ATEΛΕΙΩΤΕΣ ΕΝΟΧΕΣ και ΠΟΝΟΣ

Φρύνη αυτά που θα σου πω είναι απο τη μεριά των παιδιων που ζουν εναν χωρισμό γιατι έζησα τον χωρισμό των γονιων μου όταν ημουν 12.
Θα αρχίσω απο το τέλος με σκοπό συνειδητά να σε τρομάξω. Η ζωή τους καταστράφηκε.
Η μητέρα μου πέθανε πριν 9 χρόνια απο αμέλεια δική της για την υγεία της γιατι έπασχε απο κατάθλιψη (είχε την προδιάθεση αλλά όταν χώρισε πυροδοτήθηκε το όλο θέμα). Ο πατέρας μου ζει μόνος του και είναι σχεδόν αλκοολικός.
Ποτέ δεν πήραν διαζύγιο γιατί δεν είχαν τα κότσια να το κάνουν. Πέρασαν 15 χρόνια ως εξής "να συναντηθούμε να μιλήσουμε", "μου κατέστρεψες τη ζωη", "οχι εσυ μου κατεστρεψες τη ζωη", "δεν σου ξαναμιλαω", "μη μου ξαναμιλησεις", "να ξαναβρεθουμε να κανουμε ανασκόπηση της μιζεριας μας", "σ'αγαπω" , "σε μισω", "πριν 574853 χρόνια μου είχες πει το ταδε και με πληγωσες", και ένα σωρο τέτοια. Δεν θα αναφέρω καν εμενα που βρέθηκα στη μέση αυτής της παράνοιας με τις όποιες επιπτώσεις είχε στη ζωή μου και την ισορροπία μου.
Κλείσε τους λογαριασμούς σου. Βάλε τελείες. Δεν εχει τελειωμό αυτή η τρελα πίστεψε με. Το'χω δεί να γίνεται μπροστά στα μάτια μου.
Αφήστε και οι 2 τα παιδια ησυχα και αφηστε ο ενας τον αλλον ησυχους.
Παρελθόν ΔΕΝ υπάρχει. Η πίκρα του υπάρχει μόνο γιατι την διαιωνίζουμε.
Βρες τα κότσια να το κόψεις πριν σακατευτείτε όλοι μαζι.
Δεν εχετε να συζητησετε τίποτα κι ας επιμένει. Θα ξεφουσκώσει όλο αυτό κάποια στιγμη.
Τελείωνε το.

Με τρομαξες όντως. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο αυτή τη στιγμή

[QUOTE=Frini;352048]Με τρομαξες όντως. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο αυτή τη στιγμή[/QUO
Κάνε κάτι λοιπόν.

Το πιο σημαντικό θεωρώ που έχω κάνει είναι ότι προστάτεψα το παιδί μου και δεν το ενέμπλεξα σε καμια διαμάχη.
Φυσικά και έζησε μια κατάσταση στο σπίτι κάποιους μήνες πριν τον χωρισμό, αλλά από εκεί και πέρα, δεν του μετέφερα τι γίνεται, δεν μίλησα απαξιωτικά για τον πρώην σύντροφο μου, δεν του κλαφτηκα , δεν παραπονέθηκα και προσπαθώ να βάλω νέες βάσεις για την κοινή μας ζωή, οσο τουλάχιστον μένει μαζί μου.
Δεν με έχει δει ποτέ έρμαιο των καταστάσεων και δεν θέλησα ουτε και τώρα να έχει αυτή την εικόνα για την μητέρα του.
Το θεωρώ τραγικό να φορτώνεις στα παιδιά σου τα δικά σου λάθη,καταλαβαίνω ότι ακομα σε στοιχειώνει η κατάσταση που έζησες με τους δικους σου
Απο εκεί και πέρα ναι έχεις δίκιο, πρέπει να είμαι πιο σταθερή στις αποφάσεις και στις θέσεις μου και να μην διαιωνίζω αυτήν την κατάσταση λόγω ενοχών .

Μην του απαντάς σε κανένα μύνημα σε κανένα τηλέφωνο μη τα διαβάζεις καθόλου η τουλάχιστον διάβαζε τα οπότε θελεις. όσο απαντάς τόσο πιο πολύ τρελαίνεται. μη μιλάς για ευθύνες σου μαζί του έτσι νομίζει ότι μπορείτε να τις διορθώσεται μαζί αρχίζοντας ξανά τη ζωή σας ξεχνώντας τα πάντα. Εχω βρεθεί λίγο πολύ στη θέση του και κατάλαβα ότι με τον τρόπο αυτό τυρρανας τον εαυτό σου και τον άλλον ευτυχώς όμως δεν τον έχασα. Κλεισε την πόρτα Εν ανάγκη άλλαξε αριθμό μέιλ κι οτιδήποτε άλλο και δώστα μόνο σε αυτούς που θες να τα έχουν θα συνηθησει κάποια στιγμή

Σημερα το πρωί ήρθα στη δουλειά και βρήκα πάλι μειλ όπως και σχεδόν κάθε μέρα.
Προσπαθώ να μην με παίρνει από κάτω, να μην απαντάω, να μην με επηρεάζΕΙ.
Πίστευα ότι τον τελευταίο καιρό μπορούσα να το αντιμετωπίσω. Με ξαναέριξε. Πως γίνεται να μην σε κάνει χάλια το γεγονός ότι ο άνθρωπος που κάποτε σου έλεγε ποσο σε αγαπάει και σε εκτιμάει, σόυ μιλάει με τον πιο υποτιμητικό και υβριστικό τρόπο επί ενάμισυ χρόνο.Με ξέρει απο 19 χρονών κοριτσάκι. Έβλεπε επί 26 χρόνια το πως συμπεριφέρομαι στα πάντα. Στο φιλικο περιβάλλον μου, στην δουλειά μου, στο παιδί μου, στους γονεις μου, στους πάντες. Ήξερε τις ηθικές μου αρχές.Εκτος από αυτό που συνέβει δεν έπαιζα ποτέ με άλλους,δεν έδωσα ποτέ δικαίωμα, δεν προσβαλλα δεν πείραξα κανένα.
Ένα λάθος-εντάξει τραγικο- μπορεί να τα μηδενίσει όλα?Έχω την εντύπωση ότι αυτό δεν θα σταματήσει ποτέ. Θα συνεχίσει αλύπητα να με χτυπάει.
Σκέφτηκα ν' αλλάξω μειλ και κινητο.Φοβάμαι όμως οτι θ' αρχίσει να στελνει μυνήματα στον τωρινο σύντροφό μου (το έχει κανει δυο τρεις φορές) ή μπορεί να έρχεται στη δουλειά και στο σπίτι, στην ανάγκη του να βρει διεξοδο ο θυμός και η τρέλλα του.
Ζήτησα από δυο κοντινους φίλους μας που μας αγαπάνε εξίσου, να μεσολαβήσουν για να σταματήσει αυτή η παράνοια.
Την πρώτη φορά σταμάτησε για 4 μήνες-το μεγαλύτερο χρονικο διάστημα- τη δεύτερη για δέκα μέρες .Όσο περνάει ο καιρός γίνεται χειρότερο. Δεν ξέρω τι να κανω.

Frini μου, δεν έχεις καταλάβει ένα πράγμα. Οι πράξεις του πρώην σου μπορούν να σε ρίξουν μόνο όσο επιτρέψεις εσύ.

Προφανώς αυτός έχει πλέον πρόβλημα. Πρέπει να κόψεις εντελώς για το δικό του το καλό και για το καλό της τωρινής σου σχέσης, αλλιώς θα τα κάνεις κουλουβάχατα. Αν αυτός είναι αδύναμος, πρέπει να φανείς εσύ η δυνατή. Πάρε δραστικά μέτρα.

Τα email του να μην τα διαβάζεις κάθε μέρα, ή ποτέ. Αν θες να τα διαβάζεις, διάβαζέ τα όλα μαζί μια φορά την εβδομάδα. Βάλε ένα φίλτρο στο inbox σου, για να μην στα εμφανίζει, αλλά να τα τοποθετεί σε έναν άλλο φάκελο που θα τον ανοίγεις όποτε θέλεις εσύ.

Άλλαξε κινητό και κάντο απόρρητο.

Μην χάνεις άλλο χρόνο. Είναι ο χρόνος ΣΟΥ και είναι το μόνο πράγμα που δεν μπορείς να ξανακερδίσεις.

ΥΓ. Τι έγινε με τα διαδικαστικά του διαζυγίου?

Aπο αναβολη σ' αναβολη ορίστηκε το διαζύγιο για την ερχόμενη Δευτέρα..
Ξέρω ότι πρέπει ν' απεμπλακω , είναι πολυ ψυχοφθορο ολο αυτο και εγώ το επιτρέπω να γίνεται.
Σας ευχαριστώ την συμπαράσταση

Να σαι καλά. Και εγώ ζόρια τραβάω, όπως όλοι μας...

Να σου πω, με έχει βοηθήσει πάρα πολύ η εμπειρία σου, την έχω σαν παράδειγμα προς αποφυγήν. Εγώ είμαι στην φάση του πρώην σου και σκέφτομαι ότι δεν πρέπει να πράττω όπως αυτός, επειδή βλέπω πως νιώθεις εσύ και δεν θέλω να είμαι εγώ η αιτία ένας άλλος άνθρωπος να νιώθει έτσι...

Ευχαριστώ κι εγώ λοιπόν.

Πες και σ'εκείνον να αλλάξει αριθμό να μη παίρνει και σ'εκείνον τουλάχιστον

Μηπως ηρθε η ωρα να γινεις κι εσυ λιγο σκληρη μαζι του;... με ποιο δικαιωμα σε βριζει και σου κανει ψυχολογικο πολεμο!Εσυ μια χαρα εχεις τις ενοχες και την σταναχωρια σου κι αυτος ο κυριος εχει μονο τον εγωισμο του και την χειραγωγηση.... μια τετοια συμπεριφορα ισως να δειχνει πως ισως δεν ηταν ποτε πραγματικα ο ανθρωπος που πιστευες και το ενστικτο σου τελικα σε οδηγησε μακρια του......

Quote:

---

Originally Posted by nflu

μια τετοια συμπεριφορα ισως να δειχνει πως ισως δεν ηταν ποτε πραγματικα ο ανθρωπος που πιστευες και το ενστικτο σου τελικα σε οδηγησε μακρια του......

---

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Είναι η φρίκη. Και το γεγονός ότι δεν το ξεπέρασε μετά από τόσο καιρό εμένα μου δείχνει κάποιον που αγάπησε. Αλλά τώρα πια χρειάζεται ψυχολογική στήριξη και να σταθεί πάλι στα πόδια του.

Εγωισμός? Ίσως. Αλλά μετά από έναν χωρισμό που σε εγκαταλείπουν, πόσο μπορείς να φανείς υπεράνω, ή να γίνεις Μητέρα Τεράζα και να πεις ότι δεν θα παίρνω τον άλλον τηλέφωνο, επειδή θα τον κάνω να νιώθει χάλια? Πρέπει να έχεις δύναμη μεγάλη. Δύσκολο για κάποιους.

Γι αυτό λέω ότι πρέπει η Φρύνη να φανεί πιο δυνατή και να τον απελευθερώσει εκείνη στην ουσία. Θα του φανεί σκληρό στην αρχή, αλλά θα είναι για το καλό του.

Φυσικα καθε περιπτωση ειναι ξεχωριστη kuxumuxu ,αλλα μη ξεχνας οτι εχει περασει και 1,5 χρονος... και η Φρυνη ειναι ξεκαθαρη μαζι του,δεν παιζει,δεν τον κοροιδευει,δεν του δινει ελπιδες... μεχρι και την ζωη της εχει προχωρησει η κοπελα.Καταλαβαινω στην αρχη και τον θυμο και τον πονο και τις σπασμωδικες κινησεις ,αλλα ολα εχουν και καποια ορια... και στην τελικη αυτοι οι ανθρωποι αγαπηθηκαν σε ενα μεγαλο κομματι της ζωης τους ...αλλα απο οτι φαινεται δεν γινεται σεβαστο ουτε κι αυτο..... αλλο το κολλημα, κι αλλο να ξεκινα η κοπελα την μερα της με βρισιες και απειλες και να φοβαται καθε λεπτο τις ακραιες αντιδρασεις του....

Ναι βρε nflu, συμφωνώ με αυτά που λες (προφανώς).

Απλά είμαι της άποψης να μην σβήνουμε το παρελθόν μας και να μην μετανιώνουμε για αυτό, διότι καθορίζει αυτό που είμαστε τώρα. Σε αυτό το "δεν ήταν ο άνθρωπος που πίστευες" διαφωνώ. Τότε ήταν.

κοιτα,μπορει και να ηταν,ουτως ή αλλως εμεις μιλαμε εδω χωρις να τον ξερουμε προσωπικα ουτε τι νιωθει και πως την παλευει....αλλα γενικα μιλωντας η πραγματικη αγαπη δεν υπαρχει μονο οταν περνεις... εναν ανθρωπο οταν τον εχεις αγαπησει πραγματικα πιστευω πως σε βαθος χρονου,δεν σου βγαινει να του κανεις την ζωη πατινι.... με αυτη την εννοια λεω δεν ηταν....απ΄την αλλη ισως γιαυτον ναναι ακομα νωρις... οπως και να ναι ασκει στην Φρυνη ψυχολογικη βια.. ποιος μου λεει εμενα οτι οταν του τελειωσει η ψυχολογικη.. δεν θα περασει και στην σωματικη... αυτο ομως ετσι ή αλλιως δεν ειναι αγαπη.