Originally Posted by
magdalene
καλησπερα! remedy νομιζω με βοηθα υπερβολικα αυτο που λες γιατι εγω το σκεφτομουν πολυ σε βαθος το πραγμα και τελικα συνειδητοποιησα οτι αλλο το ενα αλλο τ αλλο !τ μπερδευα στο κεφαλι μου οτι και καλα δε θελω να πεσω στα ματια του και οτι αν πηγαινω καλα θα του αρεσω εξτρα αλλα τελικα δεν εχει οντως καμια σημασια ! παρ ολα αυτα χωρις να τρελαινομαι τα παω οντως καλα:rolleyes::p:p γενικοτερα κατι νεο οχι ιδιαιτερα ..απλα τις τελευταιες μερες παρατηρω ακομα μεγαλυτερη οικειοτητα ..ανοιγεται ,τον ρωταω και γω πραγματα οσο μπορω ωστε να μου μιλαει αλλα και να τον μαθαινω! επισης εχει αρχισει να με κοιταει πραγμα που πριν δεν εκανε. δηλαδη : μια φορα που περασα απο το γραφειο να αφησω κατι που ημουν και παλι ντυμενη πιο θηλυκα κοιταξε απευθειας πανω μου ....τις προαλες σταματησαμε κ κατεβηκε να κανει μια δουλεια κ ηταν σε αποσταση που με εβλεπε και κοιταγε συνεχεια στο αυτοκινητο που ημουν εγω κοιταζε εμενα .... δε ξερω αν ειναι στο κεφαλι μου ολα αυτα η ειναι οντως ΚΑΤΙ. εσεις τι λετε ? εντωμεταξυ παντα με οτι αντρες συναναστρεφομουν ειχα μια ανεση μια σιγουρια γ τον εαυτο μου οτι αρεσω κλπ .ειναι ο μοναδικος που ενω ξερω οτι ειμαι εμφανισιμη και κοινωνικη μου δημιουργει ενα ειδος ανασφαλειας......
