Printable View
Quote:
Originally posted by krino
Προσωπικα ειμαι κατα του γαμου γιατι μεχρι στιγμης σχεσεις κανω, αλλα γαμους οχι.
Ευχομαι το ιδιο σε ολους.
Ευχαριστούμε για τις ευχές!
να ρωτήσω όμως κάτι παιδάκια εσύ δεν θέλεις να κάνεις?
Πάντως η δική μου οικογένεια είχε πολλές ευτυχισμένες στιγμές!.. (που λενε χάλια ο γάμος/ η οικογένεια κλπ.)
Αν δεν υπάρχουν παιδιά όλα είναι πολύ πιο απλά.Και όταν υπάρχει οικονομική ανεξατρησία γίνονται απλούστερα ακόμη.Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι φέρονται με τον ίδιο τρόπο, γιατί με αυτό το σκεπτικό δεν πρέπει να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά.
Δηλαδή όσοι αγαπιούνται τι θα κάνουν;
Quote:
Originally posted by janet
να ρωτήσω όμως κάτι παιδάκια εσύ δεν θέλεις να κάνεις?
κοιτα,
να κανω παιδια και να χωρισω μετα απο Χ χρονια οχι δεν θελω.
Απαξ και γινει κατι τετοιο, τελειωσε, δεν χωριζω ποτε.
Αυτο ειναι νομος απαραβατος.
Αν τελικα η ζωη μου, αποφανθει οτι δεν μπορω να τα βρω με καμια,
δυστυχως ο τεραστιος πνευματικος μου πλουτος, θα σταματησει με την τελευταια πνοη μου....
Θεωρω την σοβαροτητα και την υπευθυνοτητα,
ως ενα απο τα μεγαλυτερα προσοντα που με διακρινουν.
Και στο θεμα των παιδιων ειμαι σε top priority νο 1.
Βλακειες στον εαυτο μου εχω κανει πολλες, δικαιωμα μου ομως σωστα?
Παιδι για να μου ζηταει τα ρεστα, οχι.
Quote:
Originally posted by γιώτα2
Αν δεν υπάρχουν παιδιά όλα είναι πολύ πιο απλά.Και όταν υπάρχει οικονομική ανεξατρησία γίνονται απλούστερα ακόμη.Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι φέρονται με τον ίδιο τρόπο, γιατί με αυτό το σκεπτικό δεν πρέπει να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά.
Δηλαδή όσοι αγαπιούνται τι θα κάνουν;
Καλα τωρα για γαμους,
ας παντρευτει οποιος κανει κεφι.
Και ας χωρισει μετα. Και δωστου παλι απο την αρχη,
τους δικηγορους κανει πλουσιους....
(δεν καταλαβα τι προβλημα θα ειχε αμα δεν υπογραφε το παντριοχαρτο, θα ηταν αποκληρος της κοινωνιας???)
Αλλα τα παιδια τι ειναι?
καλαμποκοσπορος που μου επεσε στο χωραφι?
βαριεμαι τις νυχτες και κανω παιδια το πρωι?
κανουν ολοι ας κανω και εγω?
ετσι? χωρις κριτηρια?
να δεις αν ταιριαζεις?
γιατι μαλλον (?) ολα θα φτιαξουν?
και αν δεν φτιαξουν? θα τα βαλεις μεσα τα παιδια?
σορρυ λαθος? μια αλλη φορα?
Οσοι αγαπιουνται, να φανε το σκατο τους πρωτα,
να πλακωθουν καμαι δεκαρια φορες, και αμα δουν οτι αντεχουν ας γινει και κουνελα αμα το τραβαει η ορεξη της.
οσοι αγαπιουνται........
ΧΑ!
ποσες και ποσες γυναικες μου λεγανε οτι με αγαπαγανε,
και μετα απο καιρο θελανε να με δουν θαμμενο κατω απο δυο μετρα γης....
Οι μισες καταρες τους να πιανανε, σημερα θα ειχα τουλαχιστον αναπηρικη συνταξη.....
:P:P:P:P
Arktos, το θέλει δεν το θέλει, αν μείνεις ψύχραιμη και προχωράς σταθερά προς την κατεύθυνση που αφενός εσύ θέλεις, αφετέρου με τον τρόπο που θα σου υποδείξει ο δικηγόρος, το διαζύγιο κάποια στιγμή θα βγει.Quote:
Originally posted by arktos
Adzik , όπως θα διάβασες ( αν όχι, στο λέω τώρα ) αυτός δεν θέλει το διαζύγιο!
οπότε υπάρχει πρόβλημα.
Δεν θυμάμαι, αν το έγραψες κάπου, το ίδιο το παιδί έχει ποτέ μιλήσει για όλο αυτό που συμβαίνει?
Επειδή τα κολλήματα υπάρχουν και στο μυαλό μας, φυσικά και δεν είναι απλό να χωρίσεις αν είσαι ανεξάρτητος και χωρίς παιδιά. Απλούστερο ναι, απλό όχι.Quote:
Originally posted by krino
Παρα πολλες γυναικες που ειναι δυσαρεστημενες με το γαμο τους,
δεν χωριζουν, γιατι δεν ειναι οικονομικα ανεξαρτητες.
Αυτος μαζι με το θεμα των παιδιων ειναι οι δυο κυριοι λογοι.
Ετσι ολο αυτο δινει τουλαχιστον ενα ευνασμα σε οσους ετοιμαζονται να προχωρησουν σε δεσμευσεις ζωης,
να σκεφτουν οτι πρεπει να ειναι ανεξαρτητοι οικονομικα και να μετρανε παρα πολυ οταν προχωρανε στο να αποκτησουν παιδια.
Καμια γυναικα (η και αντρας) που εχει παντρευτει εφοσον ειναι ανεξαρητητη και δεν εχει παιδια οταν υπαρχουν συννεφα στο γαμο της,
δεν εχει κανενα κολλημα να τον διαλυσει προκειμενου να μην περασει μαυρη την υπολοιπη ζωη της.
Πλεον αυτο ειναι το νεο στατους της νεας εποχης για αυτο υπαρχουν πολλα διαζυγια.
Εδώ βλέπεις ανθρώπους που δεν είναι καν παντρεμένοι, να δυσκολεύονται τρομερά να λήξουν μια σχέση, κι ας τσακώνονται συχνότατα, κι ας \'χωρίζουν\' συνεχώς, κι ας έχουν χίλιες δυο ασυμβατότητες.
Προσωπικά δυσκολεύτηκα να πάρω την απόφαση να χωρίσω κι ας ήμουν πέρα για πέρα ανεξάρτητη κι ας μην υπήρχαν παιδιά. Και ο πρώην δεν ήθελε με τίποτα να χωρίσουμε, με αποτέλεσμα το διαζύγιο να εκδοθεί σχεδόν μια πενταετία μετά από την πρώτη μας κουβέντα για χωρισμό. Δεν αμφιβάλλω βέβαια καθόλου ότι αν τυχόν είχαν υπάρξει παιδιά, θα είχαν πέσει όλοι επάνω μου να με φάνε για να μη \'διαλύσω το σπίτι μου\' και να κάνω υποχωρήσεις για \'χάρη του παιδιού\'. Όπως ενδεχομένως έκαναν κι εκείνοι πριν από εμένα....
Εχμ...μήπως σκέφτεται έτσι και ο άντρας της arktos?....Quote:
Originally posted by krino
κοιτα,
να κανω παιδια και να χωρισω μετα απο Χ χρονια οχι δεν θελω.
Απαξ και γινει κατι τετοιο, τελειωσε, δεν χωριζω ποτε.
Αυτο ειναι νομος απαραβατος.
Quote:
Originally posted by marina38
Εχμ...μήπως σκέφτεται έτσι και ο άντρας της arktos?....Quote:
Originally posted by krino
κοιτα,
να κανω παιδια και να χωρισω μετα απο Χ χρονια οχι δεν θελω.
Απαξ και γινει κατι τετοιο, τελειωσε, δεν χωριζω ποτε.
Αυτο ειναι νομος απαραβατος.
εκτιμω με κινδυνο να πεσω εξω,
οτι στη παρουσα φαση τα ελατηρια ειναι λιγοτερα ταπεινα και ηθικα και περισσοτερο υλικα.
Μαλιστα το \"καλο του παιδιου\" (την αγαπη βεβαια που νιωθει ο καθενας δεν την αμφισβητω) χρησιμοποιειται ως οχημα για προσωπικες επιδιωξεις.
Εκεινο που δεν μπορεσα να καταλαβω ποτε,
ειναι πως το καλο του ενος παιδιου, πρεπει να αναγκασει δυο ατομα να ειναι μαζι, και τι να κανουν αραγε? τις κουμπαρες? τους ευτυχισμενους?
Αυτο που εγραψα εγω,
εχει να κανει οτι εαν και εφοσον προχωρησω σε καποια τετοια επιλογη, θα εχει τσεκαριστει απο χιλιες δυο πλευρες και δεν θα το εκανα αβασανιστα επειδη βρηκα την ταδε που μου ειπε πως με αγαπαει.
Τον ορο αγαπη τον θεωρω τον ελαχιστο και οχι τον πρωτευοντα, για να δημιουργηθει μια σχεση με βαθεια θεμελια.
Αλλωστε αρκετα εγκληματα, καταθλιψεις κλπ, μεταξυ ενος ζευγαριου, εχουν γινει στο ονομα της αγαπης, να μου λειπει.
Quote:
Originally posted by krino
Αλλωστε αρκετα εγκληματα, καταθλιψεις κλπ, μεταξυ ενος ζευγαριου, εχουν γινει στο ονομα της αγαπης, να μου λειπει.
Συμφωνώ απόλυτα!
Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Αρκτος
Πιστεύω πως ο λόγος που η οικογένεια σου στέκεται απέναντι είναι μόνο και μόνο γιατί θεωρούν πως δεν θα τα καταφέρεις μόνη σου. Προτιμούν μια ....κουτσή λύση από το τίποτα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε αγαπούν και να μην θέλουν το καλό σου.
Απ\' την άλλη ίσως δεν καταλαβαίνουν πως η δυστυχία στην προσωπική σου ζωή, μπορεί να επιβαρύνει την ψυχολογία σου ακόμη περισσότερο και να σε πηγαίνει πίσω.
Για μένα, πάρε μια βαθιά ανάσα, σκέψου πως χειρότερα δεν γίνονται και βουρ για την ελευθερία σου.
Μάζεψε όσες δυνάμεις σου έχουν απομείνει και σκέψου τη στιγμή που ολα θα έχουν περάσει, γιατί πίστεψε με, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έρθει αυτή η στιγμή. Φτάνει να το θες και να το κυνηγήσεις.
Θεοφανία , σίγουρα δεν καταλαβαίνουν πως η δυστυχία στην προσωπική μου ζωή με επιβαρύνει.
όπως φαντάζομαι πως αρκετά χρόνια τώρα δεν έφτανα να ζητήσω διαζύγιο γιατί πραγματικά τους φοβόμουν.
αλλά όταν φτάνει ένας δημόσιος ψυχίατρος μετά από λίγες συνεδρίες μαζί μου να τους λέει πως η κόρη σας αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει κυρίως γιατί έχει φτάσει σε αδιέξοδο με τη σχέση της με το σύζυγο,
εκεί τί?
ακόμη δεν καταλαβαίνουν ?
έχω παιδί και αν έφτανε εκεί θα είχα τρελαθεί!
θα ήμουν στο πλευρό της.
το παιδί μου δεν θέλω να το χάσω που να καεί ο κόσμος.
όχι για να μην πάρει διαζύγιο.
και κατά πόσο μάλιστα να κάνω κόμμα με τον εν διαστάσει σύζυγο, που μέχρι πρότεινος δεν θα ήθελε να με βλέπει.
( έτσι ακριβώς όπως συμβαίνει με τη μάνα μου κι αυτόν τώρα )
Εκεί,εκεί αυτοί ακόμη άρκτος.Φυσικά,δεν παίζει ρε συ ρόλο αν είσαι ευτυχισμένη ή δυστυχισμένη στο γάμο σου και γενικότερα στην προσωπική σου ζωή,το σημαντικό είναι να είσαι η ιδανική τους προέκταση.Κατάλαβέ το,καθετί που κάνεις και ξεφεύγει από το πλαίσιο αυτό,θεωρείται τιμωρητέο.They have conditioned you,try condition them.Aλλαγή των όρων στις σχέσεις με στροφή προς την ισοτιμία,για κακοποιητές σημαίνει απειλή και ακύρωση του status quo,που φοβούνται σαν το διάολο.Μείνε σταθερή στα θέλω σου,δίδαξέ τους την αλλαγή στις μεταξύ σας σχέσεις,αλλά και μην αναρωτιέσαι τα γιατί πια,δεν αξίζει.Και σου μένει το παράπονο,που σε καθιστά ευάλωτη σε νέους χειρισμούς.Οι προσδοκίες από τέτοιες γονεικές συμπεριφορές χαρακτηριστικές σε οικογένειες δημιουργούν στο παιδί συγκρούσεις.Μην περιμένεις τίποτε το διαφορετικό απ\'αυτούς,οποιαδήποτε αλλαγή στις ισορροπίες θα τη φέρεις εσύ τροποποιώντας τις αντιδράσεις σου,τις σκέψεις και τις οπτικές σου.
Διαβάζοντας αυτά που γράφεις arktos που δημιουργήται η εντύπωση ότι όλα αυτά είναι και μια μορφή ελέγχου. Δεν θα μείνω στην έλλειψη αυτοσεβασμού του άντρα σου, που ενώ γνωρίζει ότι έχεις σχέση κάθεται, ούτε και στη στάση των γονιών σου, που ενώ κι εκείνοι το ξέρουν κάνουν το κινέζο.
Όλα αυτά κατά την άποψη μου ίσως τα δικαιολογούν με ένα επιχείρημα του στυλ: αν φύγει η arktos από δω θα χαθεί....
Όμως ίσως κάτω από αυτή την αλτρουιστική επιφάνεια να κρύβεται ο δικός τους φόβος να χάσουν τον έλεγχο σου.
Με μία σχέση ισότιμη που θα έχεις, τον άντρα σου εκτός της ζωής σου, θα επανατοποθετηθούν και οι σχέσεις σου με τους γονείς σου.
Αν αυτό συμβαίνει δεν καταλαβαίνω γιατί έχουν τόση μανία με τον έλεγχο σου.
Πιστεύω ότι αν κρατήσεις μια σταθερή γραμμή όλα αυτά θα επαναπροσδιοριστούν. Χωρίς να αναγκαστείς να γίνεις κακιά με κανέναν... πέραν του απολύτως αναγκαίου.
RainAndWind , έχεις δίκιο πως δεν πρέπει να αναρωτιέμαι γιατί συμπεριφέρονται έτσι.
μού το έχουν πει αρκετά άτομα.
όπως και έχεις δίκιο για τους λόγους που το κάνουν.
εσύ συνεναινετικό πήρες ?
alexandros3 , σήμερα μίλησα επιτέλους με μία φίλη μου η οποία μου είχε υποσχεθεί πως θα έρθει σαν μάρτυρας στη δίκη.
ξέρεις τί μου είπε τελευταία στιγμή ?
ο άντρας μου δεν συμφωνεί να καταθέσω.φοβάται.
πληγώθηκα.
δεν στενοχωρήθηκα απλά.
της τηλεφώνησε η δικηγόρος μου ( ήμουν μπροστά ) και της είπε πόσο πολύ θα βοηθούσε η κατάθεση της, αλλά η φίλη μου απάντησε : φοβάμαι τους γονείς της, θα μού δημιουργήσουν προβλήματα.
αυτά ως προς τους γονείς.
τώρα όσο για τη φίλη δεν ξέρω τί να πω.
μόνο πως θα μπορούσε να με ενημερώσει νωρίτερα κι όχι 7 μέρες πριν τη δίκη.
Με κίνδυνο να φανεί γελοία η απάντησή μου γιατί διάβασα το θέμα αρκετα βιαστικά έχω να σου πώ arkte πως το ξύδι τοπ κάνει (με έκπτωση) 60 σέντσια.Quote:
Originally posted by arktos
Quote:
Originally posted by Adzik
Αρκτε μου. .. μπραβο που αντεξεσ 3 χρονια.. αν και εφοσων ειστε σε διασταση 2 χρονια σημαινει πωσ ο αντρασ σου θελει και αυτοσ διαζυγειο ετσι δεν ειναι?... τοτε που ειναι το προβλημα?Quote:
Originally posted by arktos
μετά από 3 ολόκληρα χρόνια φτάνω τελικά να ζητήσω διαζύγιο
ζητάω τελικά την επιμέλεια της κόρης μας και την μετοίκηση του εν διαστάσει συζύγου.
οι γονείς μου είναι εναντίον μου.
ο πατέρας μου μού ζήτησε να ανακαλέσω.
πως θα μετανιώσω, θα κατστραφώ οικονομικά, δεν θα τα καταφέρω, θα μου πάρει το παιδί κλπ.
η μητέρα μου δεν μού έχει μιλήσει καν.
τα αδέρφια μου το ίδιο.
λες και είμαι μία ξένη.
προσπαθώ να φανώ δυνατή.
αλλά δεν μπορεί να χωρέσει ο νους μου πως
επιμένουν να παραμένω με έναν άνθρωπο που είμαι σε διάσταση 2 χρόνια τουλάχιστον.
που όχι μόνο δεν με βοήθησε να κόψω το αλκοόλ, αλλά πίνει μισό μπουκάλι καθημερινά.
όλα τα ξέρουν.
για ναρκωτικά ?
ποιος τα αγόραζε και τα έφερνε και τα έφερνε στο σπίτι.
ποιος είχε τις γνωριμίες.
τόσο πολύ τους βαραίνω πια που θέλουν να με εναποθέσουν κάπου ?
ήξεραν μόνο να κάνουν τις οσίες - μαρίες όταν έκανα την απόπειρα πάνω από το κεφάλι μου στην εντατική
το σοι σου?... δεν μπορεισ να κανεισ κατι γι αυτουσ..ειναι δικη σου η ζωη... εσενα πρεπει να κοιταξεισ..
ο αντρασ σου λογικα θα σου δινει διατροφη ετσι δεν ειναι?δεν συμφωνει?...φανταζομαι θα εργαζεσαι και καπου..το παιδακι ειναι 10 χρονων αρα αρκετα μεγαλο για να καταλαβει πωσ το να ειστε και οι 3 ευτυχισμενοι ειναι το σημαντικοτερο...
Adzik , όπως θα διάβασες ( αν όχι, στο λέω τώρα ) αυτός δεν θέλει το διαζύγιο!
οπότε υπάρχει πρόβλημα.
Αν λοιπόν ο άντρας σου δε θέλει να δώσει το διαζύγιο και προτιμάει να σε ταλαιπωρεί και εσένα και την κόρη σου τότε πάρε μία παλέτα ξύδι (θα πετύχεις και καλίτερη έκπτωση) και στείλτου την μετά το δικαστήριο.
ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ορίστε... σου βρήκα την λύση...
(για το πώς μπορείς να κάνεις κάποιον δικό σου να σε στηρίξει δυστυχώς δεν έχω εύκολη λύση)
Οσο για το ίδιο το δικαστήριο όμως φρόντισε να μαζέψεις όσα όπλα μπορείς. Το ότι είναι η οικογένειά σου απέναντί σου και το ιστορικό σου με την ασθένειά σου είναι μεγαλό μείον αλλά έχεις 2 πολύ μεγάλα όπλα.
Είσαι η μητέρα του παιδιού και είσαι η μόνη που νοιάζεται για αυτό. (όπως τα καταλαβαίνω βέβαια διαβάζοντας τα δικά σου γραφόμενα μόνο αλλά δε νομίζω να χάνω την αντικειμενικότητά μου όταν είστε ήδη σε διάσταση)
Anyway δύναμη, κουράγιο και ελπίδα σου εύχομαι.
(πάω για β\' ανάγνωση)