Φοβάμαι για τον εαυτό μου...

Άκου, ή μάλλον διάβασε...
Βλέπεις τι λές? Αν έριχνε τον εγωισμό του...Οι άνθρωποι, καλώς ή κακώς, έχουν εγωισμό και να είσαι σίγουρη, αυτοί που κερδίζουν στη ζωή είναι αυτοί που πάνω απ\' όλα βάζουν και αγαπούν τον εαυτό τους. Σίγουρα κάνουμε συμβιβασμούς όταν μπούμε σε μια σχέση και έτσι πρέπει για το καλό της κοινής πορείας. Εγώ πιστεύω ότι το θέμα δεν θα έφτανε τόσο μακριά να το χειριζόσουν διαφορετικά. Αυτός περνάει μια κρίση, (αν δεν έχει βρει κάτι άλλο-γιατί αλλιώς δεν θα έφευγε τόσο εύκολα-σε διαβεβαιώ), που σημαίνει ότι αν τον θέλεις πίσω πρέπει ν\' αλλάξεις γραμμή πλεύσης. Αν γυρίσει, μετά δεν θα τον θες εσύ γιατί θ\' ανακαλύψεις ότι το μόνο που χρειαζόταν ήταν φτηνά κολπάκια για να καταφέρεις να παίξεις με τον εγωισμό του.
Φτηνά κολπάκια:
Δε τον ξαναπάιρνεις τηλέφωνο για κανένα λόγο.
Δεν επικοινωνείς με κανέναν απ\' το περιββάλον του, ακόμη και για άλλο λόγο, γιατί σε τέτοια περίπτωση του παρέχεις την ασφάλεια της υπομονής σου.
Προσπάθησε να βγεις λίγο απ\' το σπίτι, διασκέδασε, απόλαυσε την ελευθερία σου.
Βάλε μια καινούργια δραστηριότητα στη ζωή σου, κάτι που δεν περίμενε ποτέ ότι θα κάνεις, (πχ, γυμναστήριο, χορό, εθελοντισμό).
Σε περίπτωση που σε πάρει τηλέφωνο, (μετά από καμιά 10αρια μέρες θα σε πάρει σίγουρα και καλά για να δει πως είσαι), πες του ότι καινούργιο συμβαίνει στη ζωή σου, (τίποτα φυσικά για φλερτ και τέτοια-παραείναι φτηνό), και δείξτου ότι ψάχνεις να βρεις τον εαυτό σου.
Μη κλαψουρίσεις ούτε όμως να είσαι υπερβολικά άνετη
Αυτά προς το παρόν.
Αν δεν πιάσουν, εγώ τουλάχιστον πιστεύω ότι είναι κάπου αλλού...

Θεοφανία.. πιθανόν να έχεις δίκιο.. αλλά μετά από αυτά που του είπα.. δεν νομίζω να πάρει τηλέφωνο.

Τον έβρισες?
Τον μείωσες?
Έκλαψες?
Θύμωσες?
Περιέγραψε λίγο το τηλεφώνημα...όσο μπορείς φυσικά χωρίς να νιώθεις ότι εκτίθεσαι...

γιατι δεν μπορω να σου στειλω u2u?

Δεν ξέρω...είμαι καινούργια. Πρέπει να κάνω κάτι?

να σου στειλω mail sto yahoo?

Ναι

Σου έστειλα

Σου απάντησα

Καλημέρα, το τι νεύρα έχω δεν περιγράφεται..
Ούτε στο σπίτι μου δεν μπορώ να στεναχωρηθώ.. τα άκουσα πρωί πρωί.
Δεν μπορώ να είμαι συνέχεια χαρούμενη. Και νεύρα έχω και στεναχωρημένη είμαι. Δεν μπορούν να το καταλάβουν? Τόσο δύσκολο είναι? Έκλεισε η φωνή μου από τις φωνές.

Το ξέρω ότι θα το ξεπεράσω ... σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα. Αλλά θέλω χρόνο..

Ας είναι καλά το φόρουμ και όσοι ασχολείστε μαζί μου και με βοηθάτε να το αντιμετωπίσω.

Να μια απλή τεχνική. Την έχω χρησιμοποιήσει επανειλημένα και σε μένα τουλάχιστον δούλεψε καλά όποτε τη χρειάστηκα.

Βάλε μπρός και σκέψου όλα τα αρνητικά του. Όλα τα πράγματα στα οποία δεν ταιριάζατε. Ότι σ\'είχε ενοχλήσει στο παρελθόν. Όλα αυτά για τα οποία έκανες υπομονή και επεδείκνυες \"κατανόηση\". Και που, μαθηματικά βεβαιωμένα, θα σε ενοχλούσαν πολλαπλάσια στο μέλλον. Και θα σε πνίγαν. Και θα γίνονταν αιτία ...διαζυγίου. Ή αιτία για αιώνιους καυγάδες και απογοητεύσεις. Και θά \'χες και παιδιά. Και θα τρωγόσαστε στους δικηγόρους για χρήματα και επιμέλειες. Και... και... και...

Δεν θέλει πολύ.
Και μετά θα σκέφτεσαι τι μ.....ς που ήσουνα...
Και πόσο τυχερή είσαι που τη γλύτωσες!

Τρεις-τέσσερις μέρες υπομονή.
Σαν να κόβεις το κάπνισμα.
Μετά θα είναι πιο εύκολο. :-)

Quote:

---

Originally posted by insento
Να μια απλή τεχνική. Την έχω χρησιμοποιήσει επανειλημένα και σε μένα τουλάχιστον δούλεψε καλά όποτε τη χρειάστηκα.

Βάλε μπρός και σκέψου όλα τα αρνητικά του. Όλα τα πράγματα στα οποία δεν ταιριάζατε. Ότι σ\'είχε ενοχλήσει στο παρελθόν. Όλα αυτά για τα οποία έκανες υπομονή και επεδείκνυες \"κατανόηση\". Και που, μαθηματικά βεβαιωμένα, θα σε ενοχλούσαν πολλαπλάσια στο μέλλον. Και θα σε πνίγαν. Και θα γίνονταν αιτία ...διαζυγίου. Ή αιτία για αιώνιους καυγάδες και απογοητεύσεις. Και θά \'χες και παιδιά. Και θα τρωγόσαστε στους δικηγόρους για χρήματα και επιμέλειες. Και... και... και...

Δεν θέλει πολύ.
Και μετά θα σκέφτεσαι τι μ.....ς που ήσουνα...
Και πόσο τυχερή είσαι που τη γλύτωσες!

Τρεις-τέσσερις μέρες υπομονή.
Σαν να κόβεις το κάπνισμα.
Μετά θα είναι πιο εύκολο. :-)

---

Νομίζω έχεις δίκιο.. Όσο και αν δυσκολεύομαι να το πιστέψω.. πρέπει να ακολουθήσω αυτήν την τακτική γιατί πολύ απλά .. πρέπει να κοιτάξω τον εαυτό μου. Άλλωστε ποιος άλλος θα με προστατέψει, πέρα από εμένα.

Μου είναι απίστευτα δύσκολο να πιστέψω ότι τελείωσε οριστικά.. αλλά πρέπει. Άλλωστε για πολλά πράγματα είχα κλάψει σε αυτήν την σχέση.. και μάλλον πρέπει να τα βγάλω στην επιφάνεια του μυαλού μου..

καλημέρα...
Μη το σκέφτεσαι έτσι (ότι χωρίσατε και τώρα είσαι αντιμέτωπη με πόνο και αλλαγές). Δώσε στο μυαλό σου ένα μήνα παράτασης και περίμενε μήπως κάνει κίνηση.
Αν αρχισεις να φρικάρεις, μπεις στη διαδικασία της απώλειας και μετά από μια βδομάδα αυτός εμφανιστεί, τότε έχει πάει άδικα τόση στεναχώρια.
Υπομον΄΄η

[

Το σκέφτηκε (του πήρε καιρό...)
Το αποφάσισε (μόνος του...)
Σε θέλει (για πόσο πάλι?)

Δεν αναφέρομαι στα βραχυπρόθεσμα συναισθήματα που θα νιώσεις: ανακούφιση, χαρά, επιθυμία(?) κλπ...
Θα έχεις εμπιστοσύνη ότι δεν θα την ξανακάνει κάθε τόσο? Ήδη κατάλαβες πόσο ευάλωτη είσαι σε παρόμοιες καταστάσεις. Θα μπορέσεις στο μέλλον να αφεθείς στον συγκεκριμένο άνθρωπο? Η θα φτιάξεις σιγά-σιγά τις άμυνες σου που θα σε απομακρύνουν τελικά από αυτόν? [/quote]

Πόσο δίκιο έχεις! Ακριβώς έτσι είναι. Εγώ έτσι απλώς καθυστέρησα το χωρισμό μη μπορώντας να αποκτήσω την εμπιστοσύνη που του είχα... Έφτιαξα τις άμυνες μου και τελικά απομακρυνθήκαμε...

Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος, σας παρακαλώ, γιατί έχω γίνει τόσο κυκλοθυμική αυτές τις μέρες??

Μία είμαι καλά και γελάω.. μία δεν θέλω να βλέπω άνθρωπο.

Τα νεύρα μου είναι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης :p

Ξαφνικά.. εκεί που είμαι καλά.. μου \'ρχεται να βάλω τα κλάμματα..

Μία σκέφτομαι ότι όλα καλά θα πάνε, βάζω την λογική μπροστά.. σκέφτομαι αυτά που είπε ο/η insento και έχει ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ.. μία τα βλέπω τόσο μαύρα.. και παρακαλάω να ζω ένα άσχημο όνειρο :( :( :(

Επίσης, ακόμα παλεύω να βρω αιτίες.. ΑΚΟΜΑ ..

Ίσως τελικά.. αυτός έφτιαξε άμυνες, βλέποντας εμένα να φτάνω στα όριά μου.. Αυτό δεν το είχα σκεφτεί ποτέ μέχρι που διάβασα τα παραπάνω posts