Printable View
σκεφτομαι οτι ειναι καλυτερο να εισαι πιωμα και να γαμας τα παντα στο περασμα σου χωρις να σε νοιαζει τιποτα, παρα να εισαι νηφαλιος και να καθεσαι να σκεφτεσαι υπερβολικα πολυ το καθετι και να βασανιζεσαι. τι κριμα που δε μπορουμε να ειμαστε μονιμως σε κατασταση μεθης.
Κι εγώ σκέφτομαι ότι θα ήταν καλύτερα να μην είχα γεννηθεί, θα είχα γλυτώσει από πολύ ταλαιπωρία...και δεν ήθελε και πολύ ακόμα γαμώτο, 5 λεπτάκια μόνο αλλά είμαι τόσο γκαντέμω που ούτε αυτό δεν έγινε...
Σκέφτομαι την πόλη. Εχθές το βράδυ. Ν' αναπνέει. Ταμπέλες από νέον να τρεμοπαίζουν πάνω από σκυφτά κεφάλια,
να θέλω όλο κι όλο ν’ αγκαλιάσω το φωτορυθμικό τους καρδιοχτύπι.
Σκέφτομαι το νησί. Τα μυστήρια νερά του. Τα ήρεμα βράδια χωρίς ηλεκτρικό. Τ’ άστρα να φωτίζουν δρόμους μακρινούς, αβάδιστους ακόμα.
Σκέφτομαι το δρόμο, το βιολί της Μελ και το ωμέγα της. Το δρ-ώμο.
Θέλω να κόψω το τσιγάρο. Αλλά δε νιώθω πως μπορώ να το κάνω τώρα. Πότε θα το κάνω?
Αν όχι τώρα, πότε?
Αυτή τη στιγμή διερωτούμαι αν συνδυάζονται τα ρούχα που φορώ, το σκουρο μπλε τζιν και το ανοιχτόχρωμο γαλάζιο πουκάμισο.
ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;
Καπνίζω ελάχιστα. Προσπαθώ να το κόψω με το να μην πηγαίνω σε χόρους όπου συνηθίζω να καπνίζω ή να μην κάνω πράγματα τα οποία συνοδεύω με τσιγάρο.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Καλή σου μέρα!
Καλημέρα Γιάννη μου. Καπνίζω υπερβολικά μάτια μου. Όταν λέω υπερβολικά το εννοώ. Έχω συνδέσει το κάπνισμα με πολλές μου στιγμές, αυτό είναι το σφάλμα μου. Με διασκέδαση, με σκέψη, με ηρεμία, με χαλάρωση, με παρέα, με καφέ, με με με... Αυτό θα χρειαστεί να ανατρέψω και μου είναι πολύ δύσκολο. Δε γνωρίζω πώς θα το κάνω.
Κάποιες από τις στιγμές αυτες ίσως σου είναι περιττές ή μπορείς να τις περιορίσεις, άρα και το κάπνισμα μαζί τους. Προπσπάθησε να περιορίσεις και τις ρουφιξιές ανα τσιγάρο, έστω κι αν ακούγεται γελοίο αυτό. Ή ζήτα βοήθεια από κάποιο από τους πολυδιαφισμένους για σταμάτημα καπνίσματος. Κάπως έτσι ξεκίνα...Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Εγω σκεφτομαι οτι οταν ραγιζει το γυαλι δεν ξανακολλαει και μολις χαλασα μια σχεση που μεχρι τωρα ηταν η ομορφοτερη και καλυτερη που ειχα ποτε και θα μπορουσε να ηταν η σχεση της ζωης μου.
...το βαθύ μπλε γίνεται μαύρο...
skeftomai οτι η ζωη ειναι πτωση ,καθοδος σε ενα χαμηλοτερο επιπεδο και με βρισκει συμφωνη η αποψη των γνωστικων-θελετε να μεινετε κολλημενοι στην υλη? η απαντηση ειναι -γεννοβολατε -
σκεφτομαι οτι λατρευω τα φιλαρακια μου <3
Σκεφτομαι τι ωραια θα ηταν να ημουν διακοπες με μια ωραια και συζητισημη κοπελλα στην αγκαλια μου:)
και το μωρακι μου επισης αλλα.. ουφ. <3
αυτο το ποστ εχει νοημα αλλα δε ξερω αν αντιλαμβανεσαι αυτα που εγραψες με τον ιδιο τροπο οπως κι εγω. δλδ η ζωη κατρακυλα και απο εκει που ειμασταν αγνοι αθωοι καλοι, γινομαστε ολο και χειροτερα και η λυση γιαυτο ειναι να σταματησουμε να κανουμε παιδια ? ή το λες για τα πραγματα οπως εχουν γινει σημερα, που ολοενα και χειροτερευουν, οποτε πρεπει καπου να σταματησουμε να γεννοβολαμε γιατι η ανθρωποτητα επιασε πατο ? συμφωνω οπως και να χει...Quote:
Originally Posted by beauty