Printable View
Lithrini προχωρά μπροστά δεν πρόκειται να ξανα γυρίσει. Εγω άφησα τη δουλεια μου για να γυρίσω πίσω στο τόπο καταγωγής μου και δεν λογάριασε τίποτα. Ουτε τα μυνημα ουτε οι απειλές για αυτοκτονία ουτε τίποτα δεν γυρίζουν κανένα που εχει πάρει αποφαση να προχωρήσει. Στα λεω γιατι και γω στην ίδια φάση ειμαι να παλεύω με τις σκέψεις και τις επιλογες μου και ολα γινονται χειρότερα.
Γιαυτο ποναω επειδη το ξερω θα εκανα τα παντα να γυρισει σκέφτομαι τι μπορω να κανω νσ τον πεισω πραγματικά δεν υπάρχει τιποτα αλλο χθες τον ειδα 1 λεπτο και λες και ειδα το θεο και ξερω μονο εγω νοιωθω ετσι κ τρελαινομαι ξυπνάω με ταχυκαρδιες θελω να το βλεπω να τον ακουω δε δε ξερω πραγματικά οτι και να μου λενε δε μπορω να τα κανω πραξη πως πως να παω μπροστα αφου ειμαι κολημενε στ παρελθον μου
Κερασι δυστηχως καλα νεα δεν εχω μαγαπαει δε θελει να με χασει αλλα του τελειωσε λεει δε με θελει και δε δινει ουτε μια ευκαιρια μηπως κ εστω κατι μινρο εχει μεινει μεσα του και λογο τον εντασεων απομακρυνθηκε ειμαι διατεθημενη να κανω τα παντα αυτος οχι ομως.Quote:
Originally Posted by kerasi
Καλα, μολις συμπληρωσεις 50 μηνυματα να σου στειλω καποιες ιδεες τι μπορεις να κανεις.
Πραγματικα χρειάζομαι καθε συμβουλη αυτη τη στιγμη βρισκομαι στ μεση του ωκεανού διχως να ξερω τι να κανω και που να παω.
Λιθρινι τι κανεις; για πες τα νεα αν ξαναμπεις.
Είπα να μπω κι εγώ σε ένα θέμα και να βλέπω μία κοπέλα να έχει κολλήσει στον πρώην της. Κορίτσι μου σε καταλαβαίνω, τις έχουμε περάσει όλοι αυτές τις απογοητεύσεις... αλλά σκέψου ότι ειναι για καλό. Δεν έχεις καθαρό μυαλό τώρα, αλλά σκέψου ότι δεν σου αξίζει να παρακαλάς κάποιον να ειναι μαζί σου! Οποιος θελει να ειναι μαζί σου πραγματικά θα ειναι χωρίς δεύτερη σκέψη!
Είσαι νέα και έχεις και φίλους! Ντύσου, στολίσου και βγες να ξεσκάσεις. Πιές ενα δυο ποτάκια με την παρέα σου, αυτή ειναι η καλύτερη αντίδραση από το κάθεσαι να μιζεριάζεις στο σπίτι...
Οσο τον παρακαλάς και τον ενοχλείς τόσο θα φεύγει αυτός μακριά ειναι ο κανόνας. Αυτό δεν σημαίνει οτι θα ξαναγυρίσει εάν τον αγνοήσεις. Ομως θα νιώσεις εσύ καλύτερα με τον εαυτό σου. Θα είσαι αξιοπρεπείς και θα ζεις τη ζωή σου όπως σου τα φέρνει.
γεια στο στομα σου..Quote:
Originally Posted by nantias
αυτα ακριβως, για ολους και για ολες.
τοσο απλα, αλλα ισχυουν παντου και παντα...
κανεις δεν εμεινε επειδη τον κυνηγουσαν και τον παρακαλουσαν:rolleyes:
Διαβάζοντας το μήνυμα σου σκέφτηκα όσα έχω περάσει.Πίστευα ότι ποτέ δεν θα το ξεπεράσω και δεν αξίζει να ζω.Έκλαιγα πολύ ,άφηνα την ζωή μου να κυλά και κείνος προχωρούσε ευτυχισμένος.Πήγα σε ψυχολόγο και με βοήθησε πολύ,ήταν η μεγαλύτερη βοήθεια για τον εαυτό μου.Άλλαξα νούμερο,απομακρύνθηκα από αυτό το άτομο στην αρχή υπήρχαν πισωγυρίσματα όμως πλέον δεν με ενδιαφέρει καν.Είμαι ευτυχισμένη προσπαθώ για την επίτευξη των ονείρων μου και δεν κρατάω πια επαφή.Ο χρόνος είναι το καλυτερο φάρμακο.Κάνε πράγματα που αγαπάς για να μην σκέφτεσαι (εγώ Π.χ χορεύω,γυμναζομαι) και θα δεις θα χαμογελάσεις και πάλι.Σημασία σε αυτή την φάση είναι να δημιουργήσεις γερά θεμέλια στην σχέση με τον εαυτό σου.Σημαντικό θεωρείται όταν θα σου ρχεται μια καλή ανάμνηση να την ισορροπείς με μια άσχημη,αυτό ίσως σε βοηθήσει να μην νιώθεις νοσταλγία αλλά και να σκέφτεσαι "μου αξίζει όλο αυτό???"Βγάλε από την ζωή σου αυτό το άτομο,σου αξίζουν τα καλύτερα.Να σαι καλά! :D
Γεια σας παιδιά μετα απο μηνες παλι εδω μα δυστυχώς στην ιδια και χειροτερη φαση
Έφυγε. .εβαλε ενα δαχτυλιδι και εφυγε Αθήνα. .ζει εκει ενα μηνα τωρα τον ειδα τυχαια στο λιμάνι μαζι της τραγικη ειρωνια παιδια απο εκεινη τη μερα ολα κλαμματα ολα σκατα.αυτος παει μπροστα και εγω μενω πισω..ακομα..
Γεια σου λιθρινακι μετα απο τοσους μηνες και ακομα κολημενη? Καλλιτερα που εφυγε και πηγε Αθηνα δεν θα τον βλεπεις εσυ που μενεις? Θα συμφωνησω κι εγω οτι πρεπει να πας σε ψυχολογο
λιθρίνι, όλοι το έχουμε περάσει αυτό. ή σχεδόν όλοι. Καταλαβαίνω τη φρίκη που περνάς και ότι το μυαλό σου είναι κολλημένο εκεί αλλά κλάψε όσο είναι να κλάψεις, μετά δώσε το κινητο στη μάνα σου ή στην αδερφή σου για ένα διάστημα για να μην είσαι συνέχεια με αυτό και να περιμένεις μνμ ή να μπαίνεις σε πειρασμό να τον πάρεις εσύ.
Να πας σε κάποιον ειδικό να μιλήσεις γιατί τώρα οι σκέψεις σου είναι ένα κουβάρι και μπερδεύεσαι ακόμα περισσότερο. Θα έρθουν μέρες που θα είσαι πιο ήρεμη...μπορείς να κοιμηθείς τουλάχιστον?
Από τη δική μου εμπειρία που ήμουν σε ανάλογη θέση χωρίς αυτοέλεγχο θα σου πω το εξής. Τώρα που κάνω ζουμ αουτ νιώθω μεγάλη ντροπή. Ντροπή όχι τόσο προς αυτόν... αυτός μια χαρά ικανοποίηση πήρε που με ισοπέδωσε και μ έλεγε αυτά που σ λέει και εσένα πάνω κάτω. ΝΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ που δεν τον σεβάστηκα και τον άφησα να πέσει τόσο χαμηλά και να στενοχωρηθεί.
Αχ ρε παιδια δυο χρονια δεν ζω απλα επιβιωνω..και μαθαινω οτι εφυγε και ζει μαζι της..δε ξερω αλλα ολο αυτο το καιρο τα γιατι μου τρυπανε το μυαλο..ειναι μου φαινετε αφανταστα αδυνατο να αγαπησω ετσι ποτε ξανα και μη μου πειτε βρε παιδια οτι θα γινει διοτι δε θα ημουν δυο χρόνια ια νεκρη για ενα ανθρωπο που δε με σκεφτηκε λεπτο..ειχαμε επικοινωνία με καποια τηλ και μνμτα το τελευταιο μηνα και με ακουγε που εκλαιγα και πραγματικά παραληρουσα και αυτος μου ειπε αφηστε με ολοι ησυχο θα κανω οτι θελω θα μς γλωσσοτρωτε..αυτο γυρισε και μου πε..αληθεια δε ξερω τι νοιωθω μεσα μου αγαπη θυμο..δε ξερω αλλα θελω πολυ να φαει τα μουτρα του και λυπαμαι που το λεω για μενα πιο πολυ λυπαμαι γιατι βγαζω κακια αλλα ειμαι τοσο πολυ πληγωμενη που μεχει βγάλει εκει...
Δε μπορω να τον βγαλω απο μεσα μου και μετα απολα αυτα το ξερω εχω τρελαθει αλλα δε μπορω παιδια να παω σε ψυχολογο γιαυτο ελεγα μηπως μπορει καποιος απο σας να με βοηθησει..ξερετε ποτε ως τωρα δεν εχω ζητησει βοηθεια απο κανενα μοναχα απο αυτο το παιδι που του ζητουσα να με βοηθησει και εκεινος εκανε αυτο...ειρωνια!!! Ξερω πως ολοι λιγο πολυ εχετε περασει αναλογες καταστάσεις αλλα βρε παιδια πως ξεπερνιετε ειναι το θεμα πως ξεπερνιετε...θελω να τον βλεπω να τον ακουω και να μη ποναω να μη νοιωθω προδομενη..8χρονια ειναι τοσα πολλα και ομως καταστραφηκαν μονο κακα εχω στο μυαλο μου τωρα απο αυτον..οτι δε με σκεφτηκε λεπτο και δε τον ενοιαξα καθολου..αληθεια δε το αξιζα γαμωτο ολο αυτο.μακαρι αυριο να ξυπνουσα και να μην υπαρχει στο μυαλο μου καν μακαρι..δε ξερω..αληθεια δε ξερω...