Printable View
Τo οτι καποιος πινει μεγαλες ποσοτητες αλκοολ δεν σημαινει οτι ειναι και αλκκολικος,οτι αν δεν πιει μια βδομαδα θα χει στερητικα..
σαφως και μια ενα μπουκαλι τσιπουρο τη μερα ειναι μια μεγαλη ποσοτητα αλλα αυτο δεν σημαινει για μενα οτι θα γινεις αλκοολικος...
η προσοχή και η επαγρύπνηση πρέπει να εστιαστεί όχι τόσο στη χρήση της ουσίας, αλλά στις συμπεριφορές και τα συναισθήματα εκείνα που θα με οδηγήσουν στο να ξαναπιώ, να ξαναχαλαστώ, να ξαναρωτήσω γιατί \"η ζωή είναι έτσι κι όχι αλλιώς\" και το \"αλλιώς\" κατά τα μέτρα μου βέβαια.
προσπαθώ λυσσωδώς να συνειδητοποιήσω μια μεγάλη αλήθεια που όσοι επιβίωσαν την ξέρουν καλά: για να πάρει ΕΝΑ από τη ζωή όπως είναι ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ πρέπει να δώσεις ΕΚΑΤΟ. άδικο; ναι! απάνθρωπο; βεβαίως! αλλά έτσι είναι κι όσοι το κατάλαβαν αυτό νωρίς, προσαρμόστηκαν ή συμβιβάστηκαν -πείτε το όπως θέλετε- αλλά πέτυχαν το ζητούμενο. επέζησαν!! όσοι δεν το κατανόησαν ή δεν θέλησαν να το κατανοήσουν γιατί μια τέτοια παραδοχή πονάει πολύ, ματώνει πολύ μείναν δέσμιοι μιας κατάστασης που για μένα δεν περιέχει και πολλή γενναιότητα, τώρα το ξέρω! είναι πολύ μα πάρα πολύ εύκολο να καταφεύγω σε αναθέματα για την \"άτιμη κοινωνία\", το δύσκολο είναι να ζω έτσι που η \"άτιμη κοινωνία\" να πιστεύει ότι με έχει εντάξει στα κόλπα της, κι εγώ να ξέρω πολύ καλά και να της το κρατώ κρυμμένο ότι την έχω χεσμένη! ότι της παίρνω ότι μου είναι βολετό και μετά από εδώ πάνε κι άλλοι!!!! αυτά τα ολίγα. 4 μήνες και 29 ημέρες από τη γέννηση μου!
aristeidi καθε σου ποστ δινει ενα μεγαλο μυνημα αισιοδοξιας...αυριο κλεινω τους 3 μηνες μου:)Quote:
Originally posted by ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ
η προσοχή και η επαγρύπνηση πρέπει να εστιαστεί όχι τόσο στη χρήση της ουσίας, αλλά στις συμπεριφορές και τα συναισθήματα εκείνα που θα με οδηγήσουν στο να ξαναπιώ, να ξαναχαλαστώ, να ξαναρωτήσω γιατί \"η ζωή είναι έτσι κι όχι αλλιώς\" και το \"αλλιώς\" κατά τα μέτρα μου βέβαια.
προσπαθώ λυσσωδώς να συνειδητοποιήσω μια μεγάλη αλήθεια που όσοι επιβίωσαν την ξέρουν καλά: για να πάρει ΕΝΑ από τη ζωή όπως είναι ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ πρέπει να δώσεις ΕΚΑΤΟ. άδικο; ναι! απάνθρωπο; βεβαίως! αλλά έτσι είναι κι όσοι το κατάλαβαν αυτό νωρίς, προσαρμόστηκαν ή συμβιβάστηκαν -πείτε το όπως θέλετε- αλλά πέτυχαν το ζητούμενο. επέζησαν!! όσοι δεν το κατανόησαν ή δεν θέλησαν να το κατανοήσουν γιατί μια τέτοια παραδοχή πονάει πολύ, ματώνει πολύ μείναν δέσμιοι μιας κατάστασης που για μένα δεν περιέχει και πολλή γενναιότητα, τώρα το ξέρω! είναι πολύ μα πάρα πολύ εύκολο να καταφεύγω σε αναθέματα για την \"άτιμη κοινωνία\", το δύσκολο είναι να ζω έτσι που η \"άτιμη κοινωνία\" να πιστεύει ότι με έχει εντάξει στα κόλπα της, κι εγώ να ξέρω πολύ καλά και να της το κρατώ κρυμμένο ότι την έχω χεσμένη! ότι της παίρνω ότι μου είναι βολετό και μετά από εδώ πάνε κι άλλοι!!!! αυτά τα ολίγα. 4 μήνες και 29 ημέρες από τη γέννηση μου!
Και σου αξίζει να το γιορτάσεις Olgaki,δίνοντας στον εαυτό σου ένα μεγάλο μπράβο!(κι από μένα να τα χιλιάσεις και να τα διπλοχιλιάσεις!)
Quote:
Originally posted by olgaki82
aristeidi καθε σου ποστ δινει ενα μεγαλο μυνημα αισιοδοξιας...αυριο κλεινω τους 3 μηνες μου:)Quote:
Originally posted by ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ χαίρε Ολγάκι, πάντα μπροστά, πάντα τολμηρά, πάντα με θάρρος! συγχαρητήρια!!!!!!!!
η προσοχή και η επαγρύπνηση πρέπει να εστιαστεί όχι τόσο στη χρήση της ουσίας, αλλά στις συμπεριφορές και τα συναισθήματα εκείνα που θα με οδηγήσουν στο να ξαναπιώ, να ξαναχαλαστώ, να ξαναρωτήσω γιατί \"η ζωή είναι έτσι κι όχι αλλιώς\" και το \"αλλιώς\" κατά τα μέτρα μου βέβαια.
προσπαθώ λυσσωδώς να συνειδητοποιήσω μια μεγάλη αλήθεια που όσοι επιβίωσαν την ξέρουν καλά: για να πάρει ΕΝΑ από τη ζωή όπως είναι ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ πρέπει να δώσεις ΕΚΑΤΟ. άδικο; ναι! απάνθρωπο; βεβαίως! αλλά έτσι είναι κι όσοι το κατάλαβαν αυτό νωρίς, προσαρμόστηκαν ή συμβιβάστηκαν -πείτε το όπως θέλετε- αλλά πέτυχαν το ζητούμενο. επέζησαν!! όσοι δεν το κατανόησαν ή δεν θέλησαν να το κατανοήσουν γιατί μια τέτοια παραδοχή πονάει πολύ, ματώνει πολύ μείναν δέσμιοι μιας κατάστασης που για μένα δεν περιέχει και πολλή γενναιότητα, τώρα το ξέρω! είναι πολύ μα πάρα πολύ εύκολο να καταφεύγω σε αναθέματα για την \"άτιμη κοινωνία\", το δύσκολο είναι να ζω έτσι που η \"άτιμη κοινωνία\" να πιστεύει ότι με έχει εντάξει στα κόλπα της, κι εγώ να ξέρω πολύ καλά και να της το κρατώ κρυμμένο ότι την έχω χεσμένη! ότι της παίρνω ότι μου είναι βολετό και μετά από εδώ πάνε κι άλλοι!!!! αυτά τα ολίγα. 4 μήνες και 29 ημέρες από τη γέννηση μου!
περασανε 3 μηνες π δεν πινω,3 μηνες π μαι ελευθερη πια και μπηκα ξανα στο τρενο της ζωης..
κανοντας μια αναδρομη στο παρελθον,σκεφτηκα τους λογους που επινα ,τους αληθινους λογους και οχι τις δικαιολογιες που ελεγα σε μενα...
οφειλω να παραδεχτω οσο και να με ποναει οτι δεν ηταν για να μη νιωθω τα ασχημα συμπτωματα και αισθηματα της διαταραχης πανικου..οχι κοροιδευα τα εαυτο μ αφου τον πανικο μου θα μπορουσα να τον αντιμετωοισω με διαφορετικους τροπους οπως κανω τωρα..
εγω επελεξα το μπουκαλι...επελεξα τη φυγη κ το κρυψιμο...επινα οταν αγχωμενη,απελπισμενη.επινα οντας ντροπαλο και εσωστρεφες ατομο εχοντας την ψευδαισθηση οτι γινομαι πιο ανετη,πιο συμπαθης,επινα για εχω εμπιστοσυνη σε μενα,για να αισθανομαι δυνατη και ευτυχισμενη,επινα για οποιοδηποτε λογο με αμετρητες δικαιολογιες..
επινα και μισουσα τον εαυτο του,δεν ημουν εγω αλλα ενα αλλο ατομο...σιχαινομουν τον εαυτο μ για την αδυναμια να αναλαβει ευθυνες,για την καταρευση μου,σιχαινομουν που παντα μου εφταιγαν οι αλλοι και εγω ημουν το <<θυμα>>,ετσι νομιζα..ποσο ξεγελουσα τον εαυτο μ..
απεχθανομουν τον τροπο που ζουσα και το βολεμα μου στο μπουκαλι που μου εδινε την πιο ψευτικη ευτυχια..ποναει πολυ αλλα με βλεπω οπως ημουνα και νιωθω μια λυπηση για το πως λειτουργουσα τοτε.
δεν μετανιωνω ομως που συνεβη αυτο επρεπε να συμβει για να ταρακουνηθω να βαλω ενα τελος οπως εκανα την αρχη..εγω εφταιξα ,εγω επελεξα τη λυση ολων των προβληματων μ μεσα απο το αλκοολ.ολα τα αλλα ητανε φτηνες δικαιολογιες ζωντας μεσα σε ενα συνεχη φοβο..
ετσι φτανω στο σημερα και ειμαι περηφανη για τους 3 μηνες μ,ειμαι ευτυχισμενη για το ποσο αλλαξε τη ζωη μου το να αναλαβω ευθυνες,δεν κρυβομαι,δεν φοβαμαι,ειμαι ντροπαλη και μου αρεσει γιατι ειμαι εγω,ζω τις απλες στιγμες της ζωης με ολο μ το ειναι,ζω τα καλα οπως πρεπει και τα ασχημα οπως ερθει,η ζωη ειναι γεματη απο καλες στιγμες και κακες που θα μαι εδω ορθια να τις αντιμετωπισω.
ονειρευομαι.ποναω,κλαιω,γε� �ω, φοβαμαι,απελπιζομαι,χαιρομ αι,αγαπω,και νιωθω...
ερωτευομαι τη ιδια την ζωη που τοσο μου χε λειψει...
Τι ωραίο post!Για κάτι τέτοια αξίζει αυτό το forum,για να διδασκόμαστε από όσα έχουν περάσει άλλοι,από το ταξίδι τους προς την αυτογνωσία,για τα μαθήματα που συλλέγουν μέσα από την εμπειρία τους.Όλγα και Αριστείδη,είστε από τα ομορφότερα και τα πλέον ελπιδοφόρα κομμάτια του forum.Καλή σας συνέχεια στην ανακάλυψη των υπέροχων πραγμάτων που κρύβονται στην καθημερινότητα.Welcome home!Μία γλυκιά καλημέρα από εμένα,ευχαριστώ για τα όμορφα συναισθήματα που μου χαρίζετε όταν σας διαβάζω!:)
TιQuote:
Originally posted by olgaki82
ετσι φτανω στο σημερα και ειμαι περηφανη για τους 3 μηνες μ,ειμαι ευτυχισμενη για το ποσο αλλαξε τη ζωη μου το να αναλαβω ευθυνες,δεν κρυβομαι,δεν φοβαμαι,ειμαι ντροπαλη και μου αρεσει γιατι ειμαι εγω,ζω τις απλες στιγμες της ζωης με ολο μ το ειναι,ζω τα καλα οπως πρεπει και τα ασχημα οπως ερθει,η ζωη ειναι γεματη απο καλες στιγμες και κακες που θα μαι εδω ορθια να τις αντιμετωπισω.
ονειρευομαι.ποναω,κλαιω,γε� �ω, φοβαμαι,απελπιζομαι,χαιρομ αι,αγαπω,και νιωθω...
ερωτευομαι τη ιδια την ζωη που τοσο μου χε λειψει...
όμορφα λόγια!
Μπράβο ολγάκι μου:)
Μπράβο κ για τη διαδρομή κι όχι μόνο το αποτέλεσμα(που έκανα quote),για το δρόμο που πέρασες κ τον εκμεταλεύτηκες (για να ανακαλύψεις τον εαυτό σου) παρόλο το αρχικό λάθος να βρεις διέξοδο στον αλκοολισμό,για το θάρρος που έδειξες να δεις μέσα σου κ να παραδεχτείς ίσως σκληρές αλήθειες.
Μπράβο που κοίταξες το πρόβλημα κατάματα κ είπες με τόση δύναμη ΣΤΟΠ.
Όπως βλέπεις το ποστ μου είναι γεμάτο μπράβο.....
Καλή συνέχεια σου εύχομαι κ πάντα με τη δύναμή σου τόσο ακμαία...φιλάκια.
Χαίρομαι πολύ για σένα Όλγα, μιας και μας ενώνει έστω και διαδικτυακά το \'κοινό\' πρόβλημα - του παρελθόντος πια - και χαίρομαι που έχω φίλο τον Αριστείδη, \'κανονικό\' με σάρκα και οστά! Καλημέρα!
:D
Καιρό είχα να δω τέτοιο αισιόδοξο μήνυμα. Επιτέλους να πάρουμε μιαν ανάσα.
Ολγάκι , κάποτε θα πάψεις να μετράς μέρες, μήνες θα γίνεις πιο αόριστη. Θα λες κάποτε...παλιά...πριν πολύ καιρό, ούτε που θυμάμαι...
Χαίρομαι για σένα, φιλάκια...
\'Ολγα μου δεν εχω λόγια...
απ\' τα πιο υπεροχα, αισιοδοξα και με βαθος μηνυματα που εχω διαβασει!
μπραβο, μπραβο και ξανα μπραβο!!!!!
rainandwind,arsi,alobar,narnia,amelie σας ευχαριστω παρα πολυ..
μπράβο Όλγάκι. κι εμένα σήμερα ο νιογέννητος Αριστείδης κλείνει τους 5 μήνες του. μεγαλώνει σιγά-σιγά κι αρχίζει να μαθαίνει τι παίζει γύρω του κάθε στιγμή. μαθαίνει ότι η ζωή, ο κόσμος, οι άνθρωποι είναι αυτοί που είναι, μαθαίνει να αποδεχεται και ν΄απορρίπτει, μαθαίνει να χαίρεται βαθιά αλλά και να λυπάται βαθιά, μαθαίνει ότι κάθετι που θα του τύχει, είτε καλό είτε κακό, στο φινάλε θα του έχει δώσει κάτι για να προχωρήσει παραπέρα. κυρίως όμως μαθαίνει \"με ποιό τρόπο να μαθαίνει\" και να χαίρεται για ότι ανακαλύπτει. \"να ονειρεύεται χωρίς να είναι δούλος των ονείρων\" κι όταν κάτι δεν του βγαίνει να ξέρει καλά, πως ότι δεν του βγήκε σήμερα μπορεί να του βγεί αύριο ή και ποτέ. και τότε να μπορεί ανασηκώνοντας τους ώμους να λέει στον ορίζοντα \"ε, και;\" και να πίνει τον καφέ του στο μπαλκόνι ατενίζοντας τους ανθρώπου που κι αυτοί πορεύονται μαζί του σε παράλληλη τροχιά. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΜΑΣ, ΟΡΈ!!!!!
... και καλημέρα μας καλέ!...
:)
πάει καιρός, ε; είμαι καθαρός από αλκοόλ 6 μήνε και 17 ημέρες. κι αυτή μου η πορεία, από τον Ιούλιο και δώθε, ήταν πολύ μοναχική αλλά αφάνταστα μαχητική! έχω και 3 μέρες να καπνίσω, λίγα νευράκια, αλλά εντάξει έργο που έχουμε ξαναδεί.....χθες, πήγα να εισπράξω πάλι απογοητεύση από κάποιο άτομο. ένιωσα ότι με ισοπέδωσε, με όλους όσους ο ίδιος παραδεχόταν ότι δεν τον βοηθούν στην ανάρρωση του. σα να μιλούσε με όλους όσους ήταν στο δωμάτιο χθες με τις ώρες στο τηλέφωνο όλους αυτούς τους μήνες. βέβαια, είπε \"ευχαριστώ κάποιο μέλος γιατί μου στάθηκε κάπως ξεχωριστά από τα άλλα μέλη όλο αυτό το διάστημα\". κι από εδώ πάνε κι άλλοι. λοιπόν, δεν γίνεται άλλο αυτή η κατάσταση. τι θέλω, να οδηγηθώ ξανά σε υποτροπή, κι αυτή τη φορά ίσως και τελεσίδικη; δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, πιο εξευτελιστικό και πιό χυδαίο να σε έχει ο άλλος δεδομένο! να ξέρει ότι όποτε του γουστάρει θα σε πάρει τηλέφωνο κι εσύ θα είσαι εκεί για να το σηκώσεις και να ακούσεις από τη μεγαλύτερη εξυπνάδα του, μέχρις ότι βλακεία βάλει ο νους. κάθε μέρα που περνάει δικαιολογώ όλο και λιγότερο και συμπεριφορές και ανθρώπους! \"είναι άρρωστος\", \"έχει σχιζοφρένεια\", \"έχει κατάθλιψη\", \"έχει....έχει...έχει...\". όλα είναι τελικά θέμα αποδοχής. όλα είναι θέμα του πόση θέληση έχεις για να ζήσεις. αποδοχή: ο κόσμος είναι αυτός που είναι, δεν μου αρέσει και πολύ αλλά καλούμαι να ζήσω μέσα σε αυτόν και με αυτόν, αλλιώς ας πάω να φουντάρω στο Θερμαϊκό ή όπου αλλού. θέληση να ζήσω σημαίνει -για μένα- ότι θα κάνω τα πάντα, μα τα πάντα για να επιβιώσω. στο κάτω της γραφής οι περισσότεροι αυτό δεν κάνουν; τώρα το έμαθα καλά: η ζωή -καλώς ή κακώς, δεν με αφορά- είναι μια ΣΧΕΣΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΗΡΙΓΜΕΝΗ ΣΤΗ ΒΙΑ! από τη στιγμή που το απόδεχτηκα, κατανόησα ότι το να ζήσω ή όχι και το πως θα ζήσω ήταν κατά 99/100 στο χέρι μου! θέλω και πρέπει να ζήσω κατά πως καταλαβαίνω εγώ την έννοια \"ζω\" και \"ζωή\". ότι μου σταθεί εμπόδιο σε αυτή τη προσπάθεια, ακόμα και άθελα του -σημασία έχει το αποτέλεσμα, ΠΟΤΕ Η ΠΡΟΘΕΣΗ!- θα πυροβοληθεί στο κεφάλι, για σιγουριά ότι δεν θα το ξανασηκώσει για να μου χαλάσει την όποια ωραία μου γαλήνη! στο ένα χέρι το συναίσθημα και στο άλλο η λογική. κι αυτά τα δύο, για κανένα λόγο δεν πρέπει να ξανασυναντηθούν. για να μη ξαναπιώ, για να μη ξανακαπνίσω, για να μη ξανακλάψω, για να μη ξαναματώσω, για να μη ξανανιώσω τη ξεφτιλα του ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ!!! καλημερούδια!