Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Μπραβο ρε Αλεξ , ετσι ειναι , γραφεις ωραια , ας αφησουμε τους εγωισμους και να δεχθουμε βοηθεια .
Printable View
Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Μπραβο ρε Αλεξ , ετσι ειναι , γραφεις ωραια , ας αφησουμε τους εγωισμους και να δεχθουμε βοηθεια .
γραφω ωραια αρκει να το θελω...
Μπορεί, τι να πω…Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Είσαι στο μεταίχμιο, όμως, αυτή τη στιγμή και δε λαμβάνεις τη βοήθεια που χρειάζεσαι… Θα ήθελες να γράψεις τις σκέψεις σου για τις θεραπείες που έχεις ακολουθήσει ως τώρα;Quote:
Originally Posted by Nocash
μια τυχαια ερωτηση για να σε κατανοησω λιγο καλυτερα για να δω κ αν ειμαι σε θεση κ να σου πω κ κατι παραπανω με τι εχεις σχεση? αθλιτισμο τεχνη κλπ τι σε εκφραζει σαν χομπυ πχ?Quote:
Μπορεί, τι να πω…
Μουσική και χειροποίητες δημιουργίες (κυρίως ζαχαροπλαστική και παρασκευή καλλυντικών)Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
αντε!!! απο δω ο συναδελφος! απο την μουσικη στην εικονα εγω ειμαι ζωγραφος συνηθως οσοι ασχολουνται με τεχνες ειναι δυσκολοι κ εκλεκτικοι ανθρωποι για αυτο κ δεν συμβιβαζεσε ευκολα με το ψυχολογο που ελεγες εχω πολους φιλους κ γνωστους απο τη μουσικη.
:-) :-) :-)Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Δεν ξέρω αν είμαι απαιτητική ή αν απλώς διεκδικώ αυτό που θα έπρεπε να είναι δεδομένο... Το δεύτερο, θα έλεγα.
το περιεργο ειναι οτι κ το ονομα που εβαλες κατι μου λεει μου θυμιζει το μαρια εχω πολες γνωστες μαριες.
οσοι εχουν σχεση με την τεχνη ειναι συνηθως ευαισθητοι κ ευμεταβλητοι
Αναστατωμένη από τους εφιάλτες κι ελπίζω να περάσει γρήγορα αλλά τουλάχιστον είδα κι ένα καλό όνειρο (τι κρίμα που δεν είναι αλήθεια) κι επίσης βαριέμαι...θέλω να ξανακοιμηθώ αλλά έχω συμπληρώσει τις ώρες μου και δεν νομίζω να μπορέσω...
Πιεσμενη , αγχωμενη , ανασφαλης , πληγωμενη , θυμωμενη , αδικημενη ...Μην συνεχισω..
Α και ηλιθια γιατι ξεσπαω εκει που δεν πρεπει!
αποφασισες να πεις την αληθεια.Quote:
Πιεσμενη , αγχωμενη , ανασφαλης , πληγωμενη , θυμωμενη , αδικημενη ...
Quote:
Originally Posted by Μαράλ
Με την ψυχολογο,μετρια πραγματα...Κυριως παροδικα εκεινη τη στιγμη...Δεν αλλαξε κατι στον τροπο σκεψης μου...
Με τα φαρμακα παρατηρουσα οτι γινομουνα ολοενα και πιο αναισθητος...Γενικα μου δωσανε την εντυπωση οτι απλα σου δινουν χρονο κανοντας σε αναισθητο διωχνοντας τις αυτοκτονικες τασεις...
Τα σταματησα γιατι δεν μου αρεσε που κανανε την οραση μου "θολη" κατα καποιο τροπο...Αχρωμη,ασπρομαυρη, αν ουσια κατα καποιο τροπο...
Βεβαια εξακολουθω να λειτουργω μηχανικα...Σαν να εισαι ενα ρομποτ,να ξερεις τι θελεις να κανεις,να το κανεις εχοντας τα δικα σου στο μυαλο σου...
Περιεργο συναισθημα αλλα εχω μαθει πλεον να λειτουργω ετσι.. :-(
Από αυτά που λες καταλαβαίνω ότι προτιμάς την τωρινή κατάσταση από το συναισθηματικό μούδιασμα που σου είχαν προκαλέσει τα φάρμακα -σωστά; Ίσως μια άλλη ψυχολόγος να μπορεί να σε βοηθήσει να ξεφύγεις από αυτά τα ακραία συναισθήματα της απάθειας και της επιθυμίας θανάτου και να αρχίσεις να βιώνεις ενδιάμεσα συναισθήματα που θα σου δώσουν ευχαρίστηση… Γι’ αυτό πιστεύω πως έχει σημασία να εντοπίσεις τι μπορεί να οδήγησε στο φτωχό αποτέλεσμα που είδες στη συνεργασία σου με την πρώτη ψυχολόγο. Π.χ., υπήρχαν θέματα για τα οποία δε σε έπειθε; Γενικά μπορούσε να «πιάσει» την ψυχολογική σου κατάσταση; Ένιωθες άνετα να της μιλάς για ο, τιδήποτε σε απασχολούσε; Είχες κάποιο παράπονο από εκείνη (και, αν ναι, της το είχες εκφράσει;); Εκείνη; Γνωρίζεις ανθρώπους που βοηθήθηκαν από την ίδια;Quote:
Originally Posted by Nocash
(Εννοείται ότι εδώ γράφεις μόνο αν και ό, τι νιώθεις άνετα να γράψεις! ;-) )
διαβασε το τροπαριο...
http://www.e-psychology.gr/forum/sho...BA%CE%BF%CF%85