σχιζοφρενεια

Nαι 1200mg είναι η μέγιστη επιτρεπόμενη.
Εγώ είχα ξεκινήσει με 800mg και είχα απίστευτη υπνηλία μαζί με 12mg invega που είναι η μέγιστη σε αυτό.
Από παρενέργειες πως είσαι;;
Θετικό το ότι θες να βρίσκεσαι έξω. Νομίζω και γω είχα διάθεση στις αρχές αλλά το απέφευγα γιατί αισθανόμουν το μυαλό μου μπλοκαρισμένο και δυσκολευόμουν να κάνω απλά πράγματα κάτι που δυσκόλευε τις κοινωνικές δεξιότητες. Η αλογία είναι ένας παράγοντας που δυσκολεύει τα πράγματα ή ο ασυνάρτητος λόγος.

Πως νιώθεις αλήθεια όταν βρίσκεσαι έξω;;Επικρατεί σύγχηση και μπλοκάρισμα στο μυαλό σου;;Μπορείς να σκεφτείς και να λειτουργήσεις κάπως καλά;; Για μένα ήταν πολύ δύσκολα και ακόμα κ τώρα έχω σύγχηση κ λίγη αφηρημάδα.

Quote:

---

Originally Posted by boo

@loca δεν ξερω αν φταιξανε τα γεγονοτα και οι εξωτερικοι παραγοντες που ανεπτυξα ψυχικα προβληματα.θα ρωτησω τη γιατρο μου οταν τη ξαναδω να μου φυγει η απορια και μπας και παψω να κατηγορω τον εαυτο μου που δεν αντεδρασα αλλιως..

μιλησα σημερα στο τηλ με τη γιατρο και της ειπα οτι την τελευταια εβδομαδα εχω φωνες, παρακολουθηση, υπαρξιακα, αλλα εχω ορεξη για εξω κλπ..και μου ειπε να αυξησω το solian στα 1200mg. 1200 δεν ειναι η μεγιστη δοση?αγχωνομαι απο την αποψη μηπως δε με πιασει και χρειαστει να αλλαξω χαπι.η επομενη επιλογη μας ειναι αν δεν πιασει αυτο να ξαναγυρισω στο aloperidin το οποιο μου εκανε πολλα εξωπυραμιδικα ή να μπω σε αλλο φαρμακο.μακαρι να πανε ολα καλα.εχω αρχισει να αγχωνομαι και να φοβαμαι παλι με την κατασταση..

---

δυστυχως το παρελθον δε μπορεις να το αλλαξεις οποτε και να ξερουμε οτι φταιμε εμεις και αλλοι εξωτερικοι παραγοντες για τη τωρα κατασταση μας δε μπορουμε να κανουμε κατι

@serios
απο παρενεργειες μου εχει κοπει η περιοδος και δε μπορω να συγκεντωθω να διαβασω σχεδον καθολου..υπνηλια ειχα μεχρι πριν κανα μηνα.τωρα μου εχει φυγει.

οταν ειμαι εξω χωρις ψυχωτικα ολα κομπλε.οταν με πιανουν μπλοκαρει το μυαλο.με κυριευει αγχος, πανικος, τρομος, καχυποψια..μπαινω σε αλλη διασταση κυριολεκτικα.στον κοσμο μου.παραμιλαω απο μεσα μου.ε εκει προσπαθω να συμπεριφερθω φυσιολογικα προς τους αλλους για να μην με καταλαβουν (και για να μη με δουν ως περιεργη αλλα και γιατι πιστευω πως με παρακολουθουν εκεινη την ωρα και δε θελω να παρουν χαμπαρι οτι καταλαβαινω πως με παρακολουθουν), αλλα ουσιαστικα ειμαι σαν ρομποτακι εκεινη την ωρα.μπορει να χασω τα λεγομενα αυτου που μιλαει.μπορει να αφαιρεθω και να χαθω στις σκεψεις μου.

@loca
δε μπορω να σταματησω να με στηνω στον τοιχο οσο ξερω οτι φταιω κι εγω για οτι μου συμβαινει..

να πιεις λυγαρια για τη περιοδο ειχα 2 μηνες καθυστερηση απο το ρισπερνταλ ηπια 4 μερες και μου ρθε περιοδος.κι εγω οσο ξερω οτι φταιω ετσι αντιδραω αλλα εμενα μου βγαινει και μισος και παραπονο για τους αλλους που με εφτασαν εδω και τοτε ειναι που με κατηγορω πιο πολυ που τους το επετρεψα αλλα δεν ηξερα τοτε

ετσι τη ζηταω?λυγαρια?σε μαγαζι με βοτανα-βιολογικα?

και εμενα με επιανε το παραπονο για τους αλλους που μπορει να επηρεασαν ασχημα τη ζωη μου αλλα πλεον εχω καταληξει πως οτι και να μας κανουν οι αλλοι εμεις ευθυνομαστε για το πως θα το εκλαβουμε.οποτε φταιμε αρκετα και εμεις νομιζω
βεβαια να μου πεις οταν εισαι 14 και δε ξερεις που σου πανε τα 4 πως να ξερεις πως να αντιδρασεις σωστα...ξερω γω?αλλα παιδια ηταν πιο σκληρα απο μενα παντως και πιο στα@@διστες και ειναι μια χαρα τωρα.

Quote:

---

Originally Posted by boo

ετσι τη ζηταω?λυγαρια?σε μαγαζι με βοτανα-βιολογικα?

και εμενα με επιανε το παραπονο για τους αλλους που μπορει να επηρεασαν ασχημα τη ζωη μου αλλα πλεον εχω καταληξει πως οτι και να μας κανουν οι αλλοι εμεις ευθυνομαστε για το πως θα το εκλαβουμε.οποτε φταιμε αρκετα και εμεις νομιζω
βεβαια να μου πεις οταν εισαι 14 και δε ξερεις που σου πανε τα 4 πως να ξερεις πως να αντιδρασεις σωστα...ξερω γω?αλλα παιδια ηταν πιο σκληρα απο μενα παντως και πιο στα@@διστες και ειναι μια χαρα τωρα.

---

ναι ετσι τη ζητας και βραζεις ενα κουταλακι του γλυκου περιπου το αφηνεις λιγη ωρα και το πινεις.ρε συ κι εγω πιστευω οτι εμεις φταιμε γιατι τους αφησαμε η γιατι και το παραμικρο μας επηρρεαζει.παντως αν εβλεπα τη ζωη μου οπως ειναι τωρα σε μικροτερη ηλικια εννοειτε θα προσεχα πιο πολυ τις επιλογες μου και τι αφηνα να με επηρρεαζει.κι εγω το χω προσεξει αυτο αυτοι που ειναι πιο αναισθητοι ειναι μια χαρα δε χαλιουνται με τιποτα και με πειραζει οταν βλεπω να ειναι μια χαρα στη ζωη τους ενω γα@@σαν τη δικη μου

μηπως πρεπει να ρωτησω τη γιατρο μου πριν παρω αυτο το βοτανο αν το βρω μηπως κανει καμια επιπλοκη με τα χαπια?

Καταλαβαίνω την ανάγκη να ρίξουμε την ευθύνη κάπου ή να καταλάβουμε γιατί μας συνέβη αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Μιλάμε για μια ασθένεια μυστήριο. Το εύκολο είναι να πεις ''αυτός τρελάθηκε γιατί είναι ευαίσθητος''. Λέμε τρελάθηκε,δίνοντας μια αίσθηση πως ο πάσχων έχει την ευθύνη για την πάθηση του. Πως μπορείς να έχεις την απόλυτη ευθύνη για ένα όργανο που μπορεί να αρρωστήσει υπο ορισμένες συνθήκες και ερεθίσματα και δεν έχεις εξουσία πάνω του. Πόσοι από τους ανθρώπους γύρω μας εξουσιάζουν το μυαλό τους και δεν τους εξουσιάζει;;
Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να φαινόταν απόλυτα λογικοι και βράχοι στην ζωή τους και ξαφνικά να λύγισαν από αυτή την πάθηση. Άτομα με αυτοπεποίθηση και έξυπνα έτοιμοι να κάνουν το επόμενο βήμα στις σπουδές τους όπως διδακτορικό και τους ήρθε κατακέφαλα η ψύχωση.Υπάρχουν ιστορίες ατόμων στο διαδίκτυο μπόλικες.
Είναι μια πάθηση που μπορεί να την πάθει ο καθένας αλλά η αιτία είναι άγνωστη. Τελεία και παύλα. Η επίρριψη ευθυνών και ένα επιπρόσθετο βάρος στον εαυτό μας είναι άδικο και άσκοπο.

@serios
πιστευεις δηλαδη οτι ειναι καθαρα σωματικο/γονιδιακο το θεμα της ψυχωσης και οτι δεν εξαρταται απο το πως μπορει να μας εχουν επηρεασει εξωτερικοι παραγοντες?

Νομίζω έχουμε όλοι μας 1% να το πάθουμε. Είναι ένα θέμα που και η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει απόλυτα μέχρι στιγμής.Υπάρχουν θεωρίες που λένε πως είναι ένας τρόπος άμυνας σε αντίξοες συνθήκες.Υπάρχει η θεωρία για το περιβάλλον της οικογένειας με μια μάνα αυστηρή και βίαιη και έναν πατέρα παθητικό ή το αντίθετο. Σίγουρα το περιβάλλον παίζει ρόλο αλλά πιθανόν είναι πολλά περισσότερα από αυτό και μόνο.
Πραγματικά οι γνώσεις μας είναι ελάχιστες πάνω στο θέμα αυτό. Γνωρίζουμε πολύ λίγα. Το εύκολο είναι επειδή αισθανόμαστε ευάλωττοι να ρίχνουμε την ευθύνη σε μια υποτιθέμενη αδυναμία μας. Πιθανόν να υπάρχει ευαισθησία αλλά και τι μπορούσαμε να κάνουμε;; Δεν με πήρε τηλ ο θεός να μου πει,ξέρεις όταν φτάσεις στα 21 θα τρελαθείς οπότε άλλαξε στάση και μυαλά. Θα μπορούσε να συμβεί αυτό πλάκα πλάκα στη φάση της ψύχωσης :P

Πάντως εγώ στην εφηβεία αισθανόμουν έρμαιο των συναισθημάτων και των σκέψεων μου. Δεν μπορούσα να κρίνω ότι η συμπεριφορά μου ήταν λάθος πχ. Μάλιστα ήταν τόσο σταδιακά τα συμπτώματα που όταν έφτασα στα 21 πίστευα πως είμαι καθυστερημένος γιατί λίγο πολύ ζούσα έτσι χρόνια χωρίς να εκδηλωθεί. Υπήρχαν πολλά στοιχεία της πάθησης που επηρέαζαν την στάση μου,τα κίνητρα μου,τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου χωρίς να το καταλαβαίνω σε εκείνη την ηλικία γιατί ήταν κάτι πιο ήπιο από το μεγάλο boom που έγινε μετα.

Quote:

---

Originally Posted by serios

Νομίζω έχουμε όλοι μας 1% να το πάθουμε. Είναι ένα θέμα που και η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει απόλυτα μέχρι στιγμής.Υπάρχουν θεωρίες που λένε πως είναι ένας τρόπος άμυνας σε αντίξοες συνθήκες.Υπάρχει η θεωρία για το περιβάλλον της οικογένειας με μια μάνα αυστηρή και βίαιη και έναν πατέρα παθητικό ή το αντίθετο. Σίγουρα το περιβάλλον παίζει ρόλο αλλά πιθανόν είναι πολλά περισσότερα από αυτό και μόνο.
Πραγματικά οι γνώσεις μας είναι ελάχιστες πάνω στο θέμα αυτό. Γνωρίζουμε πολύ λίγα. Το εύκολο είναι επειδή αισθανόμαστε ευάλωττοι να ρίχνουμε την ευθύνη σε μια υποτιθέμενη αδυναμία μας. Πιθανόν να υπάρχει ευαισθησία αλλά και τι μπορούσαμε να κάνουμε;; Δεν με πήρε τηλ ο θεός να μου πει,ξέρεις όταν φτάσεις στα 21 θα τρελαθείς οπότε άλλαξε στάση και μυαλά. Θα μπορούσε να συμβεί αυτό πλάκα πλάκα στη φάση της ψύχωσης :P

Πάντως εγώ στην εφηβεία αισθανόμουν έρμαιο των συναισθημάτων και των σκέψεων μου. Δεν μπορούσα να κρίνω ότι η συμπεριφορά μου ήταν λάθος πχ. Μάλιστα ήταν τόσο σταδιακά τα συμπτώματα που όταν έφτασα στα 21 πίστευα πως είμαι καθυστερημένος γιατί λίγο πολύ ζούσα έτσι χρόνια χωρίς να εκδηλωθεί. Υπήρχαν πολλά στοιχεία της πάθησης που επηρέαζαν την στάση μου,τα κίνητρα μου,τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου χωρίς να το καταλαβαίνω σε εκείνη την ηλικία γιατί ήταν κάτι πιο ήπιο από το μεγάλο boom που έγινε μετα.

---

τι αντιμετωπιση ειχες απο τους γυρω σου μεχρι να ακδηλωθει η ασθενεια?εγω δεν ειχα καλη

@boo ρωτα τη για καλο και για κακο

σημερα ειχα παει στη ψυχολογο στο ΚΨΥ.καποια στιγμη με ρωτησε αν θελω να συζητησουμε τα συμπτωματα της ψυχωσης που περναω.οσο ηθελα να τα μοιραστω αλλο τοσο ντρεπομουν να της τα εκμυστηρευτω.νιωθω πως οπου και να μιλησω γι αυτα θα γελανε απο μεσα τους ή θα λενε να η τρελη του χωριου, κοιτα τι μας λεει τωρα.πως διωχνω το αισθημα της ντροπης?

Μπου κανένας δεν νοιάζεται οπότε μη σε νοιάζει ενδεχομένως κάποιοι να σου φερθούν λίγο πιο άσχημα αλλά πρέπει να σκληρυνεις

Ρόλος του γιατρού είναι να δείξει συμπάθεια και κατανόηση. Μη ντρέπεσαι για αυτό. Νομίζω θα σου κάνει καλό αν έχεις κάποιον να μιλάς γιατί κρατάς πολλά μέσα σου.
Άλλωστε η δουλειά τους είναι. Μην ανησυχείς έχουν ακούσει πολλά και δει στην πορεία της σταδιοδρομίας τους οι περισσότεροι.

Σειριε ανοίγω θέμα θέλω βοήθεια