Moνο οταν πινω 3-4 μπυρες βρισκω νοημα και ειμαι γεματος παθος για ζωη.... τις υπολοιπες περιφερομαι σα κλαμμενο μουνι... δεν ξερω αν αρχισω να αυτοχαστουκιζομαι... αλλαξει και η οπτικη...
https://www.youtube.com/watch?v=p8-K8mixZ6U
Printable View
Moνο οταν πινω 3-4 μπυρες βρισκω νοημα και ειμαι γεματος παθος για ζωη.... τις υπολοιπες περιφερομαι σα κλαμμενο μουνι... δεν ξερω αν αρχισω να αυτοχαστουκιζομαι... αλλαξει και η οπτικη...
https://www.youtube.com/watch?v=p8-K8mixZ6U
Διαφορετικό το νόημα της ζωής για τον καθένα. Δεν υπάρχει κοινός τόπος, άλλος το βρίσκει στον έρωτα, άλλος στην οικογένεια και στα παιδιά, άλλος στη δημιουργικότητα, άλλος στο να κάνει τον κόσμο καλύτερο, άλλος στην εκκλησία προσδοκώντας τη μετά θάνατον ζωή, άλλος στα ταξίδια και τις εξερευνήσεις, άλλος πουθενά= ό,τι φάμε ό,τι πιούμε κ ό,τι αρπάξει ο κ@λος μας.
Στην πραγματικότητα υψηλό νόημα δεν υπάρχει. Υπάρχουμε, πεθαίνουμε, γκουντμπάι. Όλα είναι θέμα χημείας και βιολογίας, τπτ παραπάνω. Προσωπικά, δύο φορές στη ζωή μου αυτό που ένοιωθα και έκανα παραμέριζε τα πάντα και ήταν ισχυρότερο από το φόβο του θανάτου : όταν ερωτεύτηκα τρελά και όταν γέννησα τα παιδιά μου. Αλλά γνωρίζω καλά πως τα συναισθήματα αυτά οφείλονται σε χημικές διεργασίες ώστε να διαιωνίσω τα εξαιρετικά μου γονίδια :P
...... Ακριβώς. Μα ακριβώς αυτό. Τσάμπα το κουράζουμε, εκτός κ αν θέλει ο καθένας να εκφράσει προσωπικά σε τί βρίσκει νόημα, δημοκρατία έχουμε (τρόπος του λέγειν πλέον.....).Quote:
Originally Posted by imagine
Quote:
Originally Posted by kaity
Κaity , επειδη σεμενα αναφερεσαι , δεν εχω γραψει πουθενα να δενεσαι με ανθρωπους , με το καλημερα , που λεει και η remedy , μη σου πω ουτε με το καλησπερα !!! ο καθενας σε αυτη την ζωη , κοιταει την παρτη του πρωτα , τα προβληματα του , ( ακομη και οι γονεις , η μητερα οχι παντα , μανα ειναι μονο μια !) και μετα τους αλλους , οσο και αν φαινεται κυνικο αυτο . Αλλα ετσι ειναι . Ειναι λιγακι απογοητευτικη αυτη η ζωη , γι αυτο και αναπολουμε τις παλιες στιγμες , η πιστευουμε οτι οι παλαιοτερες εποχες ηταν καλυτερες . Θα το καταλαβεις αυτο οταν μεγαλωσεις , αν δεν τοχεις καταλαβει ηδη .
Γεννιομαστε βρωμικοι , ανημποροι , αφραγκοι , κλαιγοντας , και στη συνεχεια τα πραματα χειροτερευουν !
Ενταξει , δεν ειναι τοσο τραγικα τα πραματα , ας προσπαθησουμε να περασουμε καλα με αυτα που εχουμε , αλλωστε μια ζωη την εχουμε , αν την ζησουμε ομως σωστα , μια φτανει και περισσευει !
Στην πραματικοτητα , δεν πιστευω οτι η ανθρωποτητα σαν συνολο , εχει καποιον ουσιαστικο σκοπο και καμμια αληθινη επιδιωξη .......
Quote:
Originally Posted by kaity
Επιλέγεις δλδ λάθος ανθρώπους? Με άλλα λόγια επαναλαμβάνεις συνεχώς το ίδιο λάθος! Για σκέψου το ....
Το νόημα το χάσαμε.
Εξαντλώ τον εαυτό μου σε σπασμωδικές κινήσεις, σε στόχους που θα πρεπε να τους είχα εκπληρώσει πριν από χρόνια. Ετεροχρονισμένα δλδ. Επειδή τότε η ψυχολογία μου δεν με βοηθούσε (τα ξαναπαμε). Νιωθω να σφυζω από ενεργητικότητα στο να κάνω πράγματα (αυτα που θα πρεπε να κανα τότε δλδ) κι όμως δεν έιμαι βεβαιος αν έχω το κουραγιο να τα κάνω ή αν στην πράξη θα μπορέσω να αποδώσω.
Κάθε τι, αμα δεν γινει στο χρονο που εκ του φυσικού του θα πρεπε να γινει, μετα τα περιθωρια στενεύουν, όσο κι αν εχεις τη διαθεση να τα κάνεις.