..Της ψυχης μου το τραγουδι..

Καλησπερα..

Ειναι φορες που με πιανει μια νοσταλγια για καταστασεισ που περασαν και εφυγαν απο την ζωη μου.Σε πιανει ριγος αναπολωντας.Ισως ειναι γιατι νιωθεις καποιες φορες ενα κενο μεσα σου;Και γυριζεις παντοτε εκει που ενιωσες σπουδαιος;
Εκει που ενιωσες ασφαλεια;..

Ευχαριστω αγαπημενη μου Weird για οτι εγραψες.Και συμφωνω...να εισαι καλα!

Καλησπερα φιλη μου Ναρνια..ο χρονος σου ανηκει οταν τον κανεις για λιγο φιλο σου.Κρατησε τον εκει και νιωσε για λιγο ασφαλισμενη.Κανεις δεν μπορει να σε αγγιξει τοτε...και που ξερεις ισως η δικια σου η γιορτη να παιρνει την σειρα της.

Να ειστε ολοι καλα!

το πιο απολαυστικο μπανιο ειναι εκεινο που κανεις το βραδυ για να χαλαρωσεις και μολις ξαπλωνεις κουλουριαζεις και απολαμβανεις την αισθηση και την μυρωδια της καθαριοτητας...τελοσπαντων. ..


Ειναι ομορφο να νοσταλγεις...ειναι εξαισιο να μπορεις να εχεις στο μυαλο σου εκεινες τις στιγμες που σου δωσαν τοσα πολλα...ειναι τελειο που μπορεις και τις νιωθεις τοσο εντονα και σου προκαλουν ριγος...ειναι δικες σου και μονο δικες σου...

Να εισαι χαρουμενος που καποια κατασταση σε εκανε να νιωθεις σπουδαιος και ασφαλης...και καθε φορα οταν νιωθεις κενο μπορεις και την σκεφτεσαι και ποιος ξερει, ισως σου ξαναχαρισει λιγο απο τα ομορφα εκεινα συναισθηματα...μην νιωθεις τυψεις γιαυτο που αισθανθηκες, ολοι οι ανθρωποι το χρειαζομαστε αυτο...και πιστευω οτι η κατασταση απο μονη της δεν σου εκανε την χαρη...μπορεσες και εσυ να το νιωσεις...ηταν τοσο εντονο, τοσο δυνατο...ηταν δωρο για σενα:)...

Καληνυχτα....

\"Υπηρξε καποτε ενας ανθρωπος που στεκοταν μπροστα στον καθρεφτη και δεν υπηρχε το ειδωλο του.Επιθυμω να αποκτησω τοση επιγνωση μια μερα κι εγω που να στεκομαι ορθιος μπροστα στον ολοσωμο καθρεφτη μου και να μη βλεπω τιποτα.Να εχω ρουφησει τις αντανακλασεις μου ολες\"

Μ.Βαμβουνακη

Άλτερ δεν υπάρχει χειρότερη τιμωρία από αυτή. Στέκομαι στον καθρέφτη χρόνια τώρα και δεν με βλέπω. Δεν υπάρχω για μένα. Άσπρισαν τα μαλιά μου και δεν το είδα. Δεν υπάρχω στον καθρέφτη μου. Μπορώ να δω να καθρεφτίζεται το παράθυρο και ότι συμβαίνει έξω από αυτό. Μπορώ να δω μια αράχνη να κρέμεται πίσω μου, μα δεν με βλέπω. Αν με δω δίπλα μου να περνώ στο δρόμο, φορώντας τα ίδια ακόμα ρούχα, δεν με γνωρίζω. Δεν είναι ακριβώς επίγνωση είναι η υπέρτατη απαξίωση.

Καλησπερα...

Αγαπημενη μου φιλη Ναρνια εδω το ερμηνευει αλλιως νομιζω.Μιλαει για την επιγνωση που αποκτας για σενα..Και τις αντανακλασεις τις ερμηνευω ως αμφιβολιες.

Αλλα θα συμφωνησω με σενα που λες οτι ειναι τιμωρια να μην βλεπεις την μορφη σου.Να νιωθεις λες και δεν υπαρχεις.

Αποψε ειναι μια απο τις νυχτες που κοβουν μαχαιρια..

Αχορταγος απο ερωτα,διψασμενος για ζωη,μα ανικανος να εκπληρωσω τις επιθυμιες μου
Ειμαι ξενιτεμενος στην ιδια μου την υπαρξη.
Λειψος απο συναισθηματα,συναισθηματα που μαραινονται μεσα στο χαος που επικρατει μεσα μου
Παθιασμενα και τα ονειρα μου και δεν καταφερα ποτε να καταλαγιασω λιγο τον καημο
Να αρκεστω,να πω πως ειναι καλυτερα να εχεις εστω και κατι παρα ολα.
Και αυτο το ολα η τιποτα;Αυτο με εχει σκοτωσει.Ξεχασα πως οι υπολοιποι δινουν οταν θελουν,
οταν μπορουν..
Τι να πεις;Παλι φταιει η μοιρα;Ειμαι μανιακος με την μοιρα μου.Ειναι καλα να δω πως ισως απλα ευθυνομαι εγω με ολα μου τα παθη και τις τρελλες.

Σήμανε τρεις, και τέσσερις, και ύστερα σήμανε ημίωρο με τον χαρακτηριστικό διπλό χτύπο, αλλά ο Ντόριαν Γκραίυ δεν σάλεψε. Πάσχιζε να μαζέψει τα άλικα νήματα της ζωής και να υφάνει ένα σχέδιο - να βρει το δρόμο του μέσα στον αιμάτινο λαβύρινθο του πάθους στον οποίο περιπλανιόταν. Δεν ήξερε τι να πράξει ή τι να σκεφτεί. Στο τέλος σηκώθηκε, πήγε στο τραπέζι και έγραψε ένα γράμμα όλο πάθος στο κορίτσι που είχε αγαπήσει, εκλιπαρώντας τη συγχώρεσή της και κατηγορώντας τον εαυτό του ότι είναι τρελός. Γέμιζε τη μία σελίδα μετά την άλλη με αλλόφρονα λόγια θλίψης και ακόμη πιο αλλόφρονες λέξεις οδύνης. Είναι γλυκιά η αυτοκριτική. Όταν ψέγουμε τον εαυτό μας πιστεύουμε ότι κανείς άλλος δεν έχει δικαίωμα να μας ψέξει. Την άφεση μάς τη δίνει η εξομολόγηση, όχι ο ιερέας. Μόλις δίπλωσε το γράμμα, ο Ντόριαν ένιωθε ότι είχε συγχωρεθεί.

αποσπασμα απο το πορτρετο του Ντοριαν Γκραιυ....

Για σενα αλτερ....

Καταπληκτικο....με εντυπωσιασε.Ειναι φορες που ολο αυτο το παθος και ολα οσα νιωθω και ολα οσα κανω δεν ειναι τελικα κακο του εαυτου μου που κανω.Απλα ετσι ειμαι....και θα με αγαπω οπως ειμαι
Σε ευχαριστω!!!!:)

και θα με αγαπω οπως ειμαι...

αυτο θελω να το θυμασαι και να μην αλλαξεις ποτε ουτε για μερικους...

Quote:

---

Originally posted by anoiksi
Είναι γλυκιά η αυτοκριτική. Όταν ψέγουμε τον εαυτό μας πιστεύουμε ότι κανείς άλλος δεν έχει δικαίωμα να μας ψέξει. Την άφεση μάς τη δίνει η εξομολόγηση, όχι ο ιερέας.

---

A ρε Οσκαρ... Με κατεστρεψες παλι.

:)

...Εδω δεν αλλαζω για μενα,πως να αλλαξω για τους αλλους; :)

ναι ειναι απαιχτος ο οσκαρ ομπορο...

Quote:

---

Originally posted by Alterego
...Εδω δεν αλλαζω για μενα,πως να αλλαξω για τους αλλους; :)

---

Γιατί να αλλάξεις για σένα Αλτερ; Για σένα να είσαι πάντα εσύ. Φυσικά και για τους άλλους, αλλά μερικές φορές οι άλλοι δεν μπορούν να μας δουν έτσι όπως παρουσιαζόμαστε. Το πολύ φως που εκπέμπουμε τους τυφλώνει γι αυτό φοράμε χιτώνες.(αστείο ήταν )

Το πολύ φως που εκπέμπουμε τους τυφλώνει γι αυτό φοράμε χιτώνες.(αστείο ήταν )


....μα πολυ σοφο....τους τυφλωνει και φευγουν...μα οσοι μενουν βλεπουν το χρυσαφι απο το οποιο αποτελεισε και που λαμπυριζει και μενουν για παντα διπλα σου...


Οταν δεν εισαι ικανοποιημενος απο σενα θελεις να αλλαξεις...μα ας σκεφτουμε επιτελους οτι ετσι πρεπει να ειμαστε ωστε να δωσουμε στον κοσμο αυτο που πρεπει...οχι καποιοι αλλοι...αν ηταν ετσι θα ειμασταν ετσι και αλλιως διαφορετικοι...ποτε θα το παρουμε αποφαση;;; Δεν ξερω...:)

Να εισαι εσυ και μην παραποιησε...δεν ειναι ωραιο...:)

Καλημερα φιλη μου Ναρνια,καιρο εχω να σε δω μεσα!! ..ελπιζω να εισαι καλα...

Και συμφωνω μαζι σου για τους χιτωνες.Αστειο μεν αλλα σοφο δε!