Originally Posted by
ioannis2
Δεν είναι απλά το να εισαι απαισιοδοξος, εξαρτάται και πόσο αποδεκτός είσαι από τους άλλους κι αν εχεις κοινους διαυλους επικοινωνιας μαζί τους. Η επιτυχία να γίνεις αποδεκτός, γιατι για ατομα σαν κι εμας η αποδοχη είναι επιτυχία, και η συναναστροφη πάντα ανεβάζουν την αισιοδοξία του ατομου και την ορεξη για ζωή. Η απόρριψη για το χαρακτηρα μας είναι το χειρότερο, γεμίζεις απαισιοδοξια για το άτομο σου και μίσος για τους άλλους. Βλάπτουμε τον εαυτό μας με το να κλεινόμαστε σ αυτόν και να δημιουργούμε στη σκέψη μας ένα φανταστικό κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε και δυστυχώς ο υποτίθεται κόσμος αυτος να καθορίζει τη σταση μας απεναντι στους άλλους. Το να παιρνουμε μια ζωη την κάτω βόλτα από κάπου ξεκίνησε. Μισω τη σταθερη προσωπικοτητα άμα δε με γεμίζει.