Printable View
Βρε JimZe τοσο καιρο τι λεμε & κλαιγομαστε ολοι?? Εσυ για 1 μηνα κανεις ετσι...εγω τα χω 4 μηνες κ τωρα εχω αρχισει να χαλαρωνω...θελει μονιμως να χεις το μυαλο απασχολημενο κ θα δεις οτι θα τα ξεχασεις και θα σε ξαχασουν! Μην κανεις το λαθος να μετρας σφυγμους...ειναι αγχωτικο κ τα κανεις χειροτερα!!!
Όχι μωρε ευτυχώς δε τους μετράω, δεν έχω κάτσει να διαβάσω πως τους μετράς, ποιοί είναι οι φυσιολογικοί κλπ, γιατί αυτή η διαδικασία θα με άγχωνε ακόμη περισσότερο. Εγώ απλά βάζω το χέρι να δω αν απλά έχω σφυγμό χαχα, εαν ακούγεται οκ όλα καλά :p
Άντε καλή μέρα και να είσαι χαλαρή και ήρεμη στον έξοδο, καλή μάσα http://www.pic4ever.com/images/91.gif
Καλησπέρα σας..
Είχα καιρό να γράψω εδώ, αλλά σήμερα λόγω έξαρσης κάποιων συμπτωμάτων απ τη στιγμή που ξύπνησα μέχρι τώρα, είπα να περάσω μια βόλτα απο δώ..
Στα 16 μου πρωτοξεκίνησαν ίλλιγοι την ώρα που πήγαινα να κοιμηθώ,σα να με γυριζαν γυρω γυρω και μόλις σηκωνόμουν όλα μια χαρά,και το είχα πολύ καιρό...Εκεί ξεκίνησαν οι πρώτες μου φοβίες για την υγεία (ασχετο που απο μικρός φοβόμουν,δεν είχα συμπτώματα για να φοβάμαι κάτι συγκεκριμένο)
Μετα με μια περίεργη παρέα δοκιμάζω χασίς για πρώτη και τελευταία φορα φυσικά,όπου με πιάνει τρέμουλο ταχυκαρδία δυσπνοια,ζάλη και ξηροστομία,μια βαρβάτη κρίση πανικού..Κράτησε καμμιά ωρα και μετά απο λίγο καιρό μ έπιασε η πρωτη κριση πανικού σε κόσμο με καφετέρειες, και ηρθε η αγοραφοβία...Μάλιστα την ωρα που πήγαινα με τη μητέρα μου στο γιατρο στο καρδιογράφημα μ έπιασε κριση και τον παρακάλαγα να φυγω οπου μου έλεγε τελειώνω αγόρι μου,και στο χαρτί με τον υπέρηχο και το καρδιογράφημα έγραψε "κριση φλεβοκομβικής ταχυκαρδίας" ΝΦΔ (νευροφυτικές διαταραχές) με αγχώδη διαταραχή..(150 σφυγμούς)...
Μου είχε πεί αυτολεξεί-Αν δε φύγεις πεπεισμένος οτι δεν έχεις τίποτα δεν κάνουμε τίποτα,και μου εδωσε interal για 15 μέρες..το οποίο και φοβομουν να πάρω
Ηταν μια περίοδος που δεν τα πήγαινα καλά στην οικογένεια μου,ένιωθα μόνος,οι σχολικές μου επιδόσεις είχαν πέσει πολύ,είχα αγοραφοβία,και με πηγαινε ο πατέρας μου στο σχολείο..Εδώ να τονίσω το πρώτο λάθος που πολλοί γονείς κάνουν -να μην αναγνωρίζουν οτι αυτά τα θέματα δεν είναι ούτε για κοροιδία ουτε ειρωνία ούτε χαζά που λένε.Είναι αμυντικοί μηχανισμοί απόσπασης της προσοχής του ατόμου απ την δυσάρεστη καθημερινότητα,ΜΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ γιατί αυτόν τον τρόπο έχει ως αντίδραση στον επερχόμενο ψυχικό πόνο(κακή καθημερινότητα)..
Ο ψυχικός πόνος είναι εξίσου επώδυνος με τον σωματικό απλά επειδή είμαστε παντελώς ασχετοι σαν λαός μ αυτά δεν το αναγνωρίζουμε.
Μπορεί να λέμε "βγάλτα απ το μυαλό σου, ξεκόλλα,μην το σκέφτεσαι" αλλά δεν είναι αποτελεσμετικά γιατί δεν λύνεται το πρόβλημα αιτιολογικά.
Είναι σα να πονάει το χέρι και να σου λενε, έλα ξεκόλλα μην πονάς,σταμάτα να το σκέφτεσαι...
Κατάλαβα οτι είναι ψυχοσωματικά όταν πήγα σ ένα τεχνικό λύκειο που μ άρεσε η ειδικότητα, άρχισα να οδηγώ, να ντύνομαι ομορφα και να εχω καμμιά κοπέλα, και για πολλά χρόνια απο αγοραφοβικός,εφτανα με τ αυτοκίνητο καστοριά για ταξίδι!!!
Επανήλθαν το 2012 όπου τελειωσα την δραματική σχολή και δεν είχα πλέον κάτι να κου δίνει κίνητρο στην καθημερινότητα μου,κάτι να κάνει το χρόνο να κυλάει όμορφα γιατί τα αρνητικά συναισθήματα είναι πολλαπλά σε ισχύ απο τα θετικά..
Εβαλα δυο χολτερ γιατί είμαι και 33 πλέον, και βρηκαν έκτακτες και ταχυκαρδίες, έκανα υπερηχο 2 φορές σε 2 χρόνια και τεστ κοπώσεως οπου στο 89% σταμάτησα απ το αγχος χωρις ευρήματα παθολογικά σαν ένα γενικό τσεκ απ μαζί με αιματολογικές και θυρεοειδή και θώρακος..¨Ολα καθαρά αλλά επειδή έχω και καούρες και φουσκώματα τα οποία είμαι σιγουρος μου προκαλούν και έκτακτες όσο αστείο κι αν σας φαίνεται εκκρεμεί και μια γαστροσκόπιση να δω τι γίνεται γιατί μ έχει κουράσει..
Κάνω όμως 2 χρόνια ψυχοθεραπέια,και μπορώ με βεβαιότητα να σας πώ αλλά και σε μένα οτι η έλλειψη γνώσης μας κάνει να επικεντρωνόμαστε μόνο στα σωματικά συμπτώματα γιατί μέχρι εκεί φτάνει το επίπεδο μας γνωσιακά...Σαν μπακάληδες να λέμε έχω καρδιά αντί να λέμε" που είναι η πραγματική χαρά στη ζωή μου" ?? Πώς έφτασα τον εαυτό μου σ αυτό το σημείο χωρίς να το θέλω???? και διάβασμα με ωραία άρθρα επιστημόνων απο σελίδες να κατανοήσουμε ότι
ΤΟ 60-80% ΠΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟ ΕΧΟΥΝ ΑΓΧΟΣ!!!
Απ αυτούς ζουν οι καρδιολόγοι,και ακολουθούν γαστρεντερολόγοι και δερματολόγοι....Και γενικότερα ολο και περισσότεροι γιατροί όλων των ειδικοτήτων καταλήγουν στο συμπέρασμα οτι αν καταλάβουν οι άνθρωποι οτι το στρέςς ευθύνεται για τόσα προβλήματα κινδυνεύουμε να χάσουμε σημαντική πελατεία...
Ελπίζω να βοήθησα,ας ψάξουμε να βρούμε αλλού το νόημα δεν είναι σ αυτά,έχουμε πολύ κακή καθημερινότητα απλά δεν το γνωρίζουμε γιατί δεν μαθαμε την ευτυχία...
Τα φιλιά μου σ όλους καλές γιορτές...
Θεανακι..αν εχω παθει ποτε κρισηηη? Να ρωτας αν εχει περασει μια μερα χωρις κριση καλυτερα..πφ..το αγορι σ γνωριζει τη κατασταση σ? Δεν επρεπε να κατσεις μονη σ..
Γεια σ ολα τα καλα τα παιδιααα!
Μανο πολυ ωραιο το μηνυμα σ..καλησπερα..απο τα 16 δηλ παιδευεσαι με ολα αυτα κ εισαι 33? Πηρες ποτε αγωγη? Πως εισαι τωρα? Τα ελεγχεις ολα αυτα?
Παιδια μου τι κανετε? Εγω πριν λιγο γυρισα απο κεντρο οπου γινοταν χαμος...Ειχα παει με φιλες βολτα στα μαγαζια και μετα για καφε...Αισθανομουν μια δυσπνοια, αλλα δεν την αφησα να με καταβαλει και ευτυχως περασα καλα...
Σταυρο μου δεν ξερω αν η υποχονδριαση που εχω, εχει τις ριζες της καπου αλλου...Αλλα για τον φιλο μου, αυτο που μπορω να σου πω ειναι οτι δεν φανταζομαι τον εαυτο μου μαζι του...Εχω ξενερωσει σε μεγαλο βαθμο με αυτον, και πιστευω πως πρεπει να χωρισω για πολλους και διαφορους λογους, απλα δεν εχω τη δυναμη...
Μανο μου, σε καλοσωριζω στην παρεα και ελπιζω να συνεχισεις την ψυχοθεραπεια και να νιωσεις καλυτερα...
Haniel το αγορι μου γνωριζει την κατασταση ασφαλως, απλα χθες τσακωθηκαμε και δεν ηθελα να βρεθουμε...Επισης σε ολο αυτο που περναω δεν με βοηθαει καθολου, πιο πολυ κακο μου κανει, οποτε δεν καιγομαι γενικα και να τον βλεπω...
Jimze κσι Βιβιανακι ελπιζω να ειστε καλα:)
βιβιαν, συγκεντρωσου και μην σκεφτεσαι βλακειες...
Ναι καταλαβαίνω Θεανώ..Είναι δύσκολη η κατάσταση...Απλά το ρώτησα γιατί παλιότερα η Υποχονδρίαση θεωρείτο δευτερογενές πάθηση της Κατάθλιψης...Quote:
Σταυρο μου δεν ξερω αν η υποχονδριαση που εχω, εχει τις ριζες της καπου αλλου...Αλλα για τον φιλο μου, αυτο που μπορω να σου πω ειναι οτι δεν φανταζομαι τον εαυτο μου μαζι του...Εχω ξενερωσει σε μεγαλο βαθμο με αυτον, και πιστευω πως πρεπει να χωρισω για πολλους και διαφορους λογους, απλα δεν εχω τη δυναμη...
Εγώ το 2007 είχα χωρίσει γιατί έβλεπα πως δεν μπορούσα να προσφέρω.Η κοπέλα μου δεν ήθελε αλλά εγώ δεν μπορούσα να με βλέπω να υπολειτουργώ...
Και να φανταστείς πως είχα και στήριξη από κείνη.Δυστυχώς οι περισσότεροι άντρες/γυναίκες σύντροφοι,δεν μπορούν να καταλάβουν τα συγκεκριμένα ψυχολογικά προβλήματα του άλλου και με την στάση τους,δεν βοηθούν.
Εμενα Σταυρο μου δεν με ενοχλει το γεγονος οτι ο φιλος μου δεν με βοηθα να γινω καλυτερα...Αλλωστε μαγικες λυσεις το ξερω πως δεν υπαρχουν, ουτε κανενα κουμπακι που θα πατησει ο αλλος και θα μπορεσει με τις πραξεις η τα λογια του να σε κανει οπως πριν... Με ενοχλει ομως πολυ το οτι ισως με κανει χειροτερα...Οταν πηγα στον ψυχιατρο ξερεις τι μου ειπε? Οτι ποιος ξερει τι του ειπα και μου εδωσε φαρμακα (δηλαδη ισχυριζοταν οτι εγω "φουσκωσα" την κατασταση στο γιατρο με σκοπο εκεινος να μου γραψει φαρμακα) και οτι και η πρωην του επαιρνε ψυχοφαρμακα γιατι ηταν τρελη...Α και οτι τα δημιουργω ολα εγω με το μυαλο μου επειδη βαριεμαι να δουλεψω και το παιζω αρρωστη, αλλα και για να τραβηξω την προσοχη...
Τεσπα, περα ομως απο ολα αυτα ειναι και πολλα αλλα τα οποια με εχου ξενερωσει και δεν ξερω τι να κανω...Αλλα νομιζω θα την βρω την ακρη στο τελος...
Το να εχω καταθλιψη δεν το αποκλειω καθολου...Αλλα ασφαλως δεν μπορω να κανω διαγνωση μονη μου:)
Απο εκει και περα οσον αφορα εσενα μου εχεις ξαναπει για την κοπελα σου και νομιζω πως ισως τοτε επρεπε να το προσπαθησεις παραπανω και που ξερεις μπορει αυτη η σχεση σε βαθος χρονου να σε βοηθουσε παρα πολυ...Αλλα οτι εγινε εγινε...Απο εδω και περα δες τι θα κανεις...
Πεποιθήσεις του στυλ ''παίρνει φάρμακα΄΄είναι τρελή,έχουν ξεπεραστεί εδώ και δεκαετίες...Κατάλαβα...Έλεος ...Τι να πεις...Υπομονή μέχρι να βρεις μια άκρη!
Το Entact θα το πάρεις τελικά?Τι λένε οι τελευταίες εκτιμήσεις??
Νομιζω πως δεν τα πιστευει αυτα που λεει...Απλα το κανει για να με βοηθησει (τουλαχιστον αυτος ετσι πιστευει)... Δηλαδη θεωρω πως προσπαθει να μην μου δινει σημασια για να ξεκολησω σιγα σιγα απο ολο αυτο...Τεσπα, οπως και να εχει το ζητημα ειναι οτι με εκνευριζει και με κανει χειροτερα...
Το φαρμακο δεν το ξεκινησα...Λεω αυριο αλλα αντε να δουμε γιατι απο μερα σε μερα το παω... Και μεσα στις γιορτες θα πιω κιολας λογικα λιγο παραπανω και φοβαμαι να το παιρνω...:(
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης (απαγορεύονται οι συστάσεις-προτροπές για λήψη/διακοπή φαρμακευτικής αγωγής).
θεανω μου καλησπέρα, οι αρρωστιες μας είναι πολύ εγωίστριες, όποιος δεν μπορεί να συμβαδιζει μαζί τους δεν εχει και πολυ μεγάλο μελλον. ο χωρισμός αν είναι να έρθει θα έρθει, μην πιέζεσαι.Quote:
Originally Posted by θεανω
διαφωνω με τον Σταυρο, η νοοτροπια του δικού σου δυστηχως δεν είναι ξεπερασμένη ...ισα ισα ειναι πολυ συχνη!!...εχει να κανει με την αμαθεια της χωρας μας ...οποτε υπλισου με υπομονη ...απο εκει και πέρα εφοσον το εχεις αποφασίσει πως αυτη η σχεση δεν σε ωφελει, προσπαθησε να μην του δινεις σημασία ...οσο μπορεις..
Γειά σας πάλι από μένα ύστερα από την έξοδο το μεσημέρ-απόγευμα στο κέντρο. Ξεκίνησα χαλαρός, αλλά με το που κατέβηκα στο μετρό έπειτα από πολύύ καιρό καθότι κινούμαι με μηχανή, λίγο ένιωσα παράξενα αρχικά, αγχώθηκα λίγο και ένιωθα μια πίεση στο στόμα-μάγουλα αλλά έφυγε μετά από λίγο αφότου προσαρμόστηκα. Μιλάμε ο χαμός από κόσμο στο Σύνταγμα, πάντα είχα ένα θέμα με την πολυκοσμία αλλά σε πολύ χαλαρά επίπεδα δίχως κανένα πρόβλημα όπως και τώρα. Είχα βέβαια τα κλασσικά ψυχωματικά, βάρος και δυσφορία στο στέρνο στις αναπνοές, βρέθηκα με τον φίλο μου αρχίσαμε τα αστεία και σε κάποια φάση εκεί που γέλαγα κει πήγα να πάρω μεγάλη αναπνοή πρέπει να έκανα μια έκτακτη συστολή αλλά δε έδωσα σημασία. Βρεθήκαμε και με τους υπόλοιπους, κάτσαμε στο μαγαζί όπου αρχικά είχα ένα άγχος μήπως με πιάσει κάποια διαταραχή άγχους. Όλα κύλισαν τέλεια, κουβέντες, φαΐ, όλα χαλαρά με μόνη παραφωνία τη δυσφορία στο στέρνο.
Το καλύτερο όμως μου το επιφύλασσε για το τέλος! Εκεί που περίμενα το μετρό και μίλαγα με το φίλο μου με έπιασαν απανωτά και για πρώτη φορά 3-4 έκτακτες συστολές μαζί!!! Ωχχ ρε θεέ γιατί, εκεί που είχα περάσει όμορφα μου τη χάλασε έτσι. Δε το έδειξα βέβαια και κρατήθηκα μέχρι την έξοδο όπου πήρα την μηχανή μου για το σπίτι.
Τι να πω τώρα δε ξέρω τι ήταν αυτό, μου μπήκαν τώρα κάτι ιδέες για επαναληπτική εξέταση σε καρδιολόγο ή και σε γαστρεντερολόγο γιατί από χθες με κάτι κ@λο μανιτάρια με κρέμα γάλακτος είχα κάτι ενοχλήσεις στο στομάχι και αφότου γύρισα σπίτι είχα σημαντική επίσκεψη στο μπάνιο...:p
Εκεί που ηρεμώ και βρίσκω πάλι τη γαλήνη λες και το κάνει επίτηδες κάτι θα γίνεται και θα μου χαλάει τη διάθεση!!!!!!! http://www.pic4ever.com/images/5.gifhttp://www.pic4ever.com/images/4fvgdaq_th.gif
3 απανωτές έκτακτες πρώτη φορά έπαθα, πωω άντε πάλι από την αρχή τώρα να ξεπεράσω το σοκ...
Ελπίζω η Βίβιαν να είχε καλύτερη τύχη :)...
Χαχαχα εγω συνηθως πρωτοχρονια μεθαω...Το χω εθιμο:) Αλλα απλα μπορω να μην παρω το φαρμακο εκεινη την ημερα...
Ρεα μου, προσπαθω να μην πιεζομαι αλλα δεν τα καταφερνω γιατι τα εχω μαζι του 3μιση χρονια... Και οπως και να το κανεις δεν ειναι λιγα...Αλλα εχεις δικιο οτι ειναι να ερθει θα ερθει και δεν ειναι αναγκη να ζοριζομαι τοσο...