Μακάριος όποιος ξεπέρασε τους φόβους του και τα κόμπλεξ του και ακόμα περισσότερο μακάριος όποιος νόμισε ότι τα ξεπέρασε, αλλά μάλλον είναι βαθιά νυχτωμένος...
Printable View
Μακάριος όποιος ξεπέρασε τους φόβους του και τα κόμπλεξ του και ακόμα περισσότερο μακάριος όποιος νόμισε ότι τα ξεπέρασε, αλλά μάλλον είναι βαθιά νυχτωμένος...
Χαχα, καλή ερώτηση. Επειδή κι εγώ κατάγομαι από νησί, να σημειώσω ότι το χειμώνα στο δικό μου επικρατεί τρομερή νέκρα. Δε διαφέρει από σεληνιακό τοπίο, γεγονός που υποθέτω ότι εν μέρει οφείλεται στην κρίση. Το Χριστούγεννα τουλάχιστον που ήμουν εκεί ήταν τόσο έρημα που σκιάχτηκα. Εγώ που παλιά θα πετούσα τη σκούφια μου για να απολαμβάνω τέτοια ησυχία.
ο καιρος ξεχασα να απαντησω :Ρ ειναι χαλι μαυρο στα χωρια χιονιζει και εδω στη θαλασσα εχει πολικο ψυχος!
Σκέφτομαι ότι από οποιοδήποτε μεγάλο αστικό κέντρο π.χ. Αθήνα, στο νησί σίγουρα οι συνθήκες ζωής είναι ακόμα πιο ανθρώπινες, όσο για δουλειά παντού τελικά είναι μια απογοήτευση.
γιατι οταν καποιος ξερει πολυ καλα ποιος ειναι και τι θελει και δεν κολλαει πουθενα σε τιποτα να ειναι και βαθια νυχτομενος? αυτο δεν καταλαβαινω
Βαριέμαι αφάνταστα τις αναλύσεις σε ανούσιες κουβέντες κι ούτε πιστεύω σε μάγκες, ακομπλεξάριστους, με τρομερή αυτογνωσία, που δεν κολώνουν πουθενά... "όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω" ένα πράμα...
σε ολους αρεσουν σε μενα δεν θα αρεσουν? :Ρ
δεν μιλαω για γκομενιλικια εκει ειμαι αλλη φαση μ αρεσει να γνωριζω τον αλλο οπως ακριβως ειναι