Printable View
Εχεις δίκιο boom και εγώ οφείλω μια συγνώμη στην κοπελα αν την φορτισα παραπανω,που το εκανα δλδ..το είπα και εγώ οτι δεν είναι δυνατόν να αποφασίσουμε εμείς εδώ τι θα κανει για μια ψυχή.
Ζήτω συγνώμη επίσης και σε οποίον ένιωσε οτι προσβλήθηκε απο τα λεγόμενα μου.
Για να είμαι ειλικρινής,σου γράφω επειδή ρώτησες άμα υπάρχει κάποιος με αντίστοιχες εμπειρίες. Θα σου πω κ την άποψή μου, αυτό είναι προσωπικό δικό σου εάν θα την κρατήσεις ή όχι κ θα σου πω κάποια πράγματα, τα οποία απλά τα ξέρω,βλέπεις εγώ η ίδια μπορεί να μην έχω κάνει ούτε μπάφο, όμως υπάρχουν πολλά που γνωρίζω (για λόγους κ συγκυρίες που δεν αφορούν το forum) ίσως πολύ καλύτερα κ από τους ίδιους τους χρήστες.
Πρώτα απ'όλα καταλαβαίνω ότι βρίσκεσαι σε σύγχυση, γιατί όσο να'ναι με μια εγκυμοσύνη οι ορμόνες σου "κάνουν πάρτυ". Επίσης αν κ συμφωνώ με όσους σε κράξανε που φέρθηκες επιπόλαια κ έμεινες έγκυος, υποθέτω ότι ήδη κουβαλάς αρκετές τύψεις κ ενοχές από μόνη σου κ δε χρειάζεσαι άλλους 100 ανθρώπους να στη "λένε", το θέμα είναι τί γίνεται από εδώ κ κάτω.
Ζούμε σε 1 χώρα που μόλις το 2% των χρηστών (συνολικά, δηλ.όσοι ζήτησαν βοήθεια, όσοι δεν ζήτησαν όσοι πέθαναν ενώ ήταν στην αναμονή για μεθαδόνη). Κ σε αυτό το 2%, σεβαστό ποσοστό αποτελούν άνθρωποι που το οικογενειακό τους περιβάλλον είχε την οικονομική άνεση να τους προσφέρει τα καλύτερα προγράμματα θεραπείας σε Ελλάδα ή εξωτερικό (βλ. Τέξας ή Άλπεις), ενώ επίσης τους παρέχονταν άριστες δυνατότητες κ ευκαιρίες κοινωνικής, ακαδημαϊκής κ επαγγελματικής επανένταξης. Το θεωρώ πολύ άδικο, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχει τις ίδιες πιθανότητες να ξανακυλήσει κάποιος με προϋπηρεσία σε ΟΚΑΝΑ κ ΚΕΘΕΑ, με κάποιον που όταν καθαρίζει, φοράει το Armani κουστούμι ή ταγεράκι, μαρσάρει τη Z4 που του/της έχει πάρει ο μπαμπάς, φτάνει στη γραφειάρα της εταιρίας του μπαμπά κ περιμένει μα του φέρουν χαρτιά για υπογραφή. Κ αν η απορία σου είναι πώς οι ευκατάστατοι μπορούν να πέσουν στην πρέζα, οι λόγοι είναι πολλοί, συνήθως καλό κ το speedball αλλά ιδίως στους άντρες από 1 ηλικία κ ύστερα δεν αντέχει κ καρδιά την κόκα, ή κάποιοι/ες μετά από μακροχρόνια χρήση κ κατάχρηση δεν την "ακούνε" πλέον κ ψάχνονται για αλλού.
Σε κάποιο άλλο σημείο γράφεις ότι σε ανακουφίζει να μιλάς με τους συμβούλους κ συγγενικά πρόσωπα χρηστών, τους λεγόμενους συνεξαρτημένους. Επειδή ξέρω πολύ καλά ανθρώπους που εργάζονται σα σύμβουλοι, κάποιοι κ πρώην χρήστες, όπως λες κ εσύ, οφείλω να σου πω ότι είναι χρέος τους, είναι μέροςτης δουλειάς τους να δίνουν κουράγιο κ θάρρος κ να τονίζουν την αισιόδοξη πλευρά. Θα έλεγε ποτέ ογκολόγος σε καρκινοπαθή με 5% πιθανότητες να ζήσει κ στην οικογένειά του ότι είναι ξεγραμμένος, άντε να τον σώσει κανένα θαύμα κ ακόμα κ να τον σώσει θα ζει με τον αιώνιο τρόμο της ματάστασης? Θα έλεγε κάτι τύπου "τα πράγματα είναι δύσκολα κ τα περιθώρια στενά, μην απελπίζεστε θα το παλέψουμε όπως μπορούμε". Οπότε να ξέρεις ότι κ οι άνθρωποι που εργάζονται στην απεξάρτηση δεν τα λένε κ όλα, γιατί δουλειά τους είναι να εμψυχώνουν. Αν το πρόβλημά σου ήταν μόνο ότι ο σύντροφός σου είναι χρήστης θασου έλεγα ίσως αυτά που ξέρω ότι έχεις ακούσει άπειρες φορές: ότι η υποτροπή είναι λίγο- πολύ αναμενόμενη, μιας κ λίγοι καθαρίζουν 1 κ έξω, ότι η συναισθηματική σταθερότητα λειτουργεί ως ασφαλιστική δικλείδα να μην ξανακυλήσουν κλπ κλπ, όμως επειδή κουβαλάς κ 1 παιδί μέσα σου οφείλω να σου πω ότι οι πιθανότητες οριστικής απεξάρτησης είναι απειροελάχιστες δυστυχώς. Όπως λέει κ η BOOM, απλά θα περάσεις μια ζωντανή κόλαση.....
Φυσικά δε δε λέω ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι "καθάρισαν" χωρίς να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες πολυτελείας (ξέρω κ τέτοιους) κ υπέμειναν τα απίστευτα κ τώρα έχουν την οικογένειά τους κ τη δουλειά τους κ τα όλα τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες κ στον καθένα χρήστη πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να γίνει ο ήρωας του εαυτού του κ παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους. Τί ποσοστό όμως είναι αυτοί........?
Τώρα σου καταθέτωκ 1 προσωπική άποψη, αν θες τη λαμβάνεις υπ'όψιν.......
Πιστεύω ότι το να γίνει κάποιος γονιός είναι η καλύτερη κ ομορφότερη ευθύνη που μπορεί να αναλάβει, ταυτόχρονα όμως είναι κ η μεγαλύτερη ευθύνη. Νομίζω ότι για να μεγαλώσει 1 παιδί χρειάζεται:
- Αγάπη, η οποία να εκφράζεται με σωστό τρόπο
- 1 minimum χρηματικών πόρων, ώστε να μην του λείψουν τα βασικά, κ αυτό βέβαια είναι απολύτως σχετικό, αφού άλλα νοούνταν ωςβασικά το 1950 κ άλλα τώρα.
- 1 minimum χρονικών πόρων, γιατί αν πχ βγάζω 1 τσουβάλι λεφτά κ παρκάρω το παιδί μου σε 1 Σβετλάνα να μου το μεγαλώσει κ το βλέπω 5 ώρες το μήνα, έγινα κ μάνα?
Κ κυρίως πιστεύω ότι όσο ο κάθε άνθρωπος είναι μόνος του ας κάνει ό,τι γουστάρει,ας πάει να πνιγεί ή να κρεμαστεί από το 1 πόδι άμα θέλει, ας μπλέξει με τον καλύτερο ήμε τον πιο ακατάλληλο στις πλέον τελειωμένες καταστάσεις, έχει όμως ΕΥΘΥΝΗ το ποιόν θα κάνει μάνα ή πατέρα του παιδιού του. Κ αυτό δεν είναι απόφαση που την παίρνει πρωτίστως το κάτω κεφάλι ή η καρδιά αλλά το μυαλό, γιατί είναι ζήτημα σοβαρό κ ζήτημα ευθύνης.
Με 2 λόγια, όπως το βλέπω προσωπικά έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στο ποιόν θα στηρίξεις, τον σύντροφό σου ή το παιδί σου. Νομίζω ότι πιο δίκαιοθα ήταν να στηρίξεις το παιδί, γιατί αυτό δε φταίει σε τίποτα, ενώ ο σύντροφός σου την πορεία του (δυστυχώς συνήθως χωρίς επιστροφή) την έχει διαλέξει. Την προσωπική σου όμως κατάσταση τη γνωρίζεις εσύ η ίδια καλύετρα από όλους κ αν πιστεύεις ότι με τίποτα κ με καμία θυσία δεν μπορείτε να επιβιώσετε εσύ κ το παιδί,τότε η έκτρωση είναι ίσως η βέλτιστη λύση, όσο επίπονο κ αν είναι. Καλύτερα να ντρέπεσαι να κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέπτη για την υπόλοιπη ζωή σου, παρά να ντρέπεσαι να κοιτάξεις αργότερα 1 παιδί στα μάτια που μεγαλώνει σε ένα άκρως νοσηρό περιβάλλον χωρίς να του δίδεται καμία δυνατότητα προοπτικής ή επιλογής για κάτι καλύτερο.
Εάν πάντως επιλέξεις να κρατήσεις το παιδί, να βρεις κ 2 δουλειές να τα βγάλεις πέρα κ να απευθυνθείς σε δικούς σου ανθρώπους (αν υπάρχουν) να σε στηρίξουν, αν δηλ. επιλέξεις τον πολύ δύσκολο κ αξιέπαινο δρόμοέχε οπωσδήποτε υπ'όψιν σου το εξής:
Θα πρέπει να κρατήσεις αυτόν τον άνθρωπο μακριά από το παδί, καμία επαφή να μην υπάρχει μεταξύ τους, εκτός κ αν μεσολαβήσει αρκετό χρονικά διάστημα (δεν εννοώ κ 20 χρόνια, αλλά ούτε κ 6 μήνες βέβαια) που αυτός ο άνθρωπος να έχει περάσει καθαρός- πεντακάθαρος κ να έχει αποκατασταθεί επαγγελματικά,να έχει αναλάβει ευθύνες κλπ γιατί τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν με γονιό χρήστη
-στην καλύτερη μεγαλώνουν σε 1 τρισάθλια κατάσταση, όπου παίρνουν τη σύριγγα από το χέρι του μπαμπά που έχει πέσει σε κώμα κα τον βαράνε σφιαλάρες να συνέλθει, κ όταν ο μπαμπάς συνέρχεται παίρνει τα λεφτά που είχε η μάνα για τους λογαριασμούς κ το φροντιστήριο του παιδιού για να πιεί
- στη χειρότερη συμβαίνει το 1ο κ συγχρόνως παρασύρεται κ το παιδί στην εξάρτηση.
Ειλικρινά συγγνώμη για τα θλιβερά που σου περιγράφω, αλλά αυτά μπορεί να στα επιβεβαιώσει οποισδήποτε ειδικός ή σύμβουλος πάνω στην απεξάρτηση.
Κ τέλος, να θυμάσαι ότι η οικογένεια δεν είναι το αποκούμπι κάποιου εξαρτημένου για να βγει από το βούρκο. Πιθανόν να το θέλει γιατί πιστεύει ότι θα του προσφέρει την "ψευδαίσθηση" της υγιούς ζωής, όμως στην πράξη δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό ούτε κατά διάνοια, αφού ούτε τον ευατό του δε μπορεί να φροντίσει. Δεν κάνει κάποιος παιδί για να καθαρίσει, το κάνει επειδή είναι καθαρός κ θέλει να προσφέρει. Οπότε, τουλάχιστον στην παρούσα φάση,τονα πορευτείτε μαζί ως οικογένεια είναι από αδύνατο ως επικίνδυνο.
Κ κάτι ακόμα που ξέρω από πρώην χρήστες: Κανείς εξαρτημένος (άσχετο από το είδος της εξάρτησης) δεν μπορεί να αγαπήσει κανέναν με υγιή τρόπο, ας είναι κ το παιδί του. Μπορεί να χρειάζεται κάποιους όμως δεν τους αγαπάει, αγαπάει κ εκμεταλλεύεται (συνειδητά ή ασυνείδητα, δε σημαίνει απαραίτητα πως υπάρχει δόλος) αυτό που βάζουν οι άλλοι στη ζωή του. Εσύ θέλεις κάποιον να σε αγαπάει ή να σε χρειάζεται......?
Για τα υπόλοιπα σε παραπέμπω σε ό,τι έγραψε η ΒΟΟΜ.
Για να είμαι ειλικρινής,σου γράφω επειδή ρώτησες άμα υπάρχει κάποιος με αντίστοιχες εμπειρίες. Θα σου πω κ την άποψή μου, αυτό είναι προσωπικό δικό σου εάν θα την κρατήσεις ή όχι κ θα σου πω κάποια πράγματα, τα οποία απλά τα ξέρω,βλέπεις εγώ η ίδια μπορεί να μην έχω κάνει ούτε μπάφο, όμως υπάρχουν πολλά που γνωρίζω (για λόγους κ συγκυρίες που δεν αφορούν το forum) ίσως πολύ καλύτερα κ από τους ίδιους τους χρήστες.
Πρώτα απ'όλα καταλαβαίνω ότι βρίσκεσαι σε σύγχυση, γιατί όσο να'ναι με μια εγκυμοσύνη οι ορμόνες σου "κάνουν πάρτυ". Επίσης αν κ συμφωνώ με όσους σε κράξανε που φέρθηκες επιπόλαια κ έμεινες έγκυος, υποθέτω ότι ήδη κουβαλάς αρκετές τύψεις κ ενοχές από μόνη σου κ δε χρειάζεσαι άλλους 100 ανθρώπους να στη "λένε", το θέμα είναι τί γίνεται από εδώ κ κάτω.
Ζούμε σε 1 χώρα που μόλις το 2% των χρηστών (συνολικά, δηλ.όσοι ζήτησαν βοήθεια, όσοι δεν ζήτησαν όσοι πέθαναν ενώ ήταν στην αναμονή για μεθαδόνη). Κ σε αυτό το 2%, σεβαστό ποσοστό αποτελούν άνθρωποι που το οικογενειακό τους περιβάλλον είχε την οικονομική άνεση να τους προσφέρει τα καλύτερα προγράμματα θεραπείας σε Ελλάδα ή εξωτερικό (βλ. Τέξας ή Άλπεις), ενώ επίσης τους παρέχονταν άριστες δυνατότητες κ ευκαιρίες κοινωνικής, ακαδημαϊκής κ επαγγελματικής επανένταξης. Το θεωρώ πολύ άδικο, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχει τις ίδιες πιθανότητες να ξανακυλήσει κάποιος με προϋπηρεσία σε ΟΚΑΝΑ κ ΚΕΘΕΑ, με κάποιον που όταν καθαρίζει, φοράει το Armani κουστούμι ή ταγεράκι, μαρσάρει τη Z4 που του/της έχει πάρει ο μπαμπάς, φτάνει στη γραφειάρα της εταιρίας του μπαμπά κ περιμένει μα του φέρουν χαρτιά για υπογραφή. Κ αν η απορία σου είναι πώς οι ευκατάστατοι μπορούν να πέσουν στην πρέζα, οι λόγοι είναι πολλοί, συνήθως καλό κ το speedball αλλά ιδίως στους άντρες από 1 ηλικία κ ύστερα δεν αντέχει κ καρδιά την κόκα, ή κάποιοι/ες μετά από μακροχρόνια χρήση κ κατάχρηση δεν την "ακούνε" πλέον κ ψάχνονται για αλλού.
Σε κάποιο άλλο σημείο γράφεις ότι σε ανακουφίζει να μιλάς με τους συμβούλους κ συγγενικά πρόσωπα χρηστών, τους λεγόμενους συνεξαρτημένους. Επειδή ξέρω πολύ καλά ανθρώπους που εργάζονται σα σύμβουλοι, κάποιοι κ πρώην χρήστες, όπως λες κ εσύ, οφείλω να σου πω ότι είναι χρέος τους, είναι μέροςτης δουλειάς τους να δίνουν κουράγιο κ θάρρος κ να τονίζουν την αισιόδοξη πλευρά. Θα έλεγε ποτέ ογκολόγος σε καρκινοπαθή με 5% πιθανότητες να ζήσει κ στην οικογένειά του ότι είναι ξεγραμμένος, άντε να τον σώσει κανένα θαύμα κ ακόμα κ να τον σώσει θα ζει με τον αιώνιο τρόμο της ματάστασης? Θα έλεγε κάτι τύπου "τα πράγματα είναι δύσκολα κ τα περιθώρια στενά, μην απελπίζεστε θα το παλέψουμε όπως μπορούμε". Οπότε να ξέρεις ότι κ οι άνθρωποι που εργάζονται στην απεξάρτηση δεν τα λένε κ όλα, γιατί δουλειά τους είναι να εμψυχώνουν. Αν το πρόβλημά σου ήταν μόνο ότι ο σύντροφός σου είναι χρήστης θασου έλεγα ίσως αυτά που ξέρω ότι έχεις ακούσει άπειρες φορές: ότι η υποτροπή είναι λίγο- πολύ αναμενόμενη, μιας κ λίγοι καθαρίζουν 1 κ έξω, ότι η συναισθηματική σταθερότητα λειτουργεί ως ασφαλιστική δικλείδα να μην ξανακυλήσουν κλπ κλπ, όμως επειδή κουβαλάς κ 1 παιδί μέσα σου οφείλω να σου πω ότι οι πιθανότητες οριστικής απεξάρτησης είναι απειροελάχιστες δυστυχώς. Όπως λέει κ η BOOM, απλά θα περάσεις μια ζωντανή κόλαση.....
Φυσικά δε δε λέω ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι "καθάρισαν" χωρίς να έχουν πρόσβαση σε θεραπείες πολυτελείας (ξέρω κ τέτοιους) κ υπέμειναν τα απίστευτα κ τώρα έχουν την οικογένειά τους κ τη δουλειά τους κ τα όλα τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες κ στον καθένα χρήστη πρέπει να δίνεται η δυνατότητα να γίνει ο ήρωας του εαυτού του κ παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους. Τί ποσοστό όμως είναι αυτοί........?
Τώρα σου καταθέτωκ 1 προσωπική άποψη, αν θες τη λαμβάνεις υπ'όψιν.......
Πιστεύω ότι το να γίνει κάποιος γονιός είναι η καλύτερη κ ομορφότερη ευθύνη που μπορεί να αναλάβει, ταυτόχρονα όμως είναι κ η μεγαλύτερη ευθύνη. Νομίζω ότι για να μεγαλώσει 1 παιδί χρειάζεται:
- Αγάπη, η οποία να εκφράζεται με σωστό τρόπο
- 1 minimum χρηματικών πόρων, ώστε να μην του λείψουν τα βασικά, κ αυτό βέβαια είναι απολύτως σχετικό, αφού άλλα νοούνταν ωςβασικά το 1950 κ άλλα τώρα.
- 1 minimum χρονικών πόρων, γιατί αν πχ βγάζω 1 τσουβάλι λεφτά κ παρκάρω το παιδί μου σε 1 Σβετλάνα να μου το μεγαλώσει κ το βλέπω 5 ώρες το μήνα, έγινα κ μάνα?
Κ κυρίως πιστεύω ότι όσο ο κάθε άνθρωπος είναι μόνος του ας κάνει ό,τι γουστάρει,ας πάει να πνιγεί ή να κρεμαστεί από το 1 πόδι άμα θέλει, ας μπλέξει με τον καλύτερο ήμε τον πιο ακατάλληλο στις πλέον τελειωμένες καταστάσεις, έχει όμως ΕΥΘΥΝΗ το ποιόν θα κάνει μάνα ή πατέρα του παιδιού του. Κ αυτό δεν είναι απόφαση που την παίρνει πρωτίστως το κάτω κεφάλι ή η καρδιά αλλά το μυαλό, γιατί είναι ζήτημα σοβαρό κ ζήτημα ευθύνης.
Με 2 λόγια, όπως το βλέπω προσωπικά έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στο ποιόν θα στηρίξεις, τον σύντροφό σου ή το παιδί σου. Νομίζω ότι πιο δίκαιοθα ήταν να στηρίξεις το παιδί, γιατί αυτό δε φταίει σε τίποτα, ενώ ο σύντροφός σου την πορεία του (δυστυχώς συνήθως χωρίς επιστροφή) την έχει διαλέξει. Την προσωπική σου όμως κατάσταση τη γνωρίζεις εσύ η ίδια καλύετρα από όλους κ αν πιστεύεις ότι με τίποτα κ με καμία θυσία δεν μπορείτε να επιβιώσετε εσύ κ το παιδί,τότε η έκτρωση είναι ίσως η βέλτιστη λύση, όσο επίπονο κ αν είναι. Καλύτερα να ντρέπεσαι να κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέπτη για την υπόλοιπη ζωή σου, παρά να ντρέπεσαι να κοιτάξεις αργότερα 1 παιδί στα μάτια που μεγαλώνει σε ένα άκρως νοσηρό περιβάλλον χωρίς να του δίδεται καμία δυνατότητα προοπτικής ή επιλογής για κάτι καλύτερο.
Εάν πάντως επιλέξεις να κρατήσεις το παιδί, να βρεις κ 2 δουλειές να τα βγάλεις πέρα κ να απευθυνθείς σε δικούς σου ανθρώπους (αν υπάρχουν) να σε στηρίξουν, αν δηλ. επιλέξεις τον πολύ δύσκολο κ αξιέπαινο δρόμοέχε οπωσδήποτε υπ'όψιν σου το εξής:
Θα πρέπει να κρατήσεις αυτόν τον άνθρωπο μακριά από το παδί, καμία επαφή να μην υπάρχει μεταξύ τους, εκτός κ αν μεσολαβήσει αρκετό χρονικά διάστημα (δεν εννοώ κ 20 χρόνια, αλλά ούτε κ 6 μήνες βέβαια) που αυτός ο άνθρωπος να έχει περάσει καθαρός- πεντακάθαρος κ να έχει αποκατασταθεί επαγγελματικά,να έχει αναλάβει ευθύνες κλπ γιατί τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν με γονιό χρήστη
-στην καλύτερη μεγαλώνουν σε 1 τρισάθλια κατάσταση, όπου παίρνουν τη σύριγγα από το χέρι του μπαμπά που έχει πέσει σε κώμα κα τον βαράνε σφιαλάρες να συνέλθει, κ όταν ο μπαμπάς συνέρχεται παίρνει τα λεφτά που είχε η μάνα για τους λογαριασμούς κ το φροντιστήριο του παιδιού για να πιεί
- στη χειρότερη συμβαίνει το 1ο κ συγχρόνως παρασύρεται κ το παιδί στην εξάρτηση.
Ειλικρινά συγγνώμη για τα θλιβερά που σου περιγράφω, αλλά αυτά μπορεί να στα επιβεβαιώσει οποισδήποτε ειδικός ή σύμβουλος πάνω στην απεξάρτηση.
Κ τέλος, να θυμάσαι ότι η οικογένεια δεν είναι το αποκούμπι κάποιου εξαρτημένου για να βγει από το βούρκο. Πιθανόν να το θέλει γιατί πιστεύει ότι θα του προσφέρει την "ψευδαίσθηση" της υγιούς ζωής, όμως στην πράξη δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό ούτε κατά διάνοια, αφού ούτε τον ευατό του δε μπορεί να φροντίσει. Δεν κάνει κάποιος παιδί για να καθαρίσει, το κάνει επειδή είναι καθαρός κ θέλει να προσφέρει. Οπότε, τουλάχιστον στην παρούσα φάση,τονα πορευτείτε μαζί ως οικογένεια είναι από αδύνατο ως επικίνδυνο.
Κ κάτι ακόμα που ξέρω από πρώην χρήστες: Κανείς εξαρτημένος (άσχετο από το είδος της εξάρτησης) δεν μπορεί να αγαπήσει κανέναν με υγιή τρόπο, ας είναι κ το παιδί του. Μπορεί να χρειάζεται κάποιους όμως δεν τους αγαπάει, αγαπάει κ εκμεταλλεύεται (συνειδητά ή ασυνείδητα, δε σημαίνει απαραίτητα πως υπάρχει δόλος) αυτό που βάζουν οι άλλοι στη ζωή του. Εσύ θέλεις κάποιον να σε αγαπάει ή να σε χρειάζεται......?
Για τα υπόλοιπα σε παραπέμπω σε ό,τι έγραψε η ΒΟΟΜ.
απλά θα σου απαντήσω ότι και μόνο ένα κύταρο ζωντανό να είναι, είναι οντότητα. όσο για την αυτονομία που λες σκέψου ότι ένας ανάπηρος άνθρωπος τετραπληγικός δεν έχει αυτονομία. τότε να τον σκοτώσουμε γιατί έτσι κι αλλιώς αυτονομία, δεν έχει. τί λέμε τώρα; τέλος πάντων δεν θα συνεχίσω μια παράλογη συζήτηση. είπα τη γνώμη μου και τέλειωσα εδώ.αντίλογος υπάρχει πάντα, αλλά δεν θα συνεχίσω.Quote:
Originally Posted by betelgeuse
εμπλεξες με εναν ναρκομανη, τους μηνες που ησασταν μαζι φανταζομαι ηξερες οτι ηταν χρηστης? και δεν παρακολουθουσε καποιο προγραμμα απεξαρτησης? δλδ ηθελημενα εμπλεξες με εναν χρηστη? σε σοβαρη σχεση?
αν σε ολα αυτα απαντας ναι παω παρακατω.
ξερεις τι πιθανοτητες υπαρχουν να μην ολοκληρωσει ενας χρηστης το προγραμμα η να υποτροπιασει μετα? δεν ηξερες οτι κατα 99,9& η δε θα ολοκληρωσει το προγραμμα ή θα υποτροπιάσει??
εμμενεις σε σχεση μαζι του και μαλιστα καθιστασαι και εγκυος? δλδ σεξ χωρις προφυλαξεις? ας αφησουμε στην ακρη οτι εκανες σεξ χωρις προφυλαξεις με χρηστη, σκληρων αν καταλαβα καλα.
και τωρα τι περιμενεις? υπαρχουν 5 σεναρια, κατατοπισε με που κινεισαι. α) τον χωριζεις και γινεσαι μονη μανα, β) δεν τον χωριζεις και εχεις για πατερα του παιδιου σου εναν χρηστη που μπαινοβγαινει στις αποτοξινωσεις, γ) ριχνεις το παιδι και τον χωριζεις και δεν κανεις τα ιδια λαθη στο μελλον, δ) ριχνεις το παιδι και συνεχιζεις να βασανιζεσαι με εναν χρηστη αντε θα κοψει η δε κοψει και θα ξανακυλησει και ποτε, ε) αυτος αποτοξινωνεται, δεν ξανακυλαει ποτε πια, και ζειτε χαρουμενοι ever after, με η χωρςι παιδι. Που θα πονταρες τα λεφτα σου? Ελπιζω οχι στο σεναριο νουμερο 5.
με εκανες να νιωσω ομορφαQuote:
Originally Posted by λιλιουμ
γινε η μειοψηφια λιγκαλαιζ, υπαρχει και αυτη για να επιβεβαιωνει τον ατιμο κανονα. ο καθενας για τον εαυτο του ας κανει οτι μπορει, εγω πιστευω ακομα και στα θαυματα. οταν μιλαμε και για αλλες ζωες ομως εμπλεκομενες, δεν παιζουμε με το ρισκο..
Κ εγω θελω να ζητησω συγνωμη απο την κοπελα εαν της μιλησα αποτομα,στο θεμα της εκτρωσης ειμαι καθετη οτι ειναι εγκλημα εαν επρεπε να πεθανει οποιος ειναι δυστιχισμενος τοτε ας σκοτωσουμε αστεγους αρρωστους κ χαμηλοσυνταξιουχους,Κατα τα αλλα κατανοω οτι η κοπελα βροσκεται σε πολυ δυσκολη κατασταση ειναι συναισθηματικα φορτισμενη της ευχομαι τα καλυτερα κ να βρει το κουραγιο να φροντισει κ το παιδι κ τον ανθρωπο της κ το παιδι της,Κ εμενα τα πραγματα δεν ηταν ροδινα κακοποιηθηκα απο συγγενικο προσωπο μετα τον θανατο του πατερα μου κ ημουν ολομοναχη δεν τολμουσα να πω τι μου συνεβαινε κ εζησα ετσι μεγαλο διαστημα νομιζα οτι δεν θα τα βγαλω περα ομως τωρα μετα απο ενα γολγοθα ειμαι πολυ καλυτερα,Καλο κουραγιο κ να προσεχεις κοπελα μου!
γιατι νομιζεις οτι ανηκω στο 99.9% ???το αντιθετο ενοουσαQuote:
Originally Posted by λιλιουμ
οκ μπαρδον!
λοιπον...χαιρομαι που αντιμετωπιζετε ολη την κατασταση της κοπελα με σοβαροτητα κ χαρηκα για καποιους που ζητησαν συγγνωμη απο αυτην ...μην ειμαστε σκληροι.ολοι κανουμε λαθη.
η κοπελα εκανε ενα λαθος.σθγουρα εχει τις τυψεις της, τις ενοχες της, το μπερδεμα της τελος παντων.
η ουσια ειναι μια..τι κανει απο δω κ περα.
απο σημερα κ απο τουτη τη στιγμη που μιλαμε.ειμαι κατηγορηματικη κ καθετη! μια σχεση με τοξικομανη δεν πετυχαινει ποτε, δεν θα ναι ποτε αληθινη, δεν θα δουλεψει ποτε.
οι ανθρωποι αυτοι θελουν μια ζωη βοηθεια..κυνδυνευουν ανα πασα στιγμη.μετα την αποτοξινωση πρεπει να περασουν 5 χρονια καθαροτητας για να πεις οτι εχει ξεπερασει τον κινδυνο.
η πρεζα ειναι παραμυθα δυστυχως, γινεται αυτοσκοπος κ νοημα της ζωης αυτου που κανει χρηση.οντως οι ανθρωποι αυτοι(που σεβομαι την προσπαθεια τους) ..δεν ειναι σε θεση να κανουν σωστς σχεσεις διοτι κατω απο ολο αυτο κρυβεται ενας ανθρωπος που θελει πολλη δουλεια με τον εαυτο του.πως θα αγαπησεις καποιον οταν καταστρεφεις τον ιδιο σου τον εαυτο?
μαθηματικως ακατορθωτο.
οι τοξικομανεις καλο ειναι κατα τους ψυχολογους να μην εχουν καμια σχεση μεχρι να καθαρισουν , γιατι πολυ απλα πρεπει να επικεντρωθουν στον εαυτο τους.δεν γινεται κ ειναι ακατορθωτο να αναλαβουν ευθυνες.δυστυχως η πρεζα σε κανει να πουλας κ παιδια κ μανα κ γυναικα κ αντρα κ σπιτια κ ισοπεδωνει ολες τις αξιες της ζωης..οποτε ο χρηστης δεν μπορει να "χτισει" τιποτα.
δεν κανεις σχεση με τοξικομανη κ αν εχεις σχεση απλα φευγεις.
επειδη το ζησα απο την καλη κ την αναποδη...επαιρνε 1500ευρω εγω επαιρνα τοτε 700 κ στις 10 του μηνα μου ζηταγε 20ευρα να παει να πιει.
τον ρωταγα τι τα θελει τα λεφτα κ μου ελεγε παραμυθια...πηγαινε να παρει τσιγαρα κ εξαφανιζοταν...ερχοταν μετα απο 2 ωρες κ δεν σηκωνε το κινητο.οταν ερχοταν μου ελεγε οτι δηθεν καθαριζε μια κουτσουλια στο αυτοκινητο που ειδε!!!! επαιζει κ ελεγε παραμυθια συνεχεια..ερχοταν με σταγονες αιμα στην μυτη κ καποιες φορες η μυτη του γυρω γυρω ηταν με μπεζ υγρο..τον ρωταγα γιατι ειναι ετσι κ βαραγα υστερια κ μου ελεγε "ειμαι κρυωμενος" , οταν του ειπα "ασε τις μαλακιες κ δεν γεννηθηκα χτες! λεγε τι κανεις" νευριαζε φωναζε εσπαγε το σπιτι.
οταν λοιπον αρχισαν κ του πεφταν τα τσιγαρα απο το χερι κ βαραγε νταγκλες κ εκαιγε τις μοκετες κ τα σεντονια...οταν λοιπον εγινε αυτο ...εγω φωναζα οτι πινει πρεζα κ δεν ειχα καμια αντιδραση.μονο οταν ξυπναγε μου φωναζε κ μου ελεγε οτι εγω ειμαι η τρελλη κ οτι αυτος απλα ειναι κουρασμενος..πηγα κ γω σε συμβουλους δνε με βοηθησαν καθολου.εφτασα σε σημειο να πιστευω οτι εγω ειμαι τελικα τρελλη γιατι καποιες φορες ειχε τρελλη ενεργεια ξαφνικα.ο τυπος λοιπον αργοτερα μου ειπε (οταν απολυφθηκαν ολα κ τον επιασα εγω η ιδια να σουταρει στο wc)εκανε speedball.
γι αυτο δνε ειχε ποτε λεφτα.μπηκαμε στο πλοιο για σαντορινη, βαραγε νταγκλες.ο κοσμος χαρουμενος κ γω κοιταζα τον συντροφο μου κ εκλαιγα.μου ρχοταν να πηδηξω απο το πλοιο.ο κοσμος μας κοιταζε..επεφτε το κεφαλι του δεν μπορουσε να το στηριξει.ενα εφιαλτη εζησα κ θελω να πω σε ολες τις κοπελες που μπλεκουν με τοξικομανεις "ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΥΑ.!! ΑΛΛΑΞΤΕ ΧΩΡΑ! ΣΩΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ"
θελεις κ αλλα κοπελα μου για να φυγεις μακρυα του?
κανε ο.τι θελεις με το μωρακι σου...σε αυτον μονο ξανα μη γυρισεις! εχει πααααααρα πολυ δρομο μπροστα του...θα σε αδειασει ολο αυτο.θα καταληξεις να παιρνεις κ συ ηρεμιστικα για να επιβιωσεις.
ειναι σκληρη αρρωστια αυτο το πραμα.δεν τρωει μονο αυτον που το κανει, αλλα κ την οικογενεια του.αυτο να το θυμασαι.ευχομαι πραγματικα ομως να μην σκεφτεις τιποτα γι αυτον κ απλα να φυγεις .το ευχομαι πραγματικα!!μακαρι!
αναρωτιθηκες γιατι ξεκινησε ή συνεχισε να σουταρει ενω εισασταν μαζι?κανεις υγειης δεν ξιπναει μια μερα και λεει παω να πεθανω και κανεις που το κανει καιρο δεν εσθανετε περιφανος και καθαρος μεσα τουQuote:
Originally Posted by BOOM
αφου τον επιασα να την πινει απο την μυτη μεσα στο wc..κ ασπρισα κ γω κ αυτος κ τα μιλησαμε μετα...μου αποκαλυψε οτι απο μικρος επινε πρεζα κ ειχε κανει 3 αποτοξινωσεις κ δνε περιμενε να κανει υποτροπη παλι.οταν με γνωρισε ηταν καθαρος κανα χρονο.(εγω δεν γνωριζα τιποτα..ηταν απολυτως νορμαλ) κ ξαναεμπλεξε στον τριτο χρονο της σχεσης μας και συνεβησαν ολα αυτα που προανεφερα.
οταν ειπα στους φιλους μου οτι μου φαινεται περιεργος κ οτι φοβαμαι απο τα συμπτωματα οτι πινει πρεζα γελαγαν ολοι κ μου ελεγαν "νταξει αποκλειεται..εισαι μουρλη..δεν παιζει ο ταδε να πινει, κατι αλλο θα χει", δεν με πιστευαν κ εγω χτυπιομουν..δεν με πιστευαν γιατι πολυ απλα αυτοι δεν τον ειχαν δει ετσι...τον εβλεπαν οταν επινε κοκα κ ηταν στα καλα του...
αυτος επινε πρεζα κ μετα κοκα για να αντεξει στην δουλεια κ στις παρεες.κανεις δε με πιστευε κ αυτο με ειχε τρελλανει..
μεχρι που σκεφτηκα μηπως εγω φταιω κ εγω εχω παραισθησεις.
αυτα τα πραγματα δεν κρυβονται
τι εννοεις?οταν τον γνωρισα ηταν καθαροτατος..οποτε κανεις δεν καταλαβε ποτε κατι.
μετα ομως ναι...δεν γινοταν να κρυφτει.φως φαναρι!