my sincere interest never dies....
it's like the snows in the mountains. They melt but created again.
It's like the immediate passion for love being born among two people.
Both remain in eternity
Printable View
my sincere interest never dies....
it's like the snows in the mountains. They melt but created again.
It's like the immediate passion for love being born among two people.
Both remain in eternity
H καλοσύνη κάνει παρέα με τη μοναξιά.
Ο καλοσυνάτος είναι επιπόλαιος. Ξανοίγεται. Αργεί κάπως να καταλάβει ότι τον εκμεταλλεύονται. Έπειτα φεύγει κλαίγοντας. Η συνέχεια είναι η μοναξιά.
Έχω δει ντόμπρους, δυνατούς χαρακτήρες, που ναι δυναμικοί, αναιδείς κι ατίθασοι, όπως λέμε τρία σε ένα, που τα βγάζουν όλα στη φόρα, δεν κρατάνε τίποτα μέσα τους, δεν τους εκμεταλλεύεται κανείς, γίνεται το δικό τους και όλοι τους τρέχουν ξοπίσω.
Τι λυπηρό.....Παρατρεχαμενος κανενός δεν ήμουν ποτέ και ούτε πρόκειται να γίνω προσωπικά εγω Γιάννη .....
Προτιμώ αυτή που είμαι και ευτυχώς για έμενα την μοναξιά την αναζητώ πλέον κάποιες φορές!
Δεν συμφωνώ καθόλου οτι η καλοσύνη κάνει παρέα με την μοναξιά....ίσα ίσα οταν δίνεται απλόχερα και χωρίς ανταλλάγματα η ζωή στην επιστρέφει εις διπλού!
Ο "καλοσυνάτος" που ανοίγεται και μετά φεύγει κλαίγοντας δεν είναι πραγματικά καλοσυνάτος. Υπολογίζει στην ανταπόδοση, όπως την αντιλαμβάνεται αυτός. Κι οταν δεν εισπράττει, κλαίει και ορκίζεται πως δεν θα ξαναπιαστεί θύμα...
Η απάντηση της καρδιάς που πληγώνεται δεν είναι να μαζεύει.
Είναι να απλώνεται περισσότερο.
Γιατί η καρδιά είναι λουλούδι, που αν δεν ανοίξει στο φως, θα πεθάνει...
"Σκότωσε όλα τα περιστέρια κι έφτιαξε ένα μεγάλο πουπουλένιο μαξιλάρι. Ύστερα, έπεσε να κοιμηθεί εν ειρήνη."
Συμβάν, Αργύρης Χιόνης ...
Οι ανόητοι παίρνουν ένα μαχαίροι και μαχαιρώνουν
ανθρώπους πισώπλατα.....
Οι σοφοί παίρνουν ένα μαχαίρι, κόβουν το σχοινί και ελευθερώνονται από τους ανόητους!
- Θέλω να αλλάξει αυτός ο κόσμος
- Ξεκίνα από τον εαυτό σου
- Μα δε θέλω να αλλάξω τον εαυτό μου
- Τότε, ακόμα και αν ο κόσμος αλλάξει, δε θα το καταλάβεις...
οποιος θελει τσατινγκ για παρεα... κ κοκουνινγκ οπως ελεγε κ ο κουλης... που δν ξερω τι σημενει τεσπα... ας στειλει... θελω να μηλαω με ανθρωπους που μπορουν να καταλαβουν καποια πιο βαθεια πραγματα κ επεισης ειμαι ανοιχτος τυπος...
"Η όλα ή τίποτα"αυτο είναι το σωστό...
Τις περισσότερες φορές όμως αναγκάζουμε τους εαυτούς μας να προσαρμόζονται στο "λίγο", απλά και μόνο για να μην διαλέξουμε το "τίποτα"......
προτιμω να μενω στο ονειρα παρα να το υλοποιω.... περιεργο αληθινο... δηλαδη καθομαι σκεφτομαι ωραια πραγματα που μου αναπτερωνουν το ηθικο .. αλλα μενω εκει.. πχ πρεπει να παω για δουλεια.. θελω αλλα δεν το κανω.. οταν σκεφτομαι οτι πρεπει να παω για δουλεια και να βαλω ενα προγραμμα στην ζωη μου με ποιανει ενα πνιξιμο και ενα πραγμα σαν κριση πανικου... με αποτελεσμα να μην προχωρω...
εχεις κανενας αποψη?
"πρέπει να πας για δουλειά".. Ίσως αυτή η πρόταση να είναι και ο λόγος που νιώθεις έτσι κάθε φορά που το σκέφτεσαι.
Αν αποφασίσεις να πας δουλεια επειδή το θες πραγματικά τότε θα δεις ότι τα όνειρα είναι καλύτερα όταν γίνονται πραγματικότητα.
Σκέψου τους λόγους που θες να πας δουλεια...είναι ένα καλό κίνητρο
Οι γρατσουνιές στην ψυχή , δεν γίνονται με τα νύχια...
Γίνονται με τα λόγια....
Γίνονται με τις λάθος χειρονομίες....και μερικές φορές με τις παρατεταμένες σιωπές.
Χόρτασαν οι άνθρωποι από
σχεδόν συναισθήματα.
Χόρτασαν
κι από αν,
κι από ίσως,
και από παραλίγο...