Τα φάρμακα σας βοήθησαν; :(

παλεύω με την κατάθλιψη χωρίς να έχω πάρει αντικαταθλιπτικά...


αναζήτησα βοήθεια στην ψυχανάλυση και την ομοιοπαθητική

όσοι φίλοι μου παίρνουν αντικαταθλιπτικά, κανένας δεν κατάφερε ποτέ να τα διακόψει.. και μιλάω για ανθρώπους που παίρνουν για πάνω απο 10 χρόνια χάπια.
ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως τα "διαφημίζουν" οτι δεν είναι εθιστικά απο την στιγμή που αυτοί οι 3-4 άνθρωποι που ξέρω, όταν τόλμησαν να τα σταματήσουν, ξαναγύρισαν στα ίδια με αποτέλεσμα να αδυνατούν να ζήσουν χωρίς χάπια.

Τώρα αν κάποιος αισθάνεται αδύναμος ή δεν θέλει να το κυνηγήσει τόσο πολύ , εντάξει , επιλέγει ό, τι θέλει και δέχεται τις συνέπειες.Πρώτα όμως ας κάνει μία "ένεση" αυτοεκτίμησης!!

Nato pali!!!!ρατσισμος υπογειος με μεγαλη δοση διανοουμενισμου!Ολοι οσοι χρησιμοποιειτε τη χημεια ειστε αναπηροι που θελετε δεκανικια κ γενικα υπανθρωποι, ανθρωποι χωρις πνευματικη δυναμη χωρις δυνατοτητες ενω εμεις οι πνευματικα δυνατοι καλυτερευουμε την ψυχη μας καταληγωντας στη ψυχαναληση ενισχυοντας το εγω μας αυξανοντας την αυτοεκτιμηση μας..
Ενα εχω να πω ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΡΟ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.
Εννοειται πως δεν παιρνεις φαρμακα!

Συμφωνω απολυτα με το Κατερινακι, εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λεγονται, και εμεις που παιρνουμε φαρμακα μας βοηθουν. και τις περισσοτερες φορες ειμαστε και πιο λογικοι απο τους υποτιθεμενους φυσιολογικους ας πουμε, το συναντω μαλιστα στην προσωπικη μου ζωη, λογω και της ασθενειας μπορω να πω ειμαστε αρκετα ευσυνειδητοι με περισσοτερη κατανοηση αν θες τις περισσοτερες φορες στο συνανθρωπο και γενικα σε οποιαδηποτε κατασταση, κι αυτο ισως ειναι το αποτελεσμα του πονου που εχει εμβαθυνει και εχει βγαλει στην επιφανεια αυτες τις ιδιοτητες του χαρακτηρα.

Ενταξει αυτο δεν ειναι απολυτο, λιγο πολυ ολοι μας εχουμε αυτες τις ιδιαιτεροτητες,αλλοι σε περισσοτερο η μικροτερο βαθμο, υπαρχουν και πολλοι αλλοι ομως που ειναι αναισθητοι και ζουν το χαβα τους.

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki

Τώρα αν κάποιος αισθάνεται αδύναμος ή δεν θέλει να το κυνηγήσει τόσο πολύ , εντάξει , επιλέγει ό, τι θέλει και δέχεται τις συνέπειες.Πρώτα όμως ας κάνει μία "ένεση" αυτοεκτίμησης!!

Nato pali!!!!ρατσισμος υπογειος με μεγαλη δοση διανοουμενισμου!Ολοι οσοι χρησιμοποιειτε τη χημεια ειστε αναπηροι που θελετε δεκανικια κ γενικα υπανθρωποι, ανθρωποι χωρις πνευματικη δυναμη χωρις δυνατοτητες ενω εμεις οι πνευματικα δυνατοι καλυτερευουμε την ψυχη μας καταληγωντας στη ψυχαναληση ενισχυοντας το εγω μας αυξανοντας την αυτοεκτιμηση μας..
Ενα εχω να πω ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΟΡΟ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.
Εννοειται πως δεν παιρνεις φαρμακα!

---

Αυτή είναι η εικόνα που έχεις ίσως εσύ για τον εαυτό σου. Αδύναμη είμαι και εγώ, το αναγνωρίζω όμως και δεν με ενοχλεί. Επίσης λόγω της αδυναμίας μου δεν πιστεύω πως είμαι κατώτερη από κάποιον άλλο. Το "έξω από το χορό" είναι από μόνο του ρατσιστικό. Δεν νομίζω πως κανένας μας εδώ πέρα είναι έξω απ' το χορό. Ο καθένας την παλεύει όπως ξέρει και μπορεί. Έκανα μία τοποθέτηση, που δεν στοχοποιεί κάποιον, απλά εκφράζει την προσωπική μου άποψη πάνω σε ένα θέμα.

Quote:

---

Originally Posted by cina

Αυτή είναι η εικόνα που έχεις εσύ για τον εαυτό σου. Αδύναμη είμαι και εγώ, το αναγνωρίζω όμως και δεν με ενοχλεί, αυτή είναι η διαφορά. Επίσης λόγω της αδυναμίας μου δεν πιστεύω πως είμαι κατώτερη από κάποιον άλλο. Το "έξω από το χορό" είναι η εικόνα ρατσισμού που εσύ θέλεις να περάσεις. Δεν νομίζω πως κανένας μας εδώ πέρα είναι έξω απ' το χορό.

---

ΕΡΩΤΗΣΗ -ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ- ?
Σου θυμιζω οτι τοθεμα αναφερεται στα φαρμακα κ ο χορος αφορα τη χρηση τους!

Και αν σου πω ότι παίρνω τί αλλάζει;

Quote:

---

Originally Posted by katerinaki

ΕΡΩΤΗΣΗ -ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ- ?
Σου θυμιζω οτι τοθεμα αναφερεται στα φαρμακα κ ο χορος αφορα τη χρηση τους!

---

Πάντως, κι εγώ να θυμίσω ότι η θεματοθέτρια απ' όσα έχει πει μέχρι τώρα δεν έχει πάρει ακόμα κανένα φάρμακο και είναι πασιφανές ότι το θέμα
δεν το άνοιξε για ν' ακούσει μόνο την άποψη αυτών, που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή!.. :-( Οπότε ο χορός, αφορά και τη μη χρήση τους.

..η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση! ..για το πμ μέλους που πήρα.
Πάντως, ξαναλέω ότι η θεματοθέτρια ξεκαθάρισε, ότι δεν έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα και πάνω εκεί εστίασα.. Κάποιοι θέλησαν να επεκταθούν και σε σοβαρές παθήσεις,
παρερμηνεύοντας τα όσα είπα. Δλδ σε μια περίπτωση, όπως η συγκεκριμένη κι από τη στιγμή που φαίνεται, απ' όσα λέει η ίδια, ότι η φαρμακευτική αγωγή
δεν της κρίθηκε επείγουσα, τότε καλό είναι να ειπωθούν και τ' αρνητικά που αφορούν το θέμα φάρμακο, κυρίως γιατί η ίδια ζητά να μάθει περισσότερα για παρενέργειες..
Οπότε ξεκαθαρίζω με τη σειρά μου, ότι η οποιαδήποτε τοποθέτησή μου, δεν είχε να κάνει με τις διάφορες διαταραχές που αναφέρθηκαν χωρίς λόγο στη συνέχεια,
από άλλους.. κυρίως πάνω σ' ό,τι είπα, αλλά με αφορμή και μόνο το περιεχόμενο του θέματος.
Ωστόσο, συμφωνώ απόλυτα και είμαι της άποψης κι εγώ, ότι σαφώς ανάμεσα σε δύο κακά, αναγκαστικά χρειάζεται να επιλέξεις το λιγότερο κακό..

ΥΓ. Μετά δεν μπορεί να γνωρίζει ο καθένας, τι έχει ο άλλος και κατά πόσο λέει όσα λέει καλοπροαίρετα, γιατί θέλει να ελπίζει και να αισιοδοξεί και σε μια ζωή χωρίς φαρμάκια!

Markela κ cina

αναγνωριζω οτι εισαι possitive κ οτι εγραψες ισως ηταν αυτο που χρειαζεται η θεματοθετρια την δεδομενη χρονικη στιγμη!
Ομως πολλες φορες ο εσωτερικος αγωνας για την αγνωριση της δυναμης του πνευματος μας απομακρυνει απο τη σοφια της καρδιας κ η επαρση υπαρχει ακομα κ σαυτον τον πνευματικο αγωνα!
Ετσι μου βγηκε κεμενα η αναγκη να υπερασπιστω τον δικο μου αγωνα που γινεται με χημεια κ ειναι πολυ πολυ πολυ μα παρα πολυ δυσκολος ,ειδικα οταν γνωριζεις πως ειναι η εξελιξη χωρις εξωτερικες ψυχιατρικες παρεμβασεις.

Quote:

---

Originally Posted by αργεντινικο_τανγκο

όσοι φίλοι μου παίρνουν αντικαταθλιπτικά, κανένας δεν κατάφερε ποτέ να τα διακόψει.. και μιλάω για ανθρώπους που παίρνουν για πάνω απο 10 χρόνια χάπια.
ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως τα "διαφημίζουν" οτι δεν είναι εθιστικά απο την στιγμή που αυτοί οι 3-4 άνθρωποι που ξέρω, όταν τόλμησαν να τα σταματήσουν, ξαναγύρισαν στα ίδια με αποτέλεσμα να αδυνατούν να ζήσουν χωρίς χάπια.

---

αυτό που περιγράφεις δεν είναι ο εθισμός. εθισμός σημαίνει να έχεις ανάγκη όλο κ μεγαλύτερες δόσεις από ένα φάρμακο για να πετύχεις τα ίδια αποτελέσματα.
εξάρτηση κ σύνδρομα στέρησης τα ψυχοφάρμακα όλα κάνουν, αυτό είναι γνωστό κ δεν το κρύβει κανείς. γι' αυτό κ όταν τα κόβει κάποιος πρέπει να τα κόβει σταδιακά.

για εθισμό είναι γνωστό ότι κάνουν τα αγχολυτικά, οπότε και δεν συνιστάται να δίνονται μακροχρόνια.

τώρα όσον αφορά αυτό που λες, τα αντικαταθλιπτικά δεν θεραπεύουν μόνιμα την κατάθλιψη [όπως πχ τα αντιβιωτικά την γρίπη]. θεραπεύουν για όσο διάστημα τα παίρνεις. μετά αν τα κόψεις κ αν δεν έχεις αλλάξει τίποτα στις συνθήκες της ζωής σου, ή αν δεν έχεις αλλάξει τίποτα στον τρόπο που αντιμετωπίζεις τα προβλήματα της ζωής, ναι, θα ξαναγυρίσεις στο σημείο που ήσουν, οπότε αν οι γνωστοί σου τα άρχισαν επειδή είχαν ήδη κατάθλιψη, λογικό είναι να ξαναπέφτουν σε αυτήν. εκτός και αν εννοείς ότι τα άρχισαν για πλάκα ενώ ήταν καλά και μετά όταν τα έκοψαν έπεσαν σε κατάθλιψη. και αυτό δεν το κρύβουν οι γιατροί.

Quote:

---

Originally Posted by αργεντινικο_τανγκο

όσοι φίλοι μου παίρνουν αντικαταθλιπτικά, κανένας δεν κατάφερε ποτέ να τα διακόψει.. και μιλάω για ανθρώπους που παίρνουν για πάνω απο 10 χρόνια χάπια.
ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως τα "διαφημίζουν" οτι δεν είναι εθιστικά απο την στιγμή που αυτοί οι 3-4 άνθρωποι που ξέρω, όταν τόλμησαν να τα σταματήσουν, ξαναγύρισαν στα ίδια με αποτέλεσμα να αδυνατούν να ζήσουν χωρίς χάπια.

---

Παίρνουν για πανω απο 10 χρονια χαπια επειδή οι ίδιοι ποτε τους δεν συνηδητοποίησαν ότι ειναι με τη δικη τους προσπάθεια που θα αλλαξουν. Την σκέψη δε θα σου την αλλαξουν τα φαρμακα. Εχω ενα φιλο που παιρνει αντικαταθλιπτικα και αγχωλυτικα εδω και 6 χρονια και ο ίδιος ουτε που εχει καταλαβει ακομα πως χρειαζεται να εκπαιδευσει τη σκεψη του για να αλλάξει. Νομίζει (φανταζομε και οι φιλοι σου) πως τα ψυχοφαρμακα ειναι όπως τα παυσιπονα και τα αντιφλεγμονωδη που τα πίνεις και περιμενεις αποτελεσμα. Εδω όμως τα πράγματα ειναι αλλιώς, φτανει να το καταλάβεις, αλλιως θα τα παίρνεις δια βίου.

Quote:

---

Originally Posted by σακης

Συμφωνω απολυτα με το Κατερινακι, εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λεγονται, και εμεις που παιρνουμε φαρμακα μας βοηθουν. και τις περισσοτερες φορες ειμαστε και πιο λογικοι απο τους υποτιθεμενους φυσιολογικους ας πουμε, το συναντω μαλιστα στην προσωπικη μου ζωη, λογω και της ασθενειας μπορω να πω ειμαστε αρκετα ευσυνειδητοι με περισσοτερη κατανοηση αν θες τις περισσοτερες φορες στο συνανθρωπο και γενικα σε οποιαδηποτε κατασταση, κι αυτο ισως ειναι το αποτελεσμα του πονου που εχει εμβαθυνει και εχει βγαλει στην επιφανεια αυτες τις ιδιοτητες του χαρακτηρα.

Ενταξει αυτο δεν ειναι απολυτο, λιγο πολυ ολοι μας εχουμε αυτες τις ιδιαιτεροτητες,αλλοι σε περισσοτερο η μικροτερο βαθμο, υπαρχουν και πολλοι αλλοι ομως που ειναι αναισθητοι και ζουν το χαβα τους.

---

Εχουμε δει πολλα στη ζωη μας φίλε γι αυτο μπορουσε να καταλαβουμε πως νιωθει ο άλλος. Επίσης, πιστευω πως σ αυτο συμβαλλει το ότι εχουμε ενα καλό επίπεδο αντιληψης των πραγματων και λειτουργουμε αρκετα με τη λογική. Αν απλα ειχαμε ευαισθησια χωρις αυτα δε θα μπορουσαμε ουτε τον αλλο να καταλαβουμε ουτε να εμβαθυνουμε. Όμως όλα αυτα σε συνδυασμο με τη συναισθηση της αδυναμιας μας να πραγματωσουμε ή να αλλαξουμε καταστασεις στη ζωη, μας ανοιγουν το δρομο για τα φαρμακα. Ο αναισθητος ακομα και τα ιδια και χειροτερα προβληματα να εχει σε σχεση με εναν ευασθητο δεν φτανει στα φαρμακα.
Το ζητημα ειναι να ψαξεις να βρεις αυτα που θα σε δυναμωσουν σαν χαρακτηρα. Εκει ειναι που η εξαρτηση απο τα φαρμακα θα γινει μικροτερη.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Παίρνουν για πανω απο 10 χρονια χαπια επειδή οι ίδιοι ποτε τους δεν συνηδητοποίησαν ότι ειναι με τη δικη τους προσπάθεια που θα αλλαξουν. Την σκέψη δε θα σου την αλλαξουν τα φαρμακα. Εχω ενα φιλο που παιρνει αντικαταθλιπτικα και αγχωλυτικα εδω και 6 χρονια και ο ίδιος ουτε που εχει καταλαβει ακομα πως χρειαζεται να εκπαιδευσει τη σκεψη του για να αλλάξει. Νομίζει (φανταζομε και οι φιλοι σου) πως τα ψυχοφαρμακα ειναι όπως τα παυσιπονα και τα αντιφλεγμονωδη που τα πίνεις και περιμενεις αποτελεσμα. Εδω όμως τα πράγματα ειναι αλλιώς, φτανει να το καταλάβεις, αλλιως θα τα παίρνεις δια βίου.

---

Γιάννη, για λόγους καθαρά προσωπικούς έχω ψάξει αρκετά πάνω στο θέμα και ναι θεραπεύονται έως σπάνια οι βαριές διαταραχές, αλλά π.χ. τα παιδιά σχιζοφρενικού γονέα
συνήθως δεν ασθενούν κι ειδικά αν απομακρυνθούν απ' το νοσηρό περιβάλλον, που είναι κι ένας από τους πολλούς λόγους εμφάνισης
αυτής της νόσου. Επίσης, η ασθένεια μπορεί να παρουσιαστεί χωρίς νάχει εκδηλωθεί στην προηγούμενη γενιά ή σε κάποια απ' τις προηγούμενες. Και από
τα πρόσφατα πειράματα της γενετικής έχει τεκμηριωθεί, ότι και τέτοιες παθήσεις κανονικά θάπρεπε να κάνουν την εμφάνισή τους από την αρχή της ζωής κι όχι όπως συμβαίνει με
την σχιζοφρένεια που συνήθως ή εκδηλώνεται κατά την εφηβεία ή μετά τα 30 και συνήθως ύστερα από κάποιο πολύ τραυματικό περιστατικό.
Μ' άλλα λόγια και η σχιζοφρένεια δεν είναι μάλλον κληρονομική ασθένεια κι αν χρειάζονται ισόβια τα φάρμακα, είναι γιατί εκτός των άλλων, είναι πολλά κι αυτά που τελικά δεν μπορούν ν' αλλάξουν..

βέβαια στα ομοζυγωτικά δίδυμα η πιθανότητα εμφάνισης σχιζοφρένειας εκτοξεύεται στα ύψη, όταν νοσήσει το ένα. 50% να νοσήσουν και τα 2, όταν στα κοινά αδέρφια [τα ετεροζυγωτικά δίδυμα είναι από 2 διαφορετικά ωάρια οπότε είναι σαν κοινά αδέρφια] είναι αν δεν κάνω λάθος 10%.

αν νοσήσει γονιός το να νοσήσει το παιδί είναι 10%, ενώ στο γενικό πληθυσμό είναι 1%.

επίσης αυτό που έχει παρατηρηθεί εκτός από το ότι πολλοί εκδηλώνουν ψύχωση μετά από κάποιο έντονο ψυχοπιεστικό γεγονός, είναι ότι οι ψυχωσικοί γενικά είναι άνθρωποι πολύ ευάλωτοι στο στρες. δεν έχουν αντοχές στην ψυχολογική πίεση. σπάνε πολύ εύκολα, ακόμα και αν το στρεσογόνο γεγονός δεν είναι πολύ σημαντικό για τον μέσο άνθρωπο.

κοινώς υπάρχουν και ενδείξεις ότι η σχιζοφρένεια έχει και βιολογικά άιτια, αλλά όχι μόνο αυτά.