Eχω να πω κατι, ο καθενας ειναι αξιος της τυχης του , δε πα να λετε οτι θελετε , ειμαι 59 χρονων , και εχω καταληξει ......
Printable View
Eχω να πω κατι, ο καθενας ειναι αξιος της τυχης του , δε πα να λετε οτι θελετε , ειμαι 59 χρονων , και εχω καταληξει ......
Ούτε εγώ ξέρω. Απλά κάποιες φορές νιώθεις αν κάτι είναι λάθος. Αν σε κάνουν να νιώθεις άσχημα (ή άβολα) ΑΛΛΑ καταλαβαίνεις πως έχουν δίκαιο και είναι για καλό, οκ. Αν σε κάνουν να νιώθεις άσχημα αλλά ξέρεις (ή νιώθεις) πως έχουν άδικο, τότε είναι λάθος. Υπάρχει και το σενάριο να σε κάνουν να νιώθεις όμορφα αλλά ο τρόπος να είναι λάθος. Π.χ υπερπροστασία ή συνέχεια κομπλιμέντα και να γίνεσαι ψώνιο. Παραδείγματα δίνω.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Δεν έκανες τοξικολογικές να τσεκάρεις αυτό με τις ουσίες; Είναι ο καλύτερος τρόπος για να σιγουρευτείς. Παίζει και η αυθυποβολή πάντως να ξέρεις. Ειδικά αν το σκέφτεσαι συνεχώς με το που τρως και έχεις έννοια.
Δύσκολοι οι αποχαιρετισμοί. Ήρθα να φάμε παρέα παγωτό (μέσα στην παγωνιά), να μαζέψω κάτι τελευταία ρούχα και να φύγω. Δεν ξέρω μετά από πόσο καιρό θα τους ξαναδώ. Και τους βλέπω που στεναχωριούνται και έχουν ανασφάλεια και γίνομαι και εγώ χειρότερα.
το προβλημα ειναι οτι τα παιδακια σασ δε βγαινουν απο το σπιτι για να δουν οτι αλλιωσ μιλανε εξω απο το σπιτι κι αλλιωσ αν βγαζουν λεφτα αλλιωσ αν ειναι αφεντικα αλλιωσ σαν υπαλληλοι δεν ειμαι υποχρεωμενοσ να σεβομαι κανενα χαλβα που τωρα βγηκε απο το σπιτι και του μιλουσε η μανα του χρονια δεν ειμαι η μανα σασ δεν ειμαι ο πατερα σασ για να σασ γλειφω και να ημουν μιλαω οπωσ μου κατεβει δεν ειμαι υποχρεωμενοσ να γνωριζω την ιστορια σασ αν δε μου πειτε ουτε να σασ γλειφω γτ τοτε κατι θελω απο εσασ εγω δεν θελω τιποτα απο κανεναν αρα φταινε οι μαναδεσ σασ
Οχι δεν εκανα εξετασεις, δε θα εβγαζε πουθενα. Πρεπει να φυγω απ το σπιτι, εδω απλα μου τρωνε τη ζωη, την κατασπαραζουν, δεν μου επιτρεπουν ουτε κοκαλο!Quote:
Originally Posted by blackbird
Η ζωή μου ένα ξεκουρδιστο ρολόι..
Τα άσχημα ήρθαν πρόωρα.....
Τα ωραία πολύ αργοπορημένα..........
H ζωη ειναι λιγακι απογοητευτικη Alexia , , δεν ειμαι πεσσιμιστης , αλλα ρεαλιστης .......ξεκουρδιστο ρολοι? οχι δα ..Quote:
Originally Posted by Alexia10
Όταν όλα έρχονται "ανάποδα" με την έννοια του χρόνου, δεν είναι ξεκουρδιστο;;Quote:
Originally Posted by Macgyver
Ρεαλιστικά το λέω και εγώ..
Όταν φύγεις σφύριξέ το μου για να έρθω και εγώ να κάνουμε παρέα.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
https://m.youtube.com/watch?v=lW8UeNubxzMQuote:
Originally Posted by Alexia10
Αυτό ήταν το αγαπημένο μου τραγούδι στα 15 μου και ιδιαίτερα αυτοί οι στίχοι:
Η ζωή μου μια κιθάρα δίχως ήχο
Ένα δάκρυ σ' ένα βλέμμα παιδικό
Η ζωή μου μαύρο σπρέι σ' έναν τοίχο
Τι να πεις και τι να πω
Τα ωραία ήρθαν μετά. Όχι τόσο γεγονότα αλλά συναισθήματα. Φτάνει που ήρθαν όμως, έτσι δεν είναι; Η ζωή μας είναι στιγμές. Η περασμένη ώρα δεν μας αφορά πια.
Θα ηθελα να σε εχω συμμαθητρια. :DQuote:
Originally Posted by blackbird
Τελικά, οι μεγάλοι έρωτες φοράνε νυφικό;;;;
Πως γινεται ενα ασημαντο και μικρος γεγονός Α επηρεάζει την ψυχολογία σου τόσο πολύ ??????
Καμία φορά θαυμάζω τους ανθρώπους που είναι λιγάκι αναίσθητοι. ....
Εγώ δεν τους θαυμάζω.. Αλλά σίγουρα καμιά φορά τους ζηλεύω..Quote:
Originally Posted by ntinti
Ζηλεια ,θαυμασμό οπως θες πες το .....Quote:
Originally Posted by Alexia10
Πάντως περνούν πιο καλά από εμάς τσεκαρισμενο.....
Λίγη από την αναισθησία τους ήθελα εγώ ntinti μου..Quote:
Originally Posted by ntinti
Τελικα δεν μιλησαμε καθολου. Ηθελα να τη ρωτησω πως περασε το σκ γιατι μου ειχε πει οτι θα πηγαινε μια εκδρομη, αλλα δεν τολμησα. Στο διαλειμμα εγραφε στο κινητο. Οταν σχολουσαμε θα μπορουσα να της πιασω κουβεντα, αλλα δεν το σκεφτηκα παρα μονο αφου ειχα φυγει. Οι ανθρωποι συχνα πιανουν κουβεντα σε αυτες τις περιστασεις, νιωθουν και πιο χαλαρα γιατι ειναι ασφαλες περιβαλλον. Εγω δεν εχω καθολου κοινωνικες δεξιοτητες. Δεν ξερω ποτε ειναι το σωστο ταιμινγκ για να ανοιξω κουβεντα χωρις να φανει κριπυ.
Της εριξα αρκετες ματιες κατα το μαθημα,. Αυτη δε μου εριξε καμια. Πιστευω οτι αν οντως ειχα καταλαβει σωστα οτι με συμπαθει, θα μου ειχε ριξει μια ματια. Δεν ξανασχολουμαι με γυναικες.
Ντιντονι μου το σκεφτομουν χθες αυτο που λες.Οντως περνουν καλυτερα απο εμας.Σε ενα βαθμο θελω κι εγω να αναπτυξω αυτη την ικανοτητα.Δε λεω να γινω αναισθητη αλλα χρειαζεται ρε παιδι μου σε ενα βαθμο ,με μετρο παντα και αυτο.Λιγο πιο χοντροπετση να γινω να το πω;;λιγο πιο ζαμανφου;;Το πιστευω οτι θα περναω καλυτερα...Quote:
Originally Posted by ntinti
Ναι...κι εμενα μην ξεχασετε...η βαλιτσα μου ετοιμη ειναι :pQuote:
Originally Posted by blackbird
Μπορεί να είχε απλά μια κακή μέρα. Ή να έγινε κάτι στην εκδρομή, να μην πέρασε καλά και να μην είχε κέφια. Ή απλά να περίμενε να της πιάσεις εσύ κουβέντα μετά το μάθημα για να μην κάνει μόνο εκείνη το πρώτο βήμα ή επειδή μπορεί να νομίζει πως δεν την γουστάρεις. Όλα αυτά Ορεστάκο δεν παίζουν καθόλου ως σενάρια; Παίρνεις ως δεδομένα τα χειρότερα σενάρια για να μην προσπαθήσεις;Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Δεν πάμε πουθενά χωρίς εσένα :ΡQuote:
Originally Posted by ΜικρηΟλλανδεζα
Στο μάθημα που έγραψα τον Γενάρη πήρα 70. 2 άτομα το δώσαμε. Η συμφοιτήτρια 65. Για μάθημα που θέλαμε πάνω από 90 για να ανέβει ο γενικός. Χάσαμε και οι 2 15 μονάδες από την πρώτη άσκηση που δεν μας είχε εξηγήσει ποτέ. Δεν άντεξα. Με το που είδα τον βαθμό έστειλα στην υπεύθυνη και της εξήγησα την κατάσταση επειδή έμαθα πως ο καθηγητής μας έφυγε (ευτυχώς). Μας είπε πως είχε τάσεις φυγής ούτως ή άλλως και δεν μπορεί να ξέρει πώς είναι η ψυχολογία ανθρώπου με τάσεις φυγής, αλλά ότι έπρεπε να της τα λέγαμε νωρίτερα και να μας βοηθούσε εκείνη. Ναι μόνο που δεν θέλουμε να είμαστε καρφιά. Ήδη ένιωθα άσχημα που της εξήγησα την πλευρά μου αφότου έφυγε. Το καλό στην υπόθεση είναι πως δεν θα μας ξανακάνει μάθημα. Πόσο ανεύθυνοι άνθρωποι υπάρχουν. Flash backs σήμερα για ό,τι ζήσαμε όλο το εξάμηνο και που δεν χαρήκαμε γιορτές εξαιτίας του. Περασμένα ξεχασμένα.
Μια ακόμη μέρα που καταλαβαίνω πόσο άδικη είναι η ζωή.. Πόσο σκληρή είναι. Μια ακόμη μερα που νιώθω ανίκανος να κάνω το οτιδήποτε για να αλλάξω μια κατάσταση..
Είμαι σίγουρη πως μπορείς ακόμα !!!!Quote:
Originally Posted by george1520
Απλα δεν την έχεις σκεφτεί ίσως γιατί αφεισεις τις μαύρες σκέψεις να επισκιάζουν το μυαλό σου......
Δεν είναι μαύρες σκέψεις. Αυτές τις αντιμετωπίζω. Είναι η πραγματικότητα.. Έρχεται μπροστά σου και λέει "αντέχεις; πάρε κι αυτό.".. Μα αυτό είναι πιο βαρύ.. Πιο δύσκολο. Πιο πάνω από εμένα. Περίμενα χθες ότι σήμερα μόλις σιγουρεψω αυτό που ήδη ήξερα πως θα λυγιζα. Τώρα απλά δεν νιώθω. Από εκείνη την ώρα δεν με νοιάζει τίποτα και κανένας..Quote:
Originally Posted by ntinti
Να σε ρωτήσω και αν θες μου απαντάς.....Quote:
Originally Posted by george1520
Αφορά θέμα υγείας δικό σου ή κάποιου δικού ανθρώπου?
Είναι θέμα υγείας ναι. Αλλά όχι ανθρώπου. Ο σημαντικότερος άνθρωπος που είχα στην ζωή μου μπήκε στο χώμα το 19.Quote:
Originally Posted by ntinti
Ειναι ζώου.. Κι αυτό το ζώο είναι πιο πάνω από όλους.. Γιατί αυτό με έμαθε να σέβομαι όλες τις ψυχές του πλανήτη. Αυτό το ζώο κράτησε την καλή και ευαίσθητη μου πλευρά να μην χαθεί μέσα στα προβλήματα της ζωής. Γιατί αυτό δίνει την αγάπη του χωρίς να θέλει πίσω.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα είναι πολύ δύσκολο.....Quote:
Originally Posted by george1520
Είναι δύσκολο για πολλούς ,είναι σαν να χάνεις ένα δικό σου άνθρωπο ,ενα δικό σου κομμάτι....
Το έχω ζήσει,μόνο ο χρόνος κατάφερε να μου το γιατρέψει όλο αυτό......
Σαν να χάνεις Ολη σου τη ζωή..Quote:
Originally Posted by ntinti
Ο χρόνος σταμάτησε.
Παραμονες του γάμου μου ,Κόσμος μπαινοβγαινε στο πατρικό μου και κάποιος αφεισε την πόρτα ανοιχτεί. ....Quote:
Originally Posted by george1520
Ξαφνικά ακούγεται φρενάρισμα πεταγομαστε έξω και στις ροδες του το σκυλάκι μας......
Το σκυλάκι που το είχα από 40 ημερών στο κρεβάτι μου .....
Ολα σταμάτησαν και αντί για γάμο ήταν σαν να είχαμε κηδεια.......
Τα παιδιά μου με παρακαλάνε χρόνια τωρα να παρουμε σκυλακι ,20 χρονια μετα και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να ξαπαπερασω το ίδιο ούτε καν το συζητάω...
Πόσο δίκιο έχεις! Και εγώ γι αυτό δεν παίρνω σκύλο.. Γιατί δεν αντέχω να ξαναπεράσω τα ίδια :(Quote:
Originally Posted by ntinti
Είναι οδυνηρή η απώλεια ενός ζώου και όσοι δεν το ζούνε δεν καταλαβαίνουν. Ούτε εγώ ήθελα άλλο. Ξεψύχησε στα χέρια μας. Πήρε όμως η μαμά μου γιατί μάθαμε με σκυλάκια. Τα τελευταία 8 χρόνια έχουμε 2 και τρέμω τη στιγμή που θα τα χάσω. Είναι τα μωράκια μας.
Δεν ξερω. Αισθανομαι ενοχες. Και ταυτοχρονα δειλιαζω. Αν η συμπαθεια της ηταν στη φαντασια μου, οποια προσεγγιση μου θα τη φερει σε δυσκολη θεση. Σιγουρα αισθανομαι πιο ασφαλης να μην προσπαθησω.Quote:
Originally Posted by blackbird
Αχ πήρε και η δική μου πριν κανά δίμηνο ,βασικά ήρθε στην πόρτα της και έκλαιγε και το μάζεψε και τελικά το κράτησε και είναι μια γλύκα!!!!!Quote:
Originally Posted by blackbird
Δεν θέλω να σκεφτώ αν.......
Ο ξαφνικός θάνατος εννοείται είναι χειρότερος.. Όσο αφορά τον δικό μας πόνο.. Εγώ θα ήθελα να πεθάνει ενώ κοιμάται. Ναι είναι ξαφνικός, ναι θα με πονέσει περισσότερο αλλά θα ξέρω ότι δεν θα ταλαιπωρηθείπριν πεθάνει. Εχω μπροστά μου κάποιους μήνες.. Εχω σκοπό να την πάρω παντού, να περάσω όσο πιο πολύ χρόνο μπορώ μαζί της.. Απλά τώρα είμαι στο δύσκολο στάδιο. Να το χωρέσει το μυαλό μου. Αλλά είναι γεμάτο από αλλά τόσα που δεν μπορώ να βάλω και αυτό.. Είναι ότι χειρότερο.Quote:
Originally Posted by ntinti
Ειναι κι αυτη η καθηγητρια, με εχει συμπαθησει μεν, αλλα το ματι της κουκουβαγια. Απλα ηθελα να ρωτησω πως της φανηκε η θεσσαλονικη. Και μετα θα της ελεγα να παει και στην Πατρα, στο καρναβαλι. Θα χαμογελουσε.
Πανο θα μπορεσεις να βοηθησεις περισσοτερο το σκυλακι σου αν καποιες στιγμες της ημερας εχεις κατι που θα στηριζει εσενα τον ιδιο. Οσοι φροντιζουν αρρωστους ειναι ευκολο να παθουν ψυχολογικη εξουθενωση. Τα εχω περασει κι εγω οταν ηταν αρρωστος ο σκυλακος μου.
Επισης μπλακ εισαι γεννημενη αριστουχος, χιχι! :o
Ρε συ σου δίνουν τόση αγάπη και γεμίζει το σπίτι θετική ενέργεια... καταλαβαίνω τον πόνο, δεν θες να ξεχάσεις το σκυλάκι σου, να το "προδώσεις" κτλ κτλ, αλλά ούτως ή άλλως δεν το ξεχνάς ποτέ, είναι πάντα στην καρδιά σου. Απλά σίγουρα χρειάζεσαι κάποιο χρόνο για να το διαχειριστείς. Εμάς προσωπικά μας βοήθησε.Quote:
Originally Posted by ntinti
Σε δύσκολη θέση δεν έρχεται κανείς με 2ο φιλικές κουβέντες όταν μάλιστα ο ίδιος ανέφερε κάτι για τον εαυτό του. Αν λες για την όμορφη συμμαθήτρια που σε έπιανε κουβέντα στο διάλειμμα... Ό,τι θες όμως.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Μ' αρέσει που κάθομαι και ασχολούμαι με ηλίθιες και βοηθώ. Παρτάκια. Δεν κοιτάς την δουλειά σου λέω εγώ; Άντε που θα σε αφήσω να μου προκαλέσεις και νεύρα. Τόσες μέρες μου πέρασε και ξέχασα την μαλακισμένη σου συμπεριφορά αλλά κάθε φορά έχεις το ταλέντο να μου σπας περισσότερο τα νεύρα από την προηγούμενη. Αναισθησία θέλετε λοιπόν και ο καθένας την πάρτυ του; Οκ λοιπόν. Αφού δεν γίνεται αλλιώς...
Ποιον βρίζεις?Quote:
Originally Posted by blackbird