Printable View
Λες και έχετε την ίδια ανάγκη και το ίδιο παράπονο ο ένας από τον άλλον. Βλέπετε ο ένας τον άλλον σαν κάτι το οποίο, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, δεν θα αντέξει να χάσει. Και ταυτόχρονα και οι δυο κατηγορείτε τον άλλο οτι ο τρόπος του να σχετίζεται είναι παράλογος και προβληματικός. Σαν αντεστραμένος καθρέφτης, ένα πράγμα.
ουφ... έχω μπερδευτει! Δεν γινόταν να είναι πιο απλά τα πράγματα; Είναι πρώτη φορά στην ζωή μου που κλαίγομαι έτσι. Έλεος δηλαδή μεγάλοι άνθρωποι είμαστε :(
Αυτή η κοπέλα μοιάζει λίγο σαν ανεξερεύνητη ήπειρος, έτσι? Δεν σου χει ξανατύχει κάτι τέτοιο. Έχεις χωθεί μες τη ζούγκλα και δεν βλέπεις φως. Στη θέση σου, πάντως, θα τα χα κάνει πάνω μου(με το συμπάθειο!;))
χαχα ... δεν σου μύρισε κάτι;;;;
Κι εγώ πιστεύω ότι η συμπεριφορά της είναι λίγο περίεργη. Και αυτό το λέω γιατί είμαι σαν εσένα. Όταν ερωτεύομαι θέλω να είμαι μαζί του κάθε λεπτό. Αυτό δεν σημαίνει ότι θέλω τον άλλο κτήμα μου (κτητικότητα δηλαδή).
Εκτός όμως, από αυτό, θα σου κάνω 2 ερωτήσεις και θέλω να είσαι απόλυτα ειλικρινής, με τον εαυτό σου, για την απάντηση που θα δώσεις.
Πιστεύεις ότι σου δίνει αυτά που θέλεις?
Πιστεύεις ότι δίνεις περισσότερα ή λιγότερα εσύ?
Δίνω περισσότερα και πέρνω λιγότερα απο αυτά που θέλω.
Χε χε χε!!!:D:D:D:P
Είναι και λίγο πρόκληση όμως...ή όχι?
Νάσαι ρε συ αξιοπρεπής, τι θα πει κλαίγεσαι ? δεν αξίζεις δηλαδή αυτά που ζητάς ? αλλά έτσι είναι όσο μας φτύνουν τόσο κολλάμε. Πάνσοφο ρητό. Μέχρι κι ο λεό ξεκόλλησε, ποιός ο λεό!
Σάλτα βρες μια τύπα που θα εκτιμάει αυτό που θα της δίνεις και ξαναπέρασε τα θρεντ που γράφτηκαν για σένα, κρατώντας παρακαταθήκη για την επόμενη.....
Είναι και πρόκληση... είναι και έρωτας και είναι όλα ΤΟΣΟΟΟΟΟΟΟ μπερδεμένα....
Περνάς και σούπερ(λόγω έρωτα), περνάς και όμορφα(\'οταν είστε μαζί), περνάς και χάλια(όταν σου λείπει), φοβάσαι κιόλας(αυτή τη στιγμή). Μου φαίνεται κάτι πολύ ζωντανό και γεμάτο δυνατότητες αυτό που ζεις. Σαν την εξερεύνηση της ζούγκλας που σου λεγα. Παρόλα αυτά, το οτι λες οτι παίρνεις λιγότερα από αυτά που θέλεις( ανεξάρτητα από το τι δίνεις) με στεναχωρεί και με προβληματίζει.
Νομίζω η απάντησή σου, τα λέει όλα, απλά δεν μπορείς να το δεις, γιατί εισαι ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ, όπως δεν μπορω κι εγώ να δω :P.
Δεν είναι περίεργο? Ενώ βλέπουμε τι γίνεται... αρνούμαστε να το κατανοήσουμε και να το λογικέψουμε
Ειναι αρκετα απλο: η κοπελα ειναι ανετη και χαλαρη. Δεν δειχνει τρελλα ερωτευμενη αλλα προφανως περναει καλα και για αυτο το συνεχιζει παρα την πιεση που της ασκεις. Συνηθως οταν ο ενας ειναι χαλαρος ο αλλος \"κολλαει\" περισσοτερο ετσι εχω παρατηρησει τουλαχιστον.
Δυο ειναι τα τινα τωρα... η καθεσαι και απολαμβανεις ολο αυτο το συναισθημα που απλοχαρα σου εμπνεει και οτι γινει η χωριζεις επειδη αυτα που σου δινει δεν σε καλυπτουν και τοτε κολλαει αυτη και σε διεκδικει. Βεβαια μπορει να μην γινουν ακριβως ετσι τα πραγματα. Συνηθως ομως οταν εχουμε κατι σιγουρο και νιωθουμε οτι το χανουμε πανικοβαλομαστε και το θελουμε τρελλα.
Παντως απο μια εννοια ζηλευω το τοσο εντονο συναισθημα!!
Απο την αλλη με τιποτα δεν θα ηθελα να ημουν στη θεση σου!!!
Φαντασου μπερδευτηκα εγω ποσο μαλλον εσυ. Προσωπικα παντα ρισκαρα και μου εχει βγει σε καλο.
Επειδή νομίζω ότι μοιάζουμε σε αυτό το κομμάτι, πιστεύω ότι υποφέρεις πολύ. Αν νομίζεις ότι μπορείς να το αντέξεις αυτό και στην συνέχεια, συνέχισε.
Αν νομίζεις ότι δεν μπορείς, δύο πράγματα μπορούν να γίνουν:
1ον : Ή θα το δεχτείς και θα συνεχίσεις
2ον: Ή θα φύγεις.
Επίσης, συμφωνώ με τον/την margo44
Πιστεύω οτι είναι ακριβώς αυτό που λές. Δεν θέλω να την αφήσω γιατί έχει άλλα στοιχεία πάνω της που εκτιμώ και μου αρέσουν πολύ.Quote:
Originally posted by margo44
Ειναι αρκετα απλο: η κοπελα ειναι ανετη και χαλαρη. Δεν δειχνει τρελλα ερωτευμενη αλλα προφανως περναει καλα και για αυτο το συνεχιζει παρα την πιεση που της ασκεις. Συνηθως οταν ο ενας ειναι χαλαρος ο αλλος \"κολλαει\" περισσοτερο ετσι εχω παρατηρησει τουλαχιστον.
Δυο ειναι τα τινα τωρα... η καθεσαι και απολαμβανεις ολο αυτο το συναισθημα που απλοχαρα σου εμπνεει και οτι γινει η χωριζεις επειδη αυτα που σου δινει δεν σε καλυπτουν και τοτε κολλαει αυτη και σε διεκδικει. Βεβαια μπορει να μην γινουν ακριβως ετσι τα πραγματα. Συνηθως ομως οταν εχουμε κατι σιγουρο και νιωθουμε οτι το χανουμε πανικοβαλομαστε και το θελουμε τρελλα.
Παντως απο μια εννοια ζηλευω το τοσο εντονο συναισθημα!!
Απο την αλλη με τιποτα δεν θα ηθελα να ημουν στη θεση σου!!!
Φαντασου μπερδευτηκα εγω ποσο μαλλον εσυ. Προσωπικα παντα ρισκαρα και μου εχει βγει σε καλο.
Απο εκεί και πέρα νομίζω οτι απλά πρέπει να αλλάξω στάση έστω και δοκιμαστικά. Θα χαλαρώσω κι εγώ για να δω πόσο ανησυχεί και πόσο θα κολλήσει μαζί μου.
Αν αποτυχω απέτυχα... ετσι είναι η ζωή. Μικρός είμαι ακόμα (νομίζω) :P
Απο ότι διάβασα και απο εσένα... μοιάζουμε πάρα πολυ! :)Quote:
Originally posted by Woman
Επειδή νομίζω ότι μοιάζουμε σε αυτό το κομμάτι, πιστεύω ότι υποφέρεις πολύ. Αν νομίζεις ότι μπορείς να το αντέξεις αυτό και στην συνέχεια, συνέχισε.
Αν νομίζεις ότι δεν μπορείς, δύο πράγματα μπορούν να γίνουν:
1ον : Ή θα το δεχτείς και θα συνεχίσεις
2ον: Ή θα φύγεις.
Επίσης, συμφωνώ με τον/την margo44