κατά πολύ βάθος όμως..αυτό που λένε χαίρε βάθος αμέτρητο! χεχε!
Printable View
κατά πολύ βάθος όμως..αυτό που λένε χαίρε βάθος αμέτρητο! χεχε!
xaxaxaxaxa
lol
bomaki τα δικά σου όμως δεν τα λές.. που σε τάραξαν στα τηλέφωνα (ούτε μια συζήτηση της προκοπής δε μας άφησαν να κάνουμε), για εκείνη τη συνέντευξή.. για εκείνο το βίντεο (ξέρεις εσύ)..
Τέλος πάντων δεν είναι της παρούσης... Πάω να καθαρίσω το σπίτι μήπως και κάψω καμιά θερμίδα :P
αμάρτησα για το παιδί μου!! εγώ δεν θα έκανα ποτέ τέτοιο βίντεο υπό άλλες συνθήκες.......
άντε καλό καθάρισμα!
Αμαν!!!!! DEW τι ειναι αυτα που ακουω; Πως θα σκασουμε μυτη σε ροκαδικο αμα ερθεις εδω με τις λιμουζινες!!!!!Δεν ειναι true.:P:P
πλακα πλακα εχω τοση ενταση που θα γουσταρα πολύ να παω σε καμια ροκ συναυλια!
προς το παρον βεβαια θα παω στον χατζηγιαννή (μεγαλη αγαπη του χω) αλλα λεμε τωρα...!!
http://www.youtube.com/watch?v=UhHylxl1Mds
Το είχα πρωτακούσει πριν 2-3 χρόνια (ή και περισσότερο; ) από μια κοπέλα στο Σταυρό του Νότου και είναι από τα λίγα του Μιχάλη Χατζηγιάννη που μ' αρέσουν- αλλά πολύ... :)
I'm a f@kin rock star \m/Quote:
Originally posted by Constance
Αμαν!!!!! DEW τι ειναι αυτα που ακουω; Πως θα σκασουμε μυτη σε ροκαδικο αμα ερθεις εδω με τις λιμουζινες!!!!!Δεν ειναι true.:P:P
:D Οπότε κανένα πρόβλημα!
α εμενα μ αρεσουν ολα!κ τα πιο ρομαντικα απ αυτο..τα τελειως κοψοφλέβικα!!!!!
Ποιο είναι το αγαπημένο σας καψουροτράγουδο;
Εμένα το all time classic "Στο άδειο μου πακέτο απόψε μπήκες" . Οι στίχοι είναι ποίηση, αν έχετε χρόνο διαβάστε τους κάποια στιγμή.
Και να φανταστείτε δεν ακούω ελληνικά. Αλλά εντάξει την καψούρα δεν μπορείς να τη ζήσεις με ξένο στίχο, χαχα
Ρε κορίτσια όσο σας διαβάζω σκέφτομαι πως σ' αυτό το φόρουμ βρήκαν βήμα και έκφραση τόσες διαφορετικές προσωπικότητες, τόσες διαφορετικές ιστορίες, τόσες διαφορετικές ματιές... Κι επειδή το φόρουμ γυναικοκρατείται δεν μπορώ παρά να εκφράσω πάλι το θαυμασμό μου για το φύλο μου: γυναίκες δυνατές, πεισματάρες, δημιουργικές, εξωστρεφείς, ντροπαλές, τσαούσες, ειλικρινείς, αυθόρμητες, παραπονιάρες, γυναίκες-λέαινες, σοφιστικέ, χαριτωμένες, αστείες, έξυπνες, ερωτικές, μανάδες, εργαζόμενες, είστε όλες υπέροχες!
Στο άδειο μου πακέτο απόψε μπήκες
δεν ξέρω τι ζητάς και αν το βρήκες
αχ να 'σουνα τσιγάρο τελευταίο
γουλιά γουλιά μαζί σου να τα λέω
Μα τι να πω
που 'μαι στεγνός από ψιλά και από παρέα
και σ' αγαπώ
γιατί είσαι άπιαστη σαν όλα τα ωραία
Τι να σου πω
άδειο βαγόνι το μυαλό μου αραγμένο
το σ' αγαπώ
πάνω στου μπράτσου μου χαράζω την πληγή
Και δεν μπορώ
να μη σε δω ούτε να μη σε περιμένω
ούτε μπορείς ν' ακολουθήσεις
τη δική μου τη φυγή
Δεν ξέρω λόγια όμορφα να δίνω
κι αν τα 'θελες σε μένα μην τα ψάξεις
εδώ που είμαι άσε με να μείνω
χωρίς να προσπαθήσεις να μ' αλλάξεις
Μα τι να πω
στο περιθώριο που ζω φυλακισμένος
το σ' αγαπώ
μοιάζει με λέξη που τη λέει μεθυσμένος
Τι να σου πω...
Πολύ ωραίο Δανάη!
Εμένα μ' άρεσε κάποτε ΠΟΛΥ το "Ο άνθρωπός μου" της Πρωτοψάλτη...
Που βέβαια στην πραγματικότητα λέγεται "ο άγγελός μου" :)
Ό,τι τραγουδάει η ʼλκηστις μιλάει μέσα στα φυλλοκάρδια μου... Είναι η φωνή, είναι ο έρωτας, είναι η ανάμνηση και η ανατριχίλα...
Είναι τι πάει στον κάθε άνθρωπο. Τι τον αγγίζει. Η Πρωτοψάλτη σίγουρα εχει πει τραγούδια που τα συνδέεις με στιγμές και αναμνήσεις.
Εμένα βέβαια πάντα μου πήγαινα πιο παρακμιακά πράγματα :)
Και να φανταστείς είμαι το εντελώς κοριτσάκι καλής οικογένειας. Δεν ξέρω γιατί έχω αυτή την τάση. Το τραγούδι που με συγκινεί πάντα ας πούμε είναι το 'Μια ζωή μεσα στους δρόμους και τις νύχτες, μια ζωή με παρανόμους και ξενύχτες' . Ένας Θεός ξέρει τι ήμουνα στην προηγούμενη ζωή μου, κανένας ρεμπέτης μαχαιροβγάλτης μάλλον :)
Θέλω να πάρω το αυτοκίνητο και να βγω βόλτα στη νύχτα, με παρέα ή χωρίς, με τη μουσική στη διαπασών,
"Σε ψάχνω
στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων
στις νευρωτικές διαδρομές
σε σταθμούς και στοές
σε ψάχνω
στα μικρά τα στοπ στ' απαγορεύεται
στα τρύπια μου χέρια
στη θάλασσα που δε θα 'ρθει ξανά
βαρέθηκε ν' αλλάζει χρώματα
για να την αγαπάμε.
Σε ψάχνω
στις παλιές φωτογραφίες τις χλωμές
όπου δεν μπορώ να σε βρω
σε ρυθμούς και κραυγές
σε ψάχνω
στον καθρέφτη π' άφησες το πρόσωπό σου
κι αυτός ράγισε
μες στ' ανθρωπομάρκετ το τρελό
σκουπίδι και Θεός μέσα στον πυρετό σε ψάχνω. " (Γαλάνη αυτό)-
και να τραγουδάω δυνατά, όσο πιο δυνατά μπορώ- γιατί στο σπίτι θα τους ξυπνήσω όλους... :)
Έχω κάνει άπειρες τέτοιες βόλτες, νύχτα στην Ιχθυόσκαλα, στην Πειραϊκή, στη Νέα Μάκρη να χαζεύω τ' αραγμένα πλοία, ν' ακούω το κυματάκι κι από πιο πίσω φωνές και μυρωδιά από ψητό ψάρι κι ύστερα πάλι δρόμοι φωτισμένοι κίτρινοι, κάτι περίεργοι τύποι περιμένουν κάτι στα παγκάκια, περίπτερα διανυκτερεύοντα, παγωμένες μπύρες, παγωτό καθισμένοι στο πεζούλι και τα πόδια να κουνιούνται πάνω απ' το νερό, ζευγαράκια στη σκιά και νυχτολούλουδα σκαρφαλωμένα σε μάντρες και τοίχους παλιών σπιτιών- καλοκαίρι στην Αθήνα... :)