Printable View
Αλήθεια, πέρα από την πλάκα, πώς να ναι άραγε να είσαι τόσο εξαιρετικής ομορφιάς? Πώς αισθάνονται αυτές οι καλλονές? Αντίστοιχα πώς αισθάνονται οι άρρενες vips, που τους κυνηγούν οι γυναίκες, όπου κι αν πάνε, παρακαλώντας για μία τους ματιά? Νιώθω πως αν διέθετα τέτοια εμφάνιση, θα μπορούσα να κινήσω πολλά νήματα, να φέρω τα πάνω κάτω.
Α, τίποτα βρε.
Μια χαρά νιώθω !
Νιώθω σαν να είμαι απλός άνθρωπος ... σαν να μην είμαι κάτι το ξεχωριστό.
:P
ΧΑΧΑΧΑ! έλιωσα...Quote:
Originally posted by spot
Α, τίποτα βρε.
Μια χαρά νιώθω !
Νιώθω σαν να είμαι απλός άνθρωπος ... σαν να μην είμαι κάτι το ξεχωριστό.
:P
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΛΙ, ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΡΕΣ ΑΠΟ ΚΕΙ, ΜΑΤΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ !!!!!
ΜΟΥΤΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ! ΔΥΟ ΦΙΛΙΑ ΔΗΛΑΔΗ...
--->http://www.youtube.com/watch?v=FtKB4Ot1o5oQuote:
Originally posted by alalumaki
ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΦΙΛΙ, ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΡΕΣ ΑΠΟ ΚΕΙ, ΜΑΤΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ !!!!!
ΜΟΥΤΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ! ΔΥΟ ΦΙΛΙΑ ΔΗΛΑΔΗ...
Moυ χρωστάς άλλα δύο τουλάχιστον!Μην τσιγκουνεύεσαι!
Πάντα να σκέφτεσαι πως τα φιλιά είν'η καλύτερη δουλειά!
Ναταλία, μου έφτιαξες το κέφι με αυτό το τραγουδάκι!
Ένα φιλάκι είναι λίγο, πολύ λίγο...
Δεν αντέχεται,ʼβα μου!Δεν αντέχεται!Quote:
Originally posted by Ava
... πώς να ναι άραγε να είσαι τόσο εξαιρετικής ομορφιάς? Πώς αισθάνονται αυτές οι καλλονές?
Θα διαφωνήσω με τον Σποτάκο,εκτός αν στους άντρες λειτουργεί διαφορετικά!
Όπως βλέπεις αναγκάζομαι να μεταμορφώνομαι από λατίνα σε ξανθιά λεσβία και μετά σε μελαχρινή!
Σοβαρά τώρα!Φαντάζομαι αισθάνονται όπως αισθανόμαστε εμείς που βλέπουμε(για τους τυφλούς),
που έχουμε σώας τας φρένας(για όσους πάσχουν από ψυχιατρική ασθένεια),που γεννηθήκαμε χωρίς κάποιο σύνδρομο
ή θανατηφόρα ασθένεια,που ανοίγουμε τη βρύση και τρέχει άφθονο νερό και δε χρειάζεται να περπατάμε χιλιόμετρα
κάτω από την κάψα του ήλιου για να γεμίσουμε ένα δοχείο λασπόνερα,που πήγαμε παιδιά σχολείο
και παίξαμε ανέμελα αντί να εκπορνευόμαστε,να μας βιάζουν,να μαθαίνουμε πώς να σκοτώνουμε,
που ανοίγουμε το ψυγείο για να φάμε κάτι και δεν ψάχνουμε στα σκουπίδια ή απλώνουμε το χέρι
κοιτάζοντας παπούτσια στο πεζοδρόμιο για λίγα ψιλά...
Όλα όσα αυτόματα και χωρίς καμία σκέψη κάνουμε και είμαστε καθημερινά,θεωρώντας τα ως δεδομένα,
έτσι φαντάζομαι νιώθουν κι οι όμορφοι άνθρωποι του πλανήτη!Αν δεν έχεις νιώσει στο πετσί σου το διαφορετικό,
δύσκολα εκτιμάς ή δίνεις πολλή σημασία στο όποιο πολύτιμο για κάποιους άλλους έχεις!
Το μόνο που ελπίζω είναι να νιώθουμε οι άνθρωποι μέσα στα δώρα ζωής,που μας δίνονται,ευτυχισμένοι!
Έχω τόσο καλή διάθεση, ώστε θέλω να τη μοιραστώ. Ορίστε ένα χαριτωμένο, χαρούμενο τραγουδάκι. Τι κι αν είναι λιγάκι πρόωρο? Μας κάνει να χαμογελάμε και αυτό έχει σημασία.
http://www.youtube.com/watch?v=_YYRm...eature=related
Και λίγα λεπτά αργότερα,με το επόμενο μου ποστ,σου το έριξα...Quote:
Originally posted by Ava
Ναταλία, μου έφτιαξες το κέφι με αυτό το τραγουδάκι!
Ένα φιλάκι είναι λίγο, πολύ λίγο...
Λίγο αργά τώρα να το πάρω πίσω...Μήπως να το ξαναέβαζα;
:thumbup:Quote:
Λες ν'αρχίσουμε τα Χριστουγεννιάτικα από τώρα;
Να το ανοίξω το κουτί ή να δείξω εγκράτεια λίγο ακόμα;
Και μετά από αυτό το χαρούμενο διάλειμμα, θα πω ότι κάπως έτσι θα είναι. Να θεωρείς φυσιολογική την απόλυτη, εκθαμβωτική ομορφιά. Σκέφτομαι τι θα γινόταν στη ζωή μας αν τυγχάναμε έτσι. Δεν θα προλαβαίναμε να ζητήσουμε δουλειά, θα μας παρακαλούσαν, πριν πούμε οτιδήποτε. Για να μη πω, δε θα χρειαζόταν να δουλεύουμε. Δεν θα πληρώναμε ποτέ τίποτα σε μπαρ, εστιατόρια. Ουρά οι πρόθυμοι, που θα ήθελαν να μας κεράσουν. Βέβαια, το νόμισμα, όπως όλα, έχει δύο όψεις. Ενδεχομένως δεν θα είχαμε φίλες, γιατί καμία δεν θα μας ήθελε δίπλα στον άντρα της. Και πολλά, πολλά άλλα. ʼρα, ας αρκεστούμε σε αυτό που έχουμε. Όχι τίποτε άλλο, να γλιτώσουμε και το ψώνισμα.
Να το ανοίξεις ευθύς αμέσως! Εγώ, Ναταλία μου, γνωστός καραγκιόζης και κυνηγός της χαράς, δεν κρατήθηκα και στόλισα! Γύρω από το δέντρο όλοι, τρα λα λα λα λα λα λα λα λα!! Κουκλί έγινε το δεντράκι μου!! Περιμένω ένα φίλο να δούμε ταινία και σκέφτομαι να ανάψω τα φωτάκια, τα αστεράκια, τα κεράκια, όλα τα τζάτζαλα που έχω και να γίνει χαμός!
Δεν είναι όλα θέμα ποσότητας,Σποράκο μου!Quote:
Originally posted by spot
Επίσης, ήθελα να σου πω πόσο υπέροχη είσαι που μου έβαλες 2 σχέδια πιτσέτας. Σκέφτηκε η ... σκατιάρα η Ναταλί : "καλά, το μοντέλο στην φωτό βολεύεται με μια πιτσέτα, του φτάνει για να την φέρει μια φούρλα γύρω-γύρω, ο σποτάκος μου όμως που να χωρέσει σε μια?". Έτσι λοιπόν κι εγώ χαρά μου θα τις πάρω και τις δυό, θα μου τις ενώσει η Νεκ, και θα μπορώ να τυλίγομαι κι εγώ ωσάν μοντέλος!
Τώρα ... το γιατί δεν μου φτάνει μια πιτσέτα ... θα σε αφήσω με την απορία! Είναι λόγω σκεμπέ ή είναι άλλοι οι λόγοι που χρειάζονται 2 για να καλύψουν το φιδίσιο μου κορμί? (φιδίσιο = ανακόντα και βάλε λέμε !)
Αν η φιλενάδα μου δε λέγεται Νεκταρίνι,αλλά Ηρακλής,που παλεύει κάθε βράδυ να πνίξει το φίδι ανακόντα σου,
αυτό είναι δικό σας θέμα!Όσο για την περίμετρο του στομάχου σου,ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω!
Είναι απλούστατο,καλέ μου!Όπως εσύ κάποτε μου έδειχνες περισσότερες εναλλακτικές ικανοποίησης,
έτσι κι εγώ είπα να σε περιποιηθώ!Όποτε έχεις όρεξη για τα τυλιγμένα γύρω σου πόδια,βάζεις την εν λόγω.
Όποτε πάλι σε πονά η μεσούλα,ήρθες κουρασμένος από τη δουλειά και θέλεις κάτι πιο χαλαρό να ξαλαφρώσεις,
βάζεις την άλλη!Δε σε έχω για άντρα της ρουτίνας ούτε για κάποιον που κοιτά μόνο την ποσότητα!
Εδώ κατάφερες μέσα από την ποσότητα του κορμιού μου,που κάποτε συνάντησες,να δεις και να εκτιμήσεις
το μοντέλο μέσα μου!Μεταξύ μας είδες και την ξανθιά λεσβία!Λες να το ψάξω ή θα μπλέξουμε μ'άλλα;
Δεν είσαι μόνη σου Αβα μου!!! Κιεγώ στόλισα!!!! Η μάλλον για να πω πιο σωστά, μισοστόλισα!!!!΄Το υπόλοιπο δέντρο αύριο, με κούρασε σήμερα!Quote:
Originally posted by Ava
Να το ανοίξεις ευθύς αμέσως! Εγώ, Ναταλία μου, γνωστός καραγκιόζης και κυνηγός της χαράς, δεν κρατήθηκα και στόλισα! Γύρω από το δέντρο όλοι, τρα λα λα λα λα λα λα λα λα!! Κουκλί έγινε το δεντράκι μου!! Περιμένω ένα φίλο να δούμε ταινία και σκέφτομαι να ανάψω τα φωτάκια, τα αστεράκια, τα κεράκια, όλα τα τζάτζαλα που έχω και να γίνει χαμός!
Κορίτσια,να χαίρεστε το στόλισμα σας,αλλά στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινί!