Μια ιστορία διδακτική για την περίπτωση σουQuote:
Originally Posted by Ορέστης
http://nekthl.blogspot.com/2017/09/blog-post.html?m=1
Printable View
Μια ιστορία διδακτική για την περίπτωση σουQuote:
Originally Posted by Ορέστης
http://nekthl.blogspot.com/2017/09/blog-post.html?m=1
Σε ευχαριστω.Quote:
Originally Posted by Σαλβαδόρ
Ξερει κανεις αν τα θεατρα εχουν ηχεια; Εχω χρονια να παω.
εμενα αυτο που με εκνευριζει ειναι οτι η ζωη αυτη ειναι τοσο αποκρυπτικη που μπορει να ξερεις καπιον χρονια και πρακτικα να μη τον ξερεις καθολου ειδικα οσοι συζουν οπως παιδια και γονεις δε γνωριζονται καν
δεν αντεχω με τιποτα τους υποκριτες που παριστανουν οτι ενδιαφερονται για τους αλλους ενω στη πραξη σπερνουν τη διχονοια παντου
Σκέφτομαι πως οι εξετάσεις δεν έχουν τελειωμό. Βαρέθηκα τους γιατρούς.
Πηγα σε μια εκθεση βιβλιου. Παω να ανοιξω την πορτα, μου φωναζει ένας τύπος από την γραμματεία στον κατω οροφο. Παω κάτω δεν υπήρχε έκθεση. Τελικά ήταν επάνω. Πείτε μου γιατί συνεβει αυτό.
αυτη η εποχη οπως ελεγα θα ζητηθει απ τους ανθρωπους να αποδειξουν οτι εχουν μυαλο και μονο αυτοι που θα συνδιασουν μυαλο και γιατρους θα προκοψουν
οσοι νομιζουν οτι με λεφτα θα λυσουν ολα τους τα προβληματα χωρις να σκεφτονται τι κανουν εχουν καταλαβει λαθος αλλιως ας βγαλουν ακρη αν μπορουν
ο ανθρωπος που βοηθα ενω σπερνει στους γυρω του τη διχονοια ειναι υποκριτης γιατι δεν ενδιαφερετε για τον αλλο πραγματικα αλλα παριστανει το καλο νομιζοντας οτι θα ξεγελασει το θεο
αν ενδισαφερεσε πραγματι για ενα ανθρωπο το πρωτο πραγμα που σκεφτεσαι ειναι να μη τον εκνευριζεις αν θες να ισχυριστεις οτι θες το καλο του σε αντιθετη περιπτωση απλα σπερνεις δαιμονια μεσα του
πρωτη φορα βλεπω κυβερνηση που δε την ενδιαφερει τιποτα αλλο εκτος απ το να μου παει κοντρα χωρις να τη νιαζει αν αυριο δε θα μινει τιποτα απο αυτη ειναι κατι παραπανω απο σιγουρο οτι ο τροπος που χειριζετε τα πολιτικα θεματα θα προκαλεσει εξοφρενικες αντιδρασεις αφου το ιντερνετ ειδη ειναι γεματο τεραστια κατεβατα σχετικα με το θεμα αυτο
ο τσιπρας τουλαχιστον δε το επιχειρησε αυτο να τα βαλει με μια ομαδα ανθρωπων που αποτελουν μελη της κοινωνιας γιατι ηξερε τι θα περασει και τι οχι
το να προκαλει καπιος την οργη μια μεριδας κοσμου με αυτο το τροπο ειναι σαν αυτον που ακροβατει σε τεντωμενο σχοινι και δεν υπολογιζει αν αυριο υπαρχει στη πολιτικη
οστοσο ο τσιπρας δε διελυσε το κομα του...
δε ξερω αν το εχεις καταλαβει οτι δε συνιθιζω να αλαζω γνωμες και δε προκειται να γινω σκλαβος του ματριξ μονο εγω θα αποφασισω τι θα με συγκινισει και ακομα ευχαριστω το θεο που μου ανοιξε τα ματια
σιγα σιγα δεν εχει οπιος με προσεγγιζει με κακες προθεσεις θα φωναζω οσο δυνατοτερα μπορω για να με ακουνε ολοι γυρω του
Με παίρνουν τηλέφωνο ή άμα βρεθώ κάπου μου μιλάνε με θετική διάθεση κι εγώ προκατειλημμένα σκέφτομαι αρνητικά, μέχρι που η κουβέντα τους να ανατρέψει τη διάθεση μου και να σκέφτομαι πόσο άδικο είχα που σκέφτηκα αρνητικά.
Κι όμως η αρνητική αυτή προδιάθεση έχει να κάνει με προηγούμενες τους συμπεριφορές ή συμπεριφορές ατόμων ή καταστάσεων με τα οποία αυτοί σχετίζονται, έστω κι αν αυτό το αρνητικό ήταν απλά μια ελάχιστης εμβέλειας ασχημη συμπεριφορά ή απλά ήταν λόγια σε μια φυσική ροή των πραγμάτων. Αυτή η προκατάληψη είναι μια εμμονή, όχι αβάσιμη, που, κυρίως λόγω αδυναμίας μου στις αντιδράσεις και ευαισθησίας μου στο χαρακτήρα, άρχισε να χτίζεται μέσα μου χρόνια πριν και με την πάροδο του χρόνου ενδυναμώθηκε και πάλι όχι αβάσιμα.
Πόσο η αναμόχλευση αλλά και το κακό μέσα μας αποτρέπει ή περιορίζει το νου μας από το να κατευθυνθεί σε πράγματα που μας ωφελούν και μας προχωρούν μπροστα!
να θες να πεις παρα πολλα σε ενα ατομο και να μην μπορεις να πνιγεσαι
ενω μιλατε καθημερινα λετε νεα και οτι σας συμβαινει
δεν βρισκω θαρρος να τα πω
παλια τα ελεγα αλλα μου το εκοψε το ιδιο το ατομο
θελω να εκφραστω και φοβαμαι μην με κοψει
πχ θελω να πω να παμε καμια βολτα σε καμια πολη(δεν μενουμε κοντα) και να αρχισει τις δικαιολογιες
παλια αν ελεγα εστω αυτο το καναμε και αυριο αλλα πια δεν ξερω κολλαω πολυ
με εκανε να νιωθω ετσι και αυτο με στεναχωρει
και αλλα ποσα πολλα καλα εννοειται μονο δεν μου εκανε τπτ κακο ποτε θελω να πω αλλα κανω πισω
και γενικα αυτο με στεναχωρει γιατι δεν θελω να αποκτησω τετοια συμπεριφορα με κανεναν δλδ να μην μπορω να πω αυτα που θελω σε οποιον θελω να τα πω
Ο τσιπρας εχει κανει τεραστια εγκληματα κατα των Ελληνων...Ας μην μιλησουμε καλυτερα....οχι οτι τα αλλα κομματα ειναι καλυτερα αλλα κλαιν.Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Θα ήθελα να ξανακάνω παρέα με τους περιπτωσάρες από τους οποίους ξέκοψα νοουμένου ότι, θα ήταν τόσο ευχάριστοι και καλή παρέα όσο όταν τους σκέφτομαι σε θετικά ευχάριστα φανταστικά περιστατικά που δημιουργώ στη σκέψη μου τα οποία έχουν κάποια σχέση με κάποιες από τις στιγμές που περασα μαζί τους και εφόσον η ζωή μου θα ταν στάσιμη κατα πάσα πιθανότητα όπως είναι η ζωή τους τώρα και δεν θα χα επιθυμία να αλλάξω τη ζωή μου με αυτά που θεωρώ ως επιτυχία και νοουμένου ότι θα χαν την ειλικρίνεια, την καλή προαίρεση και την εκτίμηση σε μένα στον ελάχιστο βαθμό που θεωρώ για μένα αποδεκτή. Παρόλα αυτά, δεν νιώθω μοναξιά λόγω του ότι ξεκόψαμε.
ποσο θα ηθελα να ημουν ιθαγενης..
πολλα προβληματα κι αυτοι δε λεω καθε μερα παλευουν για την επιβιωση αλλα ετσι ουτε εφοριες ρευαματα κρατος κλπ λειπουν..
τοσο καιρο νομιζαν οτι τους φοβομουν αλλα εγω πρεπει να φτασω στο απροχωρητο για να μιλησω οσο αυτο δε γινετε δε μιλαωQuote:
Originally Posted by Xfactor
ο τσιπρας τουλαχιστον δε συμπεριφεροταν ετσι οτι προλαβω να πω τωρα και αυριο ας φτιαχνω σαντουιτς
τωρα που το πεπλο επεσε ειδα πραγματικα ποιοι ηταν αυτοι που νομιζα οτι ηξερα απλα σκεφτηκα οτι αρχικα ειχα δικιο και κακως μετανιωνα για οσα σκεφτομουν τους συμπεριφερθηκα με τον ιδιο ακριβως σεβασμο που μου διχνουν τοσα χρονια
:):)
Αν μεταξύ τους υπάρχει αγάπη και ισότητα τότε είναι ευτυχισμένοι. Αλλιώς καλύτερα να μην είσαι μαζί τους.Quote:
Originally Posted by boo
Επειδή τότε άκουα κάποιους σαν κι εσένα βρε ψυχολόγε που μου λέγαν δεν κάνεις, θα πεινάσεις, κι έτσι ούτε καν δοκίμασα τις δυνάμεις μου.
Πιο πριν αλλά και σήμερα οι κατά φαντασίαν παρέες μου ήταν, είτε αυτοί που με απέφευγαν παρότι σχεδόν τους παρακαλούσα ως όντας υγιείς για να με κάνουν παρέα είτε περιπτωσάρες επειδή έβρισκα κοντα τους ανακούφιση στον αρνητισμό που με είχε κυριεύσει.
Αν δεν έχεις πλάτες, κάποιους δηλαδή στους οποίους συνεχεια θα μπορείς να ακουμπάς και κάποιους σε συνεχή βάση για να προστρέχεις για καθοδήγηση τότε θα πρέπει να έχεις μέσα σου τεράστιες δυνάμεις για να σταθείς από μόνος στα πόδια, να διαλύσεις τον αρνητισμό και να προχωρήσεις.
Είναι πολύ άσχημο πράγμα να βιώνεις παραγνώριση, έλλειψη κατάλληλων ανθρώπων κοντά σου, κι αποφυγή, διότι ρίχνει τη ψυχολογία σου κι αν είναι ήδη πεσμένη βαθαίνει περισσότερο το πέσιμο. Αντίβαρο είναι μόνο το να έχεις επιτυχίες σε άλλους τομείς της ζωής, πχ σπουδές, επαγγελματικά και οικογένεια, οπότε ούτε που σε απασχολεί η έλλειψη τους.
Κάθε πράγμα έχει τον κατάλληλο καιρό του. Έχετε το νου σας στα παιδιά σας μην βλαφτούν, μην χάσουν την ψυχολογία τους όταν βρίσκονται σε κρίσιμες (από την πλέον καλή άποψη) συγκυρίες ζωής πχ για σπουδές και κατά τη διάρκεια τους, για επαγγελματικό ξεκίνημα, σε περίοδο γνωριμίας για σχέση κλπ σημαντικά κομμάτια της ζωής. Από όσο πιο νωρις, από βρέφη (!) επιτρέπετε να γεμίζει ο νους τους μόνο με θετικά, διότι τα εφόδια ζωής όλο και περισσότερο αποκτώνται σε όλο και πιο μικρή ηλικία.
Θέλω να είμαι ελεύθερη, αλλά ως προς τι έχει σημασία. Ως προς τα πάντα και προς πάσα κατεύθυνση..
Η ελευθερία όμως κατακτάται σιγά σιγά και ποτέ δεν θα την βρεις ή βιώσεις σε απόλυτο βαθμό..
Ξεκινάς από τα χαμηλά και ανεβαίνεις σιγά σιγά. Πας σχολείο, αποκτάς κάποια εφόδια για να μπορείς να σταθείς αργότερα στην κοινωνία σαν ανεξάρτητο μέλος, φεύγεις απ' το πατρικό σου, ανοίγεις δικό σου σπίτι, παντρεύεσαι, δουλεύεις και το καθετί θέλει το χρόνο του και να το δουλεύεις με υπομονή.. Και το καθετί που πετυχαίνεις πέρα από την ηθική ικανοποίηση ότι το κατάφερες, σου δίνει και ένα μπόνους ελευθερίας.. Γιατί όσο πετυχαίνεις πράγματα τόσο πιο πολύ ισχυροποιείσαι σαν άνθρωπος εσωτερικά..
Και απορώ με όλη αυτή την τάση που με έχει επηρεάσει αφάνταστα, δηλ του να αποσιωπούμαστε απ' το περιβάλλον, να στρεφόμαστε προς τα μέσα, προς το είναι μας, με μια διάθεση αυτοπαρατήρησης και εξερεύνησης του εαυτού, κατά πόσο όλο αυτό μας βοηθάει τελικά ή μας εκτροχιάζει απ' το σκοπό μας που είναι να θέτουμε συνέχεια στόχους ώστε να τείνουμε όλο και πιο πολύ μέσα από αυτούς να τελειοποιούμαστε..
Για κάποιο λόγο, ίσως κι επειδή με βόλευε, έχω απομυθοποιήσει τη διαδικασία της στοχοθεσίας και έχω μείνει έξω απ' τη ζωή και την κοινωνία..
Αρχικά το έκανα από επιλογή, τώρα πια η επιλογή αυτή με έχει εγκλωβίσει να μην μπορώ να λειτουργήσω φυσιολογικά σαν άνθρωπος..
Γιατί ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.. Η ενδοσκόπησή μου ξεκίνησε με προσωρινό χαρακτήρα και έχει γίνει τρόπος ζωής πια..
Και που πλέον δεν είναι δημιουργική ασφαλώς, έχει περιοριστεί σε μια επωδό : " και τι κάνω εγώ εδώ πέρα, όλα είναι μάταια, ας περιμένω την ώρα που θα έρθει η ώρα μου να φύγω από εδώ.."
Για κάποιο λόγο βασανίζομαι ακόμα..
Η ψυχή μου δεν βρίσκει ησυχία σε καμία δραστηριότητα..
Αν είχα ανάγκη και δεν είχα να φάω το πιθανότερο δεν θα έψαχνα για δουλειά γιατί όσες φορές έχω ψάξει είμαι μια αποτυχία, το πιθανότερο θα έκανα μια άθλια ζωή στο δρόμο..
Δεν ξέρω γιατί έχω γίνει έτσι..
Τα χρόνια περνάνε και η σιωπή μέσα στο μυαλό μου και στη ζωή μου γίνεται τόσο εκκωφαντική καμιά φορά που παρακαλάω να γίνει κάτι να με ταράξει και ας είναι και κακό..
Είχα όνειρο να σπουδάσω, μέχρι που σταμάτησα να βρίσκω ενδιαφέρον και σε αυτό..
Δεν ξέρω τι απομένει..
Αν σε κάποιον δεν αρέσει το διάβασμα αλήθεια πόσο πολύ περιορίζει την οπτική του και ο εσωτερικός του κόσμος πόσο φτωχαίνει..
Αλλά πραγματικά δεν μπορώ πια..
Δεν μπορώ να διαβάσω και αυτό με θλίβει.. Πάντα έβρισκα νόημα στα βιβλία..
Φαίνεται κουράστηκα και πλέον δεν με ελκύουν..
Τα πάντα έχουν γίνει επιστήμη..
Αλλά τι άλλο μπορώ να κάνω?
favvel, πόσων χρονών είσαι βρε και χάθηκε το όνειρο σου να σπουδάσεις?
Δυστυχώς ανάμεσα στα "εφόδια" είναι κι ο τρόπος. Αν δεν τον έχεις δεν μπορείς να αξιοποιήσεις τα υπόλοιπα.
Όταν ημουν μικρός ο ένας διάβαζε πολύ, ο άλλος έγραφε συνθήματα στους τοίχους κι ο άλλος έπαιζε όλη μέρα μπάλα στην αλάνα. Ο δεύτερος προόδευσε διότι πήρε θέσεις κι αξιώματα, κι ο τρίτος τα κατάφερε επειδή τουδειξε ο μπαμπάς τρόπο. Ο πρώτος κατάφερε και μπήκε κάπου κι έμεινε στάσιμος. Αυτά τα χαρακτηριστικά παρδείγματα ζωής!
δεν θέλω να πω την ηλικία μου.. ίσως να την έχω αναφέρει παλιότερα εδώ.. είμαι αρκετά μεγάλη για να έχω μείνει στάσιμη στη ζωή μου και να μην έχω καταφέρει τίποτα..
Έχεις δίκιο.. Χρειάζεται τρόπος.. Εγώ ήμουν απ' τους μαθητές που μόνο διάβαζαν, δεν είχα άλλα ενδιαφέροντα.. είχα δώσει όλο μου το είναι και την ενέργειά μου μόνο στα μαθήματα.. μιας και φίλους δεν είχα..
Εκεί κάπου στη Β' προς Γ' λυκείου κλάταρα και απέκτησα μια ψυχολογία άρνησης που διατηρώ μέχρι σήμερα ύστερα από τόοοσα χρόνια, κι όμως..
Ο τρόπος μου λείπει είναι γεγονός.. Ήμουν πάντα μονοκόμματη, και χωρίς σύστημα, μόνο διάβαζα χωρίς τελειωμό.. Τα θετικά μαθήματα είχαν τελειωμό γιατί ήταν πιο συγκεκριμένα, στα θεωρητικά δε εκεί ήταν το χάος.. Παρόλα αυτά επειδή είμαι και ανάποδη γενικά με ενδιέφεραν τα θεωρητικά πιο πολύ και σε θεωρητική σχολή πέρασα την οποία δεν κατάφερα όχι να τελειώσω αλλά ούτε καν να αρχίσω παρά τις πάμπολλες προσπάθειές μου..
Δεν ξέρω τι να κάνω πραγματικά..
Έχω εγκλωβιστεί..
Δεν μπορώ να καταβάλλω προσπάθεια για κάτι.. Ούτε για το πιο απλό..Σαν να έχει πάθει βλάβη ο εγκέφαλος και δεν μπορεί να κουραστεί πια.. Επί πολλά χρόνια πάω κι έρχομαι γεμάτη απελπισία σε ένα σπίτι..
Δεν έχω κουράγιο πια ούτε να κάνω βήματα για να βοηθήσω τον εαυτό μου..
Πέρασε ο καιρός που το προσπαθούσα..
Με κούρασε ακόμα κι αυτό..
Η οικογενεια μου ηταν η καταστροφη μου.
Αχ ρε Ορέστη... Πόσοι συμφωνούν μαζί σου! Το θέμα είναι εμείς σαν άνθρωποι να μην γίνουμε η καταστροφή κάποιου άλλου.. Να είμαστε καλύτεροι από τους γονείς μας.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Δε θα κανω ποτε παιδιαQuote:
Originally Posted by george1520
Δεν μίλησα για παιδιά. Γενικά για ανθρώπους που συναντάμε.
απο το γυμνασιο εως σημερα που περασαν πολα χρονια απο τοτε ενα εχω καταλαβει ποσο μισω τη λεξη ερωτας γιατι αυτο που εχω καταλαβει ειναι οτι οι γυναικες θελουν καπιον να μη δινει δεκαρα γι αυτες και αυτες να τον καψουρευονται ολο και περισσοτερο επειδη ειναι προγραματισμενες απ τον αρχοντα του κοσμου αυτου να κολησουν σε ενα ατομο
το εχω ξεκαθαρισει αλλα απο οτι φαινετε δεν εχω γινει κατανοητος δε προκειται να γινω σκλαβος σε κανενα ματριξ ουτε θα πεσω στα πατωματα για να βρω οτι να ναι οπως καπιοι νομιζαν για να βολευτω γιατι αν ενα πραγμα δεν ειναι ετσι οπως το θελω προτημω να ειμαι χωρις αυτο
αυτο που πραγματι θελω ειναι να μην εχω καμια σχεση με τη λεξη αυτη και εγω δεν ειμαι απο αυτους που αλαζουν γνωμες οτι δεν ανταποκρινεται σε ΟΤΙ ΛΕΩ το κανω μπαλακι και το αφηνω πισω μου
Θελω να βγω και κατι μου λεει ειναι ματαιο. Θελω να ξεκινησω καποια πραγματα και κατι μου λεει ασε καλυτερα. Με εχει καλυψει μαυρο σκοταδι.
Απο το πρωι η μανα μου ασχολειται μαζι μου. Βαζω ρουχα στο πλυντηριο, προσθετει κι αυτη. Αναβω θερμοσιφωνα, παει και τον κλςινει. Βγαινω στην βεραντα, ερχεται απο πισω.
οι ανθρωποι του μελοντος θα ταυτιζονται σε τετοιο σημειο με τα πιστευω τους που θα συμφωνουν απολυτα αν και δε ξερω αν ειστε ετοιμοι για τη γνωση αυτη.
τελευταια βλεπω καποιους εξω που κανουν φασαριες και μετα παριστανουν οτι με γνωριζουν και μπορει να καταλαβει καποιος γιατι
θα αναλυω οτιδηποτε βλεπω εξω αν νομιζουν οτι θα το αφησω ασχολιαστο
απο οτι βλεπω τωρα που ο κοαμος αρχισε να εξαγριωνετε αρχισαν αμεσως οι προσφορες και επειδη συμφωνω και εγω με αυτο να δουμε ποιος εχει τη περισσοτερη δυναμη καντε τους αγριους αν τολματε και αν αυριο πστε στα γραφεια σας σφυριξτε μου κανενας δε τολμησε να τα βαλει με μια μεριδα του κοσμου και να την εξαγριωσει γιατι αν κοσμος εξεργερθει αυτοι θα φυγουν νυχτα απο κει και δε θα βρειτε εμενα μπροστα σας αυτο να το ξερετε αλλα τους ομοιους μου ΠΟΥ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΘΩ προσεξτε το αυτο που γραφω γιατι ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ αυτος που ορισε τα πραγματα αλλα ο ΘΕΟΣ η αποφασιστικοτητα και Η ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥΣ γραφτηκε στην ΙΣΤΟΡΙΑ αρα εγω θα σπαω πλακα γελωντας βλεποντας τις φατσες σας οταν περνω απο διπλα σας
Ειχα γραψει κατι τρολποστ στο γιουτουμπ με ψευδωνυμο. Μετα αλλαξα το ονομα στο gmai με το αληθινο μου. Νομιζα οτι στο γιουτουμπ θα συνεχισει να εμφανιζεται το ψευδωνυμο. Εκανα ομως λαθος. Αν τα ειδε κανεις θα εγινα ρεζιλι.
Απο την Παρασκευη που μου ειπε κατι ασχημο η μανα μου τρωω ακαταπαυστα. Δε χωραω στα παντελονια.
Ο αδερφος μου μού αγοραζει μερεντες και μαρμελαδες γιατι τα αλλα γλυκα που μου επαιρνε τα πεταγα, αλλα ξερει οτι δεν τολμαω να πεταξω ολοκληρο το βαζο.
Με το τέλος του Νοεμβρίου,εφυγε και το φθινόπωρο.
Είμαι ο μόνος που δεν του αρεσει αυτη η εποχή?
μεχρι τωρα ακομα δεν εχω καταλαβει με ποιο δικαιωμα εμφανιστηκαν καπιοι για να μου πουν τι θα κανω που θα παω και τι θα φορεσω με παντοτινο οπλο τους το ραδιο αρβυλα και αφου δε τους αρεσε οταν αδιαφορουσα γιατι νομιζαν οτι τους φοβομουν και εμφανιστκαν με ενα ψαρωτικο υψος που νομιζαν οτι εξαιτιας αυτου εγινα υπακουος θα πω ολη την αληθεια για οτι ετοιμαζουν και θα κανω τα παντα για να ενημερωσω οσο δυνατον περισσοτερους για να δουμε αν τους συμφερει που σταματησα να αδιαφορω οπως παλιοτερα και αν αναρωτιουνται τι θελω να αποδειξω ειναι οτι οσο περισσοτερο προσπαθουν να με αλαξουν τοσο χειροτερος θα γινομαι και θα γινω ακομα χειροτερος οσο μου πηγαινουν κοντρα οσπου τα νευρα τους θα γινουν αγνωριστα και να καταλαβουν τις ανοησιες που εκαναν τοσο χρονια οταν εκαναν τα παντα αγνωριστα μονο και μονο για να μου πανε κοντρα με αποτελεσμα ΜΗΔΕΝ
Κουράστηκες χωρίς να πετύχεις κάτι. Ο εγκέφαλος κουράστηκε, δεν έχει πάθει βλάβη. Ίσως του χρειάζεται μια καλή ανάπαυλα, μια περίοδος ησυχίας μακριά από μελέτη, καλής ξεκούρασης κι έπειτα να ασχοληθείς ξανα με τα βιβλία. Βέβαια, για να μην σε παίρνω στο λαιμό μου, υπάρχουν κι αυτοί που λένε μην χάσεις τη συνέχεια, διότι μετά δεν θα χεις /δεν θα βρισκεις όρεξη να ξανασχοληθείς.Quote:
Originally Posted by favvel
Όμως αν ορθά κατάλαβα όπως το θέτεις, στα θετικά μαθήματα τα πήγαινες καλά. Συνήθως δε όποιος είναι πολύ καλός συν στα θετικά δεν έχει πρόβλημα στα θεωρητικά. Το πρόβλημα σου δλδ ήταν στα θεωρητικά κι ο προσανατολισμός σου για να σπούδαζες κάτι ήταν στα θεωρητικά. Επειδή βάζω κι εγω το ίδιο ερώτημα στον εαυτό μου, ο λόγος αποτυχίας ποιος είναι? Ο τρόπος ή η αδυναμία του εγκεφάλου να απομνημονεύσει και να επαναφέρει στη θύμιση ένα τεράστιο όγκο πληροφοριών? Διότι αν είναι το δεύτερο, από προσωπική εμπειρία, ακόμα και σε περιστάσεις όπου διάβαζα προσεκτικά, έπρεπε κάτι να το διαβάσω τρεις ίσως και τέσσερις φορές για να το θυμάμαι απ έξω. Συν το ζήτημα τρόπος που μπαίνει κι εδώ, δλδ κάποιος με πρόβλημα απομνημόνευσης/επανάκλησης αμα έχει ένα μεθοδολογικό τρόπο μελέτης θα έχει καλύτερη απομνημόνευση/επανάκληση και συνεπώς καλύτερα αποτελέσματα, ίσως με λιγότερο κόπο από κάποιον που δεν εχει τέτοια μέθοδο. Συν το θέμα συγκέντρωσης. Κάποιος που έχει θέματα ψυχολογίας εύκολα αφαιρείται, ακόμα κι αν επιτυγχάνει προσεκτική μελέτη στο συνολο του χρόνου που αφιερώνει στη μελέτη.
Αν θες να σπουδάσεις κάτι κάντο τώρα παρά ποτέ έστω κι αν δεν θα σου είναι έπειτα στην πράξη χρήσιμο, τουλάχιστον θα κερδίσεις την ικανοποίηση ότι πέτυχες κάτι.