Originally Posted by
rebbeca
καλημερα...Εχθές συγνώμη αλλά κοιμήθηκα. Φυσικά αυτό δεν άλλαξε την απογοήτευση που νιώθω. Δεν την έχει αυτός την αδερφή του αλλά η μάνα του στο χωριό. Πηγαίνει πολύ συχνά για να τη φροντίσει γιατί η μάνα είναι ήδη υπερήλικας οπότε απλά ένα φαγητό με το ζόρι φιάχνει. Τους πλένει, καθαρίζει, εφοδιάζει με φαγητά κτλ. Η μητέρα του όμως καποια στιγμή θα "φύγει". είναι 87 ετών. Εχει αναλάβει και δικαστικά τη κηδεμονία και επιμέλεια της αδερφής. Ολα αυτα με μπερδεύουν. Δηλαδή με ολα αυτά τα προβλήματα θέλει αλλά φοβάται να δεθεί και λογικό είναι ή είναι συνειδητό? Δηλαδή γουστάρω την εργένικη ζωή και να έχω συντομες σχέσεις...Ιδου το ερώτημα. Με μπέρδεψε και ο άτιμος με το πόσο τρυφερός και περιποιητικός ήταν στις προσωπικές μας στιγμές....Είπαμε όμως μηπως το έχει αναγάγει σε τέχνη το...αθλημα?