πω πω τι κριμα που δε το καταλαβες νωριτερα :eek:Quote:
νομιζα οτι ειχα να κανω με ανθρωπους με τροπους ....αμ , δε ......αργησα να το καταλαβω ,................
Printable View
πω πω τι κριμα που δε το καταλαβες νωριτερα :eek:Quote:
νομιζα οτι ειχα να κανω με ανθρωπους με τροπους ....αμ , δε ......αργησα να το καταλαβω ,................
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Πηρε το ματι της μανας μου την τσαντα μου και εχει αρχισει το κλαψουρισμα να τη δωσω στον αδερφο μου γιατι η δικια του ειναι σκισμενη. Της λεω δεκα ευρω κανει μια τσαντα και αυτος χαλαει πεντε ευρω τη μερα να μού αγοραζει γλυκα. Δεν εχεις αλληλεγγυη συνεχιζει το κλαψουρισμα η μανα μου. Τις προαλλες με κατηγορουσε οτι βρηκε στα σκουπιδια γλυκα, πιτες κλπ. Δηλαδη επρεπε να τα φαω με το ζορι, δε μπορουσε να του πει να μην τα αγορασει.
"Και να θυμάσαι: Μην αφήσεις τον κόσμο να σε πικράνει με το φαρμάκι του. Μην επιτρέψεις στις πράξεις των άλλων να παγώσουν τη ζεστασία που έχεις μέσα σου. Υπάρχουν πράγματα που μας πληγώνουν, οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας, και πάνω απ' όλα υπάρχουν στιγμές που λυγίζουμε και είμαστε έτοιμοι να σπάσουμε. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να κλάψεις όταν πονάς και είσαι απελπισμένος. Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να νιώθεις θλίψη, ΑΛΛΑ είναι πολύ κακό το να φέρεσαι άσχημα στους ανθρώπους γιατί κάποιοι έκαναν το ίδιο σε σένα... Άνθρωποι είμαστε, σπάμε, κάνουμε λάθη, λυγίζουμε, αλλά δεν πρέπει να επιτρέπουμε στον πόνο και στη θλίψη να κυβερνάνε τη ζωή μας. Κι' όταν ξυπνάς κάθε πρωί θέλω να κάνεις αυτό που ξέρεις ότι είναι σωστό. Και πάντα θα υπάρχουν στιγμές στη ζωή σου που θα νιώθεις ότι θες να τα παρατήσεις, ότι δεν πάει άλλο, ότι δεν έχεις άλλες αντοχές να προχωρήσεις. Ανάπνευσε βαθιά. Εισέπνευσε... Εξέπνευσε... Το ξέρω ότι θα νιώθεις αδύναμος. Αλλά ξέρεις κάτι; Τα ίδια ακριβώς πράγματα που δείχνουν την αδύναμη πλευρά σου, είναι αυτά που θα σε δυναμώσουν στην πορεία. Το μυστικό είναι να δέχεσαι ό,τι σου πετάει η ζωή και να μαθαίνεις απ' αυτό."
Λόγια βάλσαμο στη ψυχή.
Αγάπη μόνο παιδιά. <3
Και κουράγιο και υπομονή.
Εύχομαι καλές γιορτές σε όλους :)
το συμπερασμα ειναι δηλαδη οτι εχουν την αξιωση εγω να συγχωρω ενω αυτοι ειναι χωρις ουτε ενα ιχνος μεταμελιας και ψαχνουν καροιδα να ειναι αυτοι απο πανω και οι αλλοι απο κατω
η εποχη των ηλιθιων τελειωσε προπολου τωρα οπως ελεγα μπαινουμε στην εποχη των θεων και εγω δε προκειται να στεναχωρηθω για ανθρωπους που δε το αξιζουν γιατι δεν εχω να θυμαμαι τιποτα παραπανω απ αυτους εκτος απ το κακο που προσπαθουσαν να μου κανουν και ξερεις δεν ειμαι ουτε στραβος ουτε καθηστερημενος γιατι αυτο φαινοταν απο χιλιομετρα μακρυα και δε το εκανες μια φορα ΑΛΛΑ ΟΣΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕς ΦΟΡΕς ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ χωρις να σκεφτεις απολυτως τιποτα χωρις καν να σε νιαζει το τι θα συμβει
Σκέφτομαι πως αν ειχα γεννηθεί σε ένα άλλο σπίτι με άλλους γονείς ίσως να· είχα μια ήρεμη ζωή και ένα καλό χαρακτήρα.. Δεν θα είχα πέσει σε κατάθλιψη, δεν θα πήγαινα σε ψυχολόγο, δεν θα πληγωνομουν τόσο εύκολα. Είναι από τις φορές που θέλω να φύγω από το σπίτι και να μη ξαναδώ κανένα. Είναι από τις μέρες που δεν μπορώ να βοηθήσω κανένα γιατί δεν μπορώ να βοηθήσω ούτε τον εαυτό μου. Είναι από τις στιγμές που η μάσκα του καραγκιόζη που φοράω, ότι είναι όλα καλά, δεν μπορεί να μείνει στο πρόσωπο μου.. Την πραγματικότητα δεν μπορεί να την καλύψει κανένα ψέμα.. Τίποτα δεν είναι καλά, τίποτα δεν ήταν καλά.
Το σκέφτομαι κι' εγώ καμιά φορά αυτό... Από την άλλη όμως σκέφτομαι και ότι αν δεν περνούσα ό,τι πέρασα, σήμερα δεν θα ήμουν το ίδιο άτομο. Καλώς ή κακώς, από τις εμπειρίες μας μαθαίνουμε και τον χαρακτήρα μας θα τον κουβαλάμε ούτως ή άλλως. Απλά με τα χρόνια και τις εμπειρίες σου μαθαίνεις τα κουμπιά σου και πώς να επιβιώνεις πιο εύκολα.
Είναι δεδομένο πως όταν εμείς δεν είμαστε καλά, είναι δύσκολο να βοηθάμε τους άλλους, και ακόμα κι' όταν το κάνουμε, κυρίως είναι επειδή δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε (έστω την δεδομένη στιγμή) να βοηθήσουμε πρώτα τον εαυτό μας. Δεν χρειάζεται να φοράς καμιά μάσκα. Αυτό θα σε κάνει χειρότερα γιατί μαζεύεις και στο τέλος θα κάνεις έκρηξη. Είσαι και εσύ άνθρωπος και δικαιούσαι να έχεις τα χάλια σου, για όσο καιρό χρειάζεται. Πάρε πρώτα ανάσες και ξέσπασε για να δεις τα πράγματα λίγο πιο ήρεμα. Η πραγματικότητα δεν θα αλλάξει αλλά εμείς πρέπει να προσαρμοζόμαστε ανάλογα και να προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο.
Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου.. Έμαθα πλέον να ξεσπω. Παλιά τα κρατούσα. Τώρα ξεσπω και κάποιες φορές περισσότερο από όσο πρέπει. Η μάσκα δυστυχώς χρειάζεται. Κανένας δεν μπορεί να σε νιωσει, να σε καταλάβει.. Οπότε για να μπορείς να συναναστρεφεσαι με άλλους πρέπει να είσαι καλά. Ή μαλλον να δείχνεις καλά.
Εμενα μου κλεψανε τη ζωη και το δικαιολογησαν λεγοντας οτι εχω "το γονιδιο τσι Λινας". Ειναι σαν την ταινια με τον Βεγγο που προσπαθουσαν να τον τρελανουν. Και το χειροτερο οτι εβαλαν και τον μεγαλο μου αδελφο σε αυτο το παιχνιδι. Βεβαια απο οτι διαβαζω αυτο ειναι συνηθισμενο στις οικογενειες των ναρκισσων. Το μεγαλυτερο παιδι γινεται συνεργος του πατερα και αποκτα το χαρακτηρα του.
Σας βγαζει κι εσας ολοσελιδες διαφημισεις οταν πατατε στην αναζητηση;
Εγώ γενικά είμαι το πιο φουλ σκεπτικό άτομο που μπορεί να γνωρίσει κάποιος, σκέφτομαι τα πάντα μου έρχονται στο μυαλό όλο σκέψεις, ψείρες, γιατί έγινε έτσι; Γιατί αλλιώς ; Μήπως αυτό; Μηπωε να έκανα εκείνο τελικά ; Πο δεν βγήκε όπως ήθελα γιατί;
Τρελενομαι...
Τώρα να σου πω ότι έχεις άδικο; Μακάρι να μπορούσα να στο πω αλλά τους τελευταίους μήνες είμαι στην ίδια φάση. Απλά να μην αφήνεις πράγματα μέσα σου και να αρρωσταίνεις. Με την πρώτη ευκαιρία να ξεσπάς, να εκτονώνεσαι με όποιο τρόπο μπορείς. Μόνο έτσι μπορούμε να επιβιώσουμε εμείς οι ευαίσθητοι.
Εσύ Ορέστη είσαι έξυπνος άνθρωπος. Μην αφήνεις κανέναν να σε παρασύρει. Δύστυχως για κάποιους ανθρώπους η ζωή τα έφερε πιο δύσκολα και πρέπει να είναι συνεχώς σε μια κατάσταση "πάλης", και εσωτερικής και εξωτερικής. Από ένα σημείο και μετά όμως συνηθίζεται, γίνεται η 2η φύση σου. Απλά βλέπω πως δίνεις περισσότερη σημασία απ' όση πρέπει (και το καταλαβαίνουν και εκεί σε χτυπάνε) και αυτό θέλει δουλειά.
Έτσι νομίζω δηλαδή.
Εννοειται οτι οποιος θελει να σε χειραγωγησει σε χτυπαει στο αδυνατο σημειο σου.
......................
επισης τρεφω φοβερη εκτιμηση γι αυτους επειδη κανουν μονιμως οτι νομιζουν οτι με εκνευριζει και δεν ειναι τοσο οτι με εκνευριζει οσο οτι καταλαβαινω τις προθεσεις τους και σκεφτομαι δηλαδη αν εγω τωρα ειμουν αδυναμος και εξαρτομουν απ οσα ακουγα ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ γι αυτο το λογο συμπεριφερομαι ετσι γιατι αν νομιζουν οτι μπορουν να εκνευρισουν εμενα ας κοιταξουν το τσιμεντο που βρισκετε στο εδαφος και ας προσπαθησουν να το εκνευρισουν αν μπορουν
αρα αν θελουν σεβασμο σας δωσουν το καλο παραδειγμα οι ιδιοι
εγω ετσι οπως ειμαι τωρα δε βγαινω απ το κοσμο μου με τιποτα δε μπα να τα κατεδαφισουν ολα θα ζω με το χαβα μου μερι να ερθουν καλυτερες μερες το πολυ πολυ να εξαγριωσουν το κοσμο και μετα να φυγουν απ τη βουλη με ελικοπτερο :)
οσο και να καθονται να κοιτανε αντιλαμβανομαι τι συμβαινει πολυ πιο γρηγορα απ αυτους και απλως φοραω τη μασκα για να τη βλεπουν απο αυτο και μονο μπορει να καταλαβει κανεις το IQ τους που ειναι ανυπαρκτο φυσικα αφου αυτοι δεν αντιλαμβανονται καν οτι απλως τους δουλευω συνεχεια και περιμενουν εγω να τους το πω για να το παρουν χαμπαρι αφου τη δικη μου αντιληψη δε θα τη φτασουν ποτε αφου οταν αυτοι βλεπουν ενα εγω εχω δει χιλια
και τωρα ξερω τι σκεφτονται οτι εχω το ακαταλογηστο αλλα αυτοι εχουν το ακαταλογηστο σε IQ που ειναι και το χειροτερο αλλιως δε θα εκαναν πραγματα που φαινοντουσαν τοσο ξεκαθαρα επειδη ξερουν οτι δε θα με πιστεψει κανενας τοσο καιρο τους προειδοποιουσα οτι θα κανουν τα νευρα τους αγνωριστα ενω αυτοι δε το καταλαβαιναν καν βλεπεις αφου το μυαλο τους δε στροφαρει καθολου
το σιγουρο ειναι μονο ενα οταν μια μερα ο κοσμος μαθει ποιος στα αληθεια ειμουν εγω και ποιοι στα αληθεια ηταν αυτοι ολοι θα μου πουν οτι ειχα δικιο εκτος απ τους ιδιους που η δυναμη τους ειναι η προπαγανδα και τα χιλιαδες ψεματα που μεγαλωσαν τους ανθρωπους μ αυτα για να τους κρατανε σε υπνωση παντοτινη
η μορφη πχ που εχουμε τωρα καθως και η ηλικια δεν ειναι αληθινη ειναι αποτελεσμα του προγραματισμου μας οταν γενηθηκαμε κατι φυσικα που δε το γνωριζει σχεδον κανενας
Ποιου να ευχηθώ βρε καλές γιορτές? Ακόμα κι απ αυτούς που τους θεωρώ φυσιολογικούς στο νου, κάποιων τους, κρίνω τη συμπεριφορά τους έναντι μου, όχι και τόσο άδικα, ως αποφυγή ή υποτίμηση, οι δε απομένοντες υπάρχουν αποστάσεις είτε πραγματικές είτε παγίωσης επικοινωνίας στο επίπεδο του μια κάθε τόσο.
Φίλε Γιάννη από το φόρουμ. Μου δωσες συμβουλή να επανασυνδεθώ με αυτούς που σου πα πως ξέκοψα ως περιπτωσάρες. Δεν γίνεται αυτό. Οι κακές στιγμές που έστω κι αν κρίνονται από κάποιους ως όχι και τόσο σημαντικές, που ήταν όμως που και που έως αρκετά επαναλαμβανόμενες ήταν αιτία, και το ψυχοφθόρο που πάντα λίγο ή πολύ υπήρχε στη συσχέτιση μαζί τους όπως και το σχεδόν εγώ να παρακαλώ ή κυρίως να με βρίσκουν όταν είχαν ανάγκη επικοινωνίας.
Μια καλή σχέση με τη γυναίκα που θες, ένας περίγυρος πραγματικών φίλων και μια ισορροπημένη επαγγελματική ζωή σε κλάδο και υπό συνθήκες που θα θελες, κι όλα αυτα μιλώντας στα επίπεδα ενός δυναμικού εύστροφου θετικού ανθρώπου που δεν ξέρει τι πα να πει ψυχολογία, είναι step up, είναι move up στη ψυχική και κατ επέκταση ως συγκοινωνούντα δοχεία στη σωματική υγεία. Είναι ως εάν η διάθεση και οι οργανικές σου λειτουργίες να βρίσκονται ένα κτυπητό στη διαφορά επίπεδο πιο πάνω. Κάπως έτσι ζουν κάποιοι πολλά αλλά και ποιοτικά χρόνια.
Το κινητό το έχω για να με παίρνουν για δουλειές και για τα διαφημιστικά που μου στέλνουν, τα οποία δεν κάνω unsubscribe για να μην περνάει μέρα χωρίς κάτι εισερχόμενο στο κινητό μου, λολ. Τα τηλεφωνήματα από πιο οικεία άτομα ελάχιστα την βδομάδα.
Οι γιορτές περνάνε καλά φτιάχνοντας τις όμορφα με φανταστικές καταστάσεις στη σκέψη μας, διότι ακόμα και στα πιο όμορφα γιορτινά μέρη να βρεθεις αμα είσαι μόνος η διάθεση σου θα ναι χάλια παρότι εξωτερικά θα προσποιείσαι, εκτός αν με τη σκέψη σου πέτυχες αυτή την ωραία φανταστική κατάσταση που προείπα.
Οταν πηγα να νεκροφιλησω τον πατερα μου στο φερετρο, η μανα μου ηρθε απο πισω μου αρπαξε το χερι και το εστριψε με δυναμη πισω απ την πλατη.
Βρε Ορέστη, με αυτά που γράφεις δω πέρα μέχρι τώρα σε έβαζα 20 χρονών. Το πρώτο απ τα πιο πάνω με τη τσάντα, αν δεν ελεγε πιο κάτω ο george1520 πόσων χρονών είσαι, θα μουν σίγουρος ότι είσαι 20 και κάτω! Καλοπροαίρετα σου μιλαώ, γι αυτό συμφωνώ μ αυτα που σου λέει ο george1520 και προσθετω δε ότι πρέπει εσύ επιτέλους να πάρεις το νόμο στα χέρια σου, δηλαδή πράξεις που έστω βήμα βήμα θα αλλάξουν τη ζωή σου.
Μόνο που το τελευταίο με το μεγαλύτερο παιδί δεν το κατάλαβα....αν δεν ήταν συνεργός κι αν διαφωνούσε τι γίνεται?
Εμένα μου βγάζει διαφημίσεις με Google Chrome.. Με mozila δεν βγάζει.
Ενεργοποιησα το μπλοκαρισμα διαφημισεων και σταματησαν.
Δε θα μπορουσε να μη γινει συνεργος. Οι ναρκισιστες ειναι εξπερ στο να χειραγωγουν τους αλλους, ποσο μαλλον τα παιδια τους. Δε νομιζω οτι υπαρχει ελπιδα για το μελλον μου. Απλα προσπαθω οσο γινεται να μην το σκεφτομαι και να κανω καποια πραγματα που μου αρεσουν και μπορω να τα κανω. Οταν δε θα μπορω θα βρω αλλη λυση.
Ελπίδα πάντα υπάρχει. Για όλα υπάρχουν επιλογές. Κάποιες φορές ναι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση και λέμε δεν υπάρχει επιλογή και μένουμε εκεί.. Αλλά όχι για πολύ. Εσύ Ορέστη το έχεις κάνει ζωή σου όλο αυτό "το δεν έχω μέλλον". Το μέλλον σου είναι να φύγεις από το σπίτι. Πρώτο για να βρεις την ηρεμια σου, δεύτερο για να αρχίσεις την ζωή σου και τρίτο βρίσκεσαι σε μια ηλικία που δεν χρειάζεσαι κανένα από την οικογένεια σου. Όταν οι άνθρωποι δίπλα μας δεν είναι όπως πρέπει να είναι απλά κρατάμε αποστάσεις. Και αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να κάνω κι εγώ όσο αφορά την οικογένεια μου. Η ατάκα "δεν έχω μέλλον" και δεν κάνω κάτι να αλλάξω μια κατάσταση για μένα είναι απλά λόγια για να αιτιολογησουμε τον ευατο μας που δεν κάνει κάποια κίνηση να αλλάξει μια κατάσταση. Οτα κάτι δεν σαρεσει.. Κουνησου. Δεν είσαι δεντρο.
Αχ αυτό το "δεν έχω μέλλον "...
Το λέγαμε και στα τριάντα μας, και πιο πριν (!) και στα σαράντα μας, μετα τα πενήντα μας τα περιθώρια όντως θα έχουν στενεψει! Ορέστη.
Καλα στα λεω, καλα στα λεει και ο george1520. Το ίδιο ισχύει και για μένα, αν και συγκριτικά έχω εδώ και χρόνια τη δική μου ανεξαρτησία και κάποια αξιοπρεπή δεδομένα. Πρέπει να κουνηθουμε λίγο περισσότερο εκεί που μείνανε στάσιμοι, δηλαδή γι αυτά τα κόμματα της ζωής μας που μας κάνουν ολο να λεμε "δεν έχω μέλλον ".
Και για 10 χρονια ζωης ολης ολης αξιζει να παλεψεις; ή να τους την πεταξεις περηφανος στα μουτρα;
Οποτε τρωω μια σαλατα που φτιαχνει η μανα μου για μενα και την αφηνει επανω στο τραπεζι με πιανει μια περιεργη ζαλαδα και μια αισθηση οτι το μυαλο μου ειναι μουδιασμενο και αδειο.
Μόλις ξύπνησα πάλι από ενα ακόμη όνειρο!!!!! Λοιπόν Είμαι λίγο καιρό στο φόρουμ και το βρήκα κατα τύχη και νομίζω ίσως ήρθε η ωρα να γράψω και εγω κάτι...ειμαι χωρισμένος με την πρώην αρραβωνιαστικιά μου 1.5χρονο σχεδον χωρισμένος και θα πω ότι πολυ συχνά παρα πολυ συχνά την βλέπω στον ύπνο μου δεν ξέρω πότε θα σταματήσει αυτό μολις ξυπνάω απο ενα τετοιο όνειρο πονάει η καρδιά μου και δεν αντέχω !!! Θα ήθελα να μου πείτε την γνώμη σας ίσως κάποιοι να έχουν βιώσει κάτι παρόμοιο Ευχαριστώ!!!!
εγω το ελεγα εδω και καιρο αυτο αλλα δε με πιστεψε σχεδον κανενας ειμαι σχεδον ο μονος που εχω καταλαβει τι συμβαινει ενω οι αλλοι ειναι στο κοσμο τους και πειρνουν βιταμινες απο λαχανικα σαβουρες ειναι οπως εχουν συνηθισει οτι εχουν μαθει ως καλο πεταει ο γαιδαρος πεταει ετσι βαρεθηκα να μιλαω και τους αφησα στη τυχη τους
κοιμουνται ορθιοι και νομιζουν οτι ειναι ψυχολογικο
το τελευταιο καιρο μαλιστα ειμαι ο μονος που παρατηρισε οτι απ το ιντερνετ εμιαζαν θεματα υπο εξαφανιση οτι ειχε σχεση με σωσιες
γιατι αραγε το τελευταιο καιρο ηταν θεματα υπο εξαφανιση οτι ειχε σχεση με μεταλαξεις :confused: εγω δε προκειται να ψαρωσω στο κλιμα φοβου που προσπαθουσαν να περασουν οπιος κανει τη παπια και δε μιλα ειναι σα να συμφωνει και αντι να πει οτι συμφωνει λεει οτι φοβαται δε προκειται να ανεχτω τιποτα θα κοντραριστουμε μεχρι να δουμε πιος δε παλευεται με τιποτα η νεα ταξη πραγματων η εγω και την ημερα που εγω θα κανω πισω τη σκυταλη θα τη παρει αλλος που αυτος συγουρα θα πει τον τελευταιο λογο αν και αυτο δε νομιζω να τους συμφαιρει :confused: :)
Το γράφω εδώ γιατί θέλω να το βγάλω από μέσα μου.
Πάντα είχα την ανάγκη να βοηθάω και να υπερασπιζομαι οποίο είχε ανάγκη. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως επειδή δεν είχα την προστασία που έπρεπε όταν ήμουν παιδί. Αναγκάστηκα να δω τη σκληρότητα της ζωής σε μικρή ηλικία και η μόνη μου επιλογή ήταν να ωριμασω απότομα. Κουβαλώντας πάντα μαζί μου τα προβλήματα και τις ανασφάλειες μου. Σήμερα για μένα ίσως να είναι μια από τις δύσκολες μέρες του χρόνου. Δεν ξέρω αν σε κάποια άλλη φάση της ζωής μου θα με ενοχλούσε τόσο και αν παίζει ρόλο ότι τον τελευταίο καιρό δεν είμαι ήρεμος. Πάντα έλεγα πως οι φίλοι είναι η οικογένεια που δεν είχα, οι άνθρωποι που εγώ επέλεξα να είναι στην ζωή μου. Ξαφνικά η επιλογή μου να προστατευω ότι θεωρώ αδύναμο μου γυρίζει μπούμερανγκ. Ξαφνικά οι άνθρωποι που θεωρούσα οικογένεια είναι πλέον ξένοι.
το προβλημα που ειναι θα βρεισ αλλουσ φιλουσ που θα φυγουν κι αυτοι και θα ξαναβρεισ αλλουσ και θα ξαναφυγουν κλπ αυτο ειναι ζωη σ αρεσει take it or leave it οτι σ αρεσει
Σορρυ για την αδιάκριτη ερώτηση elis.. Πόσο είσαι;