Printable View
Πόσο δίκιο είχε τελικά ο Αϊνσταϊν λέγοντας, πως τα μοναδικά που δεν έχουν όριο είναι το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία,Quote:
Originally Posted by marian_m
όμως για το σύμπαν δεν ήταν και τόσο σίγουρος.
Το άσχημο με εσένα δεν είναι οι ψευδαισθήσεις που τρέφεις, αλλά που τις προβάλεις σε άλλους καημένη.
Ποσο μα ποσο συμφωνω με αυτα που λες.Σε ευχαριστω...Quote:
Originally Posted by marian_m
Το κομματι ανασφαλεια ειναι το πιο βασικο εδω.Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Συμφωνω απολυτα για το οτι η σεξουαλικη καετυθυνση ειναι επιλογη και οχι αρρωστεια,οπως επισης θεωρω οτι ειμαστε οι περισσοτεροι εν δυναμει αμφισεξουαλικοι οπως ειπε και ο φρουντ.Κ γω δεν ειχα φαναστει ποτε οτι θα μου τυχει να ερωτευτω γυναικα,αλλα εγινε.Η αυτογωσια κατ εμε βοηθαει και στο να δημιουργησουμε μελλοντικα και πιο σωστες σχεσεις με τους διπλα μας.Μονο εαν ισορροπησουμε εμεις οι ιδιοι μεσα μας,μπορουμε και συνυπαρχουμε με τους αλλους.Quote:
Originally Posted by marian_m
Μαλιστα..Οχι δεν συμφωνω σε πολλα μαζι σου,φιλε μου.Τον αντρα δεν τον βλεπω καθολου ως αντικειμενο,τον εχω απολαυσει στα καλα του και στα κακα του,Ημουνα 6μιση χρονια με εναν αντρα φουλ ερωτευμενη και δοσμενη και με αδικεις.Κ επισης δεν καταλαβαινω πως συνδεεις αυτα που λεω για τον αντρα ως εικονα με την ομοφυλοφιλια.Αυτο που ειπα για την ομορφια ειναι κατι το οποιο καλως η κακως συμβαινει.Ναι ειμαστε δυο ομορφες αντικειμενικα γυναικες.Κ ισως να με τραβηξε και αυτο.Διοτι στους αντρες δεν χρειαζεται να ειναι ο αλλος πανεμορφος για να με τραβηξει,υπαρχουν πολλα αλλα,ενω εκανα την υπερβαση με μια γυναικα η οποιοα σαφως με τραβηξε και λογω ομορφιας.Αυτος ειναι η συσχετισμος.Quote:
Originally Posted by ADIAKRITOS
Το τελευταιο που λες,ειναι τελειως εξω απο εμενα διοτι θεωρω τον αγοραιο ερωτα το λιγοτερο ξεφτιλισμενο.Ειμαι αντιθετη ιδεολογικα σε κατι τοσο παλιο σεξιστικο.Θεωρω οτι κατι τετοιο ειχε εκλειψει απο τα μυαλα των συγχρονων αντρων,στα γυναικεια δεν υφισταται καν...
Μπορει κ να ισχυει,αλλα πιστευω οτι εαν ειχε τελειωσει,απλα θα το εληγε,δεν θα βασανιζοτανε και η ιδια.Το ιδιο σκεπτικο αλλωστε και τις ιδιες ανασφαλειες εχω και γω σχετικα με την ''φυσιολογικη'' ζωη.Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
:) Πατησες και ευαισθητη καλλιτεχνικη χορδη ξωτικο...Quote:
Originally Posted by Ξωτικό
Quote:
Originally Posted by fterwto
Κοίταξε fterwto η προηγούμενη.. πολύ σωστά, αρχικά συμφώνησε μαζί μου, όταν χρησιμοποίησε τον όρο "επιλογή" αν και ήθελε γι' άλλη μια φορά όπως συνήθως
από αντίδραση να διαφωνήσει. Κι ήθελα να διευκρινίσω πως κάνοντας αναφορά σε απωθημένα.. και αυτογνωσία δεν απευθυνόμουν κυρίως σε σένα..
Αυτό λοιπόν, που έχει σημασία και θέλω να επαναλάβω, είναι τι μας οδηγεί ακόμα και σε λάθος επιλογές, π.χ. είναι αρχικά ο παρορμητισμός μας,
τα προσωπικά μας βιώματα, οι εξαρτήσεις μας, ίσως κι η χαμηλή αυτοεκτίμησή μας, αλλά κι ένα σωρό άλλα; Εκεί χρειάζεται να εστιάσεις..
Μετά βλέπεις ότι αυτό που πρώτα έκανες εσύ και ίσως θεωρούσες και δεδομένο ή δεν το σκέφτηκες καν αν θα την πληγώσει, όταν το κάνει εκείνη σ' ενοχλεί.. και πονάς!
Μόνο που σ' αυτή την περίπτωση χρειάζεται να κάτσεις και να σκεφτείς πολύ σοβαρά, όπως σου είπε και κάποια άλλη εδώ.. πως μπορεί για την κοπελιά το θέμα της
όποιας σχέσης της μαζί σου να έληξε κι είναι πολύ λάθος εσύ τώρα, το να προσπαθείς να την εγκλωβίσεις σε μια υπό-σχέση που δεν θα της εξασφαλίσει ευτυχία.. Γιατί
και συ η ίδια παραδέχτηκες, ότι αν ήσουν ευτυχισμένη μέσα από μια ετεροφυλοφιλική σχέση δεν θάμπαινες ίσως στη διαδικασία να θέλεις να κάνεις σχέση
αποκλειστική με γυναίκα. Μάλλον θα συμφωνήσω με τον Αδιάκριτο που είπε ότι ενδέχεται νάσαι πολύ περισσότερο ομοφυλόφιλη απ' όσο νομίζεις ότι είσαι.
Μαρκελα μου σε καποια θα συμφωνησω σε καποια θα διαφωνισω.Στο κομματι απωθημενα και αυτογνωσια δε θα μπορουσα παρα να συμφωνησω μαζι σου καθως μου ταιριαζει σε γενικοτερο επιπεδο και φυσικα σε ενα βαθμο κολλαει και σε καποια κομματια του προβληματος μου.Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Τωρα πισω στο θεμα μου.Ως καλλιτεχνικη φυση,λειτουργω παντα παρορμητικα και σπανιως βασει λογικης.Δεν εχω γνωρισει ηθοποιο,μουσικο,χορευτη,ει� �αστικο που να ειναι απολυτα ορθολογιστης.Αυτο εαν θες ειναι το κομματι της γοητειας μας και συναμα της ανισορροπια μας.Αλλα αυτη ειναι η φυση μας.Παντοτε ψαχνομουνα,αμφισβητουσα,δι αβαζα απερριπτα,και παντοτε θα το κανω.Εχω κανει και ψυχοθεραπεια(καταθλιψη και κρισεις πανικου απο συσσωρευμενο στρες λογω δουλειας,μετακινησεων,χωρι σμος και θανατος)Οποτε σε ενα βαθμο εχω ψαχτει μεσα μου.Εαν ημουνα πιο της λογικης, δεν θα ασχολουμουνα με το θεατρο,το χορο ,την ζωγραφικη,αλλα θα ειμουνα οικονομολογος η μαθηματικος η οτιδηποτε αλλο ομορφο μεν,αλλα εξω απο τα νερα μου.Οποτε ρισκαρω να ζω στα τερματα,να γνωριζω καινουρια συναισθηματα και να πονω ισως πολλες φορες παραπανω.
Στη σχεση μου τωρα.Το μοντελο που επιλεξαμε με την Δ,ητανε κοινο.Ειμασταν δυο φιλες σε κοινη αργοτερα παρεα,που φλερταραμε με αγορια και μεταξυ μας ειχαμε ενα απαγορευμενο γοητευτικο μυστικο.Μας ιντριγκαρε πολυ αυτο και αυτο κρατησαμε ως μοτιβο.Το πως κινηθηκε η καθεμια μας αφορα την καθεμια μας ξεχωριστα.Καταλαβα εν καιρω οτι η Δ,δεν μπορουσε να κανει κατι με αλλους,χωρις να ειμαι σιγουρη και χωρις να ρωτω.Δεν ειχα δικαιωμα.Κι δεν της ελεγα και γω τπτ,αλλα δεν ητανε δυσκολο να καταλαβει.Οπως και να χει φυσικα και με πληγωνε η ολη κατασταση ,φυσικα και την σκεφτομουνα,αλλα συνεχως εβαζα τα λογια μας μπροστα,οτι δεν πρεπει να δεθουμε.Εκει ισως ειχε πεσει η μονη ορθολογιστικη προταση.ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΘΟΥΜΕ .Μαλακιωδως.Οποτε και αυτο ακολουθουσα.Ποτε δεν μου ειπε τπτ ,πως ενιωθε η ιδια.Το καταλαβαινα βεβαια.
Αποφασισαμε να παραμεινουμε φιλες και ειχαμε να κοιμηθουμε μαζι 10 μηνες.Σχεδον ειχαμε πειστει.Η Δ.πηγε με καποιον.Ουτως η αλλως εγω η ιδια της ελεγα οτι ειναι ενα τροπος ζωης και αυτος.Δεν πιστευα ποτε οτι θα με πειραξει τοσο.ΕΙχα θαψει μαλλον τα συναισθηματα μου.Ζηλεψα.Της το δειξα,χωρις ωστοσο να την χρεωσω για κατι ,απλα της ειπα πως ενιωθα.Και με εντονο τροπο.Τοτε ξεκινησανε ολα.Βγηκανε στη φορα ολα αυτα που ειχε νιωσει 3 χρονια τωρα και πραγματα πολυ προσφατα.Γνωριμιες που την ειχανε πονεσει.Κ προσφατες του μηνα,.που θεωρητικα δεν ειμασταν μαζι.Αυτο δειχνει οτι μεσα μας δεν ειχαμε παψει να νιωθουμε πραγματα.Κ οι δυο.Κοιμηθηκαμε μαζι.Ηταν κατι που νιωσαμε και οι δυο.Δεν πιεσα καμια κατασταση.Ισα ισα που με χρεωνε πολυ ασχημα για το γεγονος οτι ποτε δεν εδειχνα οτι νοιαζομαι και την αγαπω.Οτι ποτε δεν την ζηλεψα και ολα αυτα.Θα ητανε επομενως πολυ αδικο να νιωσω οτι εγω την τραβω ξανα πισω.Ητανε κοινο.Δεν μπορω να φορτωσω την ευθυνη μονο στον εαυτο μου.Απλα εγω ειμαι η πιο τολμηρη ως χαρακτηρας,η ιπο εκρηκτικη.Αλλα δεν υπηρχε περιπτωση να ξερω οτι δεν νοιαζεται η δεν θελει και γω να επιμενω να την εχω φυλακισμενη.Εχω εναν πολυ περηφανο χαρακτηρα,με αξιοπρεπεια(η ιδια με χαρακτηριζει σε φασεις σνομπ και αποστασιωποιημενη διοτι δεν εκφραζω αδυναμιες και συναισθηματα ευκολα αλλα δειχνω η ανεξαρτητη της υποθεσης,οχι μονο μεταξυ μας,αλλα βγαζω ενα προφιλ πιο femme fatale).Oποτε σε καμια περιπτωση δεν μπορω να νιωσω οτι ειμαι εγωιστρια που θα την κρατησει σκλαβωμενη σε μια σχεση ανουσια.Εχω μεγαλο θεμα με αυτο και οταν νιωθω την παραμικρη υποψια οτι ο αλλος θα πιεστει απο μενα,φευγω με τρελα βηματα.Ισως και αυτο ητανε το μεγαλυτερο λαθος μου.Παντα εδειχνα πιο ανεξαρτητη απο οτι ημουνα και ενιωθα μεσα μου για να μην τσαλακωσω απο την μια την εικονα μου και απο την αλλη να μην νιωσει ο αλλος καμια πιεση απο εμενα.Ενιωθε μονιμως να με κυνηγαει,ετσι μου ειπε.Τοσο που εκλαμβανε σχεδον αδιαφορια.
Στο τελευταιο κομματι τωρα.Δεν ξερω πως ο αδιακριτος και εσυ μου θετετε το ερωτημα της ομοφυλοφιλιας.Ο αδιακριτος εκανε εναν συσχετισμο με το πως αντιλαμβανομαι τους αντρες που φυσικα κατι τετοιο δεν ισχυει σε καμια περιπτωση.Ποτε δεν ειδα τον αντρα ως αντικειμενο,ισως καποιες φορες οκ να χρησιμοποιησαμε ισοτιμα ο ενας τον αλλον,αλλα μεγαλωσα και εζησα πολλα χρονια με εναν αντρα τον οποιο λατρεψα,εμαθα,πονεσα, σαυτον οφειλω πολλα πραγματα ,οπως και του χρεωνω καποια.Ηταν μεγαλο κομματι στη ζωη μου και ξερω πως ειναι να εισαι ερωτευμενη στα τερματα με εναν αντρα.Το θεμα της ομοφυλοφιλας δεν ξερω που κολλα στο προβλημα μου.Ξερω οτι εαν αισθανομουνα αυτη τη στιγμη ομοφυλοφιλη θα ημουνα τρισευτυχισμενη που βρηκα εναν τοσο ομορφο ανθρωπο διπλα μου.Θα αισθανομουνα πληρης.Και η ιδια.Μα δεν ειναι το προβλημα μας ομως η σεξουαλικοτητα μας.Αλλα αυτο το μπερδεμα.Ειμαι 30 χρονων,με αρκετες εμπειριες και ξερω τι μου αρεσει και τι δεν μου αρεσει σεξουαλικα.Ξερω οτι δεν μπορω να αποβαλλω απο τις φαντασιωσεις μου το αντρικο κορμι και επισης με τρομαζει η ιδεα οτι δεν θα ξαναγγιξω αντρα.Απο την αλλη ξερω οτι την αγαπω υπερβολικα και αληθινα.Οχι επιπολαια.Εχουμε σταθει η μια στην αλλα σε πολλα και εχουμε μοιραστει ακομη περισσοτερα.Ενδεχομενως για να μπορω να λειτουργησω μαζι της ,κατι θα μου αρεσει και απο τις γυναικες,αλλα δεν ειναι εκει το θεμα μου.Κ ουτε εχω σκεφτει και θελω εαν χωρισω μαζι της να βρω καποια αλλη.Δεν με ενδιαφερει κατι τετοιο.Αυτο που προσπαθω να μοιραστω δεν ειναι ενα προβλημα ομοφοβιας ,αλλα ενα ερωτικο αδιεξοδο.Και σιγουρα απαιτει ανοιχτα μυαλα.Γιαυτο εχω αναγκη απο γνωμες που σε ενα βαθμο μπορουν να αφουγκραστουν το προβλημα.Πχ το ειχα μοιραστει με μια φιλη που ειναι ομοφυλοφιλη και δυστυχως δεν μπορουσε να ταυτιστει,καθως δεν μπορουσε να νιωσει το κομματι της αντρικης αναγκης.Οπως φανταζομαι εαν το συζητουσα με μια γυναικα η οποια ουδεποτε ειχε νιωσει το παραμικρο για μια αλλη ,παλι δεν θα μπορουσε να το αντιληφθει.Ευχαριστω.
Kαι εδω ομως μπορω να πω οτι με την Δ.ενω εχουμε πολλα κοινα,οπως φαινεται δεν αντιλαμβανομαστε ακριβως με τον ιδιο τροπο τα πραγματα.Η ιδια με θεωρει πολλη απελευθερωμενη και ανοιχτομυαλη,ανεξαρτητη και δυναμικη,αθεραπευτα ρομαντικη,σε εντιθεση με τον εαυτο της που τον θεωρει πολυ πιο συντηρητικο,ορθολογιστη και δειλο.Δεν εχει επισης καθολου αυτοεκτιμηση και αυτοπεποιθηση.Οποτε κατι τετοιο,το να αποφασισουμε μια πιο ανοιχτη κοινη γραμμη,δεν ξερω εαν μπορει να λειτουργησει.Αλλωστε και γω η υποτιθεται ελευθεριακη κλωτσησα και ζηλεψα.Quote:
Originally Posted by marina38
Ευχαριστω!Quote:
Originally Posted by Ξωτικό
Ελπίζω να κατάλαβες τότε ότι έδωσες τις απαντησεις που έψαχνες ... Διάβασε απλά την απάντηση που μου έδωσες..
Και ένα τελευταίο.. θα ήταν καλά να ξεχωρίσεις το θέμα σε δύο.. πολύ ξέχωρα για μένα θέματα το 1. Είναι το είδος σχέσης που επιθυμείς να έχεις με τον σύντροφο σου ή όχι, ανοικτη, κλειστη, swinger ktl.. Όλο αυτό έχει να κάνει με τον βαθμό που θα ήθελες να δεις τον εαυτό σου στο περιβάλλον και τον χρόνο και πόσο θες ή όχι να υποκληθείς στην ιδέα της μονογαμίας που η κοινωνία προωθεί..
και το 2. είναι το θέμα της σεξ. ταυτότητας ομο, ετερο, by, τρανσ...κτλ.. και που πάλι πρεπει σε κάποια στιγμη να δεις.. όχι το ποια είναι η μορφή του κορμιού που έχεις απέναντι σου αλλά το τι σημαίνει νοητικά για σένα να είσαι με ένα άλλον άνθρωπο και τι εκπροσωπει μέσα σου η εικόνα του κορμιού του.. οχι απλα σαν βιολογική έλξη αλλά και σαν ιδέα που σου δόθηκε απο την κοινωνία για το τι εκπροσωπεί ένα κορμί με ένα α φύλο για σένα..
αυτα..
Ειναι ευστοχα ολα αυτα που θετεις.Ξερω τι μου αρεσει σε εναν αντρα,και ξερω επισης και το νιωθω οτι λογω το οτι πληγωθηκα πολυ απο τον πρωην μου,σε ενα βαθμο επελεξα να συσχετιζομαι πιο αποστασιωποιημενα μαζι τους.Εχοντας νιωσει ομως βαθεια και αληθινα συναισθηματα για εκεινον και καποια πιο χαζοτρυφερα στην εφηβεια μου για καποιους αλλους,δεν θα μπορουσα φεμινιστικα και σεξιστικα να τους τοποθετησω ως σκευη χρησεως.Γενικοτερα ειμαι κατα του σεξισμου απο οπου και εαν προερχεται.Απλα οντας πληγωμενη και γεματη ανασφαλειες,περασα και περναω μια περιοδο που αναζητω μονο σεξ μαζι τους.Πολυ συνειδητα και αληθινα.Quote:
Originally Posted by ADIAKRITOS
Στο πρωτο θεμα, θα ελεγα οτι ενω μου αρεσει ο πειραματισμος και γιαυτο το λογο προτιμω για μεγαλα διαστηματα να ειναι μονη,κατα βασει ειμαι ρομαντικη και κατι τετοιο μαλλον δεν μου ταιριαζει οταν ειμαι ερωτευμενη,γιαυτο κλωτσαει μεσα μου ολο αυτο.Ξερω οτι οταν ειμαι ελευθερη θελω να ζω διαφορα και οταν ειμαι σε σχεση να ειμαι εκει.6μιση χρονια και αποσταση δεν θελησα ποτε να απατησω τον συντροφο μου.Μπορουσα ανετα,αλλα ημουνα εκει.Με ελκυε μονο αυτος και ειχε τρομερη δυναμη πανω μου.Κ γιαυτο με πονα η ολη σχεση με τη Δ.τωρα.
Στο δευτερο θεμα της σεξουαλικης ταυτοτητας,Ξερω οτι στα 30 μου ελκυομαι απο το αντρικο φυλο.Η καλυτερα στο μεγαλυτερο βαθμο απο το αντρικο φυλο.Δεν απεκλεισα ποτε τη γυναικα,απλα δεν κυριαρχουσε στις φαντασιωσεις μου και τα θελω μου.Νομιζω οτι πιο πολυ ισως θα μπορουσα να ερωτευτω γυναικα,οπως και εγινε,ειναι πιο εγκεφαλικη λειτουργια,ενω με τον αντρα μου βγαινει αβιαστα σεξουαλικοτητα κατι που δεν μπορει να γινει με τις γυναικες.Τωρα επειδη ξερω οτι κατα βασει ειμαι ρομαντικη,πιστευω στο τι σου βγαζει ο καθε ανθρωπος που εχεις απεναντι σου,η αυρα του, η μυρωδια του,ο τροπος που σου μιλαει,ο τροπος που σε αγγιζει.Εχοντας γνωρισει και τα δυο φυλα,θα ελεγα οτι και τα δυο εχουν την γοητεια τους,η γυναικα το πιο συναισθηματικο ερωτικο,ο αντρας του πιο ενστικωδες και σεξουαλικο.Οποτε κατεπεκτασην στην σεξουαλικοτητα μου κυριαρχει η αναγκη του αρσενικου διπλα μου ως φυση και φυσικα οταν αυτη συνηπαρχει με συναισθημα και χημεια,λειτουργει στο 100 τοις 100.Αλλα οπως φαινεται οταν εισαι ανοιχτομυαλος και χωρις περιορισμους,ολα μπορουν να συμβουν στην ζωη σου.
..είναι ξεκάθαρο και εμφανές πως έχεις τους ίδιους προβληματισμούς, αλλά δεν ήθελα να εστιάσω εκεί παρά μόνο να καταλήξω.Quote:
Originally Posted by fterwto
Θεωρώ πως οι σχέσεις, (άσχετα με τα φύλα), έχουν τον ίδιο παρανομαστή: το "θέλω".
Όσο θέλουμε να είμαστε σε μια σχέση, όσο μας κάνει ευτυχισμένους και την απολαμβάνουμε δεν υπάρχουν ούτε προβληματισμοί ούτε εμπόδια.
Όταν όμως κάνει κάτι τον κύκλο του και τελειώσει, όσο και να το τραβάμε απ τα μαλλιά ή του δίνουμε το φιλί της ζωής δεν πρόκειται να ξαναγίνει όπως πριν.
Κάπου εκεί συμπληρώνω πως στη δική σας περίπτωση μπαίνει και το θέμα των αντρών που ξαφνικά παίρνει αξία την οποία δεν είχε προφανώς όσο ήσασταν ερωτευμένες.
Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να πάρετε τις αποστάσεις σας για λίγο καιρό. Να μείνετε μακριά η μια απο την άλλη και να επαναπροσδιορίσετε τα συναισθήματα σας. Αν υπάρχει κάτι, θα ξανα ανάψει. Αν έχει σβήσει εντελώς, απλά θα τελειώσει....
Θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου οτι μια σχεση καθοριζεται απο τα θελω.Ειμαι των θελω και καθολου των πρεπει.Και μαυτον τον παρονομαστη λειτουργω.Και στα κοινα θελω.Το κομματι του αντρα υπηρχε απο την αρχη της σχεσης ,απλα προφανως ειμασταν στην φαση που νιωθαμε δυνατες και πειραματιζομασταν,οποτε ητανε ας πουμε το αλατοπιπερο.Τωρα που νιωθουμε οτι εχουμε δεθει πιο πολυ αυτο μας κλωτσαει.Και φυσικα πρεπει να φευγεις απο κατι που δεν τραβαει διοτι ειναι ψυχοφθορο και μπορει να διαιωνιζεται και να δυιλιζεται για χρονια.Το θεμα δυστυχως ειναι οτι μεσα μας συναισθηματικα ειμαστε πολυ μα πολυ δεμενες μεταξυ μας και δεν ξερουμε πραγματικα ποια ειναι η σωστη αποφαση.Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
Και δω πολυ σωστα λες οτι χρειαζεται αποσταση και θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου.Γιατι τοτε θα καταλαβουμε τι συμβαινει.Κατι τετοιο το εδωσα,λειποντας ,ενα μηνα απο αθηνα.Το ιδανικο θα ητανε να εφευγα απο το σπιτι και να παιρναμε τον χρονο που χρειαζομαστε.Ειναι το πιο υγειες.Πες μου ομως τωρα,στις δεδομενες συνθηκες,οπου εκτος απο τα ψυχολογικα μας,εχουμε να αντιμετωπισουμε και βιοποριστικα θεματα,πως το λυνεις αυτο?Εμεις συγκατοικουμε,και αποσταση σημαινει,σηκωνομαι και φευγω απο το σπιτι,και αφηνω την Αθηνα για μενα.Διοτι οικονομικα δεν την παλευω να νοικιασω μονη.Οι φιλοι μου ολοι που εχουνε κατεβει αθηνα,επειδη ειμαστε ολοι του θεατρου και ολες οι δουλειες ειναι εδω μαζεμενες,ολοι συγκατοικουν.Κανεις δεν εχει την πολυτελεια να μεινει μονος του.Και γω λογω δουλειας,δουλευω εκτος απο τα θεατρα, και στο σπιτι που σημαινει οτι δεν μπορω απλα να παρω πραγματα και να κοιμαμαι αλλου.Γινεται αυτο,αλλα δεν θα μπορω να δουλευω στο χωρο που εχω διαμορφωσει στο σπιτι.Ειναι βηματα που εαν γινουνε τωρα,εχουν αντικτυπο και στην οικονομικη μου ζωη,μεγαλο.Και γω εχω να αντιμετωπισω και αυτο.Η μικρη σπουδαζει.Εγω δουλευω και στο ελευθερο επαγγελμα ειναι πολυ δυσκολα τα πραγματα.Οποτε ρεαλιστικα και κατι τετοιο εμενα με ευνουχιζει.Και λογω χαρακτηρα οτι δεν θελω να κρεμομαι απο κανεναν,αλλα ολοι πλεον οικονομικα ειμαστε χαλια και μαζευομαστε και συγκατοικουμε.Ουτε ειμαι της λογικης με ταιζει ο μπαμπας.Οποτε η κατασταση με το σπιτι,που πληρωνα εγω λογαριασμους και μοιραζομασταν τα υπολοιπα εξοδα,μας βολευε και τις δυο.Κ σε καμια περιπτωση δεν λεω οτι ειχαμε βολευτει χωροταξικα και μεναμε μαζι.Μεναμε μαζι γιατι γουσταραμε.Αλλα τωρα που πρεπει να παρουμε αποσταση,υπαρχει και σοβαρο προβλημα με επιπτωσεις.