Καλημέρα, κουκλοκόριτσα...
ήρθε το ρημαδοσ/κ που δε δουλεύω κι ενώ είχα κανονίσει ωραίες οικογενειακές φασούλες, η πριγκήπισσά μου είναι αρρωστούλα...ε, νηπιάκι είναι, ξέρετε,μια καλά δυο άρρωστη! Αλλά μάλλον θα τους οργανώσω εσωτερικά αφού ακυρώνονται θεατρικά και περίπατοι...(εννοείται ότι η μεγάλη δε συγκατελέγεται στα σχέδιά μου...όχι ότι θά το ήθελα,κοτζάμ κοπέλα, να ακολουθεί παντού...)
Α, επίσης ετοιμαζόμαστε για τη μεγάλη στιγμή:την άλλη Τετάρτη η μικρούλα θα πει το πρωτο της ποίημα...το έμαθε όλο (τρεις στροφές, παρακαλώ, αφού βέβαια, η μαμά έκανε τις ανάλογες παρεμβάσεις καθώς δεν έβγαινε καλά το μέτρο κι ακουγόταν άθλια!!εννοείται,ότι πήρα την έγκριση της νηπιαγωγού, όχι ότι νιαζόταν κιόλας..για την ακρίβεια μου είπε: κάντε όπως νομίζετε, έτσι κι αλλιώς αυτοσχέδια είναι...)Ετοιμαζόμαστε λοιπόν να απολαύσουμε το νεο βλαστάρι μας, η μεγάλη έχει ετοιμάσει κερκίδα με την παρέα της, ο καλός μου ανέβαλε ταξίδι, κι εγώ σκέφτομαι την ξεφτίλα που θα πάθω που θα με πάρουν τα ζουμιά γιατί θα με πάρουν, το ξέρω!!!!ʼσχετο: γιατί γινόμαστε πιο ευσυγκίνητοι, όσο μεγαλώνουμε;;Στη μεγάλη μου την κόρη (που ως παιδί ήταν πάντα στις πρώτες επάλξεις, σε αντίθεση με τη μικρή που είναι απλά θεατής,) όχι δάκρυ, ούτε κάν υποψία συγκίνησης...τώρα τι γίνεται;;;Κάθε τρεις και λίγο, βουρκώνω: Μαρία, η κλαψο...(το δεύτερο συνθετικό, το αφήνω στη δική σας ευχέρεια)
Πωλινάκι, χάρηκα πάρα πολύ με τα νέα σου και γιατί θα απαλύνεις ό,τι σε βαραίνει αλλά,κυρίως, γιατί αποδεικνύεις ότι η επιμονή κερδίζουν...σε τέτοιους άθλιους καιρούς, χρειαζόμαστε να πραγματώνονται οι ελπίδες μας!
Μπαρμπόπαιδο, τι αυστηρό σημείωμα μας άφησες...και με κεφαλαία, παρακαλώ, που σημειολογικά σημαίνουν...η καλύτερα ας αφήσω στο Νατάλι τη σημειολογική αποκωδικοποίηση, τόσα χρόνια διαβάζει δίνει, ξαναδιαβάζει, ξαναδίνει ε, κάτι περισσότερο θα ξέρει...
στο βρωμονατάλι, λοιπόν, το οποίο θέλω να ευχαριστήσω που γράφει και ξαναγράφει χωρίς να βαριέται σε κάθε βαρεμένο, σαν και μένα, δείχνοντάς μου την αλήθεια! Μου είχες πει κάποτε πως κοιτώ στον πίνακα της ζωής μου το σημείο που είχε πέσει λίγο χρώμα παραπάνω αγνοώντας το υπόλοιπο καλλιτέχνημα...ε, μια φράση ήταν αρκετή, με βοήθησε πολύ να δω την αλήθεια που έβλεπαν οι άλλοι και όταν το μυαλό μου πισωγυρίζει, αυτό κάνω. Αυτό που διάβασες εχτές ήταν μια διαμαρτυρία, όχι ενάντια στα κιλά και στην ελάχιστη απώλεια αλλά σε μερικούς ανθρώπους που δεν κατανοούν ότι δεν είναι όλα μαθηματικά! Όπως και να'χει, είμαι η Μαρία και είμαι καλά γιατί κοιτώ ένα όμορφο πίνακα στον οποίο έχω βοηθήσει πολύ...
Καλές και ακριβές μου, σας φιλώ, με την ελπίδα να έχουμε ένα καλό σαββατοκύριακο!
