με παρακολουθουν

μπου να σπουδασεισ η εκπαιδευση παιζει ρολο στην ποιοτητα ζωησ και σου δινει και 5 χρονακια παραπανω εγω ειμαι αποτυχημενοσ πτυχιουχοσ επιτυχημενοσ αγροτησ οσο να πεισ περναω καλυτερα απο εναν μεσο αγροτη πιο κυριλε οχι καλυτερα αρα διαλεγεισ τι θεσ τα κυριλικια απλα πραγματα οχι τα προτυπα η τα νορμαλ η τισ καφριλεσ βαλε προτεραιοτητεσ μπορεισ να σπουδασεισ και για να βελτιωσεισ τη θεση τησ γυναικασ γενικα οτι θεσ στην καλη κοινωνια ομωσ εμεισ δεν παμε ουτε εγω εχω ανθρωπουσ ετσι ειναι η ζωη μπορει και κανενασ να μην εχει

Boo.. Στην σχολή δεν γνωρισες άτομα; να μιλήσετε; Να κάνεις παρέες.. Το να είσαι σπίτι και να σκέφτεσαι όλα αυτά που λες ότι δεν έχεις δεν σε βοηθάει... Περπάτημα μπορείς να πας; ακουστικά στα αφτιά και περπάτημα.. Θα σε χαλαρώσει.. Κάτι για να μην αφήνεις γενικά το μυαλό σου να λειτουργεί περισσότερο από οσο πρέπει..

Προσπάθησε να επικεντρωθεις σε αυτά που έχεις στην ζωή σου και όχι σε αυτά που σου λείπουν.. Ότι είναι να έρθει, θα έρθει..χωρις άγχος

Νομίζω έβλεπες ψυχολόγο, αλλά πολύ σπάνια. Γνώμη μου είναι να πας να συζητήσεις με ψυχολόγο και το θέμα του άγχους, αλλά και το θέμα των ορίων. Παρατηρώ ότι αισθάνεσαι κάπως ενοχικά ή υποχρεωμένη στην οικογένεια. Ήρθε η αδερφή σου, παραπονέθηκε που κοιμάσαι πολύ και δεν σε βλέπει κι εσύ μείωσες την αγωγή σε βάρος της υγείας σου ας πούμε. Δεν είναι σωστό boo, πρέπει να θέσεις προτεραιότητες. Αν είχες ξέρω κι εγώ βαριά πνευμονία ή κάτι πιο σοβαρό κι ήσουν στο κρεββάτι, θα έπρεπε να σηκωθείς και να μη κοιμάσαι για να βλέπεις την αδερφή σου;
Δυστυχώς boo η οικογένειά σου από αυτά που μας λες δεν έχει καταλάβει τι περνάς, πόσο σοβαρή και ιδιαίτερη είναι αυτή η ασθένεια. Το ξέρω ότι σε αγχώνει πολύ αυτό, όπως γίνεται σε κάθε αλλαγή, ωστόσο θα είσαι καλύτερα αν ανεξαρτητοποιηθείς όσο το δυνατόν από αυτούς. Δούλεψέ το αυτό το κομμάτι με κάποιον ειδικό, παράλληλα με την αγωγή και τον ψυχίατρο. Δηλαδή ενήλικος άνθρωπος θα κάθεσαι να γίνεσαι χίλια κομμάτια για να ικανοποιείς τα θέλω των άλλων και να σου ζαλίζουν τον έρωτα όλοι για το τι θα κάνεις εσύ στη ζωή σου και την καθημερινότητά σου; Δεν πάει έτσι. Πόσο μάλλον που η ασθένεια που αντιμετωπίζεις είναι πολύ ιδιαίτερη κι αυτοί δεν έχουν πάρει χαμπάρι!!!

Αν όπως λες θες το χαρτί για να βρεις μια δουλειά,συνέχισε τη απλά με λιγότερο στρες και άγχος όσο δύσκολο κι αν ακούγεται.
Κάνε ότι καλύτερο μπορείς τότε αλλά μέχρι εκεί που μπορείς.
Κοίτα να αγαπάς τον εαυτό σου και να τον προσέχεις και το τι νομίζουν οι άλλοι για σένα να σου περνάει αδιάφορο.
Όσο για τα φάρμακα τι να πω...βλέπεις και πολύ αργά τον ψυχίατρο σου.
Απο την μια σε βοηθάνε και απο την άλλη σε δυσκολεύουν.Δύσκολη κατάσταση είναι η αλήθεια.
Για άλλη μια φορά θα σου πω πως δεν σε παρακολουθεί κανείς,διώξτο αυτό το άγχος.
Και οι γονείς σου σε αγαπάνε κι ας μην σε καταλαβαίνουν απόλυτα.
Σκέου οτι μόλις τελειώσεις την σχολή όλα θα αλλάξουν θα έχεις την δουλειά σου,θα μπορείς αν θες να ζείς και μόνη σου,θα κάνεις παρέες θα είναι όλα διαφορετικά.Να σκέφτεσαι και λίγο θετικά.
Και είπαμε μια-μια σταγόνα άγχους έξω απο την καθημερινότητά μας!

καλησπερα παιδια
εχω γνωρισει καποιες κοπελες αυτο το 3μηνο αλλα ειναι εξω απο τα νερα μου.ειναι 19 και ειμαι 30+.. δεν εχουμε κοινα ενδιαφεροντα οι κουβεντες ειναι περι μαθηματων.εχω βγει και εξω μαζι τους για καφε αλλα εφευγα δε μπορουσα..αλλα θελουν αλλα θελω.. που και να θελαμε τα ιδια και να καναμε και στενη παρεα δε θα μπορουσα να τους πω τι νοιωθω..
ψυχολογο θα δω σε λιγο λιγοτερο απο 1 μηνα.μου το ειχε πει κι εκεινη οτι ειμαι ενοχικη.και ειμαι..σημερα εκανα μια κουβεντα με τη μανα μου αφου τσακωνοταν με τους υπολοιπους και της ειπα οτι θελω να φυγω απο το σπιτι γιατι δεν αντεχω αλλο.μου ειπε αμα μπορεις κανε το αλλα εμεις δε μπορουμε να βοηθησουμε.οταν τους τα ακουμπαω ειναι καλα τωρα δε μπορουν να βοηθησουν..τι να κανω με 300 το μηνα οταν το φθηνοτερο στην πολη μου ειναι 200ευρω?μετα με εκανε χαλια γιατι μου ελεγε δε μ αρεσει που εισαι μαζι μας αλλα ονειρα ειχα εγω..περιμενα να εχεις παντρευτει να εχεις μια δουλεια να εχεις παιδι κλπ κλπ.νοιωθω ενα τιποτα.θελω να κλαψω και δε μπορω..

Αν η μάνα σου ονειρευότανε για εσένα να γίνεις αστροναύτης και δεν γινόσουν έπρεπε να στο κοπανάει ή να αισθάνεσαι ένα τίποτα boo;
Τη ζωή μας δεν την ζούμε για να εκπληρώσουμε τα όνειρα των γονιών μας αλλά τα δικά μας. Και μακάρι δηλαδή ότι ονειρευόμασταν να γινόταν πάντοτε πραγματικότητα, αλλά συνήθως μόνο ένα μέρος των στόχων μας πραγματοποιούνται και συχνά αλλάζουμε και οι ίδιοι όνειρα και στόχους στην πορεία. Υπάρχουν οι αστάθμητοι παράγοντες, υπάρχουν δυσκολίες, υπάρχουν χίλια μύρια που μπορεί να αναγκάσουν τον καθένα μας να προσαρμόσει τη ζωή του και την καθημερινότητά του σε άλλα δεδομένα. Το θέμα είναι να μην χάνουμε την πίστη στον εαυτό μας και να μη σταματάμε να αγωνιζόμαστε για το καλύτερο δυνατό.

Αν είσαι εσύ ένα τίποτα με τόσα πράγματα που έχεις καταφέρει και με τα τόσα άσχημα παιχνίδια που παίζει το μυαλό σου κατά καιρούς, εμείς τι θα έπρεπε να πούμε για τον εαυτό μας βρε boo; Ξέρεις πολύ καλά ότι έχεις καταφέρει πολλά και ότι θα καταφέρεις περισσότερα, είναι μία άσχημη φάση και θα περάσει. Καταλαβαίνω πόσο κουραστικό είναι όλο αυτό για εσένα, ωστόσο είσαι μαθημένη στα δύσκολα, είσαι γενναία και θα περάσει κι αυτό...

Συμφωνώ απόλυτα με την Σονια..
Μακαρι να φύγεις από το σπίτι σύντομα. Η μαμά σου μπορεί πως όλα αυτά που σου λέει είναι για το καλό σου αλλά σε καταστρέφει.. Είναι καιρός boo να πάρεις την ζωή σου στα χέρια σου.. Ο καθένας ζει την ζωή του.. Τα όνειρα είναι δικά του και ας τα πραγματοποιησει αυτός.. Όχι τα παιδιά του.

Δώσε ευκαιρία στα άτομα από την σχολή. Εγώ μπορώ να μιλήσω με όλους τους ανθρώπους.. Όλων των ηλικιών.. Θα βρείτε ένα κοινό σημείο.. Έτσι θα αρχίσεις να ανοίγεις τον κύκλος σου και να γνωρίσεις κι άλλο κόσμο

Οι γονείς καμία φορά μας λένε πράγματα για το καλό μας ή για να μας ταρακουνησουν ,αλλά μπορεί να διαλέγουν την λάθος χρονική στιγμή ή τα λένε με λάθος τρόπο με αποτέλεσμα να τα πέρνουμε άσχημα.
Είμαι σίγουρη πως η μαμά σου θέλει το καλύτερο για εσένα και στεναχωριέται αν σε βλέπει και εσένα στεναχωρημενη και στρεσαρισμενη.
Όλοι όταν κανουμε παιδιά έχουμε ένα πλάνο στο μυαλό μας, να μεγαλώσουν να σπουδάσουν να είναι πάνω απ'όλα γερά και εμείς μαζί τους δυνατοί να τους εξοπλισουμεμε με ότι καλύτερο από εφόδια υπάρχουν για να μπορέσουν με την σειρά τους να σταθούν μόνοι τους στα πόδια τους και Ν ξεκινήσουν και αυτοί να φτιάχνουν τις δικές τους οικογένειες.
Όταν ομως τα χρόνια περνούν και βλέπουν ότι κάποια από αυτά τα "σχεδια" τους δεν βγαίνουν στεναχωριουνται και ανυσηχουν.....
Σου λέει για πόσο καιρό θα είμαι εγώ ακόμα εδώ δίπλα σας να σας φροντίζω και να σας προσέχω. Θέλουν να ξέρουν πως το παιδί τους έχει βρει και αυτό τον άνθρωπο του να γίνει ανεξάρτητο και να είναι ήρεμοι και αυτοί ότι τώρα πλέον και να "φύγουν " το παιδί τους θα έχει ένα στήριγμα πίσω τους....
Και πολλές άλλες ανασφάλειες και ανησυχίες που μπορώ να Στα γράφω μέχρι αύριο.
Προσπάθησε να βρεις την δύναμη Ν κανεις μια Νέα Αρχή μόνη σου,στην αρχή τίποτα δεν θα είναι εύκολο αλλά πιστεύω πως αν δει η μητέρα σου πως προσπαθείς σίγουρα θα σε βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί.

η μανα μου χτες μου ειπε οτι ειμαι ανικανη να μεινω μονη μου.τα πηρα ασχημα..

Quote:

---

Originally Posted by boo

η μανα μου χτες μου ειπε οτι ειμαι ανικανη να μεινω μονη μου.τα πηρα ασχημα..

---

Μόνο έτσι θα φύγεις και θα μείνεις μονη σου.. Οταν νευριάσεις... Φύγε από εκεί μέσα να βρεις την ηρεμια σου

θελω πολυ να φυγω ναι.. θυμωνω ασφυκτιω πνιγομαι φοβαμαι εδω μεσα..
300ευρω παιρνω ..πως να συντηρισω σπιτι???
ειμαι εγκλωβισμενη.. εχω και τη σχολη και δε εχω χρονο για δουλεια αν και αμφιβαλω αν θα τα καταφερνα να δουλεψω τουλαχιστον αυτον τον καιρο..

Quote:

---

Originally Posted by boo

θελω πολυ να φυγω ναι.. θυμωνω ασφυκτιω πνιγομαι φοβαμαι εδω μεσα..
300ευρω παιρνω ..πως να συντηρισω σπιτι???
ειμαι εγκλωβισμενη.. εχω και τη σχολη και δε εχω χρονο για δουλεια αν και αμφιβαλω αν θα τα καταφερνα να δουλεψω τουλαχιστον αυτον τον καιρο..

---

Δεν ξέρω ποσο είναι το ενοίκιο εσάς εκεί.. Τα 300 ευρώ είναι επίδομα; δεν μπορείς να ανεβάσεις το ποσό? Να το ψάξεις λίγο?

Η σχολή όντως σαρεσει? Την αλήθεια πες! Γιατί μου φαίνεται όνειρο της μαμάς και όχι δικό σου. Αν δεν είναι δικό σου όνειρο.. Αστην.. Βρες δουλειά τις ώρες που πας σχολή. Θα δεις ότι θα ηρεμήσεις. Θα κάνεις ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ επιλογές, θα ζήσεις τη ζωη ΣΟΥ.. Παλεύουμε για τα δικά μας όνειρα. Όχι των άλλων. Αλλιώς δεν ζούμε. Δεν γελάμε.. Δεν είμαστε εμείς.

Μπου πως εισαι;; Νιώθεις καλύτερα από συμπτώματα;

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Δεν ξέρω ποσο είναι το ενοίκιο εσάς εκεί.. Τα 300 ευρώ είναι επίδομα; δεν μπορείς να ανεβάσεις το ποσό? Να το ψάξεις λίγο?

Η σχολή όντως σαρεσει? Την αλήθεια πες! Γιατί μου φαίνεται όνειρο της μαμάς και όχι δικό σου. Αν δεν είναι δικό σου όνειρο.. Αστην.. Βρες δουλειά τις ώρες που πας σχολή. Θα δεις ότι θα ηρεμήσεις. Θα κάνεις ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ επιλογές, θα ζήσεις τη ζωη ΣΟΥ.. Παλεύουμε για τα δικά μας όνειρα. Όχι των άλλων. Αλλιώς δεν ζούμε. Δεν γελάμε.. Δεν είμαστε εμείς.

---

δε βρισκεις σπιτι κατω απο 200 ευρω...το εχω ψαξει.. ναι τα 300 ειναι το επιδομα..
η σχολη αυτη ηταν απο τις τελευταιες επιλογες αλλα επρεπε να κανω κατι μπας και δουλεψω στο μελλον. στην 1η μου σχολη δεν αντεχα να δουλεψω και δε μ αρσε να αχοληθω.τωρα αυτη εχειι μαθηματα που μου αρεσουν.καποια οχι ολα. η σχολη που θα καραγουσταρα ειναι στην αθηνα αλλα δεν επαιζαν χρηματα για να παω εκει.οποτε θελοντας και μη ειμαι σε αυτην την σχολη.εχει ενδιαφερον σε καποια μαθηματα

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Μπου πως εισαι;; Νιώθεις καλύτερα από συμπτώματα;

---

τα ιδια ειμαι πανω κατω. ερχονται ωρες ωρες που δεν το σκεφτομαι..αλλες παλι.. αμα πετυχω και κανεναν αστυνομικο στο δρομο εχω θεμα

Boo... Μόνο όσοι έχουν πτυχίο δουλεύουν; ή μάλλον πιστεύεις πως όσοι έχουν ένα χαρτί κάνουν την δουλειά που σπουδασαν;