Δεν ειμαι 17 καταλαβαινω ολες τις παραμετρους αλλα για να μιλησω και χυμα εδω που τα λεμε.οταν εχεις χασει σημαντικα κομματια του εαυτου σπυ τι παραμετρος να σ ενδιαφερει?
Printable View
Δεν ειμαι 17 καταλαβαινω ολες τις παραμετρους αλλα για να μιλησω και χυμα εδω που τα λεμε.οταν εχεις χασει σημαντικα κομματια του εαυτου σπυ τι παραμετρος να σ ενδιαφερει?
ola πρεπει να σε ενδιαφερουν εσυ κανεις μια προσπαθεια να ξαναφτιάξεις την ζωη σου απο την αρχη..Quote:
Originally Posted by melina20
μην το βλεπεις ετσι
ναι το ξερω..αλλα εμεις μονο να την προειδοποιησουμε μπορουμε..απο εκει και περα ειναι στο χερι και στο μυαλο τις μελινας να καταλαβει καποια πραγματαQuote:
Originally Posted by take a break
Νικ εννοω οτι δεν ειμαι σε φαση να γνωρισω αλλον τουλαχιστον για κατι σοβαρο..στη δεδομενη φαση δεν θα με καταλαβει και δεν τα εχω κι εγω καλα μεωτον εαυτο μου για να αφεθω να διεκδικησω και γενικα να νιωσω ασφαλεια.ενω με εκεινον νιωθω ασφαλεια.
την ασφαλεια οτι στην προσφερει λογω επαγγελματος δεν το εχεις σκφτει?Quote:
Originally Posted by melina20
Μελίνα, αυτό που σου συμβαίνει, ξεκάθαρα συμβαίνει για τους λόγους που έχεις αναφέρει ήδη... Δηλαδή, λόγω της χαμηλής σου αυτοπεποίθησης, της καταθλιψάρας σου, λόγω του ότι νιώθεις ότι δεν μπορείς να έχεις άλλες επιλογές. Είναι συχνό φαινόμενο να νιώσει κάποιος έλξη για τον ψυχοθεραπευτή του. Είναι ακριβώς αυτή η θέση και σχέση μεταξύ θεραπευόμενου και θεραπευτή, που δημιουργεί το κλίμα ασφάλειας και υποστήριξης. Όμως η σχέση αυτή δεν είναι κοινωνική, αλλά επαγγελματική και είναι αντιδεοντολογικό (τουλάχιστον) εκ μέρος του, να προσπαθήσει να την μετατρέψει σε κοινωνική. Με λάθος χειρισμούς θα μπορούσε για αυτόν να σημαίνει επαγγελματική καταστροφή και για σένα όλεθρο!!!
Θα σου πρότεινα να του μιλήσεις ανοιχτά! Εάν και εφόσον, είναι σωστός επαγγελματίας θα σε παραπέμψει σε κάποιον συνάδελφο του. Κι αν όντως θέλει κάτι παραπάνω από εσένα θα το προσπαθήσει εκτός θεραπευτικού πλαισίου... Βέβαια και σε αυτή την περίπτωση θα είσαι πάντα ευάλωτη δίπλα του. Μην ξεχνάς πόσο έχουν κατηγορηθεί οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι για κοινωνικό έλεγχο.
Μελίνα όλοι οι γιατροί είναι πανέξυπνοι κ γλυκομιλητοι αυτό σ ασκεί τη γοητεία όλοι οι γιατροί έτσι είναι σπάνια να βρεις γιατρό που δεν ξέρει να μιλάει επίσης ότι είσαι όμορφη στο λέω κι εγώ χωρίς να σε δω από τον τρόπο που μιλάς μην υποτιμασ τον εαυτό σου και τον βάζεις σε δύσκολα μονοπάτια γτ δεν ξέρεις να τα αντιμετωπισεισ κ μετά θα είναι χειρότερα τα πράγματα για σένα
Ερις αυτο με τον κοινωνικο ελεγχο μπορεις να μου το αναλυσεις παιρετερω?ειμαι πολυ κολωστρα για νσ του πω κατι τετοιο...κι αυτος δεν πιστευω οτι θσ διακινδυνευε την θεση του εξαλλου αυτο που ανεφερε εοναι οταν τελειωσουν οι συνεδριες.
Νικ σιγουρα παιζει ρολο η ασφαλεια που νιωθω επειδη αυτη ειναι η δουλεια του σλλα κινειται και κατι αλλο στην ατμοσφαιρα ελπιζω να μου φυγει ευτυχως αν δεν μου δινει εναυσμα και ο αλλος μου φευγουν ευκολα τα κολληματα :p
Μελίνα οπως εισαι εσυ ειλικρινα ειμαστε όλοι εδω μέσα χωρις σχεση χωρις ζωη δεν σημαίνει ομως πως πρεπει να βρούμε κατι αμεσα ακομα και αν μας επιβαρρυνει!
καλα οχι και ολοι :pQuote:
Originally Posted by take a break
τεσπα μεΛινα..κανε ΟΤι Σε φωΤιΣΕι ο θΕος
απλα ελπιζω τουλαχιστον να μην σε εκμεταλευτει ο ψυχοτετοιος του..
αυτα απο εμενα....δεν χωραει αλλη αναλυση πιστευω
Η Μελίνα δεν έχει πέσει σε γύπα ακόμα γι αυτό έχει αυτοπεποίθηση θα μάθει κι αυτή οπωσ τόσες κ τόσες μάθανε το ίδιο ισχύει κ για τους άντρες βέβαια
Μελινα,Quote:
Originally Posted by melina20
οταν πρωτοενιωσα αυτο το συναίσθημα ειχα ακριβώς την ιδια αίσθηση με σένα.
Οτι μονο αυτος με καταλαβαίνει και μονο πλάι του βρισκω παρηγοριά.
Δεν ημουν καν μονη μου οπως εσυ. Είχα αντρα, παιδια και παρολα αυτα μονο αυτος ηταν σημαντικός. Τι πειραζε να ενιωθα ετσι; Αφου μονο στο γραφειο του επαιρνα χαρα.
Η μερα που πηγαινα ηταν κατι σαν ραντεβού. Αρχισα να φτιαχνω μαλλια, να σκεφτομαι τι θα βαλω, να αναρωτιέμαι αν προσεξε που απο καστανή μια μερα εγινα ξανθιά....
Μονο 45 λεπτα διαρκουσε αυτη η "χαρα". Αλλα ηταν το οξυγονο μου.
Στην αρχη ηταν ετσι. Σιγα σιγα αρχισα να σκέφτομαι μηπως να του πω πως νιωθω... Και μονο στη σκεψη το στομάχι μου δενοταν κομπος.
Μετα απο 2 βασανιστικους μηνες το πηρα αποφαση. Ολοι μου ελεγαν πες το, να δουμε τι θα πει. Αν ειναι σωστος θα σε παραπεμψει.
Και μια ωραια μερα, του το ειπα.
"Νομιζω πως ολα αυτα τα συναισθήματα ασφάλειας και ζεστασιάς και οικειότητας που νιωθω για σενα, μπορει να είναι και έρωτας"
Ημουν να πεθανω....
Μου ειπε οτι φτσιολογικο ειναι να αισθανομαι ετσι, εχω αναγκη να πιαστω απο καπου, συμβαίνουν αυτα δεν ειναι τιποτα κι οτι με τον καιρο θα μου φυγει.
Ελα ομως που αντι να μου φυγει χειροτέρεψε. Εγινε απολυτη εξαρτηση.
Κι οχι μονο δεν με έστειλε αλλου, αλλα τοτε ηταν που ξεκινησε να μου μιλαει για την προσωπικη του ζωη.
Να με κραταει 1 ωρα παραπανω (χωρις παραπανω λεφτά) και να μου λεει ιστοριες απο τη ζωη του.
Να μου μιλαει για γκομενες, σεξουαλικά και να μου βαζει να ακουω μουσικη που ειχε γραψει εκείνος.
Να φεύγω απο το γραφειο του σαν ζόμπι και να γυρνάω σπιτι για να γραψουμε ο ενας στον αλλο mail...
Να περιμενω την απαντηση στο mail μου, σαν ζήτημα ζωης και θανατου.
Να αρχίζω να του ζηταω να με δει και 2η και 3η φορά μεσα στην ιδια βδομάδα και στο τελος να κανουμε και διπλες συνεδριες 90 λεπτα συνεχόμενα (το καλύτερο μου, τον ειχα τοση ωρα εκει για μενα...)
ΔΕΝ αρνηθηκε, και δεν ειπε οχι ποτέ σε καμια απο τις παραλογες απαιτησεις μου.
Κάποτε του ζητησα πια .....ραντεβου.
Του ειπα οτι βρισκομουν στα μερη του και εαν ηθελε να πηγαίναμε για καφε.
Ετυχε να ειναι σε συνεδριο, αφησε ομως να εννοηθεί οτι θα το κανονιζαμε αλλη φορά. Μου ειχε δωσει αναλυτικα περιγραφή της περιοχης, οδου και του σπιτιού του.
ΔΕΝ με σταμάτησε ποτέ και πουθενά.
Μου μιλουσε με μυστηριο, γοητεια, κι ενα σωρό τετοια κι εγω ηλιθια βουλιαζα στον ψεύτικο κόσμο που ειχα πλασει....
Δεν ξερω αν τα εχω ξαναπει αυτα ετσι, νομιζω πως οχι.
Προσπαθω να σου πω απλα την ιστορια μου. Να σε βοηθήσω να δεις οτι αυτη η εξαρτηση που μολις σου ξεκίνησε, δεν θα σε οδηγησει καπου, παρα μονο στην τρέλα και την διαλυση του εαυτου σου.
Εισαι ενηλικη κι ελευθερη να κρινεις εσυ την πορεια σου.
Δυστυχώς εγω δεν ηξερα το φόρουμ τότε, ουτε ειχα κανεναν να μου πει δυο κουβέντες.
Τώρα πληρωνω τις συνέπειες και το κόστος ειναι μεγάλο.
Νικ είμαι τοσο χαλια αυτη τη στιγμη εξαρτημενη απο το εφεξορ και ποναω τοσο ψυχικα που δεν θελω καν σχεση , βοηθεια θελω και ισως αυτη τη κραυγη μας εκμεταλλευονται καποιοι
Μελίνα, ως ενήλικας είσαι η μόνη υπεύθυνη για τις πράξεις σου.
Όσο για τις ερωτικές περιπέτειες του ιατρού, σε καμία περίπτωση δεν αφορούν τις συνεδρίες του, είτε με 'σένα, είτε με την οποιαδοίποτε άλλη καλλίγραμμη κορασίδα. Εάν εσύ θέλεις να πιστεύεις πως η συμπεριφορά του είναι η ενδεδειγμένη για τέτοιες περιπτώσεις, δικαίωμά σου, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να δημοσιοποιούμε τέτοιες συμπεριφορές, παρουσιάζοντάς τες ως φυσιολογικές, μέσα στο πλαίσιο της συνεδρίας.
Πες άνθρωπέ μου πως τον γουστάρεις σαν άνδρα και δεν θέλεις να σταματήσεις τις επισκέψεις. Εφόσον αυτό σε κάνει να νοιώθεις καλά, πάρε την ευθύνη και συνέχισε.
Παράλληλα, όμως, θα σου πρότεινα ν' αρχίσεις να επισκέπτεσε και μία ψυχίατρο γένους θηλυκού (αν κι εσύ το πήρες στην πλάκα αυτό που είπα εξ αρχής), για να γίνει σωστή δουλειά και να βοηθηθείς.
Ελπίζω να μην πάρεις και τη δική σου ζωή στην πλάκα.