ειχα κατι ζαναξ πολυ παλια που μου τα ειχε γραψει γιατρος. Απο εκεινο το κουτι ακουμπησα τα 5; 6; Πολλα λεω. Εβαζα πεισμα. Ομως τα ειχα παντα διπλα στο κομοδινο μου. Μια φορα τα ηπια σε εξεταση για να αποφυγω την κριση πανικου. Οχι μονο την απεφυγα αλλα θα κοιμομουν πανω απ' το γραπτο. :Ρ Και λεω ασε καλυτερα, καθε φορα που ενιωθα πως πρεπει να πιω. Φοβομουν πως θα πεσω σε ληθαργο γιατι η επιδραση με κρατουσε για 2-3 μερες. Και επειδη περασε καιρος, οταν μετακομισα και τα ειδα μπροστα μου τα πεταξα. Θα ειχανε ληξει κιολας. Το χαμομηλι ειναι πολυ καλη ιδεα.

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Εγώ αν πάρω ζαναξ και πιο και χαμομήλι πάει θα λυποθυμησω δεν θα κοιμηθώ....

Από την ζαλουρα άνοιξα το κουτάκι και αντί να πάρω το χάπι του θυροειδή πήρα 0.25 ζαναξ....
Άσπρο το ένα άσπρο και τ άλλο άντε τώρα να δω πως θα λειτουργησω πρωί πρωί....

---

Δεν ηρεμεις με το ζαναξ; Ειναι μικρη η δοση (αν και εμενα ακομα και τα 0.25 με πιανουν). Πιες και ενα καφε απο πανω για ενεργεια :Ρ



Καλημερα!

Όχι απλώς ηρέμησα παραχαλαρωσα....Αλλά έχω καιρό να πάρω.....
τώρα που έπιασε το αντικσθλιπτικο δεν τα πολυχρειαζομαι .......

Πίνω καφέ για να μπορέσω να βγάλω την δουλειά του γραφείου γιατί είναι και ζορική σήμερα ..είχα δύσκολα περιστατικά χθες....

Quote:

---

Originally Posted by ntinti

Όχι απλώς ηρέμησα παραχαλαρωσα....Αλλά έχω καιρό να πάρω.....
τώρα που έπιασε το αντικσθλιπτικο δεν τα πολυχρειαζομαι .......

---

Ευτυχως. Και εγω στην αρχη για 2-3 μηνες ημουνα χαλια με το αντικαταθλιπτικο.

Quote:

---

Πίνω καφέ για να μπορέσω να βγάλω την δουλειά του γραφείου γιατί είναι και ζορική σήμερα ..είχα δύσκολα περιστατικά χθες....

---

Πωωω καλο κουραγιο!

Ηπια τον πρωτο και σε κανα 2ωρο θα πιω και τον δευτερο για να αντεξω μεχρι τις 5 :Ρ ειναι και παρεουλα για μενα αν και τελευταια τον ειχα μειωσει.

Καλημέρα κορίτσια :)

Κι εγώ καφέ πίνω... Δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά χθες, ξύπνησα τρεις φορές μες τη νύχτα κι είδα ένα πολύ άσχημο όνειρο με βίαιο περιεχόμενο κι αναστατώθηκα πολύ... Δεν το θυμάμαι καθαρά αλλά ήταν πολύ ζωντανό...
Πότε θα σταματήσει να συμβαίνει αυτό;

Καλημέρα :)
Εγώ νιώθω σαν να με πάτησε νταλίκα..

Καλημέρα
Εγώ έχω δουλειά απτο σπίτι εννοείται και βαριέμαι αφάνταστα...
Μου λείπει η κανονική μου δουλειά, οι άνθρωποι, οι αγκαλιές...
Πόσο θα κρατήσει ακόμα αυτή η παράνοια;

Εντωμεταξύ είχα εμφανίσει ένα πρόβλημα στα μάτια πριν την πανδημία και ήμουν σε θεραπεία και υποτίθεται έπρεπε να αποφεύγω τις πολλές ώρες σε οθόνες και τώρα....το χω ξεφτιλίσει το θέμα γιατί όλες οι δουλειές πρέπει να γίνονται μπροστά σε μια οθόνη!

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Καλημέρα :)
Εγώ νιώθω σαν να με πάτησε νταλίκα..

---

Γιατί Αλεξία;

Εγώ σκέφτομαι ότι πρέπει όλα να τα φιλοσοφούμε και να μην φρικάρουμε γιατί αλλιώς την πατήσαμε.

Λίγο πριν ανακοινωθούν τα μέτρα μίλησα με μία συγγενή που έχει ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ εδώ και 2 δεκαετίες με την υγεία του συζύγου, ο οποίος έφυγε πριν λίγους μήνες. Και μαθαίνω ότι εμφάνισε σοβαρό αυτοάνοσο και είναι σε καραντίνα ήδη κάνα τρίμηνο γιατί με τα φάρμακα που πρέπει να παίρνει το ανοσοποιητικό της είναι στο μηδέν, ούτε τα παιδιά της δεν βλέπει. Και δεν υπάρχει φως στο τούνελ προς το παρόν. Μιλάω για γυναίκα 55αρα τώρα, έτσι;

Και πριν λίγο με πήρε άλλος στενός συγγενής, ο πατέρας του 60αρης έπαθε έμφραγμα τη νύχτα και όπως φαίνεται την γλίτωσε στο τσακ. (Γενικά γαμ.ώντας τα πάει τα σόγια τους τελευταίους μήνες, είναι κι άλλα...)

Το συμπέρασμα πoιο είναι; Ψυχραιμία και να εκτιμάμε κι αυτά που έχουμε κι ας ζοριζόμαστε κάπως, γιατί πάντα υπάρχουν και χειρότερα....