Κρισεις πανικου - κουραστηκα!

Quote:

---

Originally posted by Relia
Αυτό με το γράψιμο, το έκανα παλιά, όταν τα έπαιρνα με γκόμενους!! ;) Για να μην τους πάρω και αρχίσω τα μπινελίκια, τα έγραφα, ηρεμούσα και μετά όλα μέλι γάλα. Με τον εαυτό μου, όχι με τους γκόμενους!

---

ομως τον θυμο γι αυτους τον κρατουσες μέσα σου χωρίς να τον εκδηλώσεις...το χω κανει κ εγώ:) δε νομίζω ομως οτι ειχε την επιτυχια που νομίζεις οτι ειχε-μακροποπροθεσμα....νομίζω οτι αν το σκεφτεις θα καταλαβεις τί εννοω....

πιστεύω πλεον οτι το να εκδηλώνεις τον θυμό σου ειναι πιο θεραπευτικό απο το αντιθετο....

Υ.Γ. κ μενα μου τη σπανε τα κομμωτήρια ομως το μασαζ ειναι παραπάνω απο σουπερ!

Έχεις δίκιο. Το να ξαλαφρώνεις δε σημαίνει ότι το ξεπερνάς. Βέβαια, σε περιπτώσεις light, όπως το παράδειγμα που ανέφερα, βοηθάει να ηρεμήσεις, το καλύτερο δε \"φάρμακο\" είναι η ηρωϊκή αποχώρηση, οπότε και μεσοπρόθεσμα φεύγουν και τα νεύρα, εφόσον εξαλείφεται η αιτία τους.
Η αλήθεια είναι ότι είχα κατά κανόνα κάποιες βραχείες σε διάρκεια σχέσεις, οι οποίες με έπνιγαν, μόνο και μόνο επειδή δεν εκφαζόμουν και δε διεκδικούσα (σωστά) τα θέλω μου. Ευτυχώς, το εντόπισα κάποια στιγμή και άλλαξα.
Αυτό είναι κάτι που δεν έκανα με κάποιες περίεργες φιλίες. Ορισμένες απο αυτές απλά τις ξέκοβα μαχαίρι και στα καλά καθούμενα, δίχως να κάτσω να δώσω εξηγήσεις, υπήρχε όμως πάντα λόγος, ή μάλλον λόγοι και περίμενα να ξεχειλίσει το ποτήρι. Δεν ξέρω αν είναι σωστή τακτική αυτό, αν και θα μου πεις, με αναξιόπιστους ανθρώπους ποιος ο λόγος να δώσεις εξηγήσεις και να εκδηλώσεις το θυμό σου, δεν αξίζει.
Σ\'ημερα, όπως είπα σε άλλο μήνυμα, είμαι σε φάση εκκαθάρισης. Ειδικά έχω μία \"φίλη\" πολλά πολλά χρόνια, με την οποία μας έδεσαν περισσότερο κοινές εμπειρίες μεγαλώνοντας παρά ταίριασμα χαρακτήρων. Αν και το ήξερα πάντα ότι δεν είναι καλόψυχο άτομο, εντούτοις το δικαιολογούσα και βασικά τη λυπόμουν που δεν είχε άλλες φίλες εκτός από εμένα. Όλα τα χρόνια που συναναστρεφόμαστε, δεν μου έχει προσφέρει κάτι. Και φυσικά δε μιλάω για υλικά αγαθά. Δεν θα μιλήσω για το αν έχω προσφέρει εγώ ή όχι, γιατί δεν είναι το στυλ μου. Εκείνη πάντως, σε δεδομένες στιγμές έχει προσπαθήσει να δημιουργήσει πρόβλημα στη σχέση μου, με ποικίλλους τρόπους. Π.χ. εν γνώσει της ότι είμαι σε μια υγιή σχέση, έδωσε το τηλ. μου σε κάποιον γνωστό της που του άρεσα για να με πάρει τηλέφωνο το βράδυ της ημέρας της ονομαστικής εορτής του φίλου μου που ευνόητο είναι ότι θα ήμουν μαζί του, μόνο και μόνο για να δημιουργήσει πρόβλημα. Και όταν της τα\'χωσα, αυτό που την ένοιαζε ήταν αν έχει δημιουργηθεί τελικά πρόβλημα...! (και χωρίς να αναφέρω κάτι σχετικό εγώ). Και τέτοια πολλά!
Anyway, όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Όπως είπε και η Ηλέκτρα αυτή η ιστορία έχει και πολλά καλά, όπως και κυρίως να τα βρει κανείς με τον εαυτό του.
Παρεμπιπτόντως, αν και το απεύχομαι, έχεις κάποια διαταραχή;
Υ.Γ. Το μασάζ όντως πρέπει να είναι τζάμι, αλλά και το κόστος του είναι κομματάκι τσιμπημένο νομίζω... :o

καλησπέρα σε ολους.ειμαι 28 και παθαινω κρισεις απο τα13.μολις πριν λιγες μερες πηρα αποφαση να παω σε ψυχιατρο οπως με συμβουλεψαν.ελπιζω να τα καταφερω και να παω τελικα.το μεγαλυτερο προβλημα μου ηταν τα φαρμακα αλλα αφου παρακολουθησα τις συζητησεις σας νιωθω καποια ανακουφιση και νομιζω τελικα πως απλα αν μου δωσει ο γιατρος θα τα ονομασω ασπιρινες και θα τα παρω.δεν μπορω να σας περιγραψω ποσο με βοηθησατε και θελω να σας ευχαριστησω ειλικρινα που κανετε αυτες τις κουβεντουλες και χωρις να το ξερετε βοηθατε και εμας που ειμαστε πιο δειλοι για να τα πουμε ανοιχτα ολα αυτα και απλα κρυφοκοιταζουμε πισω απο την κουρτινα....:)

Καλησπέρα Kanella! Να μας έρχσαι πιο συχνά να μεγαλώσει η παρεούλα! Μη σε αγχώνει η σκέψη της επίσκεψης σε ένα ψυχίατρο. Η ψυχική υγεία είναι εξίσου σημαντική με την βιολογική. Άσε που τείνει να γίνει και μόδα ;). Επιπλέον, αν λάου λάου κάνεις συζητήσεις με φίλους και γνωστούς θα εκπλαγείς με το πόσοι από αυτούς έχουν παρεμφερή θέματα και ποτέ δεν μίλησαν γι αυτά. Όσον αφορά στα χάπια, αν τελικά χρειαστεί να πάρεις που ελπίζω να μη χρειαστεί, θα πρέπει να σκεφτείς όχι ότι είναι ασπιρίνες, αλλά ότι τελικά η έννοια \"ψυχοφάρμακα\" έχει αναχθεί σε κακή έκφραση πιθανολογώ λόγω παλαιότερων σκευασμάτων που έκαναν τον άνθρωπο ζόμπι. Σήμερα, σε τέτοιες συνήθεις περιπτώσεις τουλάχιστον, ΄δεν έχουμε τέτοια φαινόμενα και δε σου κρύβω ότι ότεν ο γιατρός μου μου είπε \"θα σου χορηγήσω κάποια ήπια αντικαταθλιπτικά\" έπαθα έμφραγμα και μόνο ακούγοντας το χαρακηρισμό, φοβήθηκα! Όταν έκατσα και το έψαξα όμως, είδα πως οι ετικέτες τελικά δεν έχουν και πολύ νόημα. Περαστικά πολλά και σου εύχομαι γρήγορη ανάρρωση. Προσοχή όμως στο γιατρό που θα επιλέξεις. Αν με την πρώτη δεν αισθανθείς οικεία μαζί του για τον χ ψ λόγο, φύγε επί τόπου και βρες άλλον! Η χημεία μεταξύ γιατρού και ασθενή είναι η αρχή του παντός.

Καλησπερα σε ολη την τρελοπαρέα (πολυ μαύρο χιούμορ!!!!!).
Καταρχήν Kanella να σε καλοσωρίσω με τη σειρά μου και να σου πω οτι έκανες τη μισή διαδρομή προς την κάθαρση ζητώντας βοήθεια και μπράβο σου :)
Εδώ κάνουμε ένα άτυπο mini group therapy που πραγματικά βοηθάει μόνο και μόνο ανταλλάσοντας 2-3 κουβέντες με ανθρώπους που καταλαβαίνουν πως αισθάνεσαι, πόσο δύσκολα περνάς και οτι κάθε βήμα μπροστά είναι πραγματικά αφορμή για party :)
Relia γεια χαρά και σε σενα!
Απ\'ο,τι φαίνεται έχεις κάνει αρκετά βήματα μπροστά άρα είναι ώρα για γλέντι!
Μην δεις την κρίση σαν χαζογκόμενο (!) γιατί όπως είχε γράψει σε ένα post ενα παιδί, πρέπει μετά την κρίση ή κατά τη διάρκειά της να την αφουγκραστείς γιατί κάτι θέλει να σου πει. Μάλλον είναι ο εαυτός σου που ξεσπά σε σένα γιατί κάτι δεν έκανες καλά (τον πίεσες, τον αγνόησες κλπ).
Οι χαζογκόμενοι και οι χαζογκόμενες δεν έχουν τίποτα απολύτως να πουν όσο και να τους αφουγκραστείς!
Παιδιά με λίγα λόγια το θέμα είναι μόνο ένα. Η ζωή είναι υπέροχη και είναι στο χέρι μας να δραπετεύσουμε απο την ίδια μας τη φυλακή για να το διαπιστώσουμε.
Υ.Γ. Είναι πολύ σημαντικό να υπαρχουν δίπλα μας άνθρωποι που αγαπάμε και μας αγαπούν.
Ανήκω στην κατηγορία των τυχερών. Υπάρχουν δίπλα μου άνθρωποι που με πάνε μπροστά με προσωπικό κόπο και χρόνο. Υπόσχεσή μου είναι οτι θα είμαι κι εγώ εκεί. Όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί έτσι γίνεται όταν απλές σχέσεις μεταξύ ανθρώπων γίνονται σχέσεις αίματος και ψυχής.

Κάποια λέω κάποια πέρασε ωραία το ΣΚ ή είναι ιδέα μου; ;)
Μπράβο Ηλέκτρα!!! Πολύ ανανεωμένη σε βρίσκω και πολύ χαίρομαι!
Έκανα τεστ με το αλκοόλ, αλλά αποτυχημένο. Βγήκα και έκανα δοκιμή να πιω κάτι πολύ πολύ ελαφρύ, αλλά με δύο γουλιές, ένιωσα περίεργα. Ήπου έχω αρχίσει να ξε-συνηθίζω ή που ήταν η ιδέα μου (γιατί με 2 γουλιές, χλωμό το βλέπω να είναι κάτι άλλο) και τελικά το παράτησα. Και είμαι τύπος που όταν βγαίνω έξω θεωρώ αυτονόητο ότι θα τα πιούμε (όχι σαν αυτοσκοπός, αλλά λόγω παρέας, αν τραβάει η ομάδα) και τώρα....ξέπεσα!!!
Anyway, καλά να \'μαστε και όλα θα είναι καλά!

Πέρασα ενα πολύ ήρεμο ΣΚ και αυτήν την ηρεμία την είχα απόλυτη ανάγκη!
Τί εννοείς περίεργα;
Πάντως κακό δεν είναι να μην πιείς για κάποιο διάστημα.
Όσο λιγότερες καταχρήσεις τόσο το καλύτερο.
Γενικά απ\'οτι καταλαβαίνω όμως είσαι καλά κι αυτό είναι που έχει σημασία :)

Είδα στο forum οτι γίνονται συνατήσεις μελών.
Να κανονίσουμε να βρεθούμε :)

relia μου αν θυμαμαι καλα ειχες κατι σημαντικο να κανεις σημερα;πως πηγε;απο το πρωι που ξυπνησα σε ειχα στο μυαλο μου(βλεπεις εχω και εγω γαμο-το δικο μου-στις 24/11 και μετραω τις μερες να γινω τρελαρα νυφη)και ελπιζω νοητα να σου εδινα δυναμη γιατι ειλικρινα το προσπαθησα....πολυ θα ηθελα να μαθω τα νεα σου

Kanella μου, καλησπέρα! Χαίρομαι πάρα πάρα πολύ γι αυτό που διαβάζω!!! Όσο κι αγχωτικό είναι να προετοιμάσεις ένα γάμο δεν παύει να είναι ένα εξαιρετικά ευχάριστο γεγονός που σου δίνει ενέργεια! Άντε με το καλό, κοντά είναι οι μέρες! Και αν σε αγχώνει πώς θα τα πας εκείνη τη μέρα, σου λέω εκ των προτέρων ότι όλα θα είναι περίφημα! Μου έφτιαξες τη μέρα, τώρα :)
Σ\' ευχαριστώ πολύ για τη θετική ενέργεια για σήμερα. Την εισέπραξα και με το παραπάνω. Ξέρεις, αν και το έχω ξαναπει, σε κάτι τέτοιες δυσκολίες, βλέπεις και ποιοι άνθρωποι είναι κοντά σου. Τελικά, αναβλήθηκε το σημερινό (βασικά, Δικαστήριο ήταν), αλλά έπρεπε να είμαι εκεί. Μια καλή μου φίλη και συνάδελφος επέμενε σε κάθε περίπτωση να είναι μαζί μου και ήρθε με το έτσι θέλω για back-up, μήπως και δε νιώσω ξαφνικά καλά, αν και της είχα πει ότι θα αναβληθεί οπότε θα ήταν απλά τα πράγματα. Δεν είναι συγκινητικό...; Παράλληλα βέβαια είναι και τρομαχτικό να ασχολείσαι με ένα επάγγελμα τόσο προσωποπαγές στο οποίο αν δεν έχεις 1-2 ανθρώπους να είναι stand-by είσαι χαμένος. Φροντίζω πάντα να συμβαίνει αυτό, γιατι άνθρωποι είμαστε και ποτέ δεν ξέρεις. Δεν πάυει όμως να είναι αγχωτικό και τρομακικό μαζί....
Ηλέκτρα μου, αυτό ακριβώς χρειαζόσουν: ηρεμία και ξεκούραση για το ΣΚ και όλα έπονται. Όσο για το αλκοόλ και τις καταχρήσεις, δίκιο έχεις.... Θα σου πω τη μαύρη μου αλήθεια, αν και νομίζω το έχω αναφέρει απ\' έξω απ\' έξω σε άλλο post. Έχω κόλλημα με ένα συγκεκριμένο τραγουδιστή και πέρισυ τον τιμούσα δεόντως και φυσικά (συνήθως σε λογικά πλαίσια) πηγαίναμε εκεί και μπεκροπίναμε (τα μπουζούκια ευνοούν γι αυτό!). Το να πάω φέτος και να απέχω τελείως από αλκοόλ μου κάθεται περίεργα, αλλά θα μου πεις όλα είναι θέμα μέτρου. Ένιωσα περίεργα την άλλη φορά (σαν να \"πρόκειται να ζαλιστώ\", δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις) και είμαι σχεδόν πεπεισμένη ότι ήταν ιδέα μου. Δεν είναι δυνατό με δύο γουλιές αναψυκτικό με 1/100 αλκοόλ μέσα να με πείραξε. Σήμερα π.χ. το μεσημέρι, γυρίζοντας, κάθισα με μια φίλη για φαγητό και ήπιαμε από μια μπύρα. Μια χαρά ήμουν. Απλά υποθέτω ότι οι μεγάλες κρασοκατανύξεις και η κατανάλωση τρελών ποσοτήτων ανήκει στο παρελθόν (πράγμα καλό)! Γενικά είμαι ΟΚ. Σήμερα το πρωϊ, ένιωσα σε κάποιες στιγμές λίγο περίεργα και θυμήθηκα κάτι που μου είχε πει η ξαδέλφη μου (που έχει παρεμφερές πρόβλημα): \"Όταν είναι η στιγμή να πρέπει να είσαι καλά θα είσαι\". Και έτσι ήταν. Πόσο περίεργο είναι ότι όλα είναι στο μυαλό μας; Πόσο περίεργο είναι που όταν όντως πρέπει να είσαι απαδοτικός επειδή δεν υπάρχει επιλογή, ξαφνικά το μόνο που δεν σκέφτεσαι είναι να ... αγχωθείς... Εκεί που ένιωθα περίεργα και λέω \"να, τώρα θα μου\'ρθει\", όταν έπρεπε να σηκωθώ επάνω, δεν έτρεχε τίποτα... Μακάρι να είναι πάντα έτσι...
Συναντήσεις μελών το είδα ότι γίνονται, από ότι κατάλαβα όμως, άλλες φορές πάνε και έχει τύχει και να μην πάει κανένας (εντάξει, λογικό είναι, μοιραζόμαστε κάποια προβλήματα και κάπου η ανωνυμία ίσως να θεωρείται και καλή επιλογή, διάβασα επίσης ότι κάποιος έπεσε σε πρώην συνάδελφό του επάνω....φαντάζεσαι; Πλάκα έχει, νομίζω). Μπορούμε πάντα βέβαια, να κανονίσουμε και prive συνάντηση του δικού μας μικροforum και των παιδιών που γράφουν στο topic αυτό!
ΥΓ Α! Κοιτάξτε τι βρήκα http://www.cognitiveanalytic.gr/0fls/c1.asp?photoid=60&subid=18&catid=82&l= 3
Είναι λίγο κουφό, αλλά έχει πλάκα νομίζω να το δοκιμάσουμε. Π.χ. μπορούμε να πούμε αύριο στις 22.00 να το κάνουμε όλες μαζί και να μπούμε μετά να πούμε ... τι πάθαμε, τι λέτε;;;

Kanella είναι όντως υπέροχο το οτι παντρεύεσαι :)
Η αρχή μιας ολοκαίνουριας ζωής με τον άνθρωπο που αγαπάς!
Μάλλον ο,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε κάποιον!
Relia πολύ ενδιαφέρον το link και σίγουρα θα το εφαρμόσω αλλά θα σας ενημερώσω για το τι έγινε μεθαύριο (αυρίο θα είμαι στην καλή μου).
Πάμτως ανεξάρτητα απο τις συναντήσεις που οργανώνει το forum νομιζω οτι θα ήταν καλό να κανονίσουμε 2-3 άτομα απο αυτό το thread να βρεθούμε για εναν καφέ.
Είδες που αγχωνόσουν για σημερα;
Ανεξάρτητα απο το οτι δεν εγινε το δικαστήριο εσυ ήσουν έτοιμη.
Και την επόμενη φορά θα είσαι ακόμα πιο έτοιμη :)

Παιδια καλως σας βρηκα...
Και μονο που ξερω οτι υπαρχουν και αλλοι ανθρωποι που εχουν πανω κατω το ιδιο προβλημα με εμενα με κανει κ αισθανομαι καλυτερα ..
Χαιρομαι που απο εδω και περα θα μπορουμε να ανταλλασουμε αποψεις και το βλεπω ως την καλυτερη ψυχοθεραπεια...

Κατ\'αρχην δηλωνω το επαγγελμα μου για να καταλαβετε και το μεγεθος του προβληματος ..Δουλευα οδηγος ταξι..
Επαθα την πρωτη κριση πανικου εδω και 1 χρονο περιπου ..
Οταν μου συνεβει νομιζα οτι πεθαινω,ενοιωσα φοβερη ζαλαδα και αρχισαν τσιμπηματα σε ολο μου το σωμα και περισσοτερο στην πλατη , που εγω τα μετεφρασα ως εμφραγμα καθ\'οτι ειμαι και σε επικινδυνη ηλικια (37χρ)..
Ευτυχως ημουν κοντα στο σπιτι και πηγα γρηγορα και παρα τρχα θα φωναζαμε με την γυναικα μου ασθενοφορο , οταν αποφασισα να ξαπλωσω κ να ηρεμησω ...
Εκατσα λοιπον και δυο μερες για να συνελθω τελειως και ξαναξεκινησα την δουλεια μου ...Ελα ντε ομως που πλεον φοβομουν οτι κατι εχω και θα το ξαναπαθω ...
Και οντως ετσι εγινε και το χειροτερο το επαθα οταν ειχα και πελατη μεσα και οδηγουσα ...Φανταστειτε τωρα την κατασταση μου ...ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ??
Καταφερα κρατηθηκα και απο εκει και περα ειχα αρκετα συχνες κρισεις αλλες ποιο ηπιες και αλλες ποιο εντονες , αλλα το προβλημα παρεμενε...
Στους τρεις μηνες αποφασισα να σταματησω την συγκεκριμενη δουλεια και να κατσω καποιο διαστημα να ηρεμησω ....αλλα πλεον ο αδικαιολογητος φοβος ειχε γινει ενα μαζι μου και χωρις ΚΑΝΕΝΑΝ λογο συνεχζα να εχω ξαφνικες κ χωρις κανενα στην ουσια εξωτερικο ερεθισμα ,εξαρσεις φοβου με ολα τα συμπτωματα,ζαλαδες,στομαχι κες διαταραχες ,τσιμπηματα,μυικοι πονοι,στηθαγχη ...και φυσικα το αποτελεσμα ηταν να οδηγηθω στο νοσοκομειο νομιζωντας οτι σιγουρα εχω κατι σοβαρο ...και οχι μονο μια φορα αλλα 3 σε 6 μηνες !!ΤΙΠΟΤΑ ...δεν εχω ΤΙΠΟΤΑ ομως 3 εξετασεις αιματος (ητελευταια ειχε πανω απο 4 σελιδες αποτελεσματα) και ισαριθμα καρδιογραφηματα μετα υπερηχογραφηματων καρδιας τα οποια δεν εδειξαν κανενα απολυτως προβλημα με εκαναν και πιστεψα πλεον οτι δεν εχω κατι σωματικο αλλα ψυχολογικο ...
Απο εδω και περα ξεκιναει το δευτερο μερος της ιστοριας \"εγω και ο πανικος μου\" ...το οποιο θα το αναφερω στην συνεχεια γιατι αρκετα σας κουρασα μεχρ τωρα ....

Quote:

---

Originally posted by Blue9791
Πάμτως ανεξάρτητα απο τις συναντήσεις που οργανώνει το forum νομιζω οτι θα ήταν καλό να κανονίσουμε 2-3 άτομα απο αυτό το thread να βρεθούμε για εναν καφέ.

---

Σε αυτο αν και νεος στην παρεα συμφωνω ...:)

Nopanic δεν έχει καταρχήν καμία σημασία το οτι είσαι νεος στην παρέα. Όλοι όσοι θέλουν να μοιραστούν απόψεις, απλές κουβέντες ακόμα και την σιωπή τους είναι ευπρόσδεκτοι :)
Είδες κάποιον ειδικό;

Καλησπέρα και πάλι!
Nopanic καλωσόρισες στο κλουβάκι μας :)
Όλοι εδώ κατανοούμε τι περνάς και μην έχεις κανένα άγχος ότι κουράζεις. Άλλωστε σε κάθε μήνυμα, ο καθένας από εμάς βλέπει τον εαυτό του! Το χειρότερο, πιστεύω, σε τέτοιες φάσεις είναι ο φόβος (μάλλον η φοβία) ότι θα πάθουμε το ίδιο στα σημεία που μας είχε βρει η κρισούλα ή η κρισάρα. Στην περίπτωσή σου, λόγω δουλειάς, αυτό είναι πιο σοβαρό, με την έννοια ότι πρέπει να είσαι διαρκώς σε εγρήγορση. Μην ξεχνάς τη βασική αρχή: Ποτέ μα ποτέ, δεν πρόκειται να πάθεις τελικά τίποτα. Απλά μην πιέζεσαι και αν νιώθεις άσχημα ενώ είσαι σε δρομολόγιο βρες μια δικαιολογία π.χ. βλάβη, ξεφορτώσου τον πελάτη και κάθισε λίγο να ηρεμήσεις.
Ηλέκτρα μου γεια σου! Συμφωνώ από πλευράς μου να βρεθούμε, κατά έναν περίεργο τρόπο, θα νιώθουμε ασφαλείς μεταξύ μας... και θα κάνουμε και live ομαδική ψυχοθεραπεία (γιατί οι άλλοι που κάνουν group therapy, καλύτεροι είναι; Για να μη σου πω να ανοίξουμε και ένα σωματείο υποστήριξης..! Ωχ! Μου άρεσε η ιδεά μου, χμ)!