πρεπει να πεθανω

Quote:

---

Originally Posted by aleg

δεν εχω καν την διαθεση να προσπαθησω.ειμαι σιγουρη πως και να κλεισω ραντεβου σε ψυχολογο δεν θα παω.ο ψυχολογος θα με βοηθησει στο πως να σκεφτομαι ,να χω αυτοπεποιθηση και κατι τετοια.δεν εχω διαθεση να αλλαξω εγω τον εαυτο μου για να μαι αρεστη.αμα θελουν να αλλαξουν οι αλλοι για μενα.και αν αλλαξω θα εχω απλα αλλαξει δεν σημαινει οτι δεν θα χω αλλα προβληματα αργοτερα.

---

Δεν ξερω αλλά μήπως δεν θέλεις να βοηθήσεις καθόλου τον εαυτό σου και απλά ψάχνεις δικαιολογίες. Κανείς δεν σου ζητάει να αλλάξεις τον χαρακτήρα σου! Αυτό έτσι κι αλλιώς δεν γίνεται, ο ψυχολόγος ή οποιοσδήποτε άλλος θα σε βοηθήσει να έχεις μιά άλλη οπτική γιά την ζωή σου. Και αυτό πάλι "αμα θελουν να αλλαξουν οι αλλοι για μενα" το βρίσκω εγωιστικό, εσύ όπως λες δεν θέλεις να αλλάξεις και σωστά, κατόπιν ζητάς να αλλάξουν οι άλλοι, δηλαδή να κάνουν οι άλλοι αυτό που δεν θέλεις να κάνεις εσύ! Το βρίσκεις λογικό; Λυπάμε αλλά αντιφάσκεις. Από αυτά που γράφεις εγώ βλέπω ότι το πρόβλημά σου δεν είναι η κατάθλιψη ή η απογοήτευση αλλά μιά εμμονή που έχεις με την κατάστασή σου, σου αρέσει να είσαι σε κατάθλιψη; Καλοπροαίρετα στο λέω άλλαξε οπτική, ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι θέλω να σε βοηθήσω, όμως ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ να μην υποφέρεις, ΠΡΕΠΕΙ όχι να πεθάνεις ΑΛΛΑ να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Αυτά από εμένα.

aleg, πολύ καλά σου τα λένε όλα τα μέλη που χουν μιλήσει πριν από μένα. Τουλάχιστον παρε καποιες συμβουλές ή συγκράτησε ωραία λόγια από τα όσα σου γράφουν, και για αρχή απλά προσπάθησε να τα βάλεις στη διαδικασία της σκέψης, αν θα μπορούσαν να ναι τα πράγματα όπως σου τα λένε. Μέσα από τα δικά σου όμως μνμτα μου φαινεται πως εσύ έχεις καταδικάσει τον εαυτό σου.
Σε 10 χρόνια από τωρα θα θυμάσαι τον εαυτό σου πως είναι σήμερα και θα τραβάς τα μαλλιά σου επειδή στο τωρα επέτρεψες στον εαυτό σου να βολευτεί στη στασιμότητα της απόγνωσης παρά να αγωνιστεί να αλλάξει. Μπορεί όμως να χαίρεσαι τότε και να σαι ευτυχισμένη αν στο τωρα ξεκινήσεις αυτό τον αγώνα, γιατί τότε θα απολαμβάνεις τα αποτελέσματα του αγώνα. Και το χειρότερο να φτάσεις σε μια ηλικία με άσπρα μαλιά και να διερωτάσαι, τόσα χρόνια γιατί τα χαλασα? Δυστυχώς όμως εσύ έχεις προκαταλάβει το μέλλον σου να ναι το ίδιο και κάποτε και χειρότερο απ΄ότι είναι τωρα. Και είσαι μόνο 24 χρονών. Πολλοί ανθρωποι, αρκετά μεγαλήτεροι σου θα ζηλεύανε να ναι στην ηλικία σου για να κανουν τα τοσα πολλά θα μπορούσαν να κάνουν στην ηλικία σου αλλά για οποιουσδήποτε λογους δεν τα έκαναν και τωρα μετάνοιωσαν, και τωρα βιώνουν την χωρίς διέξοδο απόνωση. Εσύ έχεις ακόμα αρκετή διέξοδο μπροστα σου!

Quote:

---

Originally Posted by Makis15n

Δεν ξερω αλλά μήπως δεν θέλεις να βοηθήσεις καθόλου τον εαυτό σου και απλά ψάχνεις δικαιολογίες. Κανείς δεν σου ζητάει να αλλάξεις τον χαρακτήρα σου! Αυτό έτσι κι αλλιώς δεν γίνεται, ο ψυχολόγος ή οποιοσδήποτε άλλος θα σε βοηθήσει να έχεις μιά άλλη οπτική γιά την ζωή σου. Και αυτό πάλι "αμα θελουν να αλλαξουν οι αλλοι για μενα" το βρίσκω εγωιστικό, εσύ όπως λες δεν θέλεις να αλλάξεις και σωστά, κατόπιν ζητάς να αλλάξουν οι άλλοι, δηλαδή να κάνουν οι άλλοι αυτό που δεν θέλεις να κάνεις εσύ! Το βρίσκεις λογικό; Λυπάμε αλλά αντιφάσκεις. Από αυτά που γράφεις εγώ βλέπω ότι το πρόβλημά σου δεν είναι η κατάθλιψη ή η απογοήτευση αλλά μιά εμμονή που έχεις με την κατάστασή σου, σου αρέσει να είσαι σε κατάθλιψη; Καλοπροαίρετα στο λέω άλλαξε οπτική, ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι θέλω να σε βοηθήσω, όμως ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ να μην υποφέρεις, ΠΡΕΠΕΙ όχι να πεθάνεις ΑΛΛΑ να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Αυτά από εμένα.

---

συμφωνω απολυτα.
να συμπληρωσω μονο, οτι η δικη μου εντυπωση ειναι, οχι οτι δεν θελει να βγει απ την καταθλιψη η αλεγκ, γιατι δεν ξερω αν ειναι σε καταθλιψη η σε μια κακη διαθεση, αλλα οτι δεν θελει να κανει απολυτως καμια προσπαθεια και καμια αλλαγη, ΘΕΛΕΙ ομως να ευτυχησει. εξ ου και το "ας αλλαξουν αλλοι". αυτο, δεν εχει παρατηρηθει ποτε... οποτε υπαρχουν μηδενικες πιθανοτητες να γινει. ουτε οι αλλοι αλλαζουν, ουτε λυνονται μονα τους τα θεματα μας.
και το να ειναι σε κακη διαθεση το καταλαβαινω.
το να ξερει δια της μαντικης τι ακριβως θα πει και θα κανει ενας ψυχολογος , χωρις να εχει επισκευθει κανεναν, μου ειναι εντελως ακατανοητο...

Quote:

---

Originally Posted by aleg

το χω σκεφτει επανηλημενα και εχω βρει λυση για τα προβληματα μου.η αυτοκτονια.το θεμα ειναι γιατι δεν το παιρνω αποφαση να το κανω επιτελους να ησυχασω.τι περιμενω;ειμαι ο πιο ηλιθιος,ασημαντος,σπαστικο ς,κακος και αχρηστος ανθρωπος του κοσμου.ενα σκουπιδι που δεν εχει καρδια ουτε ψυχη ουτε αισθηματα και δεν αξιζει τιποτα και δεν ειναι αξιο για τιποτα.ντρεπομαι γ αυτα και παλι δεν ειμαι αξια ουτε να αυτοκτονησω.γιατι;

---

Γιατι οσο δειλή εισαι για να αυτοκτονήσεις αλλο τόσο δειλή είσαι και για να ζήσεις... Οποτε οποιο δρόμο και να ακολουθήσεις θα χρειαστει να βρεις το θαρος για να το κάνεις. Αφου αναγκαστηκα καποια στιγμη θα πρεπει να βρεις το θάρος, χρησιμοποίησε το για να ζησεις καλητερα και όχι για να αυτοκαταστραφεις κάτι που το κάνεις ήδη!

Quote:

---

Originally Posted by aleg

δεν εχω καν την διαθεση να προσπαθησω.ειμαι σιγουρη πως και να κλεισω ραντεβου σε ψυχολογο δεν θα παω.ο ψυχολογος θα με βοηθησει στο πως να σκεφτομαι ,να χω αυτοπεποιθηση και κατι τετοια.δεν εχω διαθεση να αλλαξω εγω τον εαυτο μου για να μαι αρεστη.αμα θελουν να αλλαξουν οι αλλοι για μενα.και αν αλλαξω θα εχω απλα αλλαξει δεν σημαινει οτι δεν θα χω αλλα προβληματα αργοτερα.

---

δν είναι τρομερά εγωϊστικό αυτο?
να αλλαξουν οι αλλοι???
εμείς επιλεγουμε σε ποιους θελουμε να είμαστε ανάμεσα.

πάντα κ όλοι θα έχουμε προβλήματα.
αυτο δν σημαίνει πως δν μπορούμε να χαρούμε κ να ζήσουμε ευτυσισμένες στιγμές.

εγώ θα σου έλεγα πως μια επίσκεψη σε ψυχολογο θα σου άλλαζε γνώμη.
μπορεί να σε βοηθήσει.

δεν θελω να αναλυσω την ζωη μου σε καποιο ψυχολογο,βαρεθηκα να σκεφτομαι τα προβληματα μου,θελω να λυθουν ολα ως δια μαγειας.αυτο που ειπα να αλλαξουν οι αλλοι δεν εννοω οτι θα τους πιεσω να αλλαξουν αλλα οτι βαρεθηκα ν ακουω οτι ειμαι εγω σε ολα λαθος,δεν γινεται ολο και κατι καλο θα χω πανω μου αρα το προβλημα ειναι δικο τους,δεν κρινω οτι πρεπει να αλλαξω εμενα σε καποια θεματα.για παραδειγμα μου λενε ολοι οτι μιλαω αποτομα και εκνευριζομαι που μου το λενε ατομα που ειναι αναγωγα και δεν εχουν τροπους και δεν ξερουν να μιλανε.μπορει καμια φορα να μιλαω αποτομα αλλα ειναι ο τονος της φωνης μου δεν θα τον αλλαξω ασ αλλαξουν αυτοι δηλαδη να σκεφτουν οτι δεν το κανω επιτηδες η εστω οτι μπορει να μαι πιεσμενη εκεινη τη στιγμη.αλλα το αποτελεσμα ειναι να βγαινω κακια εγω και να μου λενε φυγε δεν γουσταρουμε να σου ξαναμιλησουμε.
φυσικα και θα προτιμουσα ν αευτυχισω απο το να πεθανω αλλα η ευτυχια κραταει παντα πιο λιγο απ οτι η θλιψη.δε λεω μεχρι πριν λιγο καιρο μου τα φερνε βολικα η ζωη κ οποτε ημουν χαλια ψυχολογικα μου στελνε καποιον ανθρωπο που θα με εκανε χαρουμενη για λιγο η απασχολουσε ευχαριστα την ζωη μου.τωρα ομως εχει πολυ καιρο να γινει κατι τετοιο και δεν αντεχω αλλο να περιμενω.και εχω προσεξει πως καθε φορα που καποιος με πληγωνει εγω θυμαμαι κ τις προηγουμενες φορες και ο πονος πολαπλασιαζεται.δεν ποναω απλα αλλα καθε φορα και πιο πολυ.δεν ξερω αν με καταλαβαινει κανενας...

Quote:

---

Originally Posted by aleg

δεν θελω να αναλυσω την ζωη μου σε καποιο ψυχολογο,βαρεθηκα να σκεφτομαι τα προβληματα μου,θελω να λυθουν ολα ως δια μαγειας.αυτο που ειπα να αλλαξουν οι αλλοι δεν εννοω οτι θα τους πιεσω να αλλαξουν αλλα οτι βαρεθηκα ν ακουω οτι ειμαι εγω σε ολα λαθος,δεν γινεται ολο και κατι καλο θα χω πανω μου αρα το προβλημα ειναι δικο τους,δεν κρινω οτι πρεπει να αλλαξω εμενα σε καποια θεματα.για παραδειγμα μου λενε ολοι οτι μιλαω αποτομα και εκνευριζομαι που μου το λενε ατομα που ειναι αναγωγα και δεν εχουν τροπους και δεν ξερουν να μιλανε.μπορει καμια φορα να μιλαω αποτομα αλλα ειναι ο τονος της φωνης μου δεν θα τον αλλαξω ασ αλλαξουν αυτοι δηλαδη να σκεφτουν οτι δεν το κανω επιτηδες η εστω οτι μπορει να μαι πιεσμενη εκεινη τη στιγμη.αλλα το αποτελεσμα ειναι να βγαινω κακια εγω και να μου λενε φυγε δεν γουσταρουμε να σου ξαναμιλησουμε.
φυσικα και θα προτιμουσα ν αευτυχισω απο το να πεθανω αλλα η ευτυχια κραταει παντα πιο λιγο απ οτι η θλιψη.δε λεω μεχρι πριν λιγο καιρο μου τα φερνε βολικα η ζωη κ οποτε ημουν χαλια ψυχολογικα μου στελνε καποιον ανθρωπο που θα με εκανε χαρουμενη για λιγο η απασχολουσε ευχαριστα την ζωη μου.τωρα ομως εχει πολυ καιρο να γινει κατι τετοιο και δεν αντεχω αλλο να περιμενω.και εχω προσεξει πως καθε φορα που καποιος με πληγωνει εγω θυμαμαι κ τις προηγουμενες φορες και ο πονος πολαπλασιαζεται.δεν ποναω απλα αλλα καθε φορα και πιο πολυ.δεν ξερω αν με καταλαβαινει κανενας...

---

...λυπάμαι που θα στο πω, αλλά εχεις ΠΟΛΥΥΥΥΥ δρομο μπροστά σου....:(
Κανεις δυο σημαντικά λάθη: το ένα είναι πως τα ρίχνεις ολα στους άλλους και το άλλο πως τα περιμένεις όλα από τους άλλους.
Αυτό σημαίνει πως δεν μπορείς να αντλήσεις χαρά και ικανοποίηση από σένα, πως δεν είσαι ολοκληρωμένη σαν άνθρωπος και επειδή ασυνείδητα το ξέρεις, βγάζεις όλη αυτή την ανασφάλεια στους..... άλλους.
Αυτό λεγεται αναζήτηση ψυχολογικής πατερίτσας, λάθος τρόπος αναζήτησης αποδοχής και τεράστο κενό στο θέμα της αυτογνωσίας σου.
Θεωρώ πως εκτός από το ότι πρέπει να πας σε ειδικό, πρέπει να πας και μια βόλτα μέσα σου, όσο και αν σε τρομάζει ή σε πληγώνει αυτό.
φιλικά.

πως αντλει ενας ανθρωποςχαρα και ικανοποιηση απο τον εαυτο του;να σκεφτομαι μονο την παρτη μου;να βγαινω μονη μου;να χορευω μονη μου;να πηγαινω εκδρομες μονη μου;να φτιαχνομαι μονη μου αν δεν εχω φιλο;μου φαινεται κακομοιριστικο να ειναι καποιος τελειως μονος ειδικα για μια ζωη.

Quote:

---

Originally Posted by aleg

πως αντλει ενας ανθρωποςχαρα και ικανοποιηση απο τον εαυτο του;να σκεφτομαι μονο την παρτη μου;να βγαινω μονη μου;να χορευω μονη μου;να πηγαινω εκδρομες μονη μου;να φτιαχνομαι μονη μου αν δεν εχω φιλο;μου φαινεται κακομοιριστικο να ειναι καποιος τελειως μονος ειδικα για μια ζωη.

---

όχι, κάνεις λάθος....δεν καταλαβες τι λέω....
Ενας άνθρωπος όταν ξέρει τι θέλει, όταν είναι χαρούμενος μέσα του γιατί νιώθει πως παλευει, πως πάει μπροστά, πως μαθαίνει τον ίδιο τον εαυτό του όλο και περισσότερο, τότε αντλεί χαρά από μέσα του.
Παράλληλα, κερδίζει ανθρώπους έτσι.
Σκέψου λίγο: με τι άτομα θες να κάνεις παρέα?
Θα σε προσέλκυε ποτέ ένας άνθρωπος που μιλάει έντονα, βγάζει νεύρα, μιζεριάζει και λέει πως θέλει να πεθάνει?
Εγώ, θα έτρεχα μακριά πάντως.

οταν ειμαι με παρεα προσπαθω να ειμαι ευδιαθετη.σε κανεναν δεν εχω πει οτι θελω να πεθανω.που και που πεφτω σε σκεψεις εκει που διασκεδαζουμε αλλα προσπαθω να μην φαινεται.νομιζω πως ξερω τι θελω,απλα να περναω καλα με παρεα βολτες κ τετοια.και αυτο δεν το χω γ αυτο ειμαι δυστυχισμενη.απο την αλλη βεβαια σκεφτομαι οτι οταν κερδιζεις ανθρωπους κερδιζεις και πιο πολυ πονο και προδωσια

Quote:

---

Originally Posted by aleg

απο την αλλη βεβαια σκεφτομαι οτι οταν κερδιζεις ανθρωπους κερδιζεις και πιο πολυ πονο και προδωσια

---

Δεν ξερω πως εχεις μεσα σου το “κερδιζω ανθρωπους" και που ειναι παντα αυτοι που σε απογοητευουν :)

Aleg ο αέρας είναι καλός γιά να τον αναπνέουμε αλλά αλλαγές στην ζωἠ μας δεν μπορεί να κάνει, από αυτά που γράφεις βγαίνει καθαρά το συμπέρασμα ότι το μυαλό σου είναι ένα κουβάρι γεμάτο μπερδέματα και αντιφάσεις. Δεν είσαι σε θέση να το ξεμπερδέψεις μόνη σου και φαίνεται καθαρά, εδώ τουλάχιστον το κατάλαβαν όλοι, είναι οφθαλμοφανέστατο. Σου λένε όλοι μηδενός εξαιρουμένου να μιλήσεις με κάποιον να σε βοηθήσει και αρνείσαι πεισματικά, σε ψυχολόγο δεν θέλεις να πας, σε "ξένο" δεν θέλεις να πας, θέλεις να μιλήσεις σε "δικό" σου αλλά δεν υπάρχει, δηλαδή τί έχουμε, ένα απόλυτο μηδέν! Θα σε στεναχωρήσω αλλά ως διά μαγείας λύσεις δεν υπάρχουν.
Εγώ προσωπικά σου ξανακάνω την πρόταση θέλεις να μιλήσουμε να τα πεις με κάποιον που τα έχει περάσει και ακόμη περνάει δυσκολίες να ξαλαφρώσεις και να ξεμπλοκάρει το μυαλό σου;
Αν υπήρχε κάποιος φίλος σου που σε καταλάβαινε δεν θα του μιλούσες; Σίγουρα ναι. Αν δεν θέλεις όμως βοήθεια μην κατηγορείς τους άλλους αλλά ψάξε μέσα σου να βρεις τις αιτίες και μην περιμένεις μετά βοήθεια από κανέναν, εγώ φιλικά αυτά έχω να σου πω.
Τώρα το τί θέλεις να κάνεις είναι δική σου επιλογή, εσύ αποφασίζεις και κανένας άλλος.

Quote:

---

Originally Posted by aleg

δεν θελω να αναλυσω την ζωη μου σε καποιο ψυχολογο,βαρεθηκα να σκεφτομαι τα προβληματα μου,θελω να λυθουν ολα ως δια μαγειας.αυτο που ειπα να αλλαξουν οι αλλοι δεν εννοω οτι θα τους πιεσω να αλλαξουν αλλα οτι βαρεθηκα ν ακουω οτι ειμαι εγω σε ολα λαθος,δεν γινεται ολο και κατι καλο θα χω πανω μου αρα το προβλημα ειναι δικο τους,δεν κρινω οτι πρεπει να αλλαξω εμενα σε καποια θεματα.για παραδειγμα μου λενε ολοι οτι μιλαω αποτομα και εκνευριζομαι που μου το λενε ατομα που ειναι αναγωγα και δεν εχουν τροπους και δεν ξερουν να μιλανε.μπορει καμια φορα να μιλαω αποτομα αλλα ειναι ο τονος της φωνης μου δεν θα τον αλλαξω ασ αλλαξουν αυτοι δηλαδη να σκεφτουν οτι δεν το κανω επιτηδες η εστω οτι μπορει να μαι πιεσμενη εκεινη τη στιγμη.αλλα το αποτελεσμα ειναι να βγαινω κακια εγω και να μου λενε φυγε δεν γουσταρουμε να σου ξαναμιλησουμε.
φυσικα και θα προτιμουσα ν αευτυχισω απο το να πεθανω αλλα η ευτυχια κραταει παντα πιο λιγο απ οτι η θλιψη.δε λεω μεχρι πριν λιγο καιρο μου τα φερνε βολικα η ζωη κ οποτε ημουν χαλια ψυχολογικα μου στελνε καποιον ανθρωπο που θα με εκανε χαρουμενη για λιγο η απασχολουσε ευχαριστα την ζωη μου.τωρα ομως εχει πολυ καιρο να γινει κατι τετοιο και δεν αντεχω αλλο να περιμενω.και εχω προσεξει πως καθε φορα που καποιος με πληγωνει εγω θυμαμαι κ τις προηγουμενες φορες και ο πονος πολαπλασιαζεται.δεν ποναω απλα αλλα καθε φορα και πιο πολυ.δεν ξερω αν με καταλαβαινει κανενας...

---

παντως εχεις αδικο,εχω εχω βρει εναν τομεα που εισαι παρα πολυ καλη,εξαιρετικη θα ελεγα...
εισαι πολυ καλη στο να βρισκεις δικαιολογιες....
στο να καταφερνεις να λες συνεχεια πως δεν μπορεις να κανεις κατι για σενα οτι και να σου πουν,οτι και να σε συμβουλεψουν...
ο ναι,εισαι παρα παρα πολυ καλη σε αυτο...
κοπελα μου,οπως εσυ δεν βοηθας αλλους,μη περιμενεις να βοηθηθεις...
οπως εχεις εσυ προβληματα,ολοι εχουν τα δικα τους προβληματα.
και αν καποιος μπορει να κανει κατι για σενα,θα τον ευνουχισεις με την σταση σου και την ταση που εχεις να μην κανεις κατι για σενα,αλλα να τα περιμενεις ολα απο τους αλλους...
παρτο αποφαση,δεν υπαρχουν μαγικα χερακια που θα σε κανουν να νοιωσεις καλυτερα,πρεπει να το κανεις ΕΣΥ...
αλλα οπως ειπαμε και πριν,εσυ εισαι καλη σε αυτο ακριβως το πραγμα,να αποφευγεις και να βρισκεις δικαιολογιες...
νομιζω πως αν γινεις αχρηστη σε αυτο σου το χαρισμα,πολλα πραγματα θα διορθωθουν...παρα πολλα...
οποτε σταματα να περιμενεις συνεχεια απο τους αλλους και ξεκινα να κανεις και εσυ πραγματα για σενα...
διαφορετικα σε 5 χρονια παλι εδω θα εισαι και παλι τα ιδια θα λες ...
και αντι να βρεις παλι δικαιολογιες σε αυτα που γραφω για να μου απαντησεις πως δεν μπορεις,καλα θα ηταν να τα κανεις δογμα σου και να ξεκινησεις να αλλαζεις ωστε να χαμογελασει λιγο και το χειλακι σου...

τα αγγλικα μου κι εγω ακομα δεν τα εχω τελειωσει.. παντα λογο ψυχολογιας τα πηγαινα χαλια στις εξετασεις.. το διπλωμα αυτοκινητου, ομως, για αρχη θα σε συμβουλευα να προσπαθησεις να το παρεις.. εστω να ασχοληθεις. στο λεω διοτι το πηρα πριν μια βδομαδα κ μεσα στην περιοδο των μαθηματων που εκανα ενιωσα πολυ καλυτερα. δε ξερω που ωφειλοταν. ισως στο οτι επιτελους εκανα κατι για μενα, κατι που θα ωφελησει εμενα κ μονο κ θα με εξελιξει. επισης, ειχα κατι πολυ ενδιαφερον να ασχολουμαι. πιο ενδιαφερον απο οσο θα σου φαινονται τα αγγλικα (π.χ.) υποθετω. οποτε δωσε μια ευκαιρια στον εαυτο σου πηγαινοντας να κανεις αυτα τα μαθηματα. εχεις μεγαλες πιθανοτητες να νιωσεις καλυτερα, οπως εγινε με εμενα. δεν απεχουμε πολυ στον τροπο που σκεφτομαστε...

και κατι ακομα... παρ' ολο που δεν βρηκα ακομα το χρονο να διαβασω τα παντα σε αυτο το θεμα, ειδα οτι σε καποια φαση ηρθες σε αντιθετη με αυτα που ισχυριζεσαι οτι πιστευεισ για τον εαυτο σου. την μια λες οτι εισαι ακαρδη, χωρις ψυχη κ χωρις συναισθηματα. την αλλη λες μακαρι να ησουν αναισθητη, πως το κανουν αυτο οι αλλοι? το ενα αναιρει το αλλο. απ οτι καταλαβαινω το δευτερο ισχυει κ η γνωμη που εχεις για τον εαυτο σου φαινεται να μην ισχυει κ τοσο σε αυτο το σημειο. μηπως λοιπον κανεις λαθος κ στα υπολοιπα μερη της γνωμης που εχεις?

[ασε που θα σου ευχομουν να ισχυε το πρωτο, (το ακαρδη, χωρις συναισθηματα κ ψυχη) γιατι τελικως αυτοι κ μονο αυτοι επιβιωνουν στις μερες μας κ περνανε καλα :/ ]