Originally Posted by
Lampros
Άκουσε με Χριστίνα , το να προσφερεις σε ανθρώπους που ειναι δικοι σου , όπως η οικογένεια σου ειναι πως να το πω , υποχρέωση σου , δεν εχεις επίλογη έστω και αν σε εκμεταλλεύονται .
Στην δικη μου περίπτωση ξεκίνησε σιγα σιγα , όταν ξαφνικα πρέπει να αναλάβεις ευθύνες και οι γύρω σου πονάνε προσπαθείς να τους βοηθήσεις .
Αυτο έκανα , όταν έχασα τον πατερα μου και ηταν λογικο .
Με την πάροδο του χρόνου , αυτοι μου πασαραν τις ευθύνες και εγω τις έπερνα και διαφορετικα δεν μπορούσα να κάνω .
Σε ποιον να πεις , καντο εσυ , σε μια μάνα που ηταν μεταξυ νεκροταφιου και σπιτιού και δεν ήξερε τίποτα ή στον αδελφο μου που φαινόταν πάντα δια της απουσίας του .
Έτσι σιγα σιγα κατάντησα να συντηρω μια κατάσταση , αυτήν του δούλου .....
Έκανα ότι ήθελαν αυτοι για να μπορω εγω να δίνω και λιγο στον εαυτο μου , δηλαδη τους έκανα τα χατήρια για να με αφήνουν να ζω λιγο και εγω .
Αλλα πάντα μέσα στα δικα τους όρια , τι θα ντύθω που θα πάω ποτε θα γυρίσω με ποιον θα κάνω παρέα .
Την μια μέρα ήμουν καλός , ο καλύτερος γιατι τους έκανα τα χατήρια και την άλλη μέρα ημουν ο λάθος οι κακός ,γιατι έκανα κατι για έμενα .
Ναι τους είχα δώσει αφορμή για όλα αυτα , ήμουν διαφορετικός απο αυτόν που ήθελαν .
Εγω αργούσα να γυρίσω σπίτι , εγω δεν ήμουν καλός μαθητής , εγω τα πάντα τα έκανα με λάθος τροπο .
Έτσι λοιπόν προσπαθώ να δείξω σε εμένα , αλλα και σε αυτους ότι εγω ειμαι απλα διαφορετικός , οχι λάθος και ναι τους κάνω τα χατήρια για να μπορέσω να αναπνεω και να ζω , έστω και λιγο .
Για όποιον δεν με κατάλαβε δεν μπορω να το πω διαφορετικα , να το γράψω κάπως διαφορετικα .
Και όταν αναφέρομαι ότι ειμαι προδομένος δείχνω ανθρώπους που αγάπησα , αγαπω και θα αγαπω γιατι .
Τώρα γιατι βγάζω αυτο όλο σαν παράπονο ? μα κάπως πρέπει να βγει , σαν θυμός σαν παράπονο .
Αυτο σας πειράζει ?