Printable View
Το βιολί βιολάκι.
Με το ζόρι να μας φεσώσεις φονταμενταλισμούς.
Από μεσαίωνες πήξαμε
http://www.youtube.com/watch?v=H4TMJ6oEla4
Mark Stewart - As the Veneer of Democracy Starts to Fade
The military police, act as a private army,
with the bosses.
To break the back of organized labour
to get this cheap, strike-free workforce.
Καλημέρα carry!! Όλα είναι όπως τα λες,
Οι εποχές μας έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Προσωπεία και στυλάκια πέφτουν, περισσευούμενοι θεσμοί εξαφανίζονται, άχρηστα είδωλα-αντικείμενα εξασθενούν ...
Εσύ νομίζω πίστεψες ότι είμαι εδώ για να σου επιβάλω τις ιδέες μου; Όχι, αυτές μόνος σου θα τις στεριώσεις, μπορούμε όμως να ανιχνεύσουμε μαζί κάτι που εσύ η καποιος άλλος θα ήθελε, ...το να θελήσει κάποιος να ερευνήσει το δάσος που κι εγώ κάποτε περιπλανήθηκα και τώρα ανοίγεται και μπροστά σου <<...Όχι όμως για να βρεις έτοιμα μονοπάτια, >> ούτε να συμφωνήσεις πρόχειρα μαζί μου, μόνος σου θα ξεχωρίσεις τις αξίες από τις επιδέξια στημένες πλάνες, αν προσθέσω έστω κάτι μέσα σου, θα ξέρω πως η ανησυχία μου για σένα δεν στάθηκε άκαρπη. Θα βρεθούν βέβαια κάποιοι αξιολύπητοι που θα γελάσουν, τι λέει τούτη θα πουν. Ας πουν. Πιστεύω σε όλους εσάς για αυτό γράφω αυτά τα λόγια. Στο χέρι σου είναι η φωτιά που σε φλογίζει να μην κάψει όλο το δάσος, αλλά δείχνοντας σου το δρόμο μέσα στη νύχτα, να σου δίνει φως ζεστασιά, όταν καθισμένος κοντά της την ώρα που όλο το δάσος ησυχάζει, ακούς πως τραγουδά τη ζωή το Τριζόνι.
Σου έχει συμβεί ποτέ κλεισμένος ερμητικά στο δωμάτιο κοιτάζοντας πέρα τα σύννεφα το δειλινό, ν’ αναφωνήσεις: << Μα είμαι μόνος, πόσο μόνος αισθάνομαι!>> Κι όμως η ψυχή σου ξεχειλίζει από αγάπη, λες και θα διαρραγεί για να απλωθεί σε κάθε γωνιά, να βρει ανθρώπους στον ίδιο παλμό, φίλους που θα τους εμπιστευτεί, θα γίνει ένα μαζί τους. Ναι, θα ήταν λάθος να κλείσεις στον εαυτό σου σε μια νοσηρή απομόνωση. Αν αισθάνεσαι κάποιο δισταγμό, θυμήσου ότι και άλλοι αναζητούν, όπως κι εσύ, ένα ζεστό ανθρώπινο χέρι μέσα στο δικό τους. Προχώρησε με σύνεση ανιχνεύοντας. Θα βρεις εκείνον που θα ακουμπήσεις την καρδιά σου, σε κάποιο ξέφωτο του δάσους σε περιμένει. Όμως προσοχή, με την πρώτη έκρηξη της καρδιάς ξεχύνεται ένα κύμα, γεμάτο μεγαλείο και αλτρουισμό, αλλά και πόσο ευάλωτο, ευκολόπιστο, έτοιμο να συντριβεί στον πρώτο βράχο. Θα προχωρήσεις χωρίς να σκεφτείς; χωρίς ν'ακούσεις την αντρική φωνή μέσα σου,
..που σου λέει ...<<θα αρχίσεις εξερεύνηση χωρίς χάρτη και πυξίδα;>> Που θα εμπιστευτείς όλο αυτό το ξεχείλισμα; Το ίδιο σου το είναι; Που θα το εμπιστευθείς; Πριν λίγο γύρευες κάποιους να μοιραστείς τον ενθουσιασμό και τις αγωνίες σου, να ενώσεις μαζί τους τον εσωτερικό σου εαυτό. Μπορείς λοιπόν, δίχως σκέψη, εντελώς αβασάνιστα να παραδώσεις ότι πιο υψηλό σε φλογίζει στα πρώτα χέρια που θα βρεις; Τελικά όπως πολλά μεγάλα πράγματα η φιλία είναι μια πράξη αντρική. Φωτεινό παράθυρο στη σκοτεινιά του κόσμου. Γνώρισμα της η αγάπη που φαίνεται κάθε στιγμή, μολονότι με επιμέλεια αποφεύγει να εκφράζεται με λόγια. Γνώρισμα της η ανιδιοτέλεια. Δίνει χωρίς να ζητά, όταν παίρνει χαίρεται γιατί μπόρεσε να κάνει τον άλλο να δώσει και γίνεται πράξη θυσίας, όταν με καθαρό το νου αποφασίσει να δώσει κάποιο τέλος αν συμβεί κάποτε να ξεφύγει απ’ το σκοπό. Μια τέτοια ώρα, που είναι δύσκολή για σένα, αλλά ηρωική, το ξέρω, «δεν δίνεις σημασία στα λόγια, αλλά μπορείς να καταλαβαίνεις σωστά τις πράξεις» Saint –Exupery.
.
Υστ. Tελικά τι είπα, είπα σ' όλους, ελάτε να φτιάξουμε πρώτα το μέσα μας και μετά το έξω θα φτιάξει από μόνο του.. το δέχεσαι;
Ερώτηση: πιστεύετε ότι τον άλλο, πρώτα τον γνωρίζουμε και μετά τον αγαπάμε; ή μόλις την δούμε ή τον δούμε τον αγαπάμε αμέσως;
Γεια σου, κάρρυ,
εσένα η μαμά σου σε γέννησε άνδρα, έτσι μπορείς τώρα που όλο και περισσότεροι θα μιλούν
για την θαυμαστή Συνειδητότητα, να τη γνωρίσεις, είναι νέα, εξωτικής ωραιότητας, με σπάνια μόρφωση,
είναι αυτή που όλοι την ονομάζουν καθαρή Συνειδητότητα ή Αρχηγό. Λέω να το σκεφτείς!!! :)
Τι μου λες παρακάτω;
<<Το βιολί βιολάκι. Με το ζόρι να μας φεσώσεις φονταμενταλισμούς. Από μεσαίωνες πήξαμε>>
Μη μου μιλάς για << φεσώματα και φονταμενταλισμούς>>
είμαι απλός άνθρωπος εγώ, δεν ξέρω τέτοιες λέξεις, ούτε βιολί έμαθα κάρρυ μου, δεν πρόλαβα...:)
Για το μεσαίωνα θα σου πω πολλά, μου τα είπε όλα η γιαγιά μαρικούλα.....
ΜΑΘΕ ΟΤΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ... ΝΑ ΠΛΗΞΟΥΝ ΘEΛΟΥΝ ΤΑ ΝΙΑΤΑ !!!
ΑΚΟΥΣ ΕΚΕΙ, ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΣΗ....ΞΥΠΝΑ ΚΑΡΡΥ.....!
Mην αφήσεις να συμβεί αυτό ...οι νέοι θα μάθουν, για να γίνουν δυνατοί.
Η αλλαγή δεν είναι εκεί έξω, αλλά από μέσα μας ξεκινά..
Ωστόσο αν θυμώνεις μπορείς να μη με διαβάζεις...:(...
Εγώ θα λέω για τη ζωή μας που αποτελείται από δύο πόλους, το μέσα μας και το έξω μας ,την εσωτερική και την εξωτερική μας ζωή και γύρω από αυτούς τους δυο πόλους στρέφεται η ανθρώπινη μας ζωή. Η παρόρμηση που νιώθει κάποιος να αναπτυχθεί ενσυνείδητα να γίνει πραγματικό Άτομο, Άτμητος, Αδιαίρετος, πέρα από την επίδραση του μέσα μας ή του έξω μας, αναπτύσσει αργά η γρήγορα τη Συνειδητότητα και τότε αρχίζει να ζει <<μέσα >> απ’ αυτήν και να την κάνει συνειδητή δράση. Αυτό είναι δύσκολο έργο απαιτεί συνεχή εγρήγορση.
<<Όμως η ανάπτυξη της Συνειδητότητας είναι η μόνη λύση στα προβλήματα της ζωής μας >>, τόσο στα πρακτικά όσο και στα ψυχολογικά ή υπαρξιακά κλπ. Όταν εδραιωθεί μια αδιάσπαστη γραμμή Συνειδητότητας τότε το ανθρώπινο Άτομο με το εγώ του απόλυτα αναπτυγμένο, θα έχει δαμάσει όλες τις δυνάμεις της ζωής, θα τις έχει αφομοιώσει και εξανθρωπίσει, και θα είναι έτοιμο να εξερευνήσει υψηλότερους τομείς.
Καλή σου μέρα Μαρίκα
Δεν θα διαφωνήσω ότι η ανάπτυξη της συνειδητότητας, η διεύρυνσή της, είναι το ζητούμενο κάθε ανθρώπινης ψυχής, κάθε ανθρώπινης κοινωνίας. Το δύσκολο έως τώρα είναι πως η ατομική ευθύνη θα εξελιχθεί σε συλλογική γιατί μόνο μέσω αυτής μπορεί κάτι ν' αλλάξει.
Αν μπορούσα να σκεφτώ ένα τρόπο για να πραγματωθεί αυτό , θα ήταν μόνο μέσα από την αγάπη, τη συμπόνεια , την ταπεινότητα, τον σεβασμό , την αλληλεγγύη. Έως τώρα ο άνθρωπος σ' όλη την ιστορία του αποδείχτηκε πολύ εγωιστής και μικρόψυχος για να καταφέρει να κάνει το άλμα. Οι θρησκείες δεν τον βοήθησαν να πάει παραπέρα.
Μαρίκα , προσωπικά δεν είμαι κολλημένη σε καμια πίστη ουτε καν στην "απιστία" μου. Έχω μάθει αρκετά ώστε να μπορώ ν' αμφισβητώ τις γνώσεις και τα πιστεύω μου. Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο πιο πολύ ανοίγομαι...Όμως ο άνθρωπος που θα με πείσει για κάποια αναλλοίωτη αλήθεια, δεν θα προσπαθήσει καν να με πείσει..
Λες στον καρυ πιο πάνω να μην σου μιλάει για φεσώματα και φονταμενταλισμούς γιατί είσαι απλος ανθρωπος και δεν ξέρεις τέτοιες λέξεις. Μπαααα μια χαρά χειρίζεσαι τον λόγο και το ξέρεις.
Εχω την αίσθηση βέβαια ότι δεν βρίσκεσαι εδώ για να συνδιαλλαγείς, ν' ανταλλάξεις γνώμες και εμπειρίες αλλά για να κατηχήσεις.
Προσωπικά δεν με χαλάει, έχει ενδιαφέρον...Μπορεί άλλωστε να βοηθάει εσένα να περπατήσεις το μονοπάτι που διάλεξες
Γεια σου Φρύνη μου,
σωστά, η ατομική ευθύνη θα εξελιχθεί σε συλλογική για να αλλάξει κάτι, δεν προσπαθώ να πείσω Φρύνη, δεν είναι αυτός ο αγώνας μας, όλοι γνωρίζουμε τις λέξεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι όμως δεν περνάνε μέσα μας, δεν μας αγγίζουν, απλά τις προσπερνάμε, ο θώρακας που φοράμε είναι αδιάβλητος.. ωστόσο να η εξέλιξή μας, δες την..
Υπάρχουν κάποιοι που καταλήγουν στην ίδια προβληματική στάση με τον πόνο τη δυστυχία και την ματαίωση των πόθων και των ονείρων τους. Όταν το κάθε τι γύρω τους γκρεμίζεται, αρχίζουν να αναρωτιούνται για το νόημα της ζωής και του πόνου. Όμως η τεράστια μάζα της ανθρωπότητας που ποτέ δεν κάνει συνειδητά τέτοιες σκέψεις βρίσκεται κι αυτή βυθισμένη στο άγχος και τη δυστυχία.
Μόνο ένας μικρός αριθμός είναι προικισμένος με επιστημονική σκέψη, ώστε να θελήσει να ασχοληθεί με το πρόβλημα. Όμως ελάχιστοι κι από αυτούς σκέπτονται να στρέψουν τον προβολέα μέσα τους.
Η προβληματική φύση της ύπαρξής τους φαίνεται σαν κάτι έξω από τον εαυτό τους. Υπάρχει όμως και μια πιο μικρή μειονότητα που θέλει να ερευνήσει να εξετάσει τις βάσεις της ίδιας της, της σκέψης, και τότε στρέφεται προς τα μέσα στα θεμέλια της σκέψης της συνειδητά και μη.
Μια ελάχιστη μειονότητα κατορθώνει να στραφεί προς τα μέσα, και μια ακόμα πιο μικρή <<γνωρίζει πως >> να ασχοληθεί με τον εσωτερικό της κόσμο με τρόπο συστηματικό, επιστημονικό και αντικειμενικό. Να επιμείνει ως το τέλος, αυτοί, αποτελούν ζωντανή μαρτυρία ότι το πρόβλημα της ύπαρξης βρίσκει την πιο ικανοποιητική λύση στα βάθη τους γιατί μόνο αυτοί δεν βασανίζονται από τη σκληρή πραγματικότητα και τη μεταβατικότητας της ζωής μας.
Ολοκληρώνοντας Φρύνη,
το πρώτο που αντιλαμβανόμαστε είναι, ότι ξεκινάμε και το εσωτερικό μας είναι κατακερματισμένο και ότι το ένα κομμάτι αντιμάχεται το άλλο σ’ ένα πόλεμο για επικράτηση. Διαπιστώνουμε ότι η εξωτερική ζωή προσκρούει επάνω στην κομματιασμένη εσωτερική ζωή, που με τη σειρά της αυτή η ζωή αντιδρά στους εξωτερικούς ερεθισμούς.
Επίσης ζούμε σ’ ένα περιβάλλον που δεν ενδιαφέρεται καθόλου αν κάποιος θα ζήσει, θα πεθάνει ή θα υποφέρει. Αργά ή γρήγορα διαπιστώνουμε όλοι ότι οι φυσικές δυνάμεις που μας περιβάλλουν δρουν επίσης και μέσα στα ανθρώπινα όντα σαν τυφλές δυνάμεις ζωής και κυριαρχούν απόλυτα επάνω μας. Κατορθώσαμε να τιθασεύσουμε τις φυσικές δυνάμεις έξω μας ως ένα σημείο αντιτάσσοντας π.χ.τις αντισεισμικές κατοικίες, το αλεξικέραυνο, τα καταφύγια, την ιατρική κ.λ.π. λίγοι όμως νοήσαμε να τιθασεύσουμε τις φυσικές δυνάμεις που δρουν μέσα μας. Τότε είναι που νιώθουμε την ισχυρή παρόρμηση να αναπτύξουμε μέσα μας << κάτι το σταθερό>>, που να μπορεί να αντιταχθεί στη σύγκρουση και ρευστότητα τόσο της εσωτερικής όσο και της εξωτερικής μας ζωής, καθώς ενεργεί η μία επάνω στην άλλη.
Αυτό το <<σταθερό κάτι>> όπως όλοι λένε είναι η συνειδητότητα, δηλ. <<το καθαυτό ανθρώπινο στοιχείο μας>> σε αντιπαράθεση προς τις απρόσωπες συλλογικές δυνάμεις της φύσης που εισβάλλουν μέσα μας και τείνουν να παρασύρουν και να καταλύσουν το εγώ μας την ανθρωπινότητά μας.
Γειά σας! Αν είχαμε παιδεία ίσως τα προβλήματά μας Μαρίκα νάταν λιγότερα, γιατί τα περισσότερα είναι τεχνητά. Τί να τις κάνει ο άνθρωπος σήμερα τις αλήθειες αυτές και τα υψηλά νοήματα, όταν
π.χ. δεν τον μαθαίνουν πως να ζει για να είναι υγιής κι ευτυχισμένος; Γιατί μια αλήθεια ή ένα νόημα είναι αποδεκτά, όταν δίνουν λύση κι είναι αποτελεσματικά, διαφορετικά από θεωρίες χορτάσαμε πιά!
Γεια σου Μαρκέλα μου,Quote:
Originally Posted by μαρκελα
τώρα θα θελήσει ο άνθρωπος, να γίνει πρώτα καλά, να θελήσει ενσυνείδητα να Ζήσει! Θα καταλάβει ότι καλείται να γίνει δάσκαλος στον ίδιο του τον εαυτό, θα δώσει προτεραιότητα στην δική του ενδυνάμωση τη δική του συμπύκνωση, μέχρι τώρα γνώρισε μόνο την αραίωση, έχει σημασία να καταλάβει πως αυτός ο Νόμος της Κυκλοφορίας της Συμπύκνωσης θα τον Αναστήσει, ναι, θα θελήσουν όλοι να φτάσουν πρώτα το άκρον άωτο της συμπύκνωσης μέσα τους!
Αυτό το Νόμο θα τον κάνει κτήμα του. Θα δυναμώσει, θα αφυπνισθεί, θα σταθεί στα δικά του πόδια, και μόλις νιώσει ότι είναι έτοιμος θα ερευνήσει, διότι το εγχείρημα αυτό είναι για όλους. Κατανοεί ότι για να έχει λύσεις και να είναι αποδεκτές οφείλει ν’ ανασκουμπωθεί, δεν παραδόθηκε, αγωνίζεται μέχρι σήμερα, είναι εδώ, ψάχνει να βρει τον εαυτό του.
Θα θελήσει λοιπόν να εργασθεί στην πορεία με το μέσα του, διαφορετικά θα είναι πεινασμένος για νόημα ζωής, κι αυτό το κατέχει πολύ καλά, ότι χορτασμένος δεν υπήρξε ποτέ.
Quote:
Originally Posted by marika
Δέχτηκα την παραίνεση εγώ τη στιγμή αυτή, εκείνο δηλαδή που παρήγγηλες σε άλλο μέλος της κοινότητας ως: Λέω να το σκεφτείς!!
Και κάνοντας μία προσπάθεια να σκεφτώ, όπως παραγγέλεις, αδυνατώ κι αυτό ως φυσική συνέπεια, να συλλάβω τον λόγο σου περί θαυμαστής Συνειδητότητας.
Τι εννοεί ο ορισμός;;; Τι είναι Συνειδητότητα;;; Ποιά είναι η φύση της;;; Ποιά είναι η ουσία της;;; Ποιό είναι το είδος της;;; Ποιός είναι ο Λόγος του Όντος της ο οποίος εδώθη από τον κτίστη κατά την δημιουργία της;;;
Και ερωτήματα υπ' όψιν που θέτονται παράλληλα, αλλά και συνοδεύουν κάθε πιθανή απάντηση, από το αληθές και καθολικά απόλυτο από κάθε άποψη πραγματικό γεγονός, πως το αντικείμενο που ενεργείτε μέσα από την φύση της, της συνείδησης δηλαδή, ενυπάρχει πριν από αυτήν "εγραμμένο" και "χαραγμένο" αοράτος στο κοσμικό ή συμπαντικό ασυνείδητο. Με άλλα λόγια, πως να ορίσουμε με ακριβέστερη ασφάλεια τον ορισμό της συνειδητότητας από την στιγμή και την στιγμή κατά την οποία τα προβαλώμενα της δεδομένα είναι προϊόντα του κοσμικού ασυνείδητου.
χαχα πάντως, μια χαρά βολεμένο τον βρίσκω τον καθένα! Τόσο μάλιστα είναι το βόλεμα που έχει γίνει δεύτερη φύση του!
Ας όψονται οι αίτιοι, κυρίως το παπαδαριό, που ο κόσμος "πεινάει " κι αυτό απολαμβάνει αξιώματα κι είναι όλο μεγάλα λόγια!
Μα πόση υποκρισία πιά! Αυτοί οι τερατοειδείς μεγαλόσχημοι ευθύνονται για τα χάλια του κόσμου σήμερα! Ό,τι έχει περισσότερο
ανάγκη ο άνθρωπος την πίστη στο Θεό, αυτοί τον στρέψαν εναντίον της και εναντίον Του! Για να γίνουν αυτά που λες εσύ τώρα,
θα πρέπει να πάνε πόρτα-πόρτα και να δουν την δυστυχία που κρύβεται πίσω της και ν' αφήσουν τις θεωρίες και τα κηρύγματα! Τί λέμε τώρα;
Quote:
Originally Posted by Γιώργος Πολίδης
Γιώργο γεια σου, εύχομαι μια καλή κι ευλογημένη νέα χρονιά,
μια πρώτη προσέγγιση για την ανατολή της συνειδητότητας, καθώς θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε όσα περισσότερα μπορούμε είναι ότι η συνειδητότητα άρχισε να ανατέλλει πιο σταθερά, όταν αντιλήφθηκα ότι το νευραλγικό σημείο ήταν <<ή διαρκής επίγνωση την κάθε στιγμή>>.
Αυτό οδηγεί στην ιδέα της συστηματικής καταγραφής σε καθημερινό ημερολόγιο για να μη χάνω τα ίχνη των σκέψεων και των αισθημάτων μου. Χρόνια μετά, είδα ότι τοημερολόγιο είχε οδηγησει στη δημιουργία μιας αδιάσπαστης γραμμης Συνειδητότητας και διαπίστωσα ότι η Ζωή μας, τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική είναι ένα πράγμα, και η Συνειδητότητα ένα άλλο διαφορετικό πράγμα, ξεχωριστό από τη ζωή και ικανό να την παρακολουθεί. Βέβαια αυτή, είναι μόνο μια μικρή εισαγωγή, πολλά ακολουθούν..
Quote:
Originally Posted by Γιώργος Πολίδης
Γιώργο γεια σου, εύχομαι μια καλή κι ευλογημένη νέα χρονιά,
μια πρώτη προσέγγιση για την ανατολή της συνειδητότητας, καθώς θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε όσα περισσότερα μπορούμε είναι ότι η συνειδητότητα άρχισε να ανατέλλει πιο σταθερά, όταν αντιλήφθηκα ότι το νευραλγικό σημείο ήταν <<ή διαρκής επίγνωση την κάθε στιγμή>>.
Αυτό οδηγεί στην ιδέα της συστηματικής καταγραφής σε καθημερινό ημερολόγιο για να μη χάνω τα ίχνη των σκέψεων και των αισθημάτων μου. Χρόνια μετά, είδα ότι το ημερολόγιο είχε οδηγήσει στη δημιουργία μιας αδιάσπαστης γραμμής Συνειδητότητας και διαπίστωσα ότι η Ζωή μας, τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική είναι ένα πράγμα, και η Συνειδητότητα ένα άλλο διαφορετικό πράγμα, ξεχωριστό από τη ζωή και ικανό να την παρακολουθεί. Βέβαια αυτή, είναι μόνο μια μικρή εισαγωγή, πολλά ακολουθούν..
Ακούστε παιδιά κάτι που ενεργεί αλλά περνά απαρατήρητο στην κοινότητα. Το είδος της επικοινωνίας που πραγματώνεται εδώ μέσα στην μορφή της ανταλλαγής θέσεων και απόψεων με συζητήσεις σε λόγο γραπτό και κειμένων, πρέπει να έχει την δική του φυσικότητα και τροπή. Διαφορετικά δεν εξάγεται ή εξάγεται ελάχιστο όφελος. Εδώ μέσα δεν κάνουμε διαγωνισμό ούτε ανταγωνισμό γνώσεων. Τα πράγματα είναι απλά. Δεν είναι λογικό και ορθό να εκφραζόμαστε εδώ μέσα κάνοντας χρήση το γενικό μας γνωσιολογικό οπλοστάσιο, αλλά εκφράζουμε εκείνα τα οποία κυρίως μπορούμε να αντλούμε από εμπειρίες ή με άλλο θεματικό τρόπο εγγύτερο μας.
Το να καταθέτουμε εδώ μέσα ασύστολα και άστοχα, δίχως αντίκρυσμα αλλά και δίχως ανάγκες κάλυψης ουσιαστικών αιτιών, που τέλος-τέλος κανέναν δεν οφελούν ή με άλλο τρόπο ικανοποιούν, το εύρος της γνωσιακής ύλης η οποία είναι στην κατοχή μας, δεν εξυπηρετεί τίποτα και κανέναν. Και δεν αναφέρω το ενδεχώμενο πως πολλοί τα αγνοούν ή με άλλο τρόπο προσπερνούν αδιαφορώντας.
Εδώ μέσα χρειαζόμαστε λόγο ζωντανό στην επικοινωνία μας, λόγο ουσιαστικό, λόγο που να τον δέχετε ο άλλος δίχως δυσκολίες ή στρεβλώσεις αλλά με απλότητα και φυσικότητα, κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί όταν τα λόγια μας είναι διαποτισμένα από την εμπειρία μας και δικής της προϊόν. Κι αυτό διότι το διαμορφώνει το τεκμήριο, ας το πω έτσι, της αμεσότητας, την οποία προσλαμβάνει ο λόγος όταν είναι ζωντανός και αληθινός, προϊόν με άλλα λόγια της εμπειρίας μας ή με άλλο τρόπο παραγαγόμενο μέσα μας.
Κάντε μια προσπάθεια, όσοι το κρίνετε απαραίτητο, προς αυτήν την κατεύθυνση. Να ξέρετε πως θα ειστε έτσι πολύ περισσότερο οφέλειμοι αλλά και χρήσιμοι σε όσους έχουν ανάγκες, αλλά και πιο παραγωγικοί και γόνιμοι στις συζητήσεις σας και στην έκφραση άποψης και θέσης.
μαρίκα ευχαριστώ για την ευχή για την νέα χρονιά, κρατώ το καλή αλλά το ευλογημένη δεν μπορώ να το πάρω, κι αυτό επειδή δεν βλέπω Θεό τυφλώθηκα μαμώτη μου.Quote:
Originally Posted by marika
Εύχομαι κι εγώ η νέα χρονιά να φέρνει διαρκώς κάθε καλό σε εσένα και στα αγαπημένα σου πρόσωπα.
Στο θέμα που συζητάμε πάντως δεν μου έδωσες απαντήσεις. Μη νομίζεις πως τις έχω εγώ και με παρεξήσεις ή παρερμηνευσεις. Τα ερωτήματα ισχύουν και για εμένα και πρώτα σε εμενα τα θετω και παλεύω μέσα μου να τα ικανοποιήσω.
Όμως και σε αυτά που έγραψες, σε κάποιο σημείο, υπάρχει μία αδυναμία και ατέλεια η οποία παρουσιάζει το γενικό νόημα της απάντησης όχι στιβαρό ή με άλλο τρόπο δυναμικό ως προς την ανταπόκριση του με τα γεγονότα όπως δύναντε να υλοποιούνται. Τι εννοώ;;; Εννοώ πως η ύπαρξη του ημερολογίου που αναφέρεις δεν είναι δυνατό να επιρρεάσει από μόνο του με την όποια μορφή, ενίσχησης ή πρόσθεσης δομικών στοιχείων στην φύση της συνειδητότητας εντός σου. Κι αυτό στην πράξη μπορούμε να το διακρίνουμε σκεπτόμενοι πως τα καταγεγραμμένα του ημερολογίου δεν συνδέονται ούτε οργανικά ούτε με άλλο τρόπο με την συνειδησιακή εντός σου δύναμη και ενέργεια, και το μόνο ίσως, λέω ίσως γιατί μπορεί να σφάλλω, στο οποίο οι καταγραφές μπορούν να φανούν χρήσιμες είναι στο μνημονικό σου. Επίσης, είναι αδύνατο κατά τις ώρες ανάγνωσης και ενθύμησης των καταγεγραμμένων στο ημερολόγιο στοιχείων, να είναι παρόντα τα ίδια εκείνα μέσα σου και σε όμοια μορφή αισθήσεις και κινήματα της ψυχής σου, με τον τρόπο που τα βιωνες κατά τις στιγμες εκείνες που ακολούθως κατέγραφες.
Πάντως εγώ στην προσπάθεια μου να αντιληφθώ και κατανοήσω την εσωτερική δύναμη και ενέργεια εκείνου που ονομάζουμε συνειδητότητα, στον βαθμό που την αντελήφθην τότε έτσι και την ορίζω και την εκφράζω στο τέλος του ποιήματος μου με τον τίτλο ΝΥΚΤΕΡΙΝΟΣ ΜΙΚΡΟΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ κάνοντας μία προσθήκη ως Μικρή Πραγματεία 3η στον κορμό του ποιήματος. Μπορείς να τη δεις αν θελεις εδώ: http://polgt.pblogs.gr/2008/03/207559.html
Πάντως με έβαλες σε σκέψη για ενδεχώμενα που πιθανόν μου διαφευγουν, με την συσχέτιση ή διασύνδεση ή με άλλο οργανικό αλληλοεξαρτώμενο τρόπο, που φένετε πως κάνεις μεταξύ μνήμης και συνείδησης.
Θα το εξετάσω κάποια στιγμή.