Printable View
το σπιτι ειναι δικο του...το εφτιαξε με δικα του χρηματα.ειναι δημοσιος υπαλληλος και επειδη ο πατερας του ηταν πολυ ευκαταστατος βοηθησε και αυτος.δε ξερω ποσα δινει σε λογαριασμους και τετοια και δεν ανακατευομαι κιολλας.εδω ουτε η μητερα μου δε ξερει ακριβως ποσα βγαζει το μηνα,φαντασου.Quote:
Originally Posted by kerasi
δεν εχεις τα κοτσια να φυγεις,δεν εχεις τα κοτσια να υπερασπιστεις τον εαυτο σου...μηπως εχεις τα κοτσια να ζητησεις βοηθεια?
Δεν εννοω ποσα δινει για ενοικιο. Εννοω για το σπιτι να περνατε, ποσα δινει? Τι τρωτε ολη μερα? δεη δεν πληρωνετε? αφου η μανα σου δε δουλευει αρα τα πληρωνει ολα αυτος. Ποσα δινει λοιπον? Κ καλα η μανα σου δεν ξερει ποσα λεφτα παιρνει? τοσο κουτη ειναι?
Βασικα ναι τη κανει και αυτη οτι θελει.νομιζω πως καταβαθος και εκεινη τον φοβαται.η μητερα μου ειναι τωρα ενα μηνα ανεργη οποτε ναι τωρα τα πληρωνει ολα αυτος.ειναι μεγαλο σπιτι οποτε ερχονται και οι λογαριασμοι λιγο τσιμημενοι.δε ξερω να σου πω το ποσο,αλλα θεωρω οτι θα μπορουσε να με βοηθησει οικονομικα αν ηθελε.εδω δινει λεφτα να πηγαινουν διακοπες η σε αχρηστες βλακειες που δε χρειαζονται.τωρα τι να πω αφου τον φοβαμαι δε του παω κοντρα γιατι βλεπω οτι τρεμει απο τα νευρα του και δε θελω να με χτυπησει.γιαυτο περιμενω να βρω μια δουλεια και αν δε μαφησει ουτε αυτη τη φορα θα τα παιξω ολα για ολα και οτι γινει.
Θα σε ρωτησω κατι τελευταιο. Εαν ερθει καποιος κ σου δωσει ενα σπιτι και μια δουλεια να βγαινεις νορμαλ, τι σταση θα κρατησεις με φαδερ? Εγω πιστευω οτι ασχετα απ οσα λες, δεν θελεις να ριξεις μαυρη πετρα. Τι θα κανες πιστευεις? Θα ξαναπηγαινες να χεις σχεσεις?
δηλαδη εσυ πως θα ζητησουσες απο εναν τετοιο ανθρωπο να σε βοηθησει για ενα δυο μηνες οικονομικα μεχρι να σταθεις στα ποδια σου χωρις να σε βρισει,να σε δειρει και στο τελος να σου πει δε σου δινω γιατι και καλα δεν εχω!???Quote:
Originally Posted by legalize
λοιπον κοιτα θα σου απαντησω ειλικρινα και ας φανω σε μερικους υπερβολικη.αν γινοταν ενα τετοιο θαυμα...θα εφευγα νυχτα!!!!θα κρατουσα μια τυπικη επικοινωνια με τη μητερα μου αλλα μαυτον δε θα θελω καμια σχεση.αν με ρωτουσες πριν δυο χρονια θα ημουν πιο διαλακτικη γιατι τον λυπομουν.αλλα πλεον δε τον λυπαμαι απο τη στιγμη που ειπε οτι θα αλλαξει και δεν αλλαξε.εγω εδωσα ευκαιρια.εκεινος με κοροιδεψε,μεκανε να ερθω πισω και τον πιστεψα και κοιτα τα αποτελεσματα.μεσα μου εχει τελειωσει,γιατι καταλαβα οτι δε μπορω να ρισκαρω να παθω τριτη φορα καταθλιψη εξαιτιας του.ισως μια μερα του συγχωρεσω το γεγονος οτι δεν ηθελε να αφησω τις σπουδες μου για κατι αλλο...να του συγχωρεσω αυτα που τραβαω τωρα.αλλα ποτε και για κανενα λογο δε θα του συγχωρεσω οτι ημουν 7 χρονων και μελεγε αχρηστη.ποτε!!!!οποτε ναι θα ριξω μαυρη πετρα πισω μου.Quote:
Originally Posted by kerasi
οχι δεν εννοουσα να ζητησεις απο τον πατερα σου
ε απο που?με τους συγγενεις ειναι τσακωμενος και δε μιλαμε.οι φιλες μου εχουν τις οικογενειες τους και αγορι δε εχω.Quote:
Originally Posted by legalize
απο φιλες,φιλους σου ζητα να σου βρουνε μια δουλεια εκει που δουλευουνε η σε ατομα που γνωριζουνε η γενικα μια δουλεια,και ζητα και μια οικονομικη βοηθεια στην αρχη μεχρι να βρεις καλυτερη δουλεια η δευτερη.υπαρχουνε λυσεις εσυ φοβασε μην αποτυχεις και ετσι μενεις πισω
ναι ηδη ψαχνω,δε θυμαμαι και εγω ποσα βιογραφικα εχω στειλει.δε θα το αφησω.Quote:
Originally Posted by legalize
Πρώτα βρες στον τόπο σου μία δουλειά για να καβατζώσεις κάποια χρήματα κ μετά κάνε κουμάντα-εκτός κ αν μιλήσεις με την μητέρα σου και σε στηρίξει αυτή αν επρόκειτο να φύγεις εκτός πόλης.
https://www.youtube.com/watch?v=y1O3BvU2yA8Quote:
Αρχικά καταχωρημένο από Θεοφανία
...κοιτα, θεωρώ ότι οι δικοί σου, (και περισσότερο ο πατέρας σου), είχαν περισσότερες προσδοκίες σε σχέση με το μέλλον σου και γι αυτό βγάζει τόσο μένος.
Στην ουσία απογοητευμένος με την πορεία σου νιώθει, αλλά το βγάζει σε οργή και όχι με διάλογο και επικοινωνία.
Έλα στη θέση του. Έχει να κάνει με ένα παιδί που συνεχώς λέει ψέμματα.Περνά σε δημόσια σχολή, (ελπίζω να μην ήταν πανεπιστήμιο) και πάει σε ιδιωτική συνεχίζοντας να λέει ψέμματα.
Επιστρέφεις και μπαίνεις σε αδράνεια.
Εσύ πως θα αισθανόσουν?
Πιστεύεις όμως πως αν ήξερε το κακό που θα προξενούσε στο παιδί του, θα φερόταν έτσι?
......πιστευεις δηλαδή ότι απολαμβάνει να κάνει κακό στο παιδί του?
...φραουλίτσα, ακόμη και στον Αρη να πας, αν δεν λυθεί αυτό, θα σε κυνηγά παντού.
εσύ αποφασίζεις αν θα το βάλεις στα πόδια, ή θα κάνεις ότι πρέπει ώστε να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου.
..ενα από τα βασικά βήματα που πρέπει να κάνει ένα παιδί για να προχωρήσει σε σχέση με αυτά που έχει υποστεί από γονείς, είναι να τους καταλάβει, ώστε να μπορέσει να τους συγχωρέσει.
Η πρώτη σκέψη είναι αυτή που είπα και στην φρ: θέλει ένας γονιος, (οσο κακός και αν είναι) να κάνει κακό στο παιδί του?
Αν ένας αγράμματος άνθρωπος από χωριό που τα μόνα εφόδια και η εμπειρία που έχει είναι η συμπεριφορά των δικών του γονιών απέναντι του, πως θα φερθεί?
https://www.youtube.com/watch?v=3txRySd2g4E
https://www.youtube.com/watch?v=C5rJ4g9EMUk
https://www.youtube.com/watch?v=w-BTZHArCwY
Μερικά πράγματα που γράφονται εδώ μέσα είναι άνω ποταμών!
Με το καλημέρα της είπες ακριβώς τα αντίθετα απ' αυτά που πρέπει και έχει ανάγκη ν' ακούσει!
Κάποιες καταστάσεις απαιτούν συγκεκριμένη και προσεκτική μεταχείριση κι αν δε γνωρίζουμε καλύτερα να μην πούμε τίποτα, γιατί μπορεί άθελά μας να προξενήσουμε περισσότερη ζημιά στον άλλον και κάτι πρέπει να κάνουν οι διαχειριστές του φόρουμ ώστε να γίνει ξεκάθαρο σε κάποιον που θα γράψει εδώ το προβλημά του ότι δεν απευθύνεται σε ειδικούς και ότι δε θα βρεί απαραίτητα την κατάλληλη υποστήριξη.
Το φόρουμ αυτό δεν είναι σαν ένα οποιοδήποτε άλλο γιατί η θεματολογία του αφορά πολύ ευαίσθητα προσωπικά ζητήματα σημασίας ζωής και θανάτου και δε μπορεί να λέει ο καθένας ότι του κατέβει ελαφρά τη καρδία.
Χώρια ότι υπάρχουν και μερικοί μερικοί που φχαριστιούνται να κανιβαλίζουν με τα προβλήματα των άλλων ή ξεσπάνε τα δικά τους στους άλλους...
Σε ένα κακοποιημένο παιδί, θύμα ενδοοικογενειακής βίας δε ρίχνουμε ποτέ ευθύνες για την κακοποίηση που του έχει ασκηθεί/ασκείται!
Δεν κακοποιήθηκε επειδή έκανε κάτι κακό ή επειδή έχει το ίδιο πρόβλημα, αλλά επειδή ο θύτης είναι κακός και έχει ο ίδιος πρόβλημα!
Ο πατέρας είναι ο θύτης και όχι το θύμα και είναι εσφαλμένος τρόπος σκέψης να μπεί η κοπέλα στη διαδικασία να του αναγνωρίσει ελαφρυντικά και να τον δικαιολογήσει για τη συμπεριφορά του!
Το μόνο της λάθος είναι ότι του επέτρεψε να επηρεάσει την αυτοεκτίμησή της και δεν τον έγραψε εξαρχής...
Πάνω σ' αυτό παραθέτω και μια ωραία απάντηση από άλλο νήμα:
Χώρια το γεγονός ότι αυτός έζησε μια χαρά ζωή όπως μας πληροφόρησε η fraoulitsa89 και δεν έχει έτσι κι αλλιώς δικαιολογία για την απαράδεκτη συμπεριφορά του...Quote:
Αρχικά καταχωρημένο από mariposa7
Από πότε κατ΄αρχάς το γεγονός ότι κάποιου οι γονείς χωρίσανε/ η μάνα αυτοκτόνησε/πέρασε στέρηση κ φτώχεια/ ήταν θύμα bullying στο σχολείο αποτελεί δικαιολογία για να γ@μ@ει τις ζωές άλλων ανθρώπων? Ποιός είναι αυτός που είχε τα τέλεια παιδικά χρόνια, τα τέλεια οικονομικά, την τέλεια οικογένεια, την τέλεια πρώτη αγάπη κλπ? Όλοι μας κουβαλάμε τα τραύματα κ τα προβλήματά μας, από πότε γίνανε αυτά συγχωροχάρτι για να καταστρέφουμε άλλους ανθρώπους?
Θεοφανία για το ερώτημά σου κατά πόσο ένας γονιός θέλει να κάνει κακό στο παιδί του, σου προτείνω απλά να διαβάσεις το "το χάδι της μηΤέρας" της Λυδίας Γιαννακοπούλου...
Ρίξε μια ματιά επίσης στα links που έχω ανεβάσει εδώ:
http://www.e-psychology.gr/forum/sho...83%CE%BF%CE%B9
Όσον αφορά την κατανόηση της συμπεριφοράς του πατέρα της, σίγουρα έχει ζητήματα εξωτερικά κατευθυνόμενης τελειομανίας και ναρκισσισμού κρίνοντας και από τον τρόπο που μεγάλωσε ως κακομαθημένος, είναι σίγουρα δυστυχισμένος αν και δεν θεωρώ ότι αξίζει οίκτο, αλλά νομιζω ότι δεν πρέπει να απασχολεί τη fraoulitsa89 η ψυχανάλυση του πατέρα της στην παρούσα φάση και γενικότερα...
Πρόβλημά του, όχι προβλημά της!
Τα πράγματα είναι απλά και πάνω σ' αυτό παραθέτω μια επίσης ωραία απάντηση:
Τέλος, "αυτό που πρέπει να κάνει" για να τα 'χει καλά με τον εαυτό της είναι ακριβώς "να το βάλει στα πόδια" και να φύγει τρέχοντας από το νοσηρό οικογενειακό περιβάλλον και να ρίξει μαύρη πέτρα όπως σωστά λέει η ίδια και η ψυχολόγος της!Quote:
Αρχικά καταχωρημένο από mariposa7
Βέβαια, για είμαι ειλικρινής δεν πιστεύω ότι η "ταμπέλα" μιας διαταραχής (οριακή, ναρκισσιστική, σχιζοειδής κλπ) ή αν πρόκειται απλά για κακό χαρακτήρα διαδραματίζει κάποιο ρόλο. Το ζήτημα εντοπίζεται κατά την άποψή μου στο 1 κ μοναδικό σημείο, στο αν κ κατά πόσο 1 άνθρωπος σε σέβεται. Γιατί αν δε σε σέβεται ούτε ευτυχισμένη θα σε κάνει, ούτε θα σε στηρίξει, ούτε θα αναγνωρίσει ό,τι κάνεις εσύ για αυτόν τον άνθρωπο, ούτε θα σου φερθεί έντιμα. Κ δε μιλάω για τα γκομενικά μόνο, αλλά κ για όλο το φάσμα των ανθρώπινων σχέσεων στο σύνολό του. Όπου δεν υπάρχει σεβασμός δεν υπάρχει ούτε αξιοπρέπεια ούτε ουσιαστική ανθρώπινη επαφή. Οπότε ανθρώπους που δε σε σέβονται, απλά τους απομακρύνεις από τη ζωή σου ή τους κρατάς σε απόσταση ασφαλείας (οκ, δεν κόβουμε την κ την καλημέρα, αλλά δείχνουμε πως υπάρχουν κ κάποια όρια). Από εκεί κ κάτω αν αυτοί είναι νάρκισσοι, διπολικοί ή απλά τσογλάνια δεν απασχολεί καθόλου.
Τους τοξικούς ανθρώπους δεν προσπαθούμε να τους αλλάξουμε ούτε να τους δικαιολογήσουμε, αλλά τους βγάζουμε από τη ζωή μας και καθορίζουμε αυστηρά όρια και αποστάσεις!
Δεν προκειται να γίνουν κάλύτεροι, με τον καιρό χειροτερεύουν!
Αυτοί δε σώζονται, η δική μας σωτηρία πρέπει να μς απασχολεί!
Στη σωστή κατεύθυνση σκέψης βρίσκονται τα παρακάτω ποστ:
Quote:
Αρχικά καταχωρημένο από legalize
απο φιλες,φιλους σου ζητα να σου βρουνε μια δουλεια εκει που δουλευουνε η σε ατομα που γνωριζουνε η γενικα μια δουλεια,και ζητα και μια οικονομικη βοηθεια στην αρχη μεχρι να βρεις καλυτερη δουλεια η δευτερη.
Quote:
Αρχικά καταχωρημένο από Diana1982
Πρώτα βρες στον τόπο σου μία δουλειά για να καβατζώσεις κάποια χρήματα κ μετά κάνε κουμάντα-εκτός κ αν μιλήσεις με την μητέρα σου και σε στηρίξει αυτή αν επρόκειτο να φύγεις εκτός πόλης.
Quote:
Αρχικά καταχωρημένο από Vagabond
Πάντως... στάθηκες στα πόδια σου στο παρελθόν... έπιασες δουλειά, ένα χρόνο σπούδαζες κρυφά με δικές σου δυνάμεις, πας σε ψυχολόγο αν κατάλαβα από μόνη σου... δεν είσαι άτομο που χρειάζεται δεκανίκια ή σπρώξιμο, ίσως είσαι αποσυντονισμένη από τις καταστάσεις στο σπίτι και δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις, αλλά εμένα τουλάχιστον μου δίνεις την εντύπωση ατόμου που αν το πάρει απόφαση στέκεται στα ποδια του μια χαρά... άλλοι κωλώνουν ακόμα κι αν έχουν τους γονείς τους βοηθούς, πόσο μάλλον αν τους έχουν απέναντι... μήπως να εστιάσεις ολοκληρωτικά προς αυτήν την κατεύθυνση σε αυτήν την φάση... να βρεις μια δουλειά, μια γκαρσονιέρα ή μία συγκάτοικο και να φύγεις από εκεί... τι θα πει δεν σε αφήνουν ή δεν σε άφησαν, δεν είναι στο χέρι τους, στον φόβο σου στηρίζονται και σου επιβάλλουν πού θα πας και αν θα πας...
Όχι ρε συ κεράσι, θα πάει να παίξει το παιχνίδι τους στο γήπεδό τους? Γιατί, για να μιμηθεί το καταπληκτικό πρότυπο που προσφέρει ο πατέρας της και να κάνει και την δική της ψυχή κουλουβάχατα?
Quote:
Αρχικά καταχωρημένο από mnimonio
Προσπαθησε να ανεξαρτοποιηθεις,οσο θα ζεις μαζι τους θα συσσωρευεις οργη που θα ξεσπαει στην ψυχη σου..Συμφωνω απολυτα με την τοποθετηση του Vagabond , ομως αυτο θα ηταν εφικτο αν ησουν μακρια τους και τους εκανες απλα μια επισκεψη..Τουλαχιστον οσο εισαι μαζι τους ή κατω απο την οικονομικη τους στεγη,προσπαθησε να ΜΗΝ ΘΕΣ να τους αποδειξεις τιποτα..Αγνοησε καποιους χαρακτηρισμους οσο μπορεις , αχρηστη δεν εισαι καθολου και το ξερεις!
Καλο κουραγιο..
Quote:
Αρχικά καταχωρημένο από Gothly
Εγω διαφωνω με τη συγχωρεση. Να συγχωρεσεις καποιον που σου καταστρεφει τη ζωη μερα με τη μερα?, που σε εχει εγκλιστη μεσα στο σπιτι? που αν φερεις αντιρρηση θα φας ξυλο? κ που τρως με το κουταλι τη ψυχολογικη βια?
Αυτοι οι χειριστικοι "ανθρωποι" νομιζουν οτι το παιδι τους ειναι το αντικειμενο τους που το κανουν οτι θελουν. Δυστυχως δε προκειται να καταλαβουν ποτε! (ποσο μαλλον σε μια μεγαλη ηλικια - που συνηθως ειναι οι γονεις- που εχουν κατασταλαξει).
Για να τον συγχωρεσει (αν κ ειπα πως διαφωνω) θα πρεπει να παει σε ψυχολογο για να κανει 'δουλεια' με τον εαυτο της. Αυτο απαιτει λεφτα κ το περιβαλλον που ζει , εκτος του οτι πλεον δε της προσφερουν λεφτα δεν ειναι κ υγιες.
Επισης το βρισκω εγωιστικο να παει αυτη να κανει τοση ψυχαναληση στο θεμα κ ο τραμπουκος ο πατερας της να καθεται κ να τα ξυνει κ να τη βριζει. Ποια ειναι η δουλεια του? Να μεινει τραμπουκος, πιθηκος, κ αυτη να τον συγχχωρει?
Quote:
Αρχικά καταχωρημένο από μυσπ
Κουραγιο φιλη μου,ευγε που αποφοιτησες απο την σχολη μεσα σ αυτες τις περιεργες συνθηκες,Δυστυχως ο πατερας σου ειναι μεγαλος ανθρωπος κ δεν αλλαζει.
Αυτουνου ειναι το προβλημα δεν ειναι δικο σου
Τα περί συγχώρεσης που έχουν μονοπωλήσει το νήμα τα θεωρώ αποπροσανατολιστικά.
Δε θεωρώ ότι πρέπει να συγχωρήσει και να ξεχάσει, αλλά απλά να σταματήσει να ασχολείται είτε με πράξεις είτε με σκέψεις με τον πατέρα της, να φύγει απ' το σπίτι, να τον βγάλει μια και καλή από τη ζωή της, ν' αφιερώσει όλη τη σκέψη, το χρόνο και την ενέργεια της στο φτιάξιμο της ζωής της και να βρεί άλλους ανθρώπους να την εκτιμάνε και να τη σέβονται.
Και η καλύτερη εκδίκηση είναι να ζήσει happily ever after ενώ αυτός θα βράζει στο ζουμί του!
fraoulitsa89 σε νιώθω γιατί και γω έχω ζήσει τα ίδια και χειρότερα...
Μικρός έτρωγα ξύλο και ψυχολογική βία από γονείς, μεγαλύτερα αδέρφια και κάποιες δασκάλες στο σχολείο...
Χειριστικοί και καταπιεστικοί γονείς που δε σέβονταν την ιδιωτικότητά μου...
Όταν δοκίμασα να πω τα προβλήματά μου σε "φίλους" εξέλαβα ειρωνία, χαιρεκακία και κανιβαλισμό!
Τώρα μένω ακόμα στο σπίτι των γονιών μου, δέχομαι ακόμα ψυχολογική κακοποίηση και είμαι τόσο καταρακωμένος ψυχικά που δεν έχω δυνάμεις να τελειώσω την πτυχιακή μου για να φύγω μετά από το σπίτι.
Αληθινούς φίλους να εμπιστεύομαι δεν έχω και στήριξη καμία κι από κανέναν...
Και είμαι και μεγαλύτερός σου!
Εσύ εχεις τελειώσει με τη σχολή και έχεις καποιες φίλες όπως ανέφερες.
Βασικά είσαι ένα βήμα πριν την απελευθέρωση από τον πατέρα σου οπότε να το σκέφτεσαι αυτό και να 'σαι χαρούμενη!
Έφαγες το γάϊδαρο που λένε!
Αυτό που πρέπει να σε απασχολεί στην παρούσα φάση είναι το πως θα φύγεις από κει μέσα!
Το πως θα σώσεις τον εαυτό σου!
Όπως είπανε κι άλλοι, νομίζω κι εγώ ότι το καλύτερο είναι να βρείς για αρχή μια ότι να'ναι δουλειά στην πόλη σου για να βάλεις στην άκρη κάποια λεφτα, να έχεις όταν σου χρειαστούν για να πας σε κάποια συνέντευξη για δουλειά.
Πάρε και κάνα δανεικό από φίλες, λίγα απ'την καθεμία -γι' αυτό είναι άλλωστε οι φίλοι και σ' άυτες τις δύσκολες στιγμές φαίνονται- και αν μπορείς αξιοποίησε και τη βοήθεια κανενός συγγενούς.
Με τον πατέρα σου έχουν τσακωθεί όχι με σένα! ;)
Μόλις βάλεις στην άκρη ένα μικρό ποσό, ακόμα κι αν δεν έχεις βρεί δουλειά στο αντικείμενο που έχεις σπουδάσει, κάντηνα το γρηγορότερο για Αθήνα ή για Θεσσαλονίκη καλύτερα που την ξέρεις ήδη, και βρες μια επίσης ότι να'ναι δουλειά και μια γκαρσονιέρα να μπορείς να τα βγάζεις πέρα.
Το 'χεις ξανακάνει και άρα μπορείς να το κάνεις και τώρα και μάλιστα ακόμα καλύτερα αφού έχεις ήδη εμπειρία!
Με το που θα φύγεις από το τοξικό σπιτικό περιβάλλον θα αρχίσεις να παίρνεις τα πάνω σου, να γίνεσαι πιο αποδοτική και τελικά θα βρείς και μια δουλειά στο αντικείμενό σου πιο εύκολα απ' ότι απ' τη θέση που είσαι τώρα!
Τώρα, δεν ξέρω αν όταν σε βρίζει ο πατέρας σου εσύ του απαντάς, δεν το ξεκαθάρισες αυτό, αλλά για όσο ακόμα θα μένεις εκεί, η καλύτερη αντιμετώπιση είναι να τον αγνοείς όπως σου είπε η ψυχολόγος.
Αυτό θέλει, να του δίνεις σημασία και ν' αναλώνεσαι σε τσακωμούς μαζί του.
Απλά μη σπαταλάς το χρόνο, την ενέργεια και τη διάθεση σου σ' αυτόν!
Αυτά αφιέρωσέ τα σε σένα!
Αν όμως τολμήσει να υπερβεί τα όρια και να σηκώσει χέρι πάνω σου, αυτό μην το αγνοήσεις και κάνε αυτό που έκανε η Gothly.
Και το σημαντικότερο κομμάτι της άγνοιας είναι όχι απλά να μην απαντάς, αλλά να μη δίνεις σημασία και να μην παίρνεις σοβαρά αυτά που λέει για σένα.
Επειδή θα σε μειώσει σημαίνει ότι είναι αλήθεια αυτά που λέει?
Αν σου πεί ότι είσαι καμηλοπάρδαλη σημαίνει ότι είσαι καμηλοπάρδαλη?
Ο λόγος του δεν πρέπει να μετράει μια σε σένα.
Σε πληγώνει μονάχα επειδή του το επιτρέπεις.
Μην προσπαθείς να αποδείξεις τίποτα και σε κανέναν, πέραν του εαυτού σου!
Σημασία έχει να νιώθεις εσύ καλά με τον εαυτό σου, να 'χεις αυτοεκτίμηση, να σε εκτιμάνε όσοι εκτιμάς, κι άσε τους άλλους να πιστεύουν ότι θέλουνε για σένα!
Μη σε νοιάζει η γνώμη των υπολοίπων...
Κάνε κουράγιο και υπομονή, το μαρτύριό σου σύντομα φτάνει στο τέλος του! :)
heman... είσαι ειδικός?