Originally Posted by
λιλιουμ
Ο,τι ακολουθει, it’s nothing but a wild guess.
Μου φαινεται οτι αναλωνεις όλη σου την ενεργεια στη σκεψη, τις υποθεσεις, το φοβο για το μελλον και διαφορα αλλα, αλλα ενω συνεχεια σκεφτεσαι και ψαχνεσαι, παρολα αυτα μονιμα αισθανεσαι οτι δεν εχουν απαντηθει οι αποριες σου και ετσια γχωνεσαι και ξαναψαχνεσαι φτου κι απτην αρχη μεχρι που μπερδευεσαι και χανεσαι και ψαχνεις μετα ποιος εισαι τι εισαι και που πας... Αυτη η κατασταση της συνεχους αγωνιας σε κουραζει πνευματικα και ψυχολογικα, και αυτο βγαινει και στο σωμα σου, για αυτο αισθανεσαι τετοια σωματικη κοπωση τοσα χρονια τωρα οπως λες, και αγια αυτο δεν κοιμασαι καλα κτλ..
Ζεις με το φοβο μην πληγωσεις καποιον αλλον, αλλα και μην πληγωθεις ο ιδιος, και εχεις εναν εμφυτο συντηρητισμο που δε θα συμβαδιζε ποτε με το ενδεχομενο να εισαι γκει. Αυτο καταλαβαινω εγω.
Για να εξασφαλισεις οτι δε θα πλγωθει κανεις και οτι θα κανεις το πιο σωστο για σενα για τους αλλους και την κενωνια, μετρας και ξαναμετρας καθε σου λογο και κινηση, τι δινεις και τι παιρνεις, και γινεσαι ενοχικος και εχεις τυψεις ακομα και χωρις σπουδαιο λογο.. Και επειδη ελεγχεις και ξαναελεγχεις τα παντα, αργεις να παρεις αποφασεις, αργεις να περασεις απο την σκεψη στη δραση.. Αντι να κανεις πραγματα, καθεσαι και τα σκεφτεσαι.. Οπως πολλοι για να μην κανουν καποιο λαθος και εκτεθουν και πληγωσουν καποιον, τελικα δεν κανουν τιποτα...
Αντι να δυναμωνεις το σωμα, δυναμωσε λιγο την ψυχη και βουτα μεσα στη ζωη, γιατι μεχρι τωρα κυριως την σκεφτεσαι. Εισαι αντρας. Οπως ειπε και καποιος αλλος, δε βγαινουν ολοι 100% αντρες απο το εργοστασιο. Μην πω κανεις δε βγαινει 100%. Οποτε αυτη η θηλυκη πλευρα που οι περισσοτεροι εχουν ως ενα σημειο, οπως και πολλες γυναικες κρυβουν ενα αντρακι μεσα τους, εσενα, επειδη εισαι εκ φυσεως αγχωτικος, σε βασανιζει μην την ανακαλυψουν οι αλλοι. Αυτο δε σε κανει γκει ομως! Ειναι το αγχος που νιωθεις ως ενα αγχωτικο υπεραναλυτικο ενοχικο και συντηρητικο ατομο μην ανακαλυψει καποιος οτι εχεις και θηλυκη πλευρα! Ισως για αυτο γυμανζεσαι τοσο, ισως γι αυτο ενιωθες καπως αναμεσα στα αλλα αγορια παλιοτερα κτλ κτλ κτλ. Πανω απο ολα ομως εισαι ανθρωπος, γιος, φιλος, κτλ. Αν καταλαβεις οτι εμσα απο αυτους τους ρολους θα ερθεις σε αρμονια με το αρσενικο σου στοιχειο, τοτε θα ζησεις ευτυχισμενος..
Αν εβλεπες μονο γκει πορνο και ερωτευοσουν αντρες, να πω οτι εισαι γκει, αλλα γιατι δεν αναρωτιεσαι με την ιδια αγωνια μηπως αφου βλεπεις και στρειτ πορνο εισαι γκει? Ειναι θεμα αγχους λοιπον.. Αν προσθεσεις ότι ίσως να μην ανηκεις και στους παθιασμενους σεξ μασιν ανθρωπους, αντρες-γυναικες, να το που ερχεται και αυτο το στοιχειο επιπλεον να αυξησει τους φοβους σου. Θεωρωντας οτι αφου δεν εισαι ο καυτος παθιασμενος εραστης εισαι γκει. Μπορει να σου αρεσει περισσοτερο να σκεφτεσαι την επαφη, απο το να την βιωνεις.. Αφου λειτουργεις τοσο με τη σκεψη.. Ειναι και αυτο ενα στοιχειο χαρακτηρα που υπαρχει σε ανρθωπους!
Ζεις πολυ μεσα απο τη σκεψη σου και τη φαντασια σου, ακομα και τα πορνο που βλεπεις φανατικα, και καπως ετσι μετα απο τοσο καιρο χανεσαι και βυθιζεσαι στους φανταστικους σου κοσμους, και αρχιζεις να βλεπεις και να αισθανεσαι αυτα που σκεφτεσαι. Οτι εισαι οντως δλδ γκει, οτι εισαι εγωιστης, οτι εισαι το ενα το αλλο κτλ κτλ. Και σε εναν στρειτ να εβαζες νυχτα μερα να βλεπεις πορνο για 5 χρονια, ειναι πολυ πιθανο οτι θα αρχιζε να γυριζει το ματι του σε καποιο σημειο! Αυτα σκεφτεσαι, σε αυτα εκτιθεσαι, και αυτα θα βιωνεις ως πραγματικοτητα.. Σκεψου την πιθανοτητα να αυθυποβαλλεσαι συναισθηματικα, και η σκεψη σου σε καταστρεφει, οπου στραφει, σε καταρρακωνει γιατι θυμωνεις και αισθανεσαι αδικια.. Μια το οτι ησουν παχουλος, μια το οτι ησουν παρθενος, μια οτι εισαι απειρος, μια οτι δε μεγαλωσες οπως θα ηθελες! Εχω αδικο? Σε καταστρεφει αυτο το πραγμα, σταματα να σκεφτεσαι κατι δευτερη φορα.. Εχεις τοση ενεργεια και δυναμη, και η σκεψη σου σε φυλακιζει. Πραγματικα, μονο αυτη σε κραταει φυλακισμενο, και οι σχεσεις με τους αλλους ανθρωπους μπορουν να σε βοηθησουν..
Βιωνεις τη φαντασια σου και προκαλεις πραγματικες συνασιθηματικες αντιδρασεις σαν να βιωνεις αληθινα γεγονοτα. Πριν κανεις κατι το σκεφτεσαι τοσες φορες που εχεις σκεφτει ακριβως πως θα νιωσεις οταν γινει αυτο και αυτο, και ετσι αισθνεσαι απο πριν! Οπως με την κοπελα! Δε ζησατε τη σχεση σας, ήταν ενα καταναγκαστικο εργο που εγινε για ολα αυτα που σκεφτοσουν και εληξε για ολα αυτα επισης!
Μπορει να νιωθεις νευριασμενος και να θες να αντιδρασεις, αλλα μαζευσαι μην πληγωσεις καποιον, μετα ξανανευριαζεις, ξεσπας, αλλα μαλλον λες τα μισα απο αυτα που θες να πεις! Οπως λες για τους γονεις σου.. Και καταληγεις γκρινιαρης και θυμωμενος απο τα ιδια σου τα νευρα και τα πισωγυρισματα, που δε μπορεις να εχεις ενα ολοκληρωμενο νευρικο ξεσπασμα..
Αν θες να εχεις μια ωραια σχεση, πρεπει να αφησεις στην ακρη αυτη τη μαζοχιστικη απολαυση, να σκεφτεσαι, να μετρας, να φανταζεσαι.. Πρεπει να θυσιασεις τη φαντασια στο βωμο της πραγματικοτητας, της δρασης, της ζωης..