ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

.

http://www.youtube.com/watch?v=KUwjNBjqR-c&feature=related


My child arrived just the other day
He came to the world in the usual way
But there were planes to catch and bills to pay
He learned to walk while I was away
And he was talkin\' \'fore I knew it, and as he grew
He\'d say \"I\'m gonna be like you dad
You know I\'m gonna be like you\"

And the cat\'s in the cradle and the silver spoon
Little boy blue and the man on the moon
When you comin\' home dad?
I don\'t know when, but we\'ll get together then son
You know we\'ll have a good time then

My son turned ten just the other day
He said, \"Thanks for the ball, Dad, come on let\'s play
Can you teach me to throw\", I said \"Not today
I got a lot to do\", he said, \"That\'s ok\"
And he walked away but his smile never dimmed
And said, \"I\'m gonna be like him, yeah
You know I\'m gonna be like him\"

And the cat\'s in the cradle and the silver spoon
Little boy blue and the man on the moon
When you comin\' home son?
I don\'t know when, but we\'ll get together then son
You know we\'ll have a good time then

Well, he came home from college just the other day
So much like a man I just had to say
\"Son, I\'m proud of you, can you sit for a while?\"
He shook his head and said with a smile
\"What I\'d really like, Dad, is to borrow the car keys
See you later, can I have them please?\"

And the cat\'s in the cradle and the silver spoon
Little boy blue and the man on the moon
When you comin\' home son?
I don\'t know when, but we\'ll get together then son
You know we\'ll have a good time then

I\'ve long since retired, my son\'s moved away
I called him up just the other day
I said, \"I\'d like to see you if you don\'t mind\"
He said, \"I\'d love to, Dad, if I can find the time
You see my new job\'s a hassle and kids have the flu
But it\'s sure nice talking to you, Dad
It\'s been sure nice talking to you\"

And as I hung up the phone it occurred to me
He\'d grown up just like me
My boy was just like me

And the cat\'s in the cradle and the silver spoon
Little boy blue and the man on the moon
When you comin\' home son?
I don\'t know when, but we\'ll get together then son
You know we\'ll have a good time then

Where is the love
Where is the love
Where is the love
That everyone is talking of
Where is the love
Where is the love
That everyone is dreaming of

Come to bed, Come to bed
Come to bed
I cannot sleep in all this heat
Come to bed, Come to bed
This terror\'s all within my head

Dont be deceived, no land in sight
We are all adrift in this dark night
We float on seas of disbelief
While singing songs of pain relief

Shake my body Release my soul
Punish my senses Lose control
This body\'s young but my spirit is old
Scatter my ashes and let my feelings go

Where is the love
Where is the love
Where is the love
That everyone is talking of
Where is the love
Where is the love
That everyone is dreaming of
Dont be deceived, no land in sight
We are all adrift in this dark night
We float on seas of disbelief
While singing songs of pain relief

Shake my body Release my soul
Punish my senses Lose control
This body\'s young but my spirit is old
Scatter my ashes and let my feelings go

Shake my body Release my soul
Punish my senses Lose control

_


AMOK - DIARY OF DREAMS


I put so much faith into you
I trusted everybody except myself

Tales of your behaviour
Like paper in a book
You try to be my saviour
How come you can not see the truth?

I Am-oK, if I Am-oK, you see...

Don\'t se such a stranger -
I Am-oK, But you\'re in danger!
I walked for years to get this far
I have to tell you once again...

You say my dreams have all turned grey
How ignorant of you to say!
You claim that you can feel my pain
Insane of you to stay!

CHRYSALIS

Read my lips and speak out loud
My fingertips are more than proud
To touch your skin, to feel your face
I\'m drowning in your sweet embrace

Emptyness and Incompleteness
Endlessness and in-defeat-less
has never been this little
No longer I could spare a thought

You said I\'m welcome any time
Be sure I know all flaws are mine
Your promises are never lasting
for longer than it takes to say them.

Ease my pain and say again...
Tell me that you think the same

\"Ατομική μου ενέργεια,
κι ανασα μου στα χείλη
την πρώτη ουσία, την αρχή,
σηκώστε με να δω...
Οχι από περιέργεια, μα δεν χωράω στην ύλη
και τούτη η ψεύτρα, η εποχή την έχει για θεό\"

Too late
They hate
Too late
They hate

You’ve jaded
They’ve faded
From your heart
They’ve ripped
Our worlds collide

Inside our souls collapsing
In their thoughtless ways
Our hearts collide

They’re correcting
They correct my heart
They’re rejecting
They reject our hearts

Now we are all stoned
They’ve ripped it all apart
Collapse
Collide
Our hearts collide

They’re correcting
They correct my heart
They’re rejecting
They reject our hearts

Now we are all stoned
They’ve ripped it all apart
Collapse
Collide
Our hearts collide



__________________________________________________ ________________SLEEPLESS

Αν ημουνα εγω αυτος που αγαπουσες
δεν θ\' αφηνα στα ματια σου τα δακρυα να κυλανε
δεν θ\' αφηνα τα χερια σου τις πικρες να μετρανε
δεν κανουν ετσι ματια μου αυτοι που αγαπανε

Πες μου αυτά που αγαπάς (Παντελής Θαλασσινός)


Πες μου αυτά που αγαπάς να τα θυμάμαι
όταν θα ζει με αναμνήσεις η καρδιά
να \'ρχεσαι πάντα μες στον ύπνο που κοιμάμαι
σαν πεταλούδα με φτερά μενεξεδιά

Πες μου αυτά που αγαπάς να τα φυλάξω
σ\' ένα πηγάδι της ψυχής μου σκοτεινό
όταν θα σκύβω τη ζωή μου να κοιτάξω
να \'σαι φεγγάρι στου βυθού τον ουρανό

Μη μου μιλάς γι\' αυτά που πρόκειται να γίνουν
όσα φοβάμαι και να διώξω πολεμώ
κι όσα μου πεις πως αγαπάς αυτά θα μείνουν
να τα θυμάμαι μ\' έναν κόμπο στο λαιμό

Πες μου αυτά που αγαπάς να τα φορέσω
πάνω στο στήθος μου σαν άγιο φυλαχτό
και με την πρώτη μαχαιριά να μην πονέσω
όταν με βρει η μοναξιά να φυλαχτώ

Μη μου μιλάς γι\' αυτά που πρόκειται να γίνουν
όσα φοβάμαι και να διώξω πολεμώ
κι όσα μου πεις πως αγαπάς αυτά θα μείνουν
να τα θυμάμαι μ\' έναν κόμπο στο λαιμό

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Kαβαφης

Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος


Ο κόσμος ήτανε μικρός,μεγάλα τα όνειρά του
Δε χώρεσαν στον ύπνο του,ούτε στην αγκαλιά του.

Κι ούτε κατάλαβε ποτέ αυτό εδώ τ\' αγρίμι
Μέσα του πώς μεγάλωσε,πόσο καιρό θα μείνει.

Απ\' της ψυχής του τις πληγές τροφή βρίσκει τ\' αγρίμι
Και στης αγάπης τις πηγές εκεί τη δίψα σβήνει.

Κι αν νιώσει κόσμου άγγιγμα κρύβεται φοβισμένο
Μέσα στον κόσμο μόνο του,μέσα στ\' αγρίμια ξένο.

Ο κόσμος ήτανε μικρός,μεγάλα τα όνειρά του
Δε χώρεσαν στον ύπνο του ούτε στην αγκαλιά του.

Τροφή στ\' αγρίμι ο καιρός δίνει κι αυτό θεριεύει
Έγινε ο άλλος του εαυτός,κανέναν δεν πιστεύει.

Δεν του \'χει πια καρδιά,όνειρα πια δεν έχει
Αγρίμι ο ίδιος έγινε,τον κόσμο για ν\' αντέχει

Κι αν νιώσει ανθρώπου άγγιγμα,τραβιέται φοβισμένος
Μέσα στον κόσμο μοναχός και μες στα αγρίμια ξένος

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
Γιατί τα βράδια κρύβεστε στο γκρίζο?
Βλέπω στο άσπρο σας την προβολή μου
και το μετά απ\' το μετά γνωρίζω
Αν είχα θάρρος για να πω το \"έλα\"
τώρα δε θα \'χα τη φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα \'ταν άσπρη η τρέλα
Αν είχε σώμα θα \'ταν πάλι ψέμα.

Κοίτα τα χέρια πως γυρνούν στον τοίχο
σαν να χορεύουνε με τη σιωπή μου
κι εγώ που χρόνια γύρευα το στίχο
που θα εξηγήσει τη βουβή ζωή μου
μεταμφιέζω τη σιωπή σε λέξη
και τη χαρίζω σ\' όποιον μου εξηγήσει
να \'χει το μέλλον μου να επιλέξει
ποιο παρελθόν μου θα ξαναγυρίσει...

Τίποτα σημαντικό.
Ζω μονάχα εν λευκώ...

Λευκή μου τύχη και λευκή ζωή μου
καλά τα λεν οι έγχρωμοί μου φίλοι
το πρόβλημά μου η υπερβολή μου
κι ό,τι αργεί απάντηση να στείλει
Αν είχε το θάρρος να φανεί ο λόγος
τώρα δε θα \'τανε φωτιά στο αίμα
Αν είχε χρώμα θα \'ταν άσπρο ο φόβος
Αν είχε σώμα θα \'ταν σαν κι εμένα.

Αν σ\' αγαπούν να μάθουν να το λένε
κι αν δε στο πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ\' αληθινά να καίνε
πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν\' ανέβεις.

Και σε λυπούνται που δεν το \'χεις νιώσει
κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση
πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος.

Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα
Δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα
εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω
μ\' αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σαν να υπεκφεύγω
με μια ελπίδα να \'ναι σαν κι εμένα...

Τίποτα σημαντικό...
Ζω μονάχα εν λευκώ....
Τίποτα σημαντικό....
Ζω μονάχα εν λευκώ....

Observe the strategies of war
I know you needed so much more
This is mental, so sentimental
Any way is my way
Anything I cared for you destroyed,
any promise null and void
Can\'t you take my pain away. Tell me, can you?
Can\'t we close our eyes forever. Help me, can you?
And now, you wonder why I\'m asking you to go.
I\'d give up anything to make your dreams come true
and if I\'d pray I\'d pray for you.
I\'d leave your world to find a new one,
but don\'t you dare misunderstand!
How can this be a sacrifice,
if you did not lose anything?
I know it isn\'t fair,
but have we ever asked for fairness?
Save yourself from needless harm.
An overdose for now?
How can I talk about completeness,
if I consist of many pieces?
How can these walls come closer,
if there are really none?

Αγαπη μου στα ματια κοιταξε με

κι αγαπη μονο αγαπη φωναξε με

κοντα σου μια ζωη φυλακισε με

και μη μ\'αφηνεις να χαθω κι αγκαλιασε με

μαμα ,πειναω μαμα,
μαμα ,φοβαμαι μαμα
μαμα,γερναω μαμα
και τρεμω να μαι αυτο που χρονια ανυσηχεις
ωραια,νεα και ατυχης...

φοβεροι στιχοι Ολγα μου.
και μενα αυτο το τραγουδι με αγγιζει φοβερα.
με πιανουν κλαματα οταν το ακουω.
παντως οσων αφορα εσενα πιστευω οτι δεν εισαι ατυχης.
μονο ωραια και νεα:)
εισαι σε πολυ καλο δρομο και εχεις ολο το χρονο μπροστα σου να φτιαξεις την ζωουλα σου οπως εσυ επιθυμεις:)

αχ και εγω οταν το ακουω κλαιω αμελι μου:(
ειναι πολυ αληθινοι οι στιχοι

οντως πολυ αληθινοι στιχοι ολγα μου.
αθανατη Νικολακοπουλου!!!

VNV NATION - STANDING

Eyes betray the soul and bear its thinking.
Beyond words, they say so many things to me.
A stranger here reborn it seems,
awaking wonders deep in me.
If nothing\'s ventured, nothing\'s gained,
so I must seize the day.

It wasn\'t you, it wasn\'t me, it wasn\'t anything.
It was a day so long awaited and a chance to be as me.
I let the wind run throuch my hands
before I turned to walk away.
In distant days I long to sense it all so clear.

And fighting time so hard I pray
that this moment lasts forever.
And will the world stay standing still, at least for me.
Through my eyes stare into me.
I bear my heart for all to see.
With my face turned to the sun,
there ever standing still.

And fighting time, so much I ask,
I will this moment last forever
Though seasons change and things come to pass
remain inside of me.
And fighting time so hard I pray
that this moment lasts forever.
And will the world stay standing still at least for me.

I had no faith before that time in any vow or deed.
Days followed days and years were meaningless.
Despite the wisdom of defeat,
I bore my heart for all to see
the wonders I\'d seen.
The wonders I\'d seen.

And fighting time so hard I pray
that this moment lasts forever.
And will the world stay standing still
at least for me.
Through my eyes, stare into me,
I bear my heart for all to see.
With my face turned to the sun,
there ever standing still.

And fighting time, so much I ask,
I will this moment last forever
Though seasons change and things come to pass
remain inside of me.
And fighting time so hard I pray
that this moment lasts forever.
And will the world stay standing still at least for me


HOLDING

I thought the future held
a perfect place for us
That together we would learn to be
the best that we could be
In my naivety I ran
I fell and lost my way
Somehow I always end up falling over me

And one day
I woke to find
The future had no place
for me
I was unwanted in a world
that with my hands I helped build
Where once was honesty and pride
I now stand broken and alone
Just a shadow
of what I was meant to be

They say that \"Time will heal\"
\"The truth shall set us free\"
Well that depends
on what it is
that you choose to believe
In this prison made of lies
We see what it is we want to see
And find comfort in this
broken hall of dreams

Does anybody feel
the way I do?
Is there anybody out there?
Are you hearing me?

I believe in you
Will you believe in me?
Or am I alone
in this hall of dreams?

I believe in you
You believe in me
But I have no trust
in anything
Somehow I\'m always
always falling over me

Somehow I\'m always
I\'m always falling over me

(Moments lost in time remains when I\'m so proud of what we were,
No pain remains no feelings, Eternity awaits
Grant me wings that I might fly, My restless soul is longing
No pain remains no feeling, Eternity awaits)

Άκου

Μητροπάνος Δημήτρης

Μουσική/Στίχοι: Μουσαφίρης Τάκης

Μπορεί να πέφτουνε τα φύλλα μου στο χώμα
Μπορεί να έφτασε η ψυχή μου μεσ’ στο στόμα
Όμως εγώ δεν έχω πει αντίο ακόμα
Άκου, ακόμα ζω

Μπορεί να κάνει παγωνιά, να κάνει κρύο
να ‘ναι για μένα στο λιμάνι αυτό το πλοίο
Όμως εγώ δεν έχω πει ακόμα το αντίο
Άκου, ακόμα ζω

Είμαι φωτιά κεραυνός και αστραπή
Η καταιγίδα που φέρνει η βροχή
Είμαι ένας ήχος που ζει στη σιωπή
Άκου, έχω φωνή

Μπορεί να έφυγες και συ απ’ τη ζωή μου
και να μου πήρες την ανάσα απ’ τη πνοή μου
Όμως εγώ σε νιώθω ακόμα στην αφή μου
Άκου, ακόμα ζω

Μπορεί η νύχτα να ‘ναι απέξω απ’ τη καρδιά μου
να με γυρεύει, να φωνάζει τ’ όνομά μου
Όμως εγώ θα τα τελειώσω τα όνειρά μου
Άκου, ακόμα ζω

Σα να μην ήρθαμε ποτέ σ\' αυτήν εδώ τη γη,
σα να μένουμε ακόμη στην ανυπαρξία.
Σκοτάδι γύρω δίχως μια μαρμαρυγή.
Ανθρωποι στων άλλων μόνο τη φαντασία.

Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό,
ανδρείκελα, στης Μοίρας τα τυφλά δυο χέρια,
χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό,
άτονα κοιτώντας, παθητικά, τ\' αστέρια.

Μακρινή χώρα είναι για μας κάθε χαρά,
η ελπίδα κι η νεότης έννοια αφηρημένη.
Αλλος δεν ξέρει οτι βρισκόμαστε, παρά
όποιος πατάει επάνω μας καθώς διαβαίνει.

Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός.
Ω! κι αν δεν ήταν η βαθιά λύπη στο σώμα,
ω! κι αν δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός
πόνος μας, για να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα...

KAΡΥΩΤΑΚΗΣ

Σα να μην ήρθαμε ποτέ σ\' αυτήν εδώ τη γη,
σα να μένουμε ακόμη στην ανυπαρξία.
Σκοτάδι γύρω δίχως μια μαρμαρυγή.
Ανθρωποι στων άλλων μόνο τη φαντασία.


Ευχαριστώ που μου το έφερες ξανά μπροστά μου. Φοβεροί στίχοι. Αθάνατοι.

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

ΚΑΒΑΦΗΣ

Δεν είσαι ένας. είσαι ένα σώμα στρατού. Μια στιγμή κάτω από τον ήλιο φωτίζεται ένα από τα πρόσωπα σου. Κι ευτύς σβήνει κι ανάβει άλλο, νεώτερο σου, ξοπίσω σου.

ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Μια φυλακή σε προσμένει όταν φοβάσαι
αυτό ψυχή μου να θυμάσαι.
Μια Κυριακή που πεθαίνει μην τη λυπάσαι
αν αγαπάς ο ίδιος θα\' σαι.
Παίζει ο πόνος τα βράδια με την καρδιά σου
κυνηγάει τα δάκρυά σου
κι όταν στο δρόμο σου θα \'βρεις παλιά φιλιά σου
βάλτα στην αγκαλιά σου.

Αν η ψυχή είχε φωνή
και μπορούσε να μιλάει
κάνε πιο κει θα \'χε πει
στο κορμί που την χαλάει.
Αν η ψυχή είχε πιει
και μπορούσε να γελάει
κάνει πιο κει θα \'χε πει
στο κορμί που την ξεχνάει.

Χειμώνας σε περιμένει όταν αργήσεις
αυτή την άνοιξη να ζήσεις
κι όταν η αγάπη πεθαίνει να μη δακρύσεις
πόθους ξανά θ\' αναστήσεις.

ΟΛΑ ΣΕ ΣΕΝΑ ΤΑ ΒΡΗΚΑ
ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ
ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ
ΑΠΟ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ!

Κοίτα πως φαίνονται οι ερωτευμένοι......γειά σου βρε ολγάκι...

Why does it feel like night today?
Something in here\'s not right today.
Why am I so uptight today?
Paranoia\'s all I got left
I don\'t know what stressed me first
Or how the pressure was fed
But I know just what it feels like
To have a voice in the back of my head
It\'s like a face that I hold inside
A face that awakes when I close my eyes
A face watches every time I lie
A face that laughs every time I fall
(And watches everything)
So I know that when it\'s time to sink or swim
That the face inside is hearing me
Right underneath my skin

It\'s like I\'m paranoid lookin\' over my back
It\'s like a whirlwind inside of my head
It\'s like I can\'t stop what I\'m hearing within
It\'s like the face inside is right beneath my skin

I know I\'ve got a face in me
Points out all my mistakes to me
You\'ve got a face on the inside too and
Your paranoia\'s probably worse
I don\'t know what set me off first but I know what I can\'t stand
Everybody acts like the fact of the matter is
I can\'t add up to what you can but
Everybody has a face that they hold inside
A face that awakes when I close my eyes
A face watches every time they lie
A face that laughs every time they fall
(And watches everything)
So you know that when it\'s time to sink or swim
That the face inside is watching you too
Right inside your skin

Chorus

The face inside is right beneath your skin (3x)

The sun goes down
I feel the light betray me (Repeat until end)

Chorus (Repeat until end)
Linkin Park - Papercut ;)

χιλιομετρα χιλια,χιλια μιλια,και αλλα οταν σε δω θα σου δωσω χιλια φιλια στα χειλια εις την χιιλια αν μπορεις υψωσε τα,αν μπορεις μετρησε τα ,και υστερα χωρεσε τα στου ουρανου την ποδια.

σαν ερθει η μερα που θα ανταλαξουμε μαζι καλημερα,που θα ανασουμε τον ιδιο αερα,
τοτε η νυχτα μας,θα μοιαζει με νυχτα που περνει φωτια.

I want your ugly, I want your disease
I want your everything as long as it\'s free
I want your love, love, love, love
I want your love

I want your drama, the touch of your hand
I want your leather studded kiss in the scene
I want your love, love, love, love
I want your love
(Love, love, love, I want your love)

You know that I want you
And you know that I need you
I want a bad, bad romance

I want your love and I want your revenge
You and me could write a bad romance
I want your love and all your lover\'s revenge
You and me could write a bad romance

I want your horror, I want your design
\'Cause you\'re a criminal as long as your mine
I want your love, love, love, love
I want your love

I want your psycho, your vertical stick
Want you in my room when your baby is sick
I want your love, love, love, love
I want your love
(Love, love, love, I want your love)

You know that I want you
And you know that I need you
(\'Cause I\'m a free bitch, baby)
I want a bad, bad romance

I want your love and I want your revenge
You and me could write a bad romance
I want your love and all your lover\'s revenge
You and me could write a bad romance


:D

Ω ναι, εχω παρει φορα.

Έτσι κι αλλιώς χαμένος για χαμένος εδώ στην άκρη που
μ\'απώθησαν του κόσμου ετούτου οι συμφορές θέλησα να επιχειρήσω άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά

Κι όπως με το κεφάλι χαμηλά και ανάποδα τα πόδια στον αέρα πάλευα να βγω απ\' το βάρος μου κείνος ο πόθος που με πήγαινε ψηλά μέσα μου τόσο δυνατά γυρίστηκε που εβρέθηκα λοξά και πάλι να σαλεύω σ\' έναν κήπο ρεούμενο από βότσαλα λευκά και διαύγεια κυανού της μέντας

Μ\' ευεξία μεγάλη προχωρούσα
σπούσα τις βέργες του νερού να δω που ανεβοκατέβαιναν
μ\' αναφτό φαναράκι στην κοιλιά τους
η Μίκα η Ξένια η Μανιώ τ\' αστέρια

Μαγικο! εδειχνε curtains αλλα δεν ηταν το δικο μου ποστ στο τελος. Θα βαλω αλλους ομως τωρα. Χαθηκαν οι πρωτοι.

Κι από τ\' άλλο μέρος της αγάπης
από τ\' άλλο μέρος του θανάτου
υπνοβατούμε ώσπου
αβάσταχτα περισφιγμένο
κείνο που μας έγι-
νε σάρκα της σαρκός
σαν το φώσφορο μέσα μας πάρει φωτιά και
ανάψει και ξυπνήσουμε

Ίσια ναι πάει ο χρόνος
αλλ\' ο έρωτας κάθετα
και ή κόβονται στα δύο
ή που δεν απαντήθηκαν ποτέ.

Κι από τ\' άλλο μέρος της αγάπης
από τ\' άλλο μέρος του θανάτου
υπνοβατούμε ώσπου
αβάσταχτα περισφιγμένο
κείνο που μας έγι-
νε σάρκα της σαρκός
σαν το φώσφορο μέσα μας πάρει φωτιά και
ανάψει και ξυπνήσουμε

Ίσια ναι πάει ο χρόνος
αλλ\' ο έρωτας κάθετα
και ή κόβονται στα δύο
ή που δεν απαντήθηκαν ποτέ.

Απ\' το παράθυρο κοιτώ
σαν το χαιβάνι σα φυτό
που βλέπει έξω ένα ποτάμι
μα τους χωρίζει ένα τζάμι

Έξω βουβοί περαστικοί
κανείς δεν έχει τι να πει
κι εγώ στους γυάλινους τους θόλους
ο πιο αμίλητος απ\' όλους

Βρέχει στο τζάμι μου κι εγώ
πίνω τ\' αμίλητο νερό
την παγωμένη μου οθόνη
περνά η ζωή και τη θολώνει

Έξω αστράφτει και βροντά
ρωτώ κανείς δεν απαντά
βλέπουν στο τζάμι τη μορφή μου
μα δεν ακούνε τη φωνή μου

ΟΡΦΕΑΣ ΠΕΡΙΔΗΣ

Δε ξέρω ρε γμτ, αλλά μου ήρθε μια φλασιά, λολ, και θα προσπαθήσω με λίγη παραπάνω έμπνευση να την τροποποιήσω κάποια στιγμή και να τη φέρω ως ποίημα, στη μορφή που συνηθίζω να κάνω ποίηση. Απευθύνω και έκκληση στο σύμπαν εν τω μεταξύ, να καταφέρω να γίνει και τραγούδι. Γιατί όχι;... χμμ... σε λαϊκό το κόβω να βγαίνει...

Στάματα να της λες πως
με το ζόρι θα την φέρεις στην Αθήνα.
Σταμάτα να της λες πως
θα οδηγήσεις με το αμάξι μέχρι Κίνα.

Σταμάτα με εμμονή να της
δηλώνεις τον αιώνιο \'ερωτά\' σου.
Και κόψε τα καμώματα γιατί
μπορεί να βρεις και το μπελά σου...

Ίσως γίνει και σε ρεμπέτικο, θα δείξει...

:)

Εκτύπωση
Αρνάκι άσπρο και παχύ
της μάνας του καμάρι,
εβγήκεν εις την εξοχή,
και στο χλωρό χορτάρι.

Απ’ τη χαρά του την πολλή
απρόσεχτο πηδούσε,
της μάνας του τη συμβουλή
καθόλου δεν ψηφούσε.

«Καθώς, παιδί μου, προχωρείς,
και σαν ελάφι τρέχεις,
να κακοπάθεις ημπορείς,
και πρέπει να προσέχεις»

Χαντάκι βρέθηκε βαθύ,
ορμά σαν παληκάρι,
να το πηδήσει προσπαθεί
και σπάζει το ποδάρι.


επισης,


Λύκος μαύρος και ισχνός του πατέρα ο καημός

Quote:

---

Originally posted by krino
Εκτύπωση
Αρνάκι άσπρο και παχύ
της μάνας του καμάρι,
εβγήκεν εις την εξοχή,
και στο χλωρό χορτάρι.

Απ’ τη χαρά του την πολλή
απρόσεχτο πηδούσε,
της μάνας του τη συμβουλή
καθόλου δεν ψηφούσε.

«Καθώς, παιδί μου, προχωρείς,
και σαν ελάφι τρέχεις,
να κακοπάθεις ημπορείς,
και πρέπει να προσέχεις»

Χαντάκι βρέθηκε βαθύ,
ορμά σαν παληκάρι,
να το πηδήσει προσπαθεί
και σπάζει το ποδάρι.


επισης,


Λύκος μαύρος και ισχνός του πατέρα ο καημός

---

:D

Το γελαστό παιδί

Στίχοι: Brendan Behan & Βασίλης Ρώτας
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Ντόρα Γιαννακοπούλου
Άλλες ερμηνείες: Μαρία Φαραντούρη || Γιώργος Νταλάρας

Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή
βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη
βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί
σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί

Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ
το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό
ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί

Μον\' να \'ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να \'χε πάει
κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή
θα \'ταν τιμή μου που \'χασα το γελαστό παιδί

Βασιλικιά μου αγάπη μ\' αγάπη θα στο λέω
για το ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω
γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ
δόξα τιμή στ\' αξέχαστο γελαστό παιδί

Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου
Μουσική: Αφροδίτη Μάνου
Πρώτη εκτέλεση: Τζέση Παπουτσή & Μαρία Καβογιάννη ( Ντουέτο )

Εδώ θ\' αφήσω τα κοκαλάκια μου Madonna mia,
ήταν γραφτό να μη γυρίσω καμιά ταινία,
να σου\' ρθει τούβλο στο κεφάλι, να πεις δυστύχημα, χαλάλι,
να σε πατήσει, τέλος πάντων, λεωφορείο,
μα να σε φάει μες στην πόλη το θηρίο;

Πού πας με τέτοια φάτσα, καλά ήταν και στην πιάτσα,
τι πάθαμε τα βούρλα, μας παίζουν και ταμπούρλα.

Τι \'ναι κι αυτό αμάν, αμάν,
καλέ αυτό είναι ο Ταρζάν.

Δεν το φοβάμαι το λιοντάρι, ένα ζωάκι είναι κι αυτό,
απ\' των ανθρώπων το σαφάρι πήγα στη ζούγκλα να κρυφτώ,
κι είναι για μένα παιχνιδάκι να το δαμάσω στη στιγμή
και να στο κάνω εγώ αρνάκι έτσι και δώσει αφορμή.

Σ\' ένα μου σφύριγμα όλα τα ζώα πειθαρχούν,
γιατί είναι άκακα, είναι αθώα, δεν μ\' ανησυχούν,
μες στους ανθρώπους φοβάμαι, έλα στη ζούγκλα να πάμε
έλα κι εσύ,
έλα να γίνουμε φίλοι, απ\' των ονείρων την πύλη
πέρνα κι εσύ.

Καλέ στη ζούγκλα έχει μαμούνια και πώς να \'ρθω με τα τακούνια
δε συζητάμε για τα φίδια κι έτσι γυρίζουμε στα ίδια.

Αυτά είναι λόγια χαμένα, πρέπει να βιαστώ
αφού δεν με πιστεύεις εμένα θα εξαφανιστώ.

Για δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει
από τη νύχτα γλίτωσα για να με φάει λιοντάρι. ( χ2 )

Αύγουστος

Στίχοι: Νίκος Παπάζογλου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου || Γιώργος Νταλάρας

Μα γιατί το τραγούδι να \'ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ\' την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με \'πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ\' αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το \'χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Στίχοι: Διονύσιος Σολωμός
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει.
\"Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ\' έχω \'γώ στο χέρι;
Οπού συ μου \'γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει\".

Απογοήτευση
(Π.Σ. Παντελής Δεληγιαννίδης)
Κανένα δεν πειράζω και εγώ πάντα προσπαθώ
να μην ενοχλώ τον άλλο και μονάχος να τη βρω
μα πάντα κάτι θα μου τύχει πια δεν ξέρω τι να πω!

Σε όλα όσ\' αρχίζω, κάτι δεν πάει καλά
ενώ στην αρχή είν\' ωραία, στο τέλος πάν στραβά!
και βάφονται όλα μαύρα αχ κι εγώ απ\' την αρχή ξανά

Κοντεύει να μου στρίψει, τι \'ναι τούτο το κακό
μ\'αρρωσταίνει με πειράζει, και δεν ξέρω τι να πω!
Στο τέλος θα πιστέψω πως για όλα φταίω εγώ!