αυτή η ταινία είναι διασκευή ενός έργου του Σαίξπηρ.
η δική μου εφηβία ήταν χλιαρή -σαν του Πορτοκάλογλου ;)- και εκτός ελαχιστων εξαιρέσεων, δεν θέλω να γυρίσουν ποτέ.
ωραία φιλμάκια είναι και το 16 candles. breakfast club.
Printable View
αυτή η ταινία είναι διασκευή ενός έργου του Σαίξπηρ.
η δική μου εφηβία ήταν χλιαρή -σαν του Πορτοκάλογλου ;)- και εκτός ελαχιστων εξαιρέσεων, δεν θέλω να γυρίσουν ποτέ.
ωραία φιλμάκια είναι και το 16 candles. breakfast club.
Χάλια αισθάνομαι, χάλια, αδυναμία, κόπωση, ταραχή. Ξεκίνησα πριν 4 μήνες να πηγαίνω καρδιολόγο, λίγη πίεση είχα, ξεκίνησα μισό χαπακι , ρύθμισε και την πίεση και τις ταχυπαλμιες αλλά συνεχίζω να αισθάνομαι χάλια. Έκανα σε αυτό το διάστημα 4 καρδιογράφηματα το ένα καλύτερο από το άλλο, τριπλεξ καρδιάς κανονικό, τριπλεξ καρωτίδων κανονικό αλλά αισθάνομαι χάλια. Θα βάλω και χολτερ την άλλη εβδομάδα να δούμε. Ψυχοσωματικά πάλι.
Την ίδια μάχη δίνουμε όλοι με τα ψυχοσωματικά...Εμένα με χτυπάει στο στομάχι και μου κόβεται η όρεξη...Νόμιζα έχω πρόβλημα και έκανα 2 γαστροσκοπήσεις αλλά τελικά είναι ψυχοσωματικά..Εκοψα και τον καφέ και είδα βελτίωση...Ολα αυτα είναι αποτέλεσμα της μή φυσιολογικής ζωής που ζούμε.
Προτείνετε και σε μένα καμία κωμωδιουλα μπας και ανέβει το κέφι.
Σήμερα αισθάνομαι χαλιααααααα, θέλω να το φωνάξω αλλά είναι ώρα κοινής ησυχίας.
Αισθάνομαι έναν πόνο στο στήθος, έντονο άγχος, απαισιοδοξία, θλίψη, μοναξιά και όλα τα σκατα.
Πώς θα βρούμε έναν τρόπο να γίνουμε καλά; Γιατί άρχισε να με κουράζει αυτή η κατασταση:(
Μια ευχάριστη εικόνα προϊνιάτικα, σ' ένα βενζινάδικο που μπήκα για να βαλω καύσιμα. Μια κότα με τα μικρά της να κάνουν βόλτα μπροστά απ το κατάστημα του πρατηρίου και παρακεί άλλες δυο κότες, αφημένα ελεύθερα να κυκλοφορούν στο χώρο ο οποίος είχε και λίγο αυλή εκτός του χώρου εξυπηρέτησης, κι ο ιδιοκτήτης άφησε αυτή την λίγη αυλή να αξιοποιείται με στέγη, φροντίδα κι άνεση να κυκλοφορούν, αυτά τα μικρά ζωντανά. Κι αμέσως καταλαβαίνω, βγάζω καλά συμπεράσματα για τον κόσμο που δουλεύει εκεί ή είναι ιδιοκτήτες, καλος κόσμος κι αυτό το διαπιστώνω κι απ το ύφος του προσώπου τους. Αλλά κι η γαλήνη που σου μεταδίδεται όταν προϊνιατικα είσαι σε φάση σκέψεων που προκαλούν εκνευρισμούς, που μονοπωλούν προϊνιάτικα τη σκέψη, κι έπειτα ν' αγωνίζεσαι να κρατήσεις μέσα σου αυτή την ευχάριστη εικόνα, που ξυπνάει αυτόματα και τα φιλοζωικά αισθήματα. Άραγε για πόσο καιρό θα χαίρονται μαζί.Οι άνθρωποι που ναι βαθιά φιλόζωοι λυπούνται όταν βλέπουν τέτοιες ωραίες μικρές οικογένειες να χωρίζουν, περισσότερο κι απ ότι για τους ανθρώπους, λόγω του αδύναμου, της αθωότητας και του ότι ο χωρισμός δεν εξαρτάται απ αυτά. Όμως η φύση προίκισε ο χωρισμός αυτός να βιώνεται απ τα ίδια ελάχιστα έως αναπαίσθητα, προσωρινά. Όμως αυτό που προέχει είναι να κρατήσω όσο γίνεται για γαλήνη έστω μελαγχολική βαθιά φιλόζωου, αυτή την ωραία εικόνα για όσο περισσότερο γίνεται χωρίς όμως να πέσω στην παγίδα της σκέψης η ανάκληση της να ναι πηγή μελαγχολίας.
Νιώθω άσχημα, πέθανε κάποιος που ήξερα... Δεν ξεκίνησε καλά η μέρα...
η αλήθεια είναι πως δεν βλέπω πολλές κωμωδίες. δεν γελάω εύκολα, γενικά.
το good place που είναι σειρά σου προτείνω.
είναι ωραίες οι coming of age ταινίες, ειδικά οι πιο "σκληρές" δηλαδή πιο βαθιές στα θέματά τους, όπως το ladybird, μου αρέσουν κι εμένα. μια εποχή νομίζω είχα πιάσει να δω όλες τις ταινίες του Χιούτζες. huges αγγλιστή.
αισθάνομαι πως είναι κρίμα ένα κρίμα αισθάνομαι.
Εμένα μου αρέσει κωμωδία στυλ sick note 2017-18. Κρίμα που το έκοψαν.
Ούτε εγώ βλέπω κωμωδίες...Δεν μου αρέσουν...Δεν γελάω..
Το 10 things i hate about you δεν είναι κωμωδία.
Ωραίο το Ladybird αλλα λίγο κοριτσίστικο για άντρες.
Player να δεις το The edge of seventeen.
Μια ''σκληρή'' ταινία ενηλικίωσης είναι το Donnie Darko που είναι και μια από τις αγαπημένες μου όλων των εποχών.
Εχθές το βράδυ είδα το Babylon,σκηνές από το οποίο είχα δει προχθές στο όνειρό μου...Μαλάκα είναι dope!..Βλέπω το μέλλον μέσα από τα όνειρά μου!...Και μετά μου λέτε ότι δεν υπάρχουν ψυχές και υπερφυσικές δυνάμεις.
Καμμία σχέση...Εσύ λες το ντεζα βου...Εγω τις είδα τις σκηνές στο όνειρο και τις θυμόμουν κατα την διάρκεια της ημέρας και το βράδυ τις είδα στην ταινία...Μου έχει συμβεί πολλές φορές...Οπως και το να δω ότι επισκέπτομαι εναν τόπο και την επόμενη μέρα τον επισκέπτομαι πραγματικα.
εγω κάτι τέτοια τα ζω συνέχεια. τόσο που δεν τους δίνω πια σημασία. μιλάμε ολόκληρες σκηνές από έργα, πχ. ή κάδρα από ταινίες.
καλά το Ντόνι Ντάρκο το λατρεύω. είναι μια οικογενειακή ταινία, αφού παίζουν τα παιδιά και σκηνοθετεί μπαμπάς..!!
έχει και φοβερή μουσική.
στο edge of seventeen παιζει η Rachel Woods? αν είναι αυτή που νομίζω είναι πολύ τολμηρή για τα 17, ρεαλιστική όμως τη λες.
το Babylon παίζει να είναι ταινιάρα κι αυτή, παίζει κι ο αγαπημένος μου Μάλεκ..
αγορίστικο ίσως είναι το beautiful boy.
αισθάνομαι μια καταπίεση ένα πράμα. μια ακύρωση. για τους άλλους είναι απλά Σάββατο.
Καλησπέρα σας.
Αυτό που λέτε είναι ντεζα βου.
Το έχω πάθει και εγώ άπειρες φορές και σκέφτομαι πως το έχω δει και μετά το έχω ζήσει. Αλλά ισχύει το ανάποδο.
Ωραίες οι προτάσεις για ταινίες, θα τις τσεκαρω θα δω τρέιλερ και άμα δω κάποια ενδιαφέρον θα την δω.
Κατά βάση ούτε εμένα με τρελαίνουν οι κωμωδίες εκτός από κλασικές, όπως το american pie, scary movie ,και τέτοια.
Συνήθως βλέπω τρόμου, μυστηρίου και scifi.