Printable View
Ναταλακι μετα απο τετοιο ζαχαρωμα θα βλεπω γλυκο και θα τρεχω :lol:
Kατερινα μου αν θελεις γραψτη δεν εχω προβλημα, δεν με εππιρεαζει τιποτα οτι ειναι να γινει θα γινει, εχω ακουσει και τα πιο απιθανα σεναρια οποτε ελευθερα!
χτες ειδα παλι την κοπελαρα μου , ειμαστε 951 γραμμαρια, μου εδωσε και μια μουτζα ελληνικοτατη! :lol: :lol: :lol:
φιλακιααα :bigsmile:
Αφού τα θέλει λοιπόν ο πισινούλης σου ορίστε:
Είχα μια εγκυμοσύνη τέλεια, έκανα τα πάντα μέχρι τελευταία στιγμή, όλες οι εξετάσεις μου ήταν
τέλειες, πίεση ποτέ μου ( είμαι υποτασική γενικώς) . Ξεκίνησα την εγκυμοσύνη μου με 110 κιλά και έφτασα 120, πρόσεχα ιδιαίτερα την διατροφή μου και τα γλυκά διότι ο γιατρός μου είχε πει ότι ήταν αναγκαίο να μην πάρω πολλά κιλά. Βράδυ 17 Ιανουαρίου 39 εβδομάδων και μια μέρα, εκεί που καθόμουν στον καναπέ η κοιλιά μου άρχισε να συσπάται. Σκέφτηκα ότι είναι οι συνήθεις συσπάσεις braxton-hicks . Μετά από λίγες ώρες άρχισαν να γίνονται συχνότερες και ελαφρώς πιο έντονες. Σκέφτηκα μάλλον πλησιάζει η ώρα... Κάθησα και περίμενα μέχρι τις 4 το πρωι ώσπου βαρέθηκα και πήγα για ύπνο. Πρόσεξα ότι όταν έσφιγγα τα σαγόνια μου πονούσε το κεφάλι μου ( αλλά δεν υποψιάστηκα ότι κάτι συμβαίνει - λάθος μου) . Το πρωί ξυπναω με πόνο στην μέση, τρώω τα δημητριακά μου αρχίζει ο πονος να εξαπλώνεται στην πλάτη. Σαν πόνος περιόδου να φανταστείς. Παίρνω τον γιατρό μου και μου λέει μαλλον γεννας έλα να σε δω. Πάω στο μαιευτήριο και εκεί διαπιστώνουν ότι έχω 16.5 πίεση και μερική αποκόληση πλάκουντα.
Μου βάζουν τεχνητους πόνους και μου σπανε τα νερα για να επισπεύσουμε την γέννα ενω ταυτόχρονα έχουν καταφερει να ελεγξουν την πιεση μου στο 13. Οι πόνοι που λένε είναι ανυπόφοροι κλπ είναι μύθος. Έρχονται και φεύγουν και όταν κάνεις το διαλειμμα ανασυγκροτεις δυναμεις , καθε πόνος σε φέρνει και πιο κοντα στο παιδί σου. Κάνεις τις αναπνοές σου και κρατας ψυχραιμια, σε λίγο θα εχεις στην αγκαλια τον καρπο της αγαπης. Όταν έρχεται ο πόνος που κρατάει μερικά δευτερόλεπτα συγκεντρώνεσαι και αναπνέεις και μετά περνάει. Εγώ έκανα και επισκληρίδιο και μετά πέρασε ο πονος τελείως. Είναι μια φάση παμε για καφε δεν νιώθεις κανένα πόνο. απλά περιμένεις να κανεις διαστολη , κοντα στην γέννα σουν αρεώνουν και την αναισθησία για να καταλαβαίνεις τις συσπάσεις για να μπορεις να σπρώξεις. Εγώ δυστηχως δεν έφτασα σε αυτο το σημέιο διοτί μετά την επισκληρίδιο ανέβασα 20 πιεση και μου πηραν το παιδι με καισαρική.
Εμπειρία καισαρικης τομης
Κράτησε ολο 20-25 λεπτα . Είμουν ξύπνια με τοπικη αναισθησία και συνδεδεμένη με τον πίνακα που κανει μπιπ μπιπ αλά γκρεις ανατομι .. Την τομή την αισθάνθηκα σαν να πέρναει ένα φτερο από επανω μου και να με γαργαλάει. Μετά ένιωθα , τραβηγματα και να με πιεζουν αλλά χωρις κανενα πονο. Σε κάποια στιγμή ακούω τον γιατρο να λεει , το βγάζουμε και αισθάνομαι να ξεκολάει από τα σπλάχνα μου ψηλά κατω απο το στήθος ένα μεγάλο βαρος.... Φωναξα σε όλο το χειρουργείο , ΑΧΧΧ ΒΓΗΚΕ!!!!!! Και αμέσως το κλαμα του μωρου!!! Ο γιατρός μου λέει " Κατερίνα ίδια ο άντρας σου είναι" και μου την φέρνουν δίπλα στο κεφάλι μου να την δω ( διοτι είχα σεντονι μπροστά και δεν έβλεπα τπτ) Μόλις την είδα τα έχασα, την κοιταζα που έκλεγε και το μονο που μπόρεσα να πω " Παιδί μου καλωςήρθες" . Την πήρανε για τις απαραίτητες εξετάσεις και να την δίξουν στο πατερα και συγγενεις γιατί εμένα έπρεπε να μου τακτοποιήσουν τα μέσα μου και να με ράψουν. Με στείλαν και στην ανανηψη κανενα 2ωρο όπου το θυμάμαι σαν όνειρο διότι με είχαν ντοπάρει και είμουν μαστούρα.
Αυτο που θυμάμαι ήταν ότι έτρεμα σαν το ψάρι για ώρες. ( από την επισκλειρίδιο)
Η μετεγχειρητική πορεία τέλεια, ούτε πόνος ούτε πρόβλημα. Το σημάδι ανεπαισθητο και τόσο χαμηλά που μόνο ο άντρας σου και εσυ θα το βλέπεις αν καθήσεις να το παρατηρήσεις.
Δόξα το Θεό το παιδάκι μου και εγώ βγήκαμε καλά και όλα πέρασαν.
Η προεκλαμψια είναι επιπλοκή στα παχύσαρκα άτομα, σε άλλους συμβαίνει, σε άλλους όχι. Ο κίνδυνος ήταν ότι παρολίγο να πέσω σε κώμα και το μωρό είχε σταματήσει να οξυγονώνετε. όταν ήρθαν να μου κάνουν επισκλειρίδιο ,λόγω του υπερβάλοντος λιπους στην πλάτη , η αναισθησιολόγος μπήκε στα τυφλά γιατί δεν έβρισκε που είναι τι? κινδυνος να μεινω ανάπηρη αν κάτι δεν πήγαινε καλά.
Χρειαζόμουν ένα ταρακούνημα για να πάρω απόφαση να κάνω κάτι με το βάρος μου ... σε λιγότερο από ένα χρόνο έκανα την σληβ και χαίρομαι γιατί όταν θα ξαναμείνω έγκυος δεν θα έχω να αντιμετωπίσω τίποτε από τα παραπάνω ,μόνο το χειρουργείο γιατί δεν μπορω να παω με φυσιολογική γέννα πια.
Καλησπέρα σας!!!! Κατερινάκι μου, αν και είχες σχετικά δύσκολη γέννα, χαίρομαι που στο τέλος όλα πήγαν καλά. Προεκλαμψία όμως δεν παθαίνουν μόνο οι παχύσαρκες. Μπορεί να πάθει οπιαδήποτε. Οταν ήμουνα εγώ μέσα στο νοσοκομείο, στους 3 μήνες που ήμουνα εκεί, είχαν περάσει πολλές κοπέλλες με προεκλαμψία, και μάλιστα στον 7-8 μήνα, και καμία από αυτές δεν ήταν καν παχουλή.
Τώρα σχετικά με το να φοβίσεις την μιτσοκόλο μας, νομίζω πως αφού έχει διαβάσει την δικιά μου ιστορία, δεν μπορεί να την φοβίσει τίποτα!!!
Εγώ καθόλου δεν τρόμαξα με την εμπειρία της Κατερίνας.Βούρκωσα μόνο κυρίως στο "παιδί μου,καλωσήρθες!".
Με το καλό να έρθει κι η δεύτερη επιβεβαίωση της αγάπης σας κι αυτή τη φορά θα βιώσεις την εγκυμοσύνη,
που απολαμβάνουν οι περισσότερες(μη παχύσαρκες)γυναίκες!Από την πρώτη(oh!baby!)ως του πρώτου κλάμματος στιγμή!
Πωλινάκι,το ίδιο εύχομαι και σ'εσένα οποτεδήποτε τυχόν το αποφασίσεις,καθώς και σ'όλες τις γυναίκες
που το λαχταρούμε,αλλά δυσκολευόμαστε λόγω του βάρους μας ή (και) άλλων δυσχεριών...
Κρακεράκι μου,την έφτασες σχεδόν ενός κιλού την κοπελάρα σου κι αυτό είναι το ευχαριστώ;Να μουτζώνει τη μανούλα;Ντροπή!
ʼντε,κοντεύει ο καιρός,που θα μας διηγείσαι κι εσύ την υπέροχη εμπειρία σου!Καλή δύναμη για τις τελευταίες εβδομάδες κύησης!
Κι εμένα δε μου φάνηκε τρομακτική η εμπειρία της Κατερίνας. Τίποτα δεν είναι τρομακτικό, όταν στοχεύει να φέρει στην αγκαλιά σου το δικό σου ανθρωπάκι!
Ορίστε ένα βίντεο, που για μένα είναι η προσωποποίηση της ευτυχίας, μωράκι και σκυλάκι μαζί. Το καλύτερό μου!
http://www.youtube.com/watch?v=z_QC_HEwtpk
Ας τα'χες και τα δύο να σου κλαψουρίζουν έτσι στερεοφονικά,να σου πω εγώ κατά πόσο θα το'χεις για καλύτερο σου!
πράγματι η προεκλαμψία μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε αλλά τα παχύσαρκα άτομα έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες, όπως και ζάχαρο επίσης.
Γιαύτο είναι καλό να μην παίρνουμε πολλά κιλά κατά την διάκρεια της εγκυμοσύνης , να κάνουμε σωστή διατροφή χωρίς πολλά αλάτια και ζάχαρη.
Το Μιτσοκολάκι μας τα κάνει όλα αυτά,πίνει και μια αγελάδα γάλα καθε μέρα και μια χαρα! :lol::lol:
αλήθεια έχεις συζητήσει με τον γιατρό σου για την γέννα ,αν θα κάνεις επισκλειρίδιο κλπ?
Ας τα είχα και τα δυο και ας κλαψούριζαν! Έστω και στερεοφΟνικά.
Το μόνο κακό που βρίσκω στην περίοδο της εγκυμοσύνης είναι ότι πρέπει να στερηθείς πολλά πράγματα. Ορίστε τι ακούω! Όχι αλάτια, όχι ζάχαρη, όχι τσιγάρο να συμπληρώσω, όχι συγχύσεις, μη το ένα, μη το άλλο, ε, μα πια! Βέβαια, αξίζει τον κόπο!
Πολλές γυναίκες πατάνε πάνω σε αυτό και εκεί που ήταν σκληρές και ανεξάρτητες, ξαφνικά μεταμορφώνονται σε μη μου άπτου υπάρξεις και ζητούν εκβιαστικά το ένα, κλαψουρίζουν για το άλλο, απαιτούν το τρίτο, στέλνουν τους φουκαριάρηδες τους συζύγους νυχτιάτικα να τους φέρουν εκείνο που "τους μύρισε" και αυτό το κάνουν έχοντας πλήρη συνείδηση, με δυο λόγια μεταμορφώνονται σε αυτό που απεχθάνομαι, σε γυναικούλες.
καλημερααααα ναμαι παλι αχ δε μπαινω συχνα η ανεπροκοπη ντροπη μου:blush:
εχουμε αρχισει σιγα σιγα και το δωματιο της μικρης μολις το τελιωσουμε θα βαλω φωτο! :grin:
λοιπον δεν εχω κουβεντιασει πολυ με το γιατρο για τη γεννα το μονο που του ειπα ειναι οτι εαν δεν προκειψει κατι μεχρι τοτε θελω να γεννησω φυσιολογικα και χωρις επισκληριδιο :smirk: μη με πειτε μαζοχα αλλα εφοσον ειναι το εργο της φυσης ετσι, δεν θελω να παρεμβει τιποτα αναμεσα σε μενα και σε αυτο
φιλακια σε ολες!
οσο για τα της εγκυμοσυνης δεν εζησα τιποτα και τα εκανα και ολα με μετρο , κουραφεξαλα ολα ειναι!
είναι πολύ ωραίο να φτιάχνεις το παιδικό δωμάτιο!!! αναπολώ εκείνες τις ημέρες!!
όσο για τα της εγκυμοσύνης καπρίτσια, από προσωπική εμπειρία ποτέ δεν έτρεξα κανένα για φαι , αντίθετα δεν ήθελα να τρώω και ήμουν ο πιο χαρούμενος και ήρεμος άνθρωπος από ποτέ. Κατά τον θηλασμό 'ετρωγα΄ φλασιές για περίεργα φαγητά και μου είχε ανοίξει η όρεξη και έτρωγα για όλη την Ελλάδα και νεύρα και και...
μιτσοο μου φαινεσαι τελειααα!! με το καλο να ερθει η μικρη σου, και με εναν πονο που λενε!! ηθελα να σε ρωτησω, μετα απο ποσο καιρο (μετα την επεμβαση!) εμεινες εγκυος? δεν ειναι οτι θελω να κανω απο τωρα (με βλεπω μετα τα 30-35!!) αλλα αναρρωτιεμαι! νομιζω πρεπει να περιμενουμε 1 χρονο τουλαχιστον ε?
wow τουλάχιστον ένα χρόνο ναι
καλως το μιτσόκολο και έλεγα που χάθηκες πάλι! Πότε έχεις ημερομηνία για γέννα?
κατερινιο μου! και εψαχνα το τοπικ, μα ποσο αχρηστιλα πια? χαχαχα
τι κανεις κοπελαρα μου! ελπιζω να εισαι καλα και εσυ και η μικρη σου και ολες οι σληβομανουλιτες!
σορυ wow μου τωρα τα ειδα ολα, οπως βλεπεις μπαινω μια στο τοσο!
λοιπον! μεχρι τις 29 Δεκεμβρη πρεπει να εχω γεννησει και στον μηνα μου μπαινω 24 Νοεμβρη!!!
περνανε οι μερες φιλεναδα αστα! για τα υπολλοιπα νεα εχω ραντεβου στις 20 την αλλη πεμπτη δλδ. ελπιζω να ειμαστε καλα και να σας τα πω χαρτι και καλαμαρι!
στα κιλα μας σταθερα! +2μιση!
καλα βασταμε!
καλά δεν παίζεσε με τπτ !!! ελπίζω να ακολουθήσω τα χνάρια σου όταν με το καλό κάνω και εγώ το δεύτερο παιδάκι μου Θεου θέλοντος και ελληνικής οικονομίας επιτρέποντως.
Ανυπομονώ για τα νέα από την κοράκλα σου στις 20. άρχισες να ψωνίζεις για το μπεπε?