ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ.

παιδια...εγω θα πω οτι πανω απο ολα η υγεια!!! τιποτ αλλο!
αν δεν εχεις ψυχικη υγεια κ ηρεμια τελος..ειχα μια φιλη που περασε στην Λαρισα..με το που πηγε στη σχολη κ δεν της αρεσε κ φρικαρε κ δεν μπορουσε να μεινει, ξεκινησαν οι κρισαρες πανικου, το κοριτσι ειχε γινει κουρελι κ τελικα αναγκαστηκε και εφυγε κ μετα ηρθε αθηνα κ οι γονεις της την αγκαλιασαν σωστα, της ειπαν οτι μετραει πανω απο ολα να νιωθει καλα..η κοπελα εδωσε ενα σωρο λεφτα σε ψυχολογους κ γενικα..ζημιωθηκε πιο πολυ απο οτι ωφεληθηκε.
επειδη μικρουλα παθαινα κρισαρες πανικου, αυτες με εμαθαν οτι οταν πιεζομαι συγκρουομαι ψυχικα μεσα μου κ κανω κριση πανικου. αυτο ισως πλεον ειναι το καμπανακι μου...κ γενικα δεν ταλαιπωρουμαι πια..γιατι πολυ απλα επιλεγω πραμγατα κ καταστασεις που εγω θελω.
εσυ φυσικα δεν κανεις κρισεις πανικου..αλλα συνεχιζοντας να πιεζεσαι τοσο δνε ξερω που μπορει να βγει..
μερικες φορες ομως πρεπει να την παθουμε για να μαθουμε.
αν νιωθεις τρομερη πιεση σε σημειο να μην μπορεις να κανεις τιποτα..τοτε το σωμα σου σε προειδοποιει για τρομερη πιεση που νιωθει..πιστευω οτι πρεπει να ακουσεις τι θελει να σου πει η ολη φαση..το οτι δεν θα σπουδασεις στην Ιταλια κ δεν θα παρεις πτυχιο δεν μου λεει τιποτα προσωπικα.
κανεις δεν χανεται κ ολοι βρισκουν τον δρομο τους καποτε.
εγω στην θεση σου θα ειχα ηδη φυγει, πολυ απλα γιατι το σωμα μου κ ολες οι αισθησεις μου με προειδοποιουν για κατι που εγω δεν βλεπω ή αρνουμαι να το δω.
εγω παρατησα σχολη επειδη παθαινα κρισεις πανικου..ενιωσα ενοχες που το εκανα κ αχρηστο κορμι..ομως αργοτερα καταλαβα οτι ειχα κανει την σωστη επιλογη..γιατι πολυ απλα το μεσα μου μου ελεγε οτι πιεζομαι κ οτι αυτο δεν ειναι κ δνε κανει για μενα.

Quote:

---

Originally Posted by masterridley

Το πρώτο έχει να κάνει με τελειομανία πιστεύω. Και γω που δεν καταλάβαινα τι μου λέγανε στα αγγλικά (παρόλο που έχω proficiency) κλεινόμουνα στον εαυτό μου και απέφευγα τις παρέες γιατί ένιωθα μειονεκτικά. Αλλά αυτό είναι λάθος. Κανείς δεν έχει απαίτηση από σένα που είσαι ελληνίδα να ξέρεις τέλεια τα ιταλικά, έτσι δεν είναι; Σου είπε κάποιος "φύγε γιατί κολλάς στην ομιλία"; Μάλλον όχι. Ίσα ίσα θα χαίρονται να βλέπουν ένα ξένο να μιλάει τη γλώσσα τους. Άρα πρέπει να το ξεπεράσεις αυτό το πρόβλημα γιατί πηγάζει από τις εσωτερικές σου πεποιθήσεις.

(Αν μου έλεγες ότι δεν καταλαβαίνεις, θα σου έλεγα άλλα, αλλά εσύ μου λες ότι απλά δεν μπορείς να εκφράσεις αυτά που θες. Αυτό φτιάχνεται μόνο με εξάσκηση και αλλαγή νοοτροπίας πχ να μην φοβάσαι το λάθος και να μη σκέφτεσαι τι λες τόσο πολύ).

Μια λύση θα ήταν να γραφτείς σε κάποιο φροντιστήριο φτηνό... Μην αποφεύγεις όμως τις παρέες αλλιώς ΔΕΝ θα μάθεις ιταλικά ποτέ. Ίσα ίσα, πρέπει να το δεις σαν παιχνίδι, να κάνεις ακόμα πιο πολλή παρέα ΚΑΙ για να εξασκείς τα ιταλικά σου ΚΑΙ για να περνάς τα μαθήματα (μέσω συνεργασιών).

Το ότι δεν μπορείς να διαβάσεις νομίζω έχει να κάνει με το πρώτο. Λόγω χαμηλής διάθεσης η συγκέντρωση είναι δύσκολη. Αλλά κι αυτό μάλλον λύνεται με τον ίδιο τρόπο.

Σχετικά με τις αυτοκτονικές σκέψεις σε παρακαλώ να σκεφτείς λογικά. Τι είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί; Να αποτύχεις; Ωραία. So what? Είναι αυτό χειρότερο απ'τον θάνατο; Μάλλον όχι. Καλύτερα δεν είναι να δοκιμάσεις ό,τι μπορείς και να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό; Μην σκέφτεσαι τι λένε οι άλλοι, αυτός ο φόβος είναι που κατέστρεψε την δικιά μου ζωή. Δε θες να πάθεις το ίδιο.

---

Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου. Όχι μόνο εσένα αλλά και όλους όσους έχουν ασχοληθεί μαζί μου και εχουν πει τη γνώμη τους.

Quote:

---

Originally Posted by John11

Λες ότι σου τα είπε όλα αυτά για να μην σε αγχώσει. Ναι έτσι είναι, αλλά μπορώ να κάνω μια προσθήκη?
Μου φαίνεται ότι από τη μια σου είπε την αλήθεια, δηλαδή ότι για εκείνη πάνω απ' όλα να είσαι εσύ καλά και ευτυχισμένη. Και από την άλλη φοβήθηκε μήπως φύγεις "εύκολα" γιατί πιέστηκες λίγο και γι' αυτό σου είπε τα υπόλοιπα (θα συνηθίσεις, δεν πειράζει αν δεν πας τέλεια, κλπ).

Εσύ πιέζεσαι πολύ. Δεν έχει νόημα κάποιος να πιεστεί αρκετά, απλά και μόνο γιατί τυχαίνει να έχει δυνάμεις. Μη σπαταλήσεις τις δυνάμεις σου. Μια χαρά είναι να είσαι με το χαμόγελο. Καλό είναι να κάνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο αυτά που μας αρέσουν. Ίσως να έχεις προσέξει στη ζωή σου, ότι όποτε έκανες αυτά που σου άρεσαν τα πράγματα πήγαιναν πιο καλά.

Πολλοί γονείς θέλουν τα παιδιά τους να αποκτήσουν όσο πιο πολλά εφόδια μπορούν. Κάποια όμως στιγμή αυτό το "όσο πιο πολλά" γυρίζει αντίστροφα. Καλό είναι να ξέρεις κανείς Αγγλικά, καλό είναι να ξέρει και Ιταλικά, καλό είναι να ξέρει και Αραβικά, καλό είναι να έχει κα πτυχία καλό είναι να έχει και μεταπτυχιακό, καλό είναι να ξέρει κα ιππασία, καλό είναι να ξέρει... Αλλά καλύτερο απ' όλα είναι να μπορεί να ζήσει ευτυχισμένα.

---

Δεν ξέρω γιατί αλλά το σχόλιο σου με έκανε να κλάψω .. "ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΠΙΕΣΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΡΚΕΤΑ".
προσπαθώ κάθε μέρα .. ελπιζω να αλλάξουν τα πράγματα . Ελπιζω να γίνω ξανά ευτυχισμένη . Μου έχει λείψει να περασω μία μέρα χωρίς άγχος, χωρίς στεναχωρια και χωρίς κλάμα . Οποτε απελπιζομαι στο σπίτι βγαινω μία βόλτα και προσπαθώ να κάνω θετικές σκέψεις . Προσπαθώ παρά πολύ.. λέω στον εαυτό μου ότι θα είμαστε καλά στο τέλος. Αυτό διαρκεί μόνο για πέντε λεπτά.. μόλις θυμάμαι την κατάσταση πάλι βυθιζομαι στην δυστυχία. Είναι κρίμα να νιώθω έτσι . Είμαι νέα ακόμα .

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

παιδια...εγω θα πω οτι πανω απο ολα η υγεια!!! τιποτ αλλο!
αν δεν εχεις ψυχικη υγεια κ ηρεμια τελος..ειχα μια φιλη που περασε στην Λαρισα..με το που πηγε στη σχολη κ δεν της αρεσε κ φρικαρε κ δεν μπορουσε να μεινει, ξεκινησαν οι κρισαρες πανικου, το κοριτσι ειχε γινει κουρελι κ τελικα αναγκαστηκε και εφυγε κ μετα ηρθε αθηνα κ οι γονεις της την αγκαλιασαν σωστα, της ειπαν οτι μετραει πανω απο ολα να νιωθει καλα..η κοπελα εδωσε ενα σωρο λεφτα σε ψυχολογους κ γενικα..ζημιωθηκε πιο πολυ απο οτι ωφεληθηκε.
επειδη μικρουλα παθαινα κρισαρες πανικου, αυτες με εμαθαν οτι οταν πιεζομαι συγκρουομαι ψυχικα μεσα μου κ κανω κριση πανικου. αυτο ισως πλεον ειναι το καμπανακι μου...κ γενικα δεν ταλαιπωρουμαι πια..γιατι πολυ απλα επιλεγω πραμγατα κ καταστασεις που εγω θελω.
εσυ φυσικα δεν κανεις κρισεις πανικου..αλλα συνεχιζοντας να πιεζεσαι τοσο δνε ξερω που μπορει να βγει..
μερικες φορες ομως πρεπει να την παθουμε για να μαθουμε.
αν νιωθεις τρομερη πιεση σε σημειο να μην μπορεις να κανεις τιποτα..τοτε το σωμα σου σε προειδοποιει για τρομερη πιεση που νιωθει..πιστευω οτι πρεπει να ακουσεις τι θελει να σου πει η ολη φαση..το οτι δεν θα σπουδασεις στην Ιταλια κ δεν θα παρεις πτυχιο δεν μου λεει τιποτα προσωπικα.
κανεις δεν χανεται κ ολοι βρισκουν τον δρομο τους καποτε.
εγω στην θεση σου θα ειχα ηδη φυγει, πολυ απλα γιατι το σωμα μου κ ολες οι αισθησεις μου με προειδοποιουν για κατι που εγω δεν βλεπω ή αρνουμαι να το δω.
εγω παρατησα σχολη επειδη παθαινα κρισεις πανικου..ενιωσα ενοχες που το εκανα κ αχρηστο κορμι..ομως αργοτερα καταλαβα οτι ειχα κανει την σωστη επιλογη..γιατι πολυ απλα το μεσα μου μου ελεγε οτι πιεζομαι κ οτι αυτο δεν ειναι κ δνε κανει για μενα.

---

Εγώ απλά δεν ήθελα να απογοήτευσω κανένα .. ούτε εμένα αλλα ούτε την οικογένεια μου. Τον εαυτό μου τον απογοήτευω καθημερινά με την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι .
Εγώ δεν ήμουν έτσι . Κάποτε ημουν ή ψυχή της παρέας . Εδώ έχω γίνει σαν φάντασμα. από το άγχος έχω ταχυκαρδία και ζαλιζομαι. Δεν με χωράει ο τόπος και πηγαινοερχομαι στο δωμάτιο μου. Μου έχει τύχει να κλαίω όλη μέρα και να μην μπορώ να ελεγξω το σώμα μου . Κάθε βράδυ κοιμάμαι με ελπίδες ότι όλα θα πάνε καλά και το πρωί πεταγομαι από το κρεβάτι ... "Γιατί τα έχω κάνει έτσι?"

Angel ,όσο κατάλαβα είσαι πρώτο έτος στην ιταλια δηλαδή είσαι μονο ενα μήνα?η οχι?αν ναι τότε ειναι μικρό διάστημα για να κρίνεις αν σου αρεσει η οχι εκεί γενικά
Και φυσικά για να μιλάς ιταλικά !!οπως σου είπε ένας συμφορουμιτης πολυ σωστά -η γλώσσα μαθαίνετε μιλώντας αρκετά και σιγά σιγά ...διαβάζοντας ,ακούγοντας ,βλέποντας τηλεόραση ....και φυσικά το αναγκαίο μπλα μπλα...
Οπότε υπομονή σε αυτο....

Quote:

---

Originally Posted by angel123

Εγώ απλά δεν ήθελα να απογοήτευσω κανένα .. ούτε εμένα αλλα ούτε την οικογένεια μου. Τον εαυτό μου τον απογοήτευω καθημερινά με την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι .
Εγώ δεν ήμουν έτσι . Κάποτε ημουν ή ψυχή της παρέας . Εδώ έχω γίνει σαν φάντασμα. από το άγχος έχω ταχυκαρδία και ζαλιζομαι. Δεν με χωράει ο τόπος και πηγαινοερχομαι στο δωμάτιο μου. Μου έχει τύχει να κλαίω όλη μέρα και να μην μπορώ να ελεγξω το σώμα μου . Κάθε βράδυ κοιμάμαι με ελπίδες ότι όλα θα πάνε καλά και το πρωί πεταγομαι από το κρεβάτι ... "Γιατί τα έχω κάνει έτσι?"

---

ε και τι περιμενεις για να φυγεις απο εκει?

προλαβαινεις η εγγραφες στις σχολες ελλαδα τελειωνουν σε λιγο...μην το σκεφτεσαι...ελα πισω.....αλλιως θα καταληξεις μια ψυχικα αρρωστη γυναικα.....μην το κανεις αυτο στον ευατο σου...

απορω τη πλυση εγκεφαλου σου εχουν κανει για να μην γυρνας πισω?πραγματικα απορω....

Εγώ θα στο πω απλά και ξάστερα όσο πιο πολύ προσπαθήσεις τώρα τόσο θα ανταμείφθεις στη συνέχεια οι Ιταλοί σου έδωσαν ένα μάθημα ότι δε μετράνε τα λεφτά δε μετράει η εξωτερική εμφάνιση μετράει η δουλειά άνοιξε το μυαλό σου και στρώσε κωλο γιατί είναι ζούγκλα εκεί έξω καλή επιτυχία σου εύχομαι και έμαθες πως είναι να αρχίζεις από το μηδέν βάλε το μυαλό σου να δουλέψει

Quote:

---

Originally Posted by elis

Εγώ θα στο πω απλά και ξάστερα όσο πιο πολύ προσπαθήσεις τώρα τόσο θα ανταμείφθεις στη συνέχεια οι Ιταλοί σου έδωσαν ένα μάθημα ότι δε μετράνε τα λεφτά δε μετράει η εξωτερική εμφάνιση μετράει η δουλειά άνοιξε το μυαλό σου και στρώσε κωλο γιατί είναι ζούγκλα εκεί έξω καλή επιτυχία σου εύχομαι και έμαθες πως είναι να αρχίζεις από το μηδέν βάλε το μυαλό σου να δουλέψει

---

ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΤΙ .. ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕΤΡΑΕΙ ΚΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΑΝ ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΕΓΩ

angel..αυτο που περιγραφεις το διαχυτο στρες κ που κλαις συνεχεια κλπ//ειναι ενας λογος για να σκεφτεις να επισκευθεις εναν γιατρο..η εναν υπευθυνο ψυχικης υγειας τελος παντων κ να κανεις καποια θεραπεια ωστε να μπορεσεις να ανταπεξελθεις σε ολο αυτο..το οτι το εχεις αφησει τοσο πολυ νομιζω οτι σου κανει κακο κ δνε προκειται οπως βλεπεις να βλελτιωθει εκφραζοντας απλα εδω, οτι δεν νιωθεις καλα..μεριεκς φορες αρνουμαστε να αποδεχτουμε οτι ο οργανισμος μας εχει κλαταρει κ οτι το στρες μας εχει παραλυσει κ παλευουμε...
ομως δεν μπορω να καταλαβω τελικα για ποιον λογο σε πιεζεις τοσο πολυ κ δεν πας να δεις εναν ειδικο?το εχεις κανει αυτο ηδη?

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

angel..αυτο που περιγραφεις το διαχυτο στρες κ που κλαις συνεχεια κλπ//ειναι ενας λογος για να σκεφτεις να επισκευθεις εναν γιατρο..η εναν υπευθυνο ψυχικης υγειας τελος παντων κ να κανεις καποια θεραπεια ωστε να μπορεσεις να ανταπεξελθεις σε ολο αυτο..το οτι το εχεις αφησει τοσο πολυ νομιζω οτι σου κανει κακο κ δνε προκειται οπως βλεπεις να βλελτιωθει εκφραζοντας απλα εδω, οτι δεν νιωθεις καλα..μεριεκς φορες αρνουμαστε να αποδεχτουμε οτι ο οργανισμος μας εχει κλαταρει κ οτι το στρες μας εχει παραλυσει κ παλευουμε...
ομως δεν μπορω να καταλαβω τελικα για ποιον λογο σε πιεζεις τοσο πολυ κ δεν πας να δεις εναν ειδικο?το εχεις κανει αυτο ηδη?

---

ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΑΜΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΘΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΛΑ.. ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΟΜΩΣ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΩΣ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΞΕΓΕΛΟΥΣΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ. ΕΙΜΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΝΕΝΗ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ Μ. ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΘΛΙΨΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ . ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ . ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΠΑΝΩΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ..ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΓΧΟΣ . ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΞΥΠΝΑΩ ΑΝΑ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΓΧΟΣ,,ΚΛΑΙΩ,, Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ. ΜΑΚΑΡΙ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΡΙΚΗ .

Άμα νομίζεις ότι μοιράζουν λεφτά στο δρόμο γυρνά δε θέλω να σε στεναχωρησω ούτε να σε πιεσω δεν ξέρεις τι ζωή χάνεις έχω φίλο δικηγόρο κι είμαι αγρότης κάθε εβδομάδα με άλλη είναι εγώ πάλι έχω να κάνω σχέση δεκατρία χρόνια καλή σου αποτυχια αν κολωσεισ τώρα θα κολωνεισ μία ζωή καλή σου αποτυχια πρέπει να σκληρυνεις δεν έχεις τίποτα ή ζωή είναι για τους σκληρούς οι υπόλοιποι αγωνται κ φέρονται εγώ στα είπα έκανα την καλή μου πράξη

Quote:

---

Originally Posted by angel123

ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΑΜΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΘΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΛΑ.. ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΟΛΗ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΟΜΩΣ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΩΣ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΞΕΓΕΛΟΥΣΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ. ΕΙΜΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΝΕΝΗ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ Μ. ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΧΩ ΜΙΑ ΘΛΙΨΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ . ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ . ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΠΑΝΩΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ..ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΓΧΟΣ . ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΞΥΠΝΑΩ ΑΝΑ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΓΧΟΣ,,ΚΛΑΙΩ,, Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ. ΜΑΚΑΡΙ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΡΙΚΗ .

---

Φίλη μου,αυτο που περιγραφείς λέγεται μείζον κατάθλιψη...ειδικά που ξυπνάς ανά δύο ώρες μέσα στο άγχος κ κλαις...Κ γενικά έχεις αυτή την μόνιμη θλίψη..οπότε νομίζω ότι είναι αναπόφευκτο η επίσκεψη σε κάποιον ειδικό..βάλε πρώτα αυτό σε τάξη,εννοω βάλε προτεραιότητα την ψυχική υγεία αυτή τη στιγμή γτ με αυτά δεν παίζουμε,αν το αφήσεις μπορεί να γίνει χειρότερο,αν κανείς κάποια θεραπεία θα σε βοηθήσει να ισορροπήσει κ να πάρεις αποφάσεις..μην το αφήνεις...

ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ.. ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΤΡΕΛΑΙΝΟΥΝ..ΕΛΠΙΖΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ. ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΜΕ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ.
ΟΤΑΝ ΗΡΘΑ ΕΔΩ ΕΙΧΑ ΤΟΣΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ. ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ . . ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΕΔΩ ΓΡΑΦΩ ΑΝΩΝΥΜΑ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΠΩ ΟΣΑ ΕΣΘΑΝΟΜΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ.. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΚΕΙ ΕΞΩ ΦΑΙΝΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΥΣΤΗΧΙΣΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΦΟΒΑΤΑΙ ΠΟΛΥ..

ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΕΙΔΙΚΟ!! γιατι δεν πας??εκει δεν εχει στην Ιταλια?σιγουρα εχει!
κανε κατι..μη το αφηνεις!!!

κ γω ετσι νιωθω καθε φορα που περναω αγχωδη διαταραχη..οι σκεψεις μου γινονται θηρια κ νιωθω το κεφαλι μου ανακατεμενο!! κ φοβαμαι τοσο πολυ..κ νιωθω οτι τρελλαινομαι..αλλα παω αμεσωψς στον γιατρο..το εχω παθει 7 φορες!
μη το αφηνεις ! πρεπει να ξεκινησεις ψυχοθεραπεια ή καποιο φαρμακακι..χαλαρωσε κ πηγαινε κοιτα λιγο αυτο το θεμα.μη το αφηνεις!