Originally Posted by
marina38
Σίγουρα δεν είναι καθόλου εύκολη η όλη κατάσταση. Κι εμένα μου έχει τύχει να δυσκολεύομαι πολύ να φύγω από κάποια σχέση λόγω της αγάπης, της κατανόησης, της επικοινωνίας και πολλών άλλων… Από την ιστορία της Φωτεινής πιο πάνω, να πω ότι κρατάω αυτό που λέει για διεκδίκηση λόγω εγωισμού. Νομίζω πως συχνά όταν κάποιος απομακρύνεται, κάνουμε μια προσπάθεια να τον διεκδικήσουμε, ακόμα κι αν δεν τον θέλουμε τόσο πολύ. Αλλά ούτε η απειλή του να χάσουμε την αγάπη και την κατανόηση, ούτε η ίδια η αγάπη – κατανόηση κλπ αρκούν για να επανέλθει το πάθος ή για να live happily everafter. Η απειλή μας κινητοποιεί προσωρινά, η αγάπη μας εγκλωβίζει και στο τέλος δεν κάνουμε βήμα.
Και ξέρεις κάτι? Μερικές φορές δεν είναι καν αγάπη αυτό που μας δυσκολεύει, είναι η εξάρτηση, η συνήθεια, το οικείο, η ασφάλεια, το βόλεμα, η βαριεστημάρα για αλλαγές, οι φοβίες κι ανασφάλειες για το μέλλον και λοιπά παρόμοια. Γιατί αν μιλάμε για πραγματική αγάπη, έχουμε αβίαστα τη διάθεση και βρίσκουμε τον τρόπο να αναγεννιέται το πάθος, να ικανοποιούνται κι οι ερωτικές σεξουαλικές ανάγκες. Επίσης, όταν αγαπάμε κάποιον θέλουμε να είναι ευτυχισμένος κι όχι να ζει συμβιβασμένος, πιεσμένος και ανικανοποίητος.
Θα έλεγα γενικά να τολμήσεις να βρεις μία σχέση που θα έχει τα περισσότερα ή τα πιο σημαντικά από όσα χρειάζεσαι σε κάθε φάση της ζωής σου. Δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι και τέλειες σχέσεις, δεν είναι πάντα εύκολο ή γρήγορο να δημιουργήσεις μια καλή σχέση, ΑΛΛΑ είναι σημαντικό να τολμάς να προχωράς μπροστά όταν κάτι έχει κάνει τον κύκλο του.