Ρε συ κενο το εχω παρατηρησει πολλες φορες, εχεις καποιο θεμα με τους Θεσσαλονικιους και με την πολη γενικοτερα? Γιατι οταν αναφερεσαι εκει μιλας ειτε με ειρωνια ειτε με απεχθεια.
Printable View
KENO καλημερα
ενταξει δεν ειναι της ιδιας σημασιας το ενα "φακελωμα" με το αλλο...για πολλους ευνοητους λογους
Ειδικα για εδω μεσα αλλα και εξω στη ζωη γιατι να σε νοιαζουν οι κουτσομποληδες και οι κακεντρεχεις? γραψτους κανονικοτατα αυτους αν θες να εισαι καλα και ηρεμος
Αν περιμενεις σεβασμο σωθηκες :-))))))
Καλή η παρηγοριά αλλά δεν είναι πάντα τα πράγματα έτσι.
Αν πχ εσένα κάποιος σε βαφτίσει τρελό (λέμε τώρα) μέσα σε μιά ομάδα ατόμων τότε η ομάδα θα σε αντιμετωπίζει σαν αυτό. :P άλλος σε μικρότερο άλλος σε μεγαλύτερο βαθμό.
Και ό,τι λες και κάνεις μετά μέσα στην ομάδα τότε αυτό θα φιλτράρεται μέσα απο το πρίσμα του "τρελου που δικαιολογεί τον εαυτό του". Ψυχολογία των μαζών!
με τη πολη τι να εχω ? εδω μεσα μονο οταν βλεπω οτι το περισσοτερο κουτσομπολιο προερχεται απο μελη που κατοικουν εκει. η ιδια η Lacrymosa παρολες τις μαλακιες που εγραφε για μενα μου ειχε πει οτι και στις συναντησεις ακομα δεν κανουν αλλη δουλεια απ'το να κουτσομπολευουν τον ενα και τον αλλον και τι συμβαινει στο φορουμ. πραγματι, το ειδα και σε χρηστριες τυπου kyknos25 που ερχοταν και με βριζε ΧΩΡΙΣ να εχουμε ανταλλαξει ουτε κουβεντα ποτε ή να της εχω κανει κατι, οσα εγραφε για μενα ηταν προϊον κουτσομπολιου και θαψιματος. βλεπωντας λοιπον αυτη τη συμπεριφορα και ξερωντας οτι το θεωρουν φυσιολογικο αυτο που κανουν, πως περιμενεις να αντιδρασω κι εγω ? κατσε και σκεψου πως θα αντιδρουσες εσυ αν προσπαθουσες να κανεις συζητηση, και μιλουσαν για σενα σαν να τα ειχαν συμφωνισει μεταξυ τους και να σε ξερουν προσωπικα, ενω σου ειναι ολοι ΑΓΝΩΣΤΟΙ.
εχεις δικιο και πολυ ασχοληθηκα. αλλα για φαντασου να εισαι στη δουλεια σε ενα γραφειο, να προσπαθεις να γραψεις μια ριμαδα αποψη και να συζητησεις πολιτισμενα, και ο ταδε συναδερφος σου να ξεκινα να λεει στους αλλους οτι φορας πχ κοκκινες καλτσες και γι'αυτο μπορει να εισαι οτιδηποτε (ενω εσυ φορας μπλε). καπου οι αλλοι θα σε αντιμετωπιζαν με ασχημο τροπο, και τελικα ουτε συζητηση δε θα μπορουσες να κανεις γιατι ειναι προκατελειμενοι.
ακριβως αυτο! εδω μεσα απ'το ξεκινημα μου κολλουσαν ταμπελες. τη μια μισογυνης, την αλλη εγκληματιας, μαντευω οτι τωρα εχω το στερεοτυπο του κακου χρυσαυγιτη.
εχει ομως κουραστει η ψυχη μου να διαβαζει μαλακιες για μενα και να προσπαθω να αποδειξω το αυτονοητο, οτι δεν ειμαι ελεφαντας. πλεον γι'αυτο δεν ξεκινω ουτε θεματα, για να μη προκαλω (οπως μου ειχαν πει καποιες χρηστριες παλιοτερα).
Ξερεις τι ομως? επειδη μιλησες για ψυχολογια μαζων...Προσφατα διαβασα σε ενα βιβλιο για τον Toqueville ο οποιος ναι μεν ειναι υπερμαχος της δημοκρατιας γενικα αλλα αμφισβητει την αρχη της πλειοψηφιας γιατι οδηγει σε δεσποτισμο, χειραγωγει το συνολο και οδηγει σε κυριαρχια εις βαρος μειονοτητων κτλ
Αυτο που λες εσυ ψυχολογια των μαζων, εγω πλεον το λεω δικτατορια της κοινης γνωμης και ισοπεδωσης της προσωπικοτητας του καθενος, μη σεβασμος στη διαφορετικοτητα, ρατσισμο ή και πολυ απλα ικανοτητα μη κριτικης σκεψης και συκοφαντηση ή προσπαθεια να σε μειωσουν και να χασεις την αυτοπεποιθηση σου.
γιατι να λαβω στα σοβαρα αποψεις οι οποιες ειναι οπως λες της μαζας ή οπως πιστευω εγω ειναι προιον χειραγωγησης και ακριτης υιοθετησης απο τους γυρω μου?
Δεν ειπα στο ΚΕΝΟ λογια παρηγοριας, αλλωστε ειναι αρκετα συνειδητοποιημενος και δεν το χρειαζεται.
Οι επρισσοτεροι ανθρωποι την κακια την εχουν ετοιμη, γιατι να σκαμε???
Ναι αλλα μια ειρωνια την δειχνεις οταν κανεις αναφορα στην Θεσσαλονικη. Ασχετα με το τι σου εχουν κανει οι χρηστριες...
Κοιτα Κενο, δεν εχω να χωρισω κατι μαζι σου, απλα θα σου ζητουσα ευγενικα να μην βαζεις στο ιδιο καζανι με οποιανδηποτε κατινα και ολους τους υπολοιπους Θεσσαλονικοις...
Χρόνια είμαστε εδω (μιλω γι αυτους που μπαινουν εδω σε σχετικα τακτικη βάση). Μεταξυ μας έχει δημιουργηθεί μια ιδιόμορφη θα έλεγα οικειότητα ασχέτως αν σε προσωπικό επίπεδο ειμαστε αγνωστοι μεταξυ μας.
Σε συναντησεις όπου αυτο που συνδει και φερνει τα ατομα στη συναντηση ειναι η συναναστροφη τους σε ορισμενο χωρο με τιςι ιδιαιτεροτητες του χωρου το κουτσομπολιο για το χωρο αυτο ειναι κατι το αναμενόμενο. Δινε σημασία στο τι κανεις και τι λενε για σενα εκει εξω, εκει περα που ζεις, επειδη όλη η αξία, η βελτιωση και η δημιουργικοτητα σου στη ζωη εκει βρίσκεται κι οχι εδω.
[QUOTE=Κύκνος;459561][FONT=Times New Roman][SIZE=3][COLOR="#ff33ff"] έφαγες το γάιδαρο κι έμεινε η ουρά...
Καλε , ο nocash τρωει γαιδαρους ? Και ουρες ? Ημαρτον Παναγια μου..........
Μόλις είδα μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ταινία με αυτό το θέμα...την προτείνω για να δεις πως "οι προσπάθειες να σε μειώσουν και να χάσεις την αυτοπεποιθηση σου" είναι απόλυτα επιτυχημένες όταν το σύνολο το αποφασίσει καθώς η "μείωση" είναι συγκριτικό χαρακτηριστικό σε συνάρτηση με το σύνολο και φυσικά η αυτοπεποίθηση επίσης είναι και αυτή σχετική με το σύνολο στο οποιο ανήκεις.
http://www.imdb.com/title/tt2106476/
Παραθέτω και ένα απόσπασμα του Γ.Κρασσακόπουλου απο σχετικό site:
"Ένας δάσκαλος σε ένα νηπιαγωγείο, κατηγορείται από ένα κοριτσάκι ότι έκανε πράγματα που δεν «θα έπρεπε να συμβούν ανάμεσα σε ένα παιδί κι έναν ενήλικα», κι επειδή «τα παιδιά δεν λένε ψέμματα», όλοι τείνουν να το πιστέψουν δαιμονοποιόντας και εξοστρακίζοντας από την μικρή, αγαπημένη κοινότητά τους έναν άνθρωπο που μέχρι τότε ήταν αξιαγάπητος, άψογος και που στα μάτια του θεατή είναι πέρα από κάθε αμφιβολία αθώος.
Η «ευκολία» με την οποία όλοι βιάζονται να τον καταδικάσουν, η βιαστική μεταστροφή των συναδέλφων, των γειτόνων, των καλύτερων φίλων του, το κυνήγι μαγισσών που μια κοινότητα εξαπολύει εναντίον ενός ανθρώπου ίσως φανεί υπερβολικό σε θεατές που θέλουν να πιστεύουν πως η λογική και η ωριμότητα είναι βασικές αρετές του ανθρώπινου είδους (ακόμη κι αν η ιστορία και η καθημερινότητα) αποδεικνύουν συνεχώς το αντίθετο, όμως το φιλμ του Βίντερμπεργκ δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας.
Η μόνη αλήθεια στην κοινωνία των ανθρώπων, είναι αυτή που καταλήγουν να πιστεύουν οι περισσότεροι κι ένα ψέμα γίνεται αυτομάτως πραγματικότητα όταν η διασπορά του ξεπεράσει το κατώφλι του μυστικού που ψιθυρίζεις κρυφά και γίνει κοινό, μοιραστεί απ όλους. Ο ευκολότερος τρόπος «να ανήκεις» είναι να βρίσκεσαι από την πλευρά των πολλών και το να φέρνεις αντιρρήσεις σε κάτι που όλοι θεωρούν δεδομένο, δεν είναι κάτι που σου κερδίζει πολλούς καινούριους φίλους. "
οταν βρω χρονο θα τη δω την ταινια..να ανηκεις που ομως τομχετ? δε νομιζω οτι υπαρχει το ευρυ συνολο που περιγραφεις, ουσιαστικα ζουμε σε μια δυσκολη εποχη κοινωνιολογικα με ατομισμο και απομονωση
αν αποκτησουμε την ελαχιστη κριτικη ικανοτητα και τον απαιτουμενο κοινωνικο πολιτισμο ισως κατορθωσουμε να συνυπαρξουμε αρμονικα αλλα δυσκολα τα πραγματα γιατι απουσιαζει η ουσιωδης παιδεια των ατομων..
Η έννοια του "ανήκω" υπάρχει πάντα σε εισαγωγικά.
Απο τα λίγα που έχω διαβάσει πάνω στην ψυχολογία της μάζας και απο δική μου παρατήρηση θα έλεγα πως αρκεί ένα και μόνο σύνολο για να αλλάξει την συμπεριφορά του ατόμου. Όποιο σύνολο και να είναι αυτό, οποιουδήποτε μεγέθους.
Μπορεί να είναι μια αθλητική ομάδα, ένα γκρουπ φιλάθλων, μια φιλική παρέα, το πλήθος μια συναυλίας.
Τα σύνολα αυτά μας δίνουν επιβεβαίωση για τις επιλογές μας, κάτι το οποίο παρέχει σιγουριά για το εγω μας και κατα συνέπεια μας κάνουν να νιώθουμε καλά με εμας.
Στην σημερινή κοινωνία έχουμε πρόσβαση σε τόσες πολλές δραστηριότητες, πληροφορίες και ανθρώπους και αν φανταστούμε το άτομο σαν έναν κτίσμα τότε το να απλώνει ένα μικρό στηριγμα στο κάθε τι στο οποίο φτάνει για να αγγίξει τότε σίγουρα όλα αυτά προσφέρουν μια αρκετά μεγάλη στήριξη του ατόμου.
Σε άλλο thread εδώ πχ κάποιος (γυναίκα μάλιστα το οποιο μου κάνει ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση) πως η ενασχόληση με κάποιο άτομο το οποίο θαυμάζεις για τον οποιονδήποτε λόγο αυτόματα του δίνει τροφή για διαφήμιση του εαυτού του. Λίγο αφηρημένη τοποθέτηση αλλά σε τέτοιους δεσμούς στηρίζεται η έννοια της "κοινωνίας".
Στην αλληλουποστήριξη και συσχετισμό των ατόμων με τον οποιονδήποτε τρόπο.
Τώρα στην δική μας πραγματικότητα....
Στην ταινία εκείνη πχ η χαζομάρα ενός μικρού κοριτσιού μέσω του συναισθήματος προστασίας των γονιών του επεκτάθηκε στους φίλους, γνωστούς, συναδέλφους, γείτονες κλπκλπ μέχρι που όλοι αυτοί ήταν ενωμένοι κάτω απο μια ιδέα που δικαίωνε τον κάθε έναν απο αυτούς απέναντι στο ένα και μοναδικό άτομο που ουσιαστικά δεν είχε ένα αντίστοιχο περιβάλλον στήριξης.
Στο δικό μου μυαλό όλοι ψάχνουν να "ανήκουν" κάπου για να έχουν αυτούς τους δεσμούς στήριξης γιατί κανείς δεν μπορεί να είναι μόνος.
Τώρα η γενικότερη συμπεριφορά της κοινωνίας σε θέματα ατομικισμού, παιδείας, κλπ είναι άλλο θέμα νομίζω και μάλλον καθαρά προσωπικό. Λόγω δουλειάς σε καθημερινή βάση με ξαφνιάζει το σε πόσα πράγματα οι άνθρωποι νιώθουν δικαιωμένοι και με τι τρόπους θα διεκδικήσουν το πάνω χέρι για το εγώ τους. Αν μου αρέσει...όχι....αν το θεωρώ αναμενόμενο...ναι.
Πιστεύω ακράδαντα πως το συγκεκριμένο θέμα είναι πέρα για πέρα μια απο αυτές τις περιπτώσεις που "αν δεν χάσεις, δεν θα μάθεις". Δυστυχώς βέβαια δεν χάνουμε όλοι, οπότε και δεν μαθαίνουμε όλοι. Η ζωή κυλάει όμως ανεξάρτητα απο αυτό.
Μια πολυ παραξενη ιστορια...
http://youtu.be/9-bIWm08eJc
προσοχη περιεχει δυσκολες σκηνες.
οχι τοσο παραξενη οσο η δικη μου στα ψυχολογικα θριλερ εχω μαστερ που να δεις αν ανεβαζα τη νεα ταινια το σκοτεινο μυστηριο στο διαδυκτιο η αμφισεξουαλικη γκομενα κ ο ταρανδος μυστικος πρακτορας τι θα ειχε γινει θα ειχε κανει παταγο
Σκεφτομαι οτι γαμω τη ζωη μου αρχισα παλι τις μαλακιες.....
nocash μια απ' τα ίδια και εγώ.
Σκέφτομαι τα θέματα που θίγονται στον Μέγα Ιεροεξεταστή. Οι περισσότεροι άνθρωποι είμαστε τιποτένιοι, αδύναμοι, μηδαμινοί, ανήμποροι να ζήσουμε με αρετές, να είμαστε εγκρατείς, να διατηρούμε μια ανεξάντλητη πηγή αγάπης, μέσω της απόλυτης ελευθερίας να γυρίσουμε την πλάτη στις φθηνές ηδονές και να διαλέξουμε το γολγοθά της θυσίας.. μόχθος, αρετή, να αγγίξουμε φιλόδοξα την αθανασία.. Δεν μπορούμε, είμαστε αδύναμοι, επιρρεπείς, είμαστε... ανθρώπινοι. Δεν είμαστε Θεοί.. άρα τι πρέπει να κάνει ένα μικρό ανθρώπινο μυαλό για να καταφέρει το καλύτερο που μπορεί; που θα φτάσει ο καθένας; και από τι εξαρτάται αυτό; είναι διαφορετικό για τον καθένα; τότε που είναι η δικαιοσύνη;
Αυτό που κυνηγάω είναι δυνατό ή ζω μια ονειροφαντασία που θα με οδηγεί στην κατάθλιψη όλη μου τη ζωή; Αν είναι να χαρώ και να μείνω ικανοποιημένη, με μέτρο σύγκρισης όλα τα χειρότερα, τότε πόσο ποιοτική θα είναι η ευτυχία αυτή; Αν δεν τα σκεφτόμουν όλα αυτά θα είχα μείνει ήσυχη; Όχι είμαι πολύ νέα για να μείνω τόσο εφησυχασμένη με μια τέτοια μετριότητα.
Ας φτιάξω καφέ και ας κοιμηθώ αργότερα από τις 5 μέχρι τις 7, προβληματισμένη σχετικά με τον προορισμό της ύπαρξης μου..Ενδιαφέρουσα βραδιά.
Καλησπέρα φίλη/ε μου,για να σκέφτεσαι τέτοια πράγματα,είναι σίγουρο ότι όλα σου πανε καλά στη ζωή,άρα το τελευταίο που σου ΄μεινε να σκέφτεσαι,είναι η φιλοσοφία
και για να μην νομίζεις ότι μιλάω ειρωνικά και δε συμμερίζομαι τις σκέψεις σου,σου απαντάω ότι αφενός για να σκέφτεσαι τέτοια πράγματα έχεις λύσει πολλά άλλα,αφετέρου δεν χρειάζεται καθόλου ζόρι αυτή σκέψη...''τίποτα δεν είναι κακό αν υπάρχει αγάπη,και τίποτα δεν είναι καλό αν δεν υπάρχει''...νομίζα να βοήθησα αρκετά στη σκέψη σου...
Συμφωνώ με το τελευταίο, είναι η αρχή και το τέλος των πάντων. Οι ιδεολογίες και η φιλοσοφία είναι η ζωή μου, η βάση μου, χωρίς αυτές δεν αναπνέω, αλλά τρεκλίζω αφήνοντας πάντα κάτι κατακρημνισμένο..και συνήθως πάντα αυτό το κάτι είναι ο εαυτός μου.
Και ναι, σύμφωνα με την πυραμίδα αναγκών του maslow, σίγουρα έχω περάσει το πρώτο σκαλοπάτι, το δεύτερο διαπραγματεύεται, το τρίτο το πηδάω, και το τέταρτο και πέμπτο επεξεργάζεται και ανανεώνεται διαρκώς.
καμια φορα σκεφτομαι οτι δεν γινεται να αισθανομαι ετσι χωρις να μην πηγαινει κατι καλα με μενα.
Ότι το "γενικά" τον τελευταίο καιρό έχει γίνει παιδική χαρά. Όλα τα θέματα είναι ερωτήσεις λευκώματος δημοτικού.
Μόνο το "ποιος είναι ο αγαπημένος σου ηθοποιός" δεν είδαμε ακόμη.
Αλλά ας μη δίνω ιδέες...
ότι δεν έχω βρει emoticon με 15πλο face palm για να με καλύψει σε ορισμένα θέματα.....
Σκεφτομαι τις ποσες φαπες θα μπορουσα να ριξω σε ορισμενους....
Σκέφτομαι ένα πράγμα..πώς γίνεται ο θεός να μας αγαπάει όλους ανεξαιρέτως όπως η καλή μάνα αγαπάει χωρίς όρια το παιδί της ό,τι και να έχει κάνει αυτό,
και απ'την άλλη να υπάρχει κόλαση και παράδεισος..?κανονικά αφού είμαστε όλοι παιδιά του θεού και μας αγαπάει όλους τότε θα έπρεπε να πηγαίναμε όλοι κοντά του,στον παράδεισο δλδ..
Πράγματι έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει και έτσι θα ήθελε και ο θεός να συμβαίνει όμως απ'ό,τι φαίνεται και ο ίδιος ο θεός είναι σε συνεχή πάλη με το διάβολο για το ποιος θα επικρατήσει πάνω στον άνθρωπο..
Και απ'ό,τι φαίνεται ο θεός δεν είναι ο πιο ισχυρός..δεν είναι πιο ισχυρός απ'το διάβολο όπως λένε..έχουν και οι δύο την ίδια δύναμη αφού το βλέπουμε και στην πράξη..
Ο άνθρωπος είναι το ίδιο ικανός για το κακό όπως και για το καλό..
Κατά συνέπεια κάποιοι άνθρωποι πάνε στον παράδεισο και κάποιοι στην κόλαση(έτσι πιστεύω τουλάχιστον)..
Και αυτό συμβαίνει όχι επειδή κάποιοι άνθρωποι είναι καλοί ενώ οι άλλοι είναι κακοί από μόνοι τους αλλά επειδή κάποιοι άφησαν να το θεό να κυριαρχήσει πάνω τους άφησαν ενώ άλλοι το διάβολο..
Το ερώτημα τώρα είναι..αφού ο θάνατος είναι κάτι κακό έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι..δλδ προκαλεί πόνο την ώρα που συμβαίνει και προκαλεί πόνο και στους φίλους και συγγενείς αυτού που πεθαίνει..πώς γίνεται ο θάνατος ενός ανθρώπου(ας πούμε ότι αυτός θα πάει στον παράδεισο),πώς γίνεται να συνδέεται με κάτι καλό δλδ με το πέρασμα του ανθρώπου στον παράδεισο?
Μήπως τελικά επικρατεί το κακό γενικά σε όλους τους ανθρώπους γιατί αν επικρατούσε το καλό ίσως δε θα πεθαίναμε καθόλου για να μην προκαλούμε πόνο έτσι και στους γύρω μας..
(Απ'την άλλη μπορεί να λέω και βλακείες για να μου περάσει η ώρα)πάντως όλα αυτά τα σκέφτομαι οπότε δεν είμαι εκτός θέματος..
Θεοφανια , Remedy , mnimonio γεια σας . Βλεπω παραπονα για τα θεματα που θετω . Το θεμα εκθεσης που εγραψα στα 17.5 χρ , απολυτηριες , κ βραβευτηκα απο την τριμελη τοτε δημοσια επιτροπη ητο ' η λελογισμενη πειθαρχια οδηγει στην σωστη ελευθερια ' ( την εχω ακομη την εκθεση ). Δυσκολακι ε ? Λες λοιπον καποιος σαν εμενα , να μην μπορει να βαλει θεμα που να ξυνουν ολοι τα κεφαλια τους για το τι να γραψουν ? θετω απλα θεματα για να μην σπαζοκεφαλιαζουμε . Αν θελετε φευγω απο την πιστα ενα κ παω στην πιστα 3 , τι λετε ? Επι τη ευκαιρια δεν απαντατε στο καινουριο θεματακι .?
Το είπα εγώ ότι γυρίσαμε στο σχολείο, κάθε μέρα 3 διαγωνίσματα.
Και είμαστε ακόμη στην αρχή της σχολικής χρονιάς.
Πόσο ν' αντέξει κανείς;
μπαρδον? γεια σου και χαρα σου και σενα μαγκα (ιβερ), αλλα δεν ενθυμουμαι να σου εκανα παραπονα. αν βρηκες κατι τετοιο, παρακαλω να το προσκομισεις να στο πρωτοκολλησω :P
(τριμελης δημοσια επιτροπη??????? ποτε πηγες σχολειο καλε? με τα οκταταξια? ο μπαμπας μου πηγε σε τετοιο)
...μάλλον έχεις μπερδέψει λίγο τα του φόρουμ.
Δεν χωρίζονται τα θέματα σε ευκολα ή δύσκολα, αλλά σε ενδιαφέροντα ή όχι, προκειμένου να αναπτυχθει μια συζήτηση που μπορεί να βοηθήσει κάποιον που θα τη διαβάσει ή που θα συμμετάσχει.
Καταλαβαίνεις βέβαια ότι τα θέματα τύπου "τι θα πείτε στον Αγιο Φανούρη αν τον δείτε", ή η έκθεση που έγραψες στο γυμνάσιο, δεν επιτελούν το στόχο.
Φυσικά, είσαι ελεύθερος να ανεβάζεις ότι θέλεις, όπως όλοι μας, αλλά και οι υπόλοιποι έχουν δικαίωμα να το σχολιάζουν.
εγω αν δω τον αγιο φανουρη θα του πω να μου κανει δωρο ενα τζινι για να κανω 3 ευχες στη πρωτη ευχη θα του ζητησω να διακτυνιστω στις σειχελες για να κανω τρελες! στη δευτερη θα του ζητησω να διακτυνιστω στη γαλλια για να δω το μουλεν ρουζ κ το λουβρο κ στη τριτη θα του ζητησω να διακτυνιστω στη ταιλανδη για να δω απο κοντα τα νησια σρι λανκα.