Αδύναμη...σκέφτομαι πως θα τα καταφέρω σήμερα...δεν θέλω να πάω...
Printable View
Αδύναμη...σκέφτομαι πως θα τα καταφέρω σήμερα...δεν θέλω να πάω...
Νεύρα...
Άμα συμβεί κάτι απ αυτα που συνήθως σου προκαλούσαν εκνευρισμό και διαπιστωνεις ότι δεν αντέδρασες όπως θα πρεπε τότε είναι που καταλαβαίνεις που ακριβώς στέκεσαι. Η ανατροφοδότηση είναι η υποτροπή και το πισωγύρισμα. Κατα τα λοιπά πελαγοδρομούσες ότι είσαι πολύ καλύτερα από πριν.
Ελπίζω ο χώρος αυτός να μην ξαναγίνει εξάρτηση (έστω σε περιορισμενο βαθμό όπως ήταν) αλλά χώρος ξεσπάσματος για κατευνασμό τουλάχιστον όταν παρίσταται ανάγκη.
νομιζω οτι το βλεπεις πολυ απαισιοδοξα και πολυ αυστηρα για τον εαυτο σου, ιωαννη.
ενα πισωγυρισμα δεν σημαινει και υποτροπη.
εχει μεγαλη σημασια αν αναγνωριζεις πλεον τις προβληματικες συμπεριφορες σου και ειναι ΕΝΑ το στραβοπατημα και οχι μια συνεχης κατασταση, οπως πιθανον ηταν στο παρελθον.
οσο για το φορουμ, εσυ θα ρυθμισεις τι ΧΡΟΝΟ θα παρει ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ σου και ΟΧΙ τι ΧΩΡΟ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ..
Βαριέμαι πολύ...
Γραψε στο google online games :P
Α, σ' ευχαριστώ! :) Ένα διάστημα είχα πωρωθεί μ' ένα παιχνίδι που κατέβασα μέχρι που το τερμάτισα κι ησύχασα :p Η αλήθεια είναι πως δεν έχω πολύ χρόνο μπροστά μου, απλά θέλω κάποιον να μιλήσω μέχρι να τελειώσω τον καφέ μου...
Τί κάνεις εσύ; Καιρό είχες να φανείς...
Αναλογα τα κεφια βρε Κυκνακι. Μια μπαινω μια βγαινω.
Νιώθω να έχω παραλύσει και να μην μπορώ να κάνω τίποτα...και δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω...
Και πεινάω ακόμα και νιώθω αδυναμία...
αφου εβρεξε καρεκλες κ κολυμπισαμε μια μερα αφου με πετυχε στο δρομο η καταιγιδα κ φρακαρε το συμπαν επιστρεψαμε στην αττικη κ παλι στο γνωστο καιρο για αυτοκρατορες διπλα στη βουλγαρια γινετε χαλασμος απο το κρυο κ εμεις ουτε που ιδρωνουμε
Με έχει πιάσει το καθημερινό μου άγχος...ουφ...βαθιές ανάσες...
^ακριβώς το ίδιο. πφφ γιατί να είμαι τόσο αγχώδης και γιατί ποτέ να μην χαίρομαι το κάθε τι?
αν κ η μερα ξεκινησε καλα δε κρατησε πολυ . ειμαι νταουν ......
αισθανομαι οτι δε θα αλλαξει τιποτα ποτε. συνεχιζουν και κανουν παρελασεις χωρις λογο. συνεχιζουν και γκρινιαζουν μετα, για τα καγκελα, την αστυνομια, τους πολιτικους και τις δηλωσεις τους. δεν ειναι και τοσο δυσκολο να υπαρξει αντιδραση σε αυτο. απλα να σταματησει καθε μανιουλα να στελνει το παιδακι της να παρελασει. εκτος αν υπαρχει κανας νομος που επιβαλει φασιστικα τη συμμετοχη ολων, που δε το νομιζω. αντε γιατι βαρεθηκαμε καθε χρονο τα ιδια.