είναι που δε σε χωράει ο τόπος...
Printable View
είναι που δε σε χωράει ο τόπος...
δεν ξερω γιατι παιζω σε αλλη διαταραχη αλλα στα 2 ακρα νομιζω εμενα καμια φορα δε με χωραει ουτε ο χρονος..
ετσι ειναι ιντερ μου δηστυχως.εχουμε μπει σε εναν φαυλο κυκλο και πολεμαμε με τον ιδιο μας τον εαυτο.ισως να φταιει η ζωη μας ισως να φταινε τα βαρη και τα λαθη ομως την πατησαμε.εγω πολλες φορες οταν νιωθω καλα και βγαινω εξω δεν καταλαβαινω οτι ειναι μανια και καθως περναει η ωρα αρχιζω και κανω τρελλα πραγματα.πινω πολυ παραπανω και κανω πραγματα που ποτε δεν εκανα.και με πιανει πολλες φορες και στο σπιτι οταν αισθανομαι εγκλωβισμενη κανω τα παντα στο σπιτι με μια μανια που δεν την εχει ουτε φιλλιπινεζα υπηρετρια στο σπιτι του βαρδινογιαννη.το κακο ειναι οτι ακομα δεν μπορω να ξεχωρισω ποτε υτο που αισθανομαι ειναι μανια η οχι
μην μπεις στην διαδικασια να το κανεις αφου δεν το καταλάβαινεις τυχερη εισαι δεν υπαρχει λογος να το αποδωσεις κ καλα στη διαταραχη
το κακο αγαπη μου ειναι οτι οταν το καταλαβαινω ειναι πια πολυ αργα ειται εχω γινει τυφλα ειται ειμαι στα προθυρα της λιποθυμιας απο την κουραση ειτε ειμαι σε αλλα ορια.η παναγια μαζι μας
μην πινεις ξυδια με το τιποτα!
ασε νομιζω οτι εβαλα μυαλο.εστω και αργα νομιζω οτι το καταλαβα.