Θεραπεία με τη βοήθεια της αγάπης και πίστης

Αν έχεις ''χρησιμοποιήσει'' τη πίστη σα μέθοδο και σε απογοήτευσε, τότε δε την ''χρησιμοποίησες σωστά'' και το χειρότερο.. τη χρησιμοποίησες, λες και είναι χάπι για την καούρα :P


Η πίστη είναι φιλοσοφική στάση και τρόπος ζωής, δεν είναι μια επιλογή που κάνεις εντελώς συνειδητά να δεις άμα δουλεύει. Συγνώμη αλλά αυτή η προσέγγιση είναι πολύ αφελής και εκλαικευμένη. Γιατί ο Θεός δε δίνει φαγητό και φάρμακα στα παιδιά της Αφρικής και γιατί ενώ προσεύχομαι δε μου κάνει τις ευχές
Παρακαλώ..!

Αν δεν πιστεύετε στην πίστη, μην κάνετε τον κόπο να απαντήσετε, η ερώτηση του θέματος είναι αρκετά σαφής, αν δεν είναι να τη διορθώσω πάλι

μην κάνουμε τον κοπο να απαντησουμε?δλδ δεν μπορουμε να γραψουμε την αποψη μας επειδη δε σου αρεσε?καλα ρε κοπελια διέγραψέ μας κιολας.

εγω μπηκα σε αυτο το θεμα γιατι πραγματικα δεν ειμαι καλα και το σκεφτομουνα παλι το θεμα του Θεου,δλδ σκεφτηκα για μια στιγμη να παω παλι σε παπά γιατι δεν αντεχω αλλο την κατασταση μου αλλα τελικα θυμηθηκα τις παλιες μου εμπειριες στο θεμα της πιστης και εγραψα αυτο τελικα οπότε δε θα καταφυγω στην πιστη.τι να γινει.
θελω να ζω αληθινα.για ενα διαστημα πιστευα,και γινονταν μαγικα πραγματα για μενα αλλα τι νοημα εχει?
αφου δε συμφωνω με τη διαδικασια της πιστης σαν νομο της φυσης.
ας ητανε φυσικος τροπος λειτουργιας του ανθρωπινου οργανισμου και οχι να πρεπει να βιασουμε τον οργανισμο μας για να συμβει αυτο(να πιστεψουμε)αυτο εννοω οταν λεω ειναι τεχνητο μεσο.Πιεζουμε τον εαυτο μας για να πιστεψει.Δεν ειναι οτι θα το κανει ο ανθρωπος φυσικα.Δεν ανηκει στις φυσικες του λειτουργιες.Και απαξ και συμβαινει αυτο εγω δεν θα κανω τη χαρη τωρα στον οργανισμο μου να πιεστω για να αισθανθω καλυτερα.Τι να το κανω?Αφου εγω θα ηθελα να αισθανομαι καλυτερα απο την αρχη χωρις να πρεπει να πιεστω και για παντα να ειμαι καλα.Για μενα αυτο εχει νοημα.

Και απο τη στιγμη που εχουνε συνδυασει τη διαδικασία του βιασμου ψυχης(πιστης) με το Θεο κατι που ειναι οξυμωρο και ερχεται το ενα σε αντιθεση με το αλλο(ο Θεος με την πιεση και το βιασμο ψυχης)σημαινει πως η διαδικασια της πιστης δεν ειναι κατι που εχει σχεση με το Θεο τελικα.
Και η πιστη ειναι πιεση ασε που μπορει να το λεει και η λεξη(πιστη-πίεση δλδ μαλλον το ιδιο πραγμα),από τη στιγμή που οι άνθρωποι δεν έχουνε κάποια απόδειξη για αυτό που πιστεύουνε.
Και αφού οι άνθρωποι λειτουργούν με τη λογική τους και με το συναισθημα βεβαια,η λογική τους τους λεει και πάντα θα τους λεει ότι δεν θα μπορουν να ειναι τελειως σιγουροι για αυτο που πιστευουνε.Παντα θα υπαρχει μαι αμφιβολια.Οπότε απο ενα σημειο και μετα ενα σημειο αναγκαζονται να πιστεψουνε.

Τίτλος θέματος :Υπάρχουν άτομα που έχουν βοηθηθεί μέσω της πίστης, μέσω της προσευχής και της αγάπης του Ιησού Χριστού? Θα ήθελα πολύ να ακούσω εμπειρίες ατόμων που ξεπέρασαν ψυχολογικές δυσκολίες με την επαφή τους με το Θεό, να συζητήσουμε. Η ερώτηση αναφέρεται και σε οποιαδήποτε άλλη θρησκεία και πίστη.

''μην κάνουμε τον κοπο να απαντησουμε?δλδ δεν μπορουμε να γραψουμε την αποψη μας επειδη δε σου αρεσε?καλα ρε κοπελια διέγραψέ μας κιολας.
θελω να ζω αληθινα.για ενα διαστημα πιστευα,και γινονταν μαγικα πραγματα για μενα αλλα τι νοημα εχει?
αφου δε συμφωνω με τη διαδικασια της πιστης σαν νομο της φυσης.''

Αν ήθελα να μιλήσουμε για το ποιοι είναι υπέρ πίστης και ποιοι όχι θα υπήρχε στην ερώτησή μου. Το να μη με ενδιαφέρει η άποψη κάποιου που δεν τον ενδιαφέρει το θέμα είναι απολύτως λογικό, γιατί ρώτησα κατι συγκεκριμένο. Σε τι μπορεί να βοηθήσει το θέμα η άποψή σου ότι δε χρησιμεύει η πίστη ενώ εγώ ρωτάω αυτούς που πιστεύουν το αντίθετο. Λίγη προσοχή ζήτησα. Άνοιξε ένα θέμα για το αν πρεπει η όχι να πιστεύουμε και θα χαρώ να συμμετάσχω και να ανταλλάξουμε απόψεις πίστεψέ με, εντελώς αναίμακτα.
Είναι κουραστικό όπου βλέπουμε τη λέξη Θεός να έχουμε την ανάγκη να πούμε αν υπάρχει ή οχι. xD

Νομίζω ήμουν υπερβολικά ξεκάθαρη έως εδώ, απο δω και πέρα κρίνετε και πείτε ότι απολύτως θέλετε.

Ας συζητήσουμε ότι θέλετε :)

εντάξει βρε Natasha με το παχύ το sh το θαλαshί!!αλλά ακόμα κι έτσι να είναι εγώ πάλι θα έλεγα την πιπεριά μου εκεί πέρα.
ιχιχιχχι.δλδ όποιο και να είναι το θέμα και ας είμαι και εκτός θέματος.να σου πω δεν το καλοθυμόμουν τι έλεγε ακριβώς το θέμα,ότι ήθελες να γράψουνε μόνο όσοι έιχανε βοηθηθεί από την αγάπη και την πίστη..
αυτό που έγραψε ένα μέλος για το ότι ο Θεός άρχει δεν υπάρχει πολύ ωραίο εε το ήξερες??
αα!!που είν'τος αυτός ο Θεός?να τον πλακώσουμε στο ξύλο χαχαα

Το shi το θαλαshi λέει xD xD xD

Δεν πειράζει, πες ότι θες, δε θα κάτσω τώρα εγώ να το παίζω κάποια και να διώχνω με το δάχτυλο, να οργανώσω λίγο το θέμα μου θέλω, γιατί δεν το έγραψα για να περάσει η ώρα μου, σημαίνει πολλά για μένα....

Παίρνω στην πλάκα όσα λες πάντως, κι ελπίζω να είναι έτσι.

Να'σαι καλά :Ρ

Bλέπω ότι θες να συζητήσεις το θέμα σοβαρά. Δυστυχώς είναι πολύ μεγάλο και εγώ θα συζητήσω μόνο για ένα μικρό κομμάτι του. Ελπίζω να συμφωνείς.

Quote:

---

Originally Posted by Ναταshα

Όταν η πίστη μας προτείνει να πάψουμε να παλεύουμε με τον εαυτό μας και να αφεθούμε δεχόμενοι την κατάσταση μας, την θλίψη μας, το πρόβλημά μας, για να αποκτησουμε την απαραίτητη ψυχραιμία για τη συνέχεια, τότε είναι ψυχοθεραπεία.
Όταν μας προτείνει να εισάγουμε πράγματα στη ζωή μας που μας ντύνουν με θετικά συναισθήματα, τότε είναι ψυχοθεραπεία.
Όταν μας ζητά να κοιτάξουμε κάτω από την επιφάνεια του άλλου ανθρώπου, να διαχειριζόμαστε το θυμό μας και το άγχος μας, τότε είναι ψυχοθεραπεία.
Όταν μας μιλά συνεχώς για την αγάπη, κι όχι του τύπου ''Όλοι είναι καλοί και όλοι αγαπιόμαστε και ο κόσμος γύρω είναι λουλουδια και πεταλούδες, νιααααααχ'', αλλά υπενθυμίζοντάς μας πως τα περισσότερα προβλήματα του εαυτού είναι γιατί ο άνθρωπος νιώθει απογοητευμένος, πληγωμένος απο τους άλλους, βιώνει αυτό το θυμό και την αρνητικότητα.
Μας βοηθά μέσα από μια βαθύτερη φιλοσοφική άποψη, και μας αποδεικνύει πως κανείς δε θα πάρει ποτέ αγάπη αν κάποιος δεν δώσει...

---

Σωστά ακούγονται αυτά που γράφεις. Και κατά κάποιο τρόπο αυτή είναι η ουσία, σωστά; Αλλά έχω να ρωτήσω κάτι. Για να τα κάνω αυτά χρειάζεται να μου τα πει κάποιος; Χρειάζεται να τα ακούσω από κάποιον;
Αν πάρω την πρώτη πρόταση και την διατυπώσω: "να πάψουμε να παλεύουμε με τον εαυτό μας και να αφεθούμε δεχόμενοι την κατάσταση μας, την θλίψη μας, το πρόβλημά μας, για να αποκτησουμε την απαραίτητη ψυχραιμία για τη συνέχεια, τότε είναι ψυχοθεραπεία". Έχει διαφορά από το να πω η "Όταν η πίστη μας προτείνει ... κλπ" ;
Η ερώτηση είναι εξαιρετικά σοβαρή. Δεν συζητώ τι είναι πίστη και τι όχι, αν χρειάζεται ή όχι ή αν υπάρχει ή όχι.
Καταλαβαίνεις τη διαφορά. Έχεις σκεφτεί αυτό το θέμα;

Σημείωση, γνωρίζω ότι μερικές φορές κάποιοι θα πουν ας μην ασχολούμαστε με λεπτομέρειες. Και ίσως σεφτούν γιατί να μην πάμε στην ουσία που είναι η πίστη, κλπ. Αλλά η σκέψη μου είναι πως όταν βάλουμε σε τάξη ένα-ένα τα κομματάκια, τότε είναι σαν να καθαρίζουμε το έδαφος γύρω και η εικόνα μας είναι πιο καθαρή. Τότε η πίστη παραμένει καθαρή από τα κομματάκια και δεν μπερδευόμαστε.

Καλημέρα..!

Ουσιαστικά μιλάμε για ένα ίδιο ζητούμενο αποτέλεσμα, αλλά με διαφορετική αρχή. Κι επειδή στο κομμάτι της θεραπείας σίγουρα αυτό που ζητάμε είναι το αποτέλεσμα, δεν έχει σημασία η αρχή, αλλά τα μέσα και τα αποτελέσματά του. Μιλάμε για το ίδιο ακριβώς πράγμα, από διαφορετική γωνιά. Τα ίδια που διδάσκει η πίστη μας διδάσκουν φιλόσοφοι έως και απλοί ανώνυμοι άνθρωποι που δεν ασχολούνται με θρησκείες. Είναι η διαφορετική οπτική που αλλάζει για το ίδιο θέμα.

Η αφορμή που διάλεξα για προσεγγίσω τη θεραπεία απο τη σκοπιά της πίστης στο Θεό, είναι για να ακούσω γνώμες αυτών που νιώθουν αυτή την επαφή με το Θεό και τι πιστεύουν.

Σε κάλυψα ή κάτι δεν κατάλαβα, αχ δεν ξέρω, είναι και πρωί!!! :Ρ :)

Quote:

---

Originally Posted by soft

ο θεος εισαι εσυ ,και αυτα που νιωθεις μεσα σου !

---

Συμφωνω μαζι σου! Το ιδιο ακριβως πραγμα λεω και εγω..

Natasha, καλησπέρα. Αν δεν κάνω λάθος, στο ποστ Νο 1 αναφέρθηκες συγκεκριμένα σε μία αγάπη, όχι γενικόλογα. Έγραψες αυτό: "μέσω της προσευχής και της αγάπης του Ιησού Χριστού". Στο ποστ σου Νο 16 όμως αλλάζει η ίδια η ερώτηση, εφόσον αλλάζουν τα δεδομένα της, αφού δηλώνεις αυτό "ρωτάω για την αγάπη και τη γνώμη σας κι ας μη μιλήσουμε για θρησκεία". Τι από τα δύο ισχύει? Να απαντήσω στο πρώτο, που θα διαφοροποιήσει φυσικά την απάντησή μου ή στο δεύτερο που θα είναι πάλι διαφορετική αφού θα έχει αλλάξει το focus?

Με το δίκιο σου να αναρωτιέσαι..

Ο λόγος που διευρύνω την ερώτηση είναι για να μπορεί να μιλήσει και κάποιος που δεν τον ενδιαφέρουν οι θρησκείες, γιατί μιλάμε για αγάπη, και δεν συναντάται μόνο σε αυτές.

για μενα, η πιστη κ η αναζητηση του Θεου δεν ειναι μονο για ψυχοθεραπευτικους σκοπους. αν ηταν μονο ετσι παω κ στην ψυχολογο μου κ διαβαζω τονους βιβλια ψυχολογιας κ αυτοβοηθειας. ειναι ΚΥΡΙΩΣ για ολα εκεινα τα ζητηματα που απασχολουν τον ανθρωπο που η ψυχολογια δεν μπορει να δωσει μια απαντηση. ειναι στο χωρο της μεταφυσικης κ της φιλοσοφιας.

ειναι η αναζητηση του νοηματος της ζωης κ το μυστηριο του θανατου. το βαθια υπαρξιακο/οντολογικο ζητημα του ανθρωπου. που τελοςπαντων, εμενα με απασχολει.

για το αν με εχει βοηθησει η πιστη να ξεπερασω κατι? ενταξει δεν πιστευω κ πολυ καιρο, πολυ λιγο καιρο ειναι η αληθεια, 2-3 μηνες θα ελεγα, κ παλια δεν πιστευα καθολου. στο ενδιαμεσο περασα ενα 8μηνο περιπου μεγαλων ψυχολογικων συγκρουσεων. δεν Τον ηθελα καθολου, Τον θεωρουσα κακο κ οτι θα με τιμωρησει. το θεωρουσα τραγικο γεγονος κ που γεννηθηκα κ που μπορει να υπαρχει Θεος! πισω στο ερωτημα, οχι, δεν με εχει βοηθησει, αλλα δεν εχω ζητησει κ βοηθεια για πρακτικα προβληματα.

για το αν με χει βοηθησει η πιστη με την καταθλιψη? καθολου θα ελεγα. μαλλον το αναποδο. η καταθλιψη εγινε εμποδιο στην πιστη. γιατι οταν ειχα καταθλιψη, μονο που ακουγα για ζωη κ μαλιστα αιωνια, μου ρχοταν να ξερασω! ενα φερετρο ηθελα, με ενα καλο παπλωματακι κ ενα εξτρα μαξιλαρακι αγκαλια κ ημουν υπερευχαριστημενη! να ριξω υπνο αιωνιο, ακους εκει ζωη αιωνια! κ μονο που τους ακουγα αυτους τους χριστιανους με την αιωνια ζωης τους κουραζομουν!

τωρα που η καταθλιψη υποχωρησε, οχι φυσικα με τη βοηθεια του Θεου, αλλα με αντικατ κ ψυχοθεραπεια κ επειδη αρχισα πιο πολυ να κανω πραγματα που μ αρεσουν κ να βγαινω με ανθρωπους πιο πολυ, κ πηγα κ το σεπτεμβρη διακοπες στην εξοχη, στη Φυση, κ με φιλους μου που περναμε καλα αυτην την περιοδο, κ περασα πολυ καλα, εχω αρχισει να Τον βλεπω πιο θετικα το Θεο κ θα ηθελα να Τον γνωρισω, αλλα για την ωρα δεν μου καθεται! :)

τι εννοω με τη λεξη Θεος? οχι το γερο με μουσι στους ουρανους (το ξεπερασα αυτο το σταδιο της παιδικης ηλικιας), ουτε το θεο τιμωρο της παλαιας διαθηκης ή της καθολικης παραδοσης που θελει να ειμαστε ηθικοι κ καλοι κ θα μας κρινει σαν δικαστης αναλογα με τις καλες μας πραξεις.

Τον φανταζομαι σαν μια συνειδητοτητα (consciousness) που υπαρχει παντου κ πουθενα ταυτοχρονα, μεσα μας κ εξω μας, κ μαλλον γινεται αντιληπτος εμμεσα, εκτος κ αν αποκαλυφθει. κ οσο κανεις μιλαει με το Θεο, κ χτιζει σχεση προσωπικη, δεν ξερω τι μπορει να βιωνει, καλα πραγματα παντως, ωραιοτητα, ερωτικα συναισθηματα, γαληνη, κλπ.

ας πουμε οτι θα ελεγα οτι οταν βλεπω κατσικια στους βραχους ή γατια να ακροβατουν κομψα σε λεπτα καγκελα, με ολη τη χαρη κ την κομψοτητα του αιλουροειδους, σκεφτομαι οτι εμμεσα αισθανομαι καπως την παρουσια κ την ωραιοτητα του Θεου. γιατι προφανως ενα κατσικι δεν μπορει απο μονο του να εχει τοση νοημοσυνη κ να ακροβατει στα βραχια με τετοια κομψοτητα. ή σε ενα πολυ ωραιο φυσικο τοπιο, σκεφτομαι οτι εχει απο την υψηλη αισθητικη του Θεου.

φυσικα τα πιο πανω ειναι ερμηνεια που δινω στα πραγματα, κ αν καποιος μου πει, αυτο δεν εχει καμια σχεση με το Θεο, εσυ κοτσαρες το Θεο μες στη μεση, θα του πω, οτι εχει απολυτο δικιο στην κριτικη του! γιατι πραγματι ειναι η ερμηνεια που δινω στα πραγματα. για αυτο εγραψα πιο πανω οτι η υπαρξη του Θεου σχετιζεται με το νοημα που δινουμε στη ζωη μας. κ γι αυτο αναφερομαι σε "πιστη στο Θεο", κ οχι σε γνωση Θεου, ή σε επιχειρημα περι Θεου, ή σε αποδειξη υπαρξης Θεου, ακριβως γιατι δεν παιζει τπτ τετοιο! δεν υπαρχει ουτε γνωση, ουτε επιχειρημα, ουτε αποδειξη, ουτε θεωρημα Θεου.

ενας φιλος μου (πιστος) λεει: "η πιστη ειναι ερωτας!" ε, καπως ετσι τη νιωθω κ εγω την πιστη, ειναι αυτο το ερωτικο πολυ ομορφο συναισθημα που αναδυεται οταν εχεις απεναντι σου την ομορφια κ σε αγγιζει συναισθηματικα κ μετεχεις σε αυτην! ο ερωτας του ηλιοβασιλεματος, του εραστη σου, της γατας σου, του λουλουδιου σου, του παιδιου σου, κ οποιας οντοτητας αγαπας πολυ!

Πολύ ωραία η απάντησή σου Λου....
να σαι καλά που αφιέρωσες χρόνο να γράψεις... :)

Εγω θα προτεινα να αποσυνδεσουμε την Πιστη απο τον Θεο.
Η Πιστη δεν εχει να κανει μονο την θρησκευτικη εννοια.
Η αποψη μου ειναι οτι οταν πιστευεις εισαι ενα βημα πιο κοντα στην θεραπεια,ασχετα με το τι πιστευεις.
Αν πιστευεις στην Ελευθερια,και αγωνιστεις για αυτην θα βοηθηθεις στην προσπαθεια σου να γιατρευτεις.
Αν πιστευεις οτι ο Θεος θα σε βοηθησει τοτε ναι,μεσω της προσευχης θα νιωσεις καλυτερα(ακομα και αν πιστευεις στο ιπταμενο μακαρονοτερας).

Νομιζω(τουλαχιστον απο την δικη μου εμπειρια) οτι οταν το προβλημα που αντιμετωπιζεις κορυφωνεται,χανεις την οποια πιστη σου.Αν αρχισεις και την ξαναβρισκεις,λυνεις και το προβλημα σου σιγα σιγα.Βεβαια αυτο δεν σημαινει οτι το προβλημα δεν θα επανελθει.

Οσο για την αγαπη,σιγουρα βοηθαει το να ξερεις οτι καποιος σε αγαπαει και νοιαζεται για σενα,οπως και το να αγαπας σε κανει να προσπαθεις να βοθησεις τον ευατο σου.

Εγω δεν πιστευω στον Θεο,αλλα το οτι ξαναβρηκα την πιστη στον εαυτο μου με βοηθησε αρκετα,και βρισκοντας την πιστη στον εαυτο μου καταφερα να ξαναγαπησω.

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Εγω θα προτεινα να αποσυνδεσουμε την Πιστη απο τον Θεο.
Η Πιστη δεν εχει να κανει μονο την θρησκευτικη εννοια.
Η αποψη μου ειναι οτι οταν πιστευεις εισαι ενα βημα πιο κοντα στην θεραπεια,ασχετα με το τι πιστευεις.
Αν πιστευεις στην Ελευθερια,και αγωνιστεις για αυτην θα βοηθηθεις στην προσπαθεια σου να γιατρευτεις.
Αν πιστευεις οτι ο Θεος θα σε βοηθησει τοτε ναι,μεσω της προσευχης θα νιωσεις καλυτερα(ακομα και αν πιστευεις στο ιπταμενο μακαρονοτερας).

Νομιζω(τουλαχιστον απο την δικη μου εμπειρια) οτι οταν το προβλημα που αντιμετωπιζεις κορυφωνεται,χανεις την οποια πιστη σου.Αν αρχισεις και την ξαναβρισκεις,λυνεις και το προβλημα σου σιγα σιγα.Βεβαια αυτο δεν σημαινει οτι το προβλημα δεν θα επανελθει.

Οσο για την αγαπη,σιγουρα βοηθαει το να ξερεις οτι καποιος σε αγαπαει και νοιαζεται για σενα,οπως και το να αγαπας σε κανει να προσπαθεις να βοθησεις τον ευατο σου.

Εγω δεν πιστευω στον Θεο,αλλα το οτι ξαναβρικα την πιστη στον εαυτο μου με βοηθησε αρκετα,και βρισκοντας την πιστη στον εαυτο μου καταφερα να ξαναγαπησω.

---

+1 καλό ποστ betelguese, προσωπικά συμφωνώ απόλυτα

Η άποψή μου είναι πως το θέμα , πίστη στον θεό , δεν μπορείς να το προσεγγίσεις με την λογική , είναι κάτι προσωπικό , κάτι που σου δίνει δύναμη , εκεί που η λογική........ σηκώνει τα χέρια της ψηλά και ψηλά βρίσκεται το χέρι βοηθείας , που τα πάντα μπορεί , ακόμα και αυτός που λέει πως δεν πιστεύει , πιστεύει πως δεν πιστεύει σε αυτόν που προσπαθεί να τον κάνει να πιστέψει , σόνη ντε και καλά
Αν πιστεύεις στην αγάπη ( 5 γράμματα αλλά μια ζωή δεν φτάνει για να μάθεις τι σημαίνει ) με την έννοια που πιστεύω ( άλλο μεγάλο θέμα ) , τότε αυτή τα πάντα νικά και θεραπεύει , αρκεί να το πιστεύεις